ای ز ادراک کمال عصمتت عاجز عقول
نیست بر سرمنزل وصف تو امکان وصول
جام فیض بی دریغت با زلال معرفت
تشنگان را می کند سیراب در ضَنک محول
از صعود پرتو حسنت نمی دانم ولی
مهر شد از جلوه اش شرمنده در قوس نزول
جوهر نفس عوالم خود فدایت خوانده است
شاهد گفتار من تاویل گفتار رسول
دیگران سرگشته در صحرای تردید و گمان
برده بودی ره تو در سرمنزل امن قبول
هیچ محفل از چراغ عارضت روشن نگشت
جز حریم کبریای شیر حق خیر البعول
بی ولایت درد جانسوز سقر صعب العلاج
با ولایت نعمت خلد برین سهل الحصول
گر نه در تانیث مضمر بود زیب نام تو
بود اسم نکره ای زن در فروع و در اصول
گشت تدوین تا کتاب عصمت و تقوا و زهد
شد سجایای تواش عنوا
- چهارشنبه
- 19
- دی
- 1397
- ساعت
- 20:38
- نوشته شده توسط
- ابوالفضل عابدی پور