شهادت امام جواد(ع)

« السلام عليك يا جواد بن الرضا (ع) »
لب تشنه بود ، تشنة يك جرعه آب بود
مردي كه درد هاي دلش بي حساب بود
پا مي كشيد گوشة حجره به روي خاك
پروانه وار غرق تب و التهاب بود
از بسكه شعله ور شده بود آتش دلش
حتي نفس نفس زدنش هم عذاب بود
در ازدحامِ هلهله هاي كنيزكان
فرياد استغاثة او بي جواب بود
يك جرعه آب نذر امامش كسي نكرد
رفع عطش اگر چه کمال ثواب بود
آخر شبيه جد غريبش شهيد شد
آري دعاي خسته دلان مستجاب بود
غربت براي آل علي تازگي نداشت
در آن ديار كشتن مظلوم باب بود
تا سايه بان پيكر نورانيش شوند
بال كبوتران حرم را شتاب بود
اما فداي بي كفن دشت كربلا
آلاله اي كه زخم تنش بي حساب بود
هم تيغ و نيزه خون تنش را

• پنج شنبه
• 6
• آبان
• 1389
• ساعت
• 18:36
• نوشته شده توسط
• مهدی نعمت نژاد

«وادى غم»
سلام ما به رخ انور امام جواد
درود ما، به تن اطهر امام جواد
غریب بود و غریبانه جان سپرد و نبود
کسى به وادى غم، یاور امام جواد
ز آتش ستم خصم، آب شد تن او
به خاک حجره بود، بستر امام جواد
کسى نبود، به بالین آن امام همام
به غیر همسر بد اختر امام جواد
چه ظلم‏ها که به حقش، نکرد ام الفضل
نگر، به دشمنى همسر امام جواد
به خشکى لب لعلش، نریخت آب کسى
به غیر دیده ‏ى او خون ‏تر امام جواد
به روى خاک، چو پروانه شد فدا و دریغ
چو شمع آب شده، پیکر امام جواد
فغان که آتش زهر ستم، به فصل شباب
شرر فکند، ز پا تا سر امام جواد
شاعر: محسن حافظى

• پنج شنبه
• 6
• آبان
• 1389
• ساعت
• 18:37
• نوشته شده توسط
• مهدی نعمت نژاد

باب المراد غریب
طائر عرشم ولى پر بسته‏ام
یاد دلدارم ولى دلخسته‏ام
آسمانم بى ستاره مانده است
درد من را سوى غربت رانده است
ناله‏ها مانده است در چاه دلم
قاتلى دارم درون منزلم
من رضا را همچو روحى بر تنم
هستى و دارو ندار او منم
ضامن آهو مرا بوسیده است
خنده‏ام را دیده و خندیده است
بر رضا هرکس دهد من را قسم
حاجتش را مى‏دهد بى بیش و کم
لاله‏اى در گلشن مولا منم
غصه دار صورت زهرا منم
زهر کین کرده اثر رویم ببین
همچو مادر دست بر پهلو غمین
در میان حجره‏اى در بسته‏ام
بى قرارم، داغدارم، خسته‏ام
این طرف یا فاطمه باشد جواد
آن طرف دشمن ز حالش گشته شاد
این طرف درد و غم و آه و فغان
آن طرف هم دختران کف زنان
کس نبا

• پنج شنبه
• 6
• آبان
• 1389
• ساعت
• 19:32
• نوشته شده توسط
• مهدی نعمت نژاد

شعر شهادت امام جواد ع
به ديوار قفس بشكسته ام بال و پر خود را
زدم تنــهاي تنـها ناله هاي آخر خود را
درون شعله همچون شمع سوزان آتشي دارم
كه آبم كرده و آتش زده پا تا سر خود را
قفس را در گشوده صيد را آزاد بگذاريد
كه در كنج قفس نگذاشت جز مُشتي پر خود را
بزن كف پايكوبي كن بيفشان دست، امّ الفضل
كه كُشتي در جواني شوهر بي ياور خود را
بيا و اين دم آخر به من ده قطره ي آبي
كه خوردم سالها خون دل غم پرور خود را
چه گويي اي ستمگر در جواب مادرم زهرا
اگر پرسد چرا لب تشنه كُشتي شوهر خود را
اجل بالاي سر، من در پي ديدار فرزندم
گهي بگشوده ام گه بسته ام چشم ترِ خود را
به ياد شعله هاي ناله ي إبن الرّضا «ميثم»
سِزَد آ

• پنج شنبه
• 6
• آبان
• 1389
• ساعت
• 19:35
• نوشته شده توسط
• مهدی نعمت نژاد

این ها به جای این که برایت دعا کنند
کف می زنند تا نفست را فدا کنند
هر چند تشنه ای ولی آبت نمی دهند
تا زودتر تو را ز سر خویش وا کنند
با دست و پا زدن به نوایی نمی رسی
این ها قرار نیست به تو اعتنا کنند
بال فرشته های خدا هست پس چرا؟
این چند تا کنیز تو را جابه جا کنند
هر وقت دست و پا بزنی دست می زنند
اما خدا کند به همین اکتفا کنند
تا بام می برند که شاید سر تو را
در بین را با لبه ای آشنا کنند
حالا کبوتران پر خود را گشوده اند
یک سایبان برای سرت دست و پا کنند
علی اکبر لطیفیان

• سه شنبه
• 11
• آبان
• 1389
• ساعت
• 18:46
• نوشته شده توسط
• مهدی نعمت نژاد

اي به همه ماسوي سيد و مولا جواد
نام خوشت بر لب اهل تولا جواد
هر که شود سائلت پادشه عالم است
هر چه بگويم من از جود و عطايت کم است
ذره ي نا قابلم مهر شما در دلم
از دو جهان يا جواد عشق تو شد حاصلم
اي به رضا نور عين وي به سخا زيب و زين
قبله ي دلها بود قبر تو در کاظمين
بحر عطا و کرم معدن جود و سخا
اي پسر فاطمه کن نگهي سوي ما
دست تو وقت کرم کار خدا ميکند
ذکر شريف جواد درد دوا ميکند
زد به دل ما شرر سوز غمت ياجواد
جان بفداي تو و عمر کمت يا جواد
با همه ي آنکه ديد از تو عطا و وفا
همسر نامهربان کشت تو را از جفا
اي گل باغ مراد کشته ي ظلم و عناد
دست مرا هم بگير از کرمت يا جواد

• یکشنبه
• 16
• مهر
• 1391
• ساعت
• 05:57
• نوشته شده توسط
• مرتضی پارسائیان

من که ندونستم آقا ، قدر زیارت تو رو
نشه یه روزی که بیاد ، به من بگی دیگه برو
ببین شکسته اومدم ، به گل نشسته اومدم
خسته خسته اومدم
جوادی و ابن الجواد، خیلی کارا ازت میاد
دوست دارم خیلی زیاد
غریب آقام (آقام)2
******
میون حجره ای غریب ، بدون یار وبی حبیب
ذکرلب خونیه تو ، امن یجیب امن یجیب
زهر جفای همسرت ، آتیش زده بر جیگرت
هیچکی نبود دور وبرت
تشنه تشنه دل کباب ، چرا ندادن به تو آب
تنت به زیر آفتاب
غریب آقام (آقام)2
******
یواش یواش داره میاد،ماه عزا غم حسین
آی نوکرا آماده شیم، برا محرم حسین
ماهی که دل رنگ خداس، به غم وغصه مبتلاس
روضه خونش خود خداس
برای اونکه باوفاس، غریب دشت کربلاس
سرداره اما سرج

• چهارشنبه
• 2
• مهر
• 1393
• ساعت
• 08:56
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

چون صيد گرفتار غم و درد و بلايم ، من ابن الرضايم
جان مي دهم و پشت در بسته سرايم ، من ابن الرضايم
من مي روم و ياد غم کرببلايم
اي واي که شد همسر من قاتل جانم
من ابن رضايم
*****
اي مرگ مدد کن که من زار بميرم ، در غصه اسيرم
از زهر خلاصم کن و بگذار بميرم ، من جوان پيرم
بگذار که با سوز درون و لب عطشان
يکبار زنم ناله و صد بار بميرم
من ابن الرضايم
*****
من بي کس و بي ياور و بي يار و معينم ، دلخسته حزينم
عمري است فقط غصه و غم گشته نصيبم ، کس نيست حبيبم
نه خواهري و نه مادري نيست کنارم
از بهر خلاصي روي لب امن يجيبم
من ابن الرضايم
*****

• دوشنبه
• 17
• مهر
• 1391
• ساعت
• 03:52
• نوشته شده توسط
• مرتضی پارسائیان

دل من اسیرگنبدطلای حرمت
آقاجون من بفدای همه لطف وکرمت
''چراغ وچشم رضامحمدابن علی
شهیدزهرجفامحمدابن علی''
********

بخدازیارت حریم توصفاداره
گوییاخاک حریمت بوی کربلاداره
بوی خاک نجف ومدینه الرضاداره
چراغ وچشم رضامحمدابن علی
شهیدزهرجفامحمدابن علی
********
آقاجون میشه یه باردیگه بیایم به کاظمین
ازکنارحرمت بریم زیارت حسین
صورتاروبزاریم روخاک بین الحرمین
چراغ وچشم رضامحمدابن علی
شهیدزهرجفامحمدابن علی
********
''شنیدم توحجره جون دادی ودست وپازدی''
بالب تشنه ی خودفاطمه راصدازدی
ناله هابیادتشنه لب کربلازدی
چراغ وچشم رضامحمدابن علی
کشته ی زهرجفامحمدابن علی

شاعر : محمد خرم فر

دانلود سبک

• چهارشنبه
• 2
• مهر
• 1393
• ساعت
• 02:30
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

خون شد از غم دل من سوخته حاصل من
با که گویم که شده یار من قاتل من
ای پدر کن نگهم خانه شده قتلگهم
جگر سنگ بسوزد به شرار دل من
ای خدا مظلومم
****
رفته طاقت ز تنم جان رود از بدنم
نتوانم که دگر دست و پایی بزنم
یار سنگین دل من بر تن من تاب نداد
جگرم سوخت و یک قطره به من آب نداد
ای خدا مظلومم
****
از نفس افتادم در قفس جان دادم
از چه خود صیادم نکند آزادم
ای پدر مشکل تو مشکل من گردیده
دختر قاتل تو قاتل من گردیده
ای خدا مظلومم

********

شاعر: غلامرضا سازگار

دانلود سبک

• یکشنبه
• 16
• مهر
• 1391
• ساعت
• 06:17
• نوشته شده توسط
• مرتضی پارسائیان

مرهم حریف زخم زبان ها نمی شود
اصلا جگر که سوخت مداوا نمی شود
گریه مکن بهانه به دست کسی مده
با گریه هات هیچ مداوا نمی شود
خسته مکن گلوی خودت را برای آب
با آب گفتن تو کسی پا نمی شود
اینقدر پیش چشم کنیزان به خود مپیچ
با دست و پا زدن گره ات وا نمی شود
گیسو مکش به خاک دلی زیر و رو شود
در این اتاق عاطفه پیدا نمی شود
با ور نمی کنم به در نگرفته است صورتت
این جای تنگ و ... این قدو بالا... نمی شود
با ضرب دست و پا زدنت طشت می زنند
جز هلهله جواب مهیا نمی شود
با غربتی که هست تو غارت نمی شوی
نیزه به جای جای تنت جا نمی شود
خوبی پشت بامک همین است ای غریب
پای کسی به سینه ی تو وا نمی شود
علی اکبر لطیفیان

• دوشنبه
• 17
• مهر
• 1391
• ساعت
• 07:25
• نوشته شده توسط
• مرتضی پارسائیان

مجنون و مبتلای جواد الائمه ایم
مدیون هر عطای جواد الائمه ایم
در زیر هر دو پای جواد الائمه ایم
قالی نخ نمای جواد الائمه ایم
چون "ف" بگوید او بفدایش کنیم سر
زیرا که ما فدای جواد الائمه ایم
در انتظار برگ و برات زیارتیم
محتاج یک دعای جواد الائمه ایم
یکدم به ما نظر بکند ماه می شویم
گرچه گدا ولی به خدا شاه می شویم
مجنون به سوی قبر تو آمد اسیر شد
خضر از غم عزای عظیم تو پیر شد
جبریل آمد و به قدم هات بوسه زد
از آن به بعد از همه غیر تو سیر شد
موری کنار سفره ی پر برکتت نشست
آنقدر خورد و برد که شاه و امیر شد
شکر خدا که آب و گِلِ ما حسینیان
بین دو دست پاک تو آقا خمیر شد
افسوس ، تشنه لب ، جگرت سوخت یا جواد

• سه شنبه
• 1
• مهر
• 1393
• ساعت
• 12:45
• نوشته شده توسط
• جعفر ابوالفتحی

وای یارب، وای بابا، وای جیگرم، وا امّاه
با لب تشنه/ رو خاک حجره
غریبونه دست و پا میزنه رو به زنه بی وفا میزنه
مادرشو هی صدا میزنه
وا اماه وا اماه
یکی جواب بهش نمیده یه چیکه آب بهش نمیده
دیگه جونش به لب رسیده/ این جوون
وای از غریبی 3 وای وای وای
********
آقا از دنیا، دل کنده، ام الفضل، می خنده
با چشه گریون/ ناله ی محزون
تو طنین بی صدای دله غم بی کسی چقد مشکله
میشه جواب ناله هلهله
واویلا واویلا
نفس آخرش حزینه چقده آب روی زمینه
چشم انتظاره تو مدینه/ نوگلش
وای از غریبی 3 وای وای وای
********
لایومَ، کَیومکـ، یا ابا،عبدالله
جوونی جون داد/ تو اوج غربت
ولی تنش ارباً اربا نشد دیدن تنش معما نشد
قد پدری

• دوشنبه
• 7
• مهر
• 1393
• ساعت
• 20:56
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

تا آه سینه سوزی ، از قلب من برآید
هر دم هزار نوبت ، جانم زتن بر آید
بس کوه غصه بردم ، بس خون دل که خوردم
پیوسته از لبم جان جای سخن برآید
از بس که یار جانی آتش زده به جانم
ترسم که جای آهم دود از دهن برآید
از بی وفایی یار ، این بود قسمت من
من گریه کن بمیرم ، او خنده زن برآید
دیگر نمانده هیچم تا کی به خود بپیچم
ای مرگ همتی کن تا جان ز تن برآید
امروز بین حجره فردا کنار کوچه
فریاد غربت من از این بدن برآید
نیکوست زهر دشمن در راه دوست کز من
هم ساختن به آتش هم سوختن برآید
از بسکه رفتم از تاب از بس که گشته ام آب
فریاد آه آهم از پیرهن برآید
جا دارد از غم من هنگام دفن این تن
خون در لحد بجوشد اشک از کفن ب

• سه شنبه
• 8
• اسفند
• 1391
• ساعت
• 06:52
• نوشته شده توسط
• یحیی

میخونم از تو غریبونه غمت دل و کرده دیوونه
ز داغ تو ای گل زهرا یه چشمم اشک و یکی خونه
ناله ی تو ای عشق رضا
قلب من و از جا می کنه
اینکه شده قاتلت زنت
ارث تو از جدت حسنه
آه و واویلا یابن الزهرا
********
کبوترا پر می گرفتن روی سر تو عاشقونه
تا اینکه هرم نور خورشید تنت رو آقا نسوزونه
کجا بودند این کبوترا
میون صحرای کربلا
پیکر ارباب بی کفن
برهنه بود زیر دست و پا
آه و واویلا یابن الزهرا
********
بابا میدونم غم زهرا نمی ره یک لحظه ز یادت
اما دمی هم جون زهرا برس به فریاد جوادت
غربت جانسوز و زهر کین
وقتی آتیش زد بر جگرم
یاد مدینه کردم و باز
اومد جلو چشمم مادرم
آه و واویلا یابن الزهرا
********
خدای جودی

• پنج شنبه
• 26
• اردیبهشت
• 1392
• ساعت
• 02:30
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

بند اول
میون حجره تنها
غریبونه جان دادم
با لب عطشان یاد
کرببلا افتادم
با ناله‌ام کنیزا هی کف میزنن
دارن به پای مردنم دف مییزن
مادر وای.......(۳)

بند دوم
آتیش گرفته اینجا
بال و پر پروانه
میون خونه گشته
همسر من بیگانه
علیِ اکبر امام هشتم
باب الحوائج من برای مردمم
مادر وای........(۳)

بند سوم
با طعنه‌هاشون قلب
منو همه آزردن
بروی بام خانه
پیکرم میبردن
یاد تن غرق به خون اکبرم
یاد گلوی خشک یاد خنجرم
مادر وای......(۳)

بند چهارم
ذکر لب من گشته
غریب مادر آقا
لحظه جان دادنم
به دیدن من بیا
بدون تو بیکس و تنها میمونم
این ذکر و من آخر عمرم میخونم
مادر وای.....(۳)

شاعر : مرتضی محمودپور

دانلود سبک

• سه شنبه
• 18
• مهر
• 1396
• ساعت
• 08:52
• نوشته شده توسط
• احسان نیکخواه

چرا مادر بي قراري توان ناله نداري
بميرم من که از کنج لبت خون گرديده جاري
چشاتو واکن پسرم نگو ميسوزه جگرم
آفتاب سوزان جواد من پيکر تو رو سوزونده
که ديگه از اون صورت مثله ماهت اثر نمونده
********
ميام پيشت قدخميده چرا پس رنگت پريده
نکش پاتو روي خاکا که جونم بر لب رسيده
مزن پرپر پيش چشمام به پيش چشماي دريام
مي سوزه دلم از صداي کف واي از اين ستم واويلا
واي من خدا لبهاي خشکت مي خوره به هم واويلا
********
پاشو که قلبم کبابه مادر سقايي ثوابه
جون اصغر فقط گيره يه قطره از مشک آبه
زنم بوسه به دست تو فداي چشم مست تو
تو که مي ري و بعد تو حسين ميره از اين دشت دلگير
واي من زينب مي مونه با دست بسته بين زنجير

• پنج شنبه
• 26
• اردیبهشت
• 1392
• ساعت
• 14:14
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

تو امام جوادی چون شد از پا فتادی
سر به زانو نهادی
یا جوادالائمه
********
غصه ات بی شماره سینه ات پر شراره
اشک چشمت ستاره
یا جوادالائمه
********
این که ماه تمام است بر خلایق امام است
پیکرش روی بام است
یا جوادالائمه
********
آسمان سینه چاک است یک بدن روی خاک است
بهتر از جان پاک است
یا جوادالائمه
********
شاعر: غلامرضا سازگار
منبع : بی پلاک

دانلود سبک

• پنج شنبه
• 26
• اردیبهشت
• 1392
• ساعت
• 14:26
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

ای پدر یا رضا کن نگاهم
حجره من شده قتلگاهم
یا ابتا واویلتا
بابا رضا جان بابا رضاجان

حجره در بسته من دل شکسته
گرد غربت به رویم نشسته
کام عطشان دیده گریان
بابا رضا جان بابا رضا جان

من که عمری جفا با دلم شد
یار نامهربان قاتلم شد
شد تنم آب رفتم از تاب
بابا رضا جان بابا رضا جان

من جگر پارة مرتضایم
من جواد ابن موسی الرضایم
دیدم از یار رنج بسیار
بابا رضا جان بابا رضا جان

عاقبت در بهار جوانی
گلشن عمر من شد خزانی
کرده دشمن گریه بر من
بابا رضا جان بابا رضا جان
********
شاعر: غلامرضا سازگار
منبع : بی پلاک

دانلود سبک

• پنج شنبه
• 26
• اردیبهشت
• 1392
• ساعت
• 14:28
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

ای انس و جان گدای تو یا حضرت جواد
شرمندۀ عطای تو یا حضرت جواد
دائم ز کار خلق گره باز می‌کند
دست گره‌گشای تو یا حضرت جواد
زیباترین دعای سماواتیان بود
مدح تو و ثنای تو یا حضرت جواد
پیش از شب ولادتم ای آشنای دل
دل بود آشنای تو یا حضرت جواد
چون آیه‌های نور، پدر بوسه می‌زند
بر روی دلربای تو یا حضرت جواد
زوار پا نهند به بال ملایکه
در صحن باصفای تو یا حضرت جواد
پر می‌زند کبوتر دل‌ها ز هر طرف
پیوسته در هوای تو یا حضرت جواد
جود از تو جود گشت و کرامت نهاده است
رخ بر در سرای تو یا حضرت جواد
تو کیستی؟ همیشه جواد الائمه‌ای
من کیستم؟ گدای تو یا حضرت جواد
باید هزار زادۀ اکثم به وقت بحث
صورت نهد به پای تو یا

• جمعه
• 27
• اردیبهشت
• 1392
• ساعت
• 16:54
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

حجت کبریا امام جواد
کعبـۀ انبیـا امام جواد
قبلـۀ اولیـا امام جواد
بابـی انـت یـا امام جواد
بابی انت یا امام جواد
****
تـو ابالهــادی و اباالکــرمی
تـو کلیـم‌الله مسیــح دمـی
تو مقام و تو حجر، تو حرمی
تـو مراد همـه، تـو باب مراد
بابی انت یا امام جواد
****
تشنــۀ کوثــر ولای تـوام
سرفرازم که خاک پای توام
سائلـم؛ سائـل گدای تـوام
دامنت را ز کف نخواهم داد
بابی انت یا امام جواد
****
نالـه و اشک و آه آوردم
گرد عصیان ز راه آوردم
به حـریمت پنـاه آوردم
کـرمت را نمی‌بــرم از یــاد
بابی انت یا امام جواد
****
تو ز عالـم گره‌گشایی تو
تو امامی، تو رهنمایی تو
تو عزیـز دل رضـایی تو
که رضـا بر لب تو بوسه نهاد

• جمعه
• 27
• اردیبهشت
• 1392
• ساعت
• 18:03
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

عده ای بی سر و پا دور و برش خندیدند
پاسخ ناله و سوز و جگرش خندیدند
مادری بود و جوان مرگ شد و آخر کار
همچنان فاطمه بر چشم ترش خندیدند
همچو بسمل شده ای دور خودش می پیچید
به پریشان شدن بال و پرش خندیدند
درد پیچیده به پهلویش و از هر دو طرف
دست میبرد به سوی کمرش،خندیدند
آمده بر سرش اینجا کمی از داغ حسین
همگی جمع شدند دور سرش خندیدند
یک نفر نیست که از خاک سرش بردارد
بر نفسهای بدون اثرش خندیدند
زهر اثر کرده و رویش به کبودی زده است
بدنظرها به خسوف قمرش خندیدند
دست پا می زند و نیست کنارش پدری
تا ببیند به عزای پسرش خندیدند
کربلا جسم علی پخش به صحرا شده بود
لشگری دور تن مختصرش خندیدند
هر چه می گفت حسین ی

• جمعه
• 27
• اردیبهشت
• 1392
• ساعت
• 18:13
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

عبدِ حریم تو ای مولای عالمینیم از همین هیئت آقا زائر کاظمینیم
ابن الرضا یا مولا...
ما از ازل آقا جان ، دل بر ولایت داریم چون سائلان نشسته ، دمِ باب المرادیم
یا جوادُ الائمّه ، فدای سوزِ آهت یک حجره ی در بسته ، گردیده قتلگاهت
عیان شد در غریبی دردِ نهانت آقا زهرِ جفا زد آتش ، بر جسم و جانت آقا
همدم اشک و آه و سوزِ شرر شدی تو مثلِ بابا در غربت ، پاره جگر شدی تو
از ظلم و بی وفایی ، پرپر چو لاله بودی کنیزان غرقِ شادی تو غرقِ ناله بودی
امّ الفضلِ ملعونه ، بر تو ستم روا کرد دلِ محبّینت را با یادت غَمسَرا کرد
با لبِ تشنه آقا چون جانِ تو فدا شد زنده دوباره داغِ شهید کربلا شد
آن شهیدی که گردید ، چون گل

• شنبه
• 23
• شهریور
• 1392
• ساعت
• 15:35
• نوشته شده توسط
• یحیی

عزای جواد الائمّه رسیده
ناله دارد مادری قامت خمیده
واویلا واویلا...
در دلها گشته به پا شور قیامت
یا حجّت بن الحسن سرت سلامت
واویلا واویلا...
زهرِ کینه زد آتش بر جسم و جانش
آزرده شد از جفا روح و روانش
واویلا واویلا...
ام الفضلِ ملعونه همراهِ اَعداء
کف می زد با ناله ی جانسوز مولا
واویلا واویلا...
سر بر خاکِ حجره ی غربت گذارد
با ناله ی یا حسین جان می سپارد
واویلا واویلا...
عطش شده غالب بر سبط پیمبر
گویا اشکش شد جاری در غم اصغر(ع)
واویلا واویلا...
شش ماهه ای که از رویِ دستِ بابا
با تیرِ سه شعبه شد زائرِ زهرا(س)

شاعر : حاج امیر عباسی

دانلود سبک

• شنبه
• 23
• شهریور
• 1392
• ساعت
• 15:39
• نوشته شده توسط
• یحیی

جوون امام رضایی معدنِ جود و سخایی غریبِ وادی عشق و همه ی هستیِ مایی
با دعای تو ایشالّا ای گل باغ حسینی بشم آخرِش منم از سائلایِ کاظمینی
نشستم دمِ باب المراد مددی یا امامِ جواد
مولانا جواد الائمّه...
******
تو دلم شده نمایان جَلَواتِ ماتم تو آتیشِ جون و دلِ من سوزِ روضه ی غمِ تو
شنیدم با لبِ عطشان جون دادی میون حُجره قاتِلِت مشغول شادی تو بودی درونِ حجره
کبود از زهرِ سیمای تو یا زهرا(س)ذکر لبهای تو
مولانا جوادالائمّه...
******
اون شهیدی که لَباش شد مِثِه چوبِ خشک به صحرا
اَمون از قحطیِ آب و اَمون از ناله ی زهرا(س)
پسرم رو در خون کشیدن با لبِ تشنه سر بُریدن
ثارالله...ثارالله...ثارالله

شاعر : حا

• شنبه
• 23
• شهریور
• 1392
• ساعت
• 15:49
• نوشته شده توسط
• یحیی

گشته ای مردم، پژمرده و پرپر
لاله ی سرخِ گلشنِ حیدر
در میانِ حجره دست و پا می زد
با لبِ عطشان ناله ها می زد
از جفای آن بد طینتِ ناکام
پیکرش مانده بی کفن بر بام
لیکن از بال و پرِ ، پرنده ها
سایبان دارد پیکرِ مولا
آه و واویلا صد آه و واویلا
زهرِ کینه شد ، قاتلِ مولا
******
دل بسوزد بر آن سید عطشان
بی سر و مجروح،بی کفن ،عریان
یا ذبیح الله،مَولایَ ثارالله ...
یوسف زهرا(س)،ابی عبدالله
آه و واویلا صد آه و واویلا
روز عاشورا کربلا غوغا

شاعر : حاج امیر عباسی

دانلود سبک

• یکشنبه
• 24
• شهریور
• 1392
• ساعت
• 06:07
• نوشته شده توسط
• یحیی

باز شبیه شب بارانی ام
زاده ی دریایم و طوفانی ام
مثل اویس از قرن آواره ام
در پی یاران خراسانی ام
عاشقی ام را همه فهمیده اند
مهر شده مهر به پیشانی ام
دست نسیم است سر گیسویش
دست خودم نیست پریشانی ام
ابروی او نورٌ عَلی نور شد
عاشق این طاق چراغانی ام
داده جنون هستی من را به باد
روز نخستی که شنیدم جواد
می چکد از کنج لبانم شراب
خانه ات آباد خرابم خراب
سنگ تراشی دل سنگم گرفت
تیشه زد و ساخت از آن دُر ناب
شانه زد و یکسره دل ریخت ریخت
در خم آن گیسوی پر پیچ و تاب
وای اگر دست تو افتد دلم
فارقم از روز حساب و کتاب
جاذبه ی محض مرا نور کن
حضرت خورشید به جانم بتاب
جذبه ی پیغمبر اُمّی جواد
ای به ابی انت و اُمی ج

• دوشنبه
• 25
• شهریور
• 1392
• ساعت
• 12:43
• نوشته شده توسط
• یحیی

یارب به سینه تاب نمانده ز یاد تو
شرمنده ام که یار ندارد جواد تو
موسی به طور بهر مناجات می رود
من مانده ام به حجره ی در بسته یاد تو
باب المرادم و اَجَلم مژده می دهد
آقا بیا که فاطمه داده مراد تو
مادر بگو به همسر نامهربان من
باید چگونه جلب کنم اعتماد تو
وقتی امام تشنه ز دل ناله می زند
آبی رسان که می رسد آخر به داد تو
اطراف محتضر که کسی کف نمی زند
چندان وفا نمانده به لبخند شاد تو
محشر جواب مادر ما را چه می دهی
این بغض و کینه نیست شفیع معاد تو
دور امام هلهله کردن روا نبود
گویا به اهل کوفه کشیده نژاد تو
حتّی کسی نبود که گرید به حال من
بابا بیا که جان بسپارد جواد تو
جدّ غریب! بال کبوتر نخواستم
باشد

• دوشنبه
• 25
• شهریور
• 1392
• ساعت
• 12:59
• نوشته شده توسط
• یحیی

خواهر نداشتی که به جای تو جان دهد
یا گرد و خاک پیرهنت را تکان دهد
از روی خاک حجره سر خاکی تو را
بر دارد و به گوشه دامن مکان کند
می خواهی آب آب بگویی نمی شود
گیرم که شد ولی چه کسی آبتان دهد؟
چندین کنیز را وسط حجره جمع کرد
می خواست دست و پا زدنت را نشان دهد
تا بام می شود سر سالم تری رسید
با شرط این که این لبه در امان دهد
بالا نشسته ای و جهان زیر پای توست
وقتش شده گلوی شهیدت اذان دهد

شاعر : استاد علی اکبر لطیفیان

• دوشنبه
• 25
• شهریور
• 1392
• ساعت
• 15:44
• نوشته شده توسط
• یحیی

كوير چشم مرا رنگ و بوي باراني
تو پاره تن چشم و چراغ ايراني
مرا كه بنده احسان دستتان هستم
ببر به عرش نگاهت شبي به مهماني
هميشه اوج گرفتم كنار چشمانت
چرا كه حرف دلم را نگفته ميداني
تو بيست و پنج بهار افتخار دادي بر
هواي بينفس اين جهان حيراني
و حال موقع رفتن ميان يك حجره
ترك ترك شدي و با لبان عطشاني
تو اب ميطلبي،اب بر زمين ريزند
چه سخت ميشود اين بيتهاي پاياني
و عصر واقعه تكرار ميشود وقتي
براي فاطمه(س)اين طور روضه ميخواني
((بلند مرتبه شاهي ز صدر زين افتاد
اگر غلط نكنم عرش بر زمين افتاد))

• دوشنبه
• 25
• شهریور
• 1392
• ساعت
• 16:27
• نوشته شده توسط
• یحیی