شهادت امام جواد(ع)

#یا_جواد_الائمه_ادرکنی

ذکر لب های خسته ام این است:
یا جواد الائمه ادرکنی
چِقَدَر این کلام شیرین است:
یا جواد الائمه ادرکنی

تا حرم پای دل مرا آوَرد
کاظمینت چقدر زیبا بود
در حرم ذکر ما فقط این است:
یا جواد الائمه ادرکنی

مادری بغض کرده بود اما
تا نگاهش به گنبدت افتاد
زیرلب گفت ذکر تسکین است:
یا جواد الائمه ادرکنی

چِقَدَر کم ارادتیم، ببخش
با تو دنبال جنتیم، ببخش
زائرت را بهشت تضمین است
یا جواد الائمه ادرکنی

قصد روضه نداشتم اما
تا کمی چشم بسته ام، دیدم
روضه هایت چقدر سنگین است
یا جواد الائمه ادرکنی

خانه ات قتلگاه شد آخر
دور جسمت کنیزها... ای وای
بسکه این ام فضل بی دین است
یا جواد الائمه ادرکن

• شنبه
• 20
• مرداد
• 1397
• ساعت
• 14:55
• نوشته شده توسط
• محمدرضا نادعلیان

عمری گدای درگه ابن الرضایم
باعترت وقرآن نموده آشنایم
هستم گدایش مست ولایش
شرمنده ام از لطف و عطایش
آجرک الله
بقیه الله

امشب ز سوز غم زنم بر سینه و سر
همراه آل الله،علی،زهرای اطهر
از سوز غمها در شور و شینم
با این دل خون در کاظمینم
آجرک الله
یا بقیه الله

امشب جهان در سوگ او ماتم سرا شد
از داغ آن مظلوم عالم کربلا شد
جانم فدای تربت پاکش
گریم برای غربت خاکش
آجرک الله
یا بقیه الله

امشب به دست همسر نامهربانش
آتش گرفت از زهر کینه جسم و جانش
آن بی قرینه ماه مدینه
گردیده امشب شهید کینه
آجرک الله
بقیه الله

نور دو چشم فاطمه حاجت روا شد
ابن الرضا با زهر کین دردش دوا شد نورخدایی گشته فدایی
در راه دین با

• چهارشنبه
• 2
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 10:22
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

امشب دل من پر زده مولا به هوایت
رفته به حریم تو ودر صحن و سرایت
مظلوم تقی جان(۳)

تونور دل و دیده ی هر اهل ولایی
نهم گل گلزار ولا ابن رضایی
مظلوم تقی جان

امشب تو کرم کردی و من بر تو پناهم
با دست تهی آمده محتاج نگاهم
مظلوم تقی جان

قلب تو ز چه همسر ملعونه شکسته
بر روی تو از کینه در حجره ببسته
مظلوم تقی جان

از زهر هلاهل همه‌ی حاصل تو سوخت
با یاد علی جدّ غریبت دل توسوخت
مظلوم تقی جان

از ظلم و ستم های عدو روز تو شد شام
آن پیکر پاک تو سه روز مانده روی بام
مظلوم تقی جان

تو سوخته عمری ز غم غربت حیدر
ضرب لگد و میخ در و ناله ی مادر
مظلوم تقی جان

تو سوخته ای یادرخ نیلی مادر
آن صورت گلگون شده از سیل

• چهارشنبه
• 2
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 10:23
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

امشب از لطف خدا بار دگر مهمان تو هستم
شرمنده ی کرم و لطف تو واحسان تو هستم
من که خار و روسیهم کوله بار من گنهم
امشب از لطف تو بود بر تو یا مولا نگهم
ای تکیه گاه من پشت و پناه من
ابن الرضا مولا(۲)

نور چشم و دل هر اهل ولاابن الرضایی تو
همچو جدوپدرت دردوجهان مشکل گشایی تو
گشته ام من گدای تو در دل من ولای تو
بوده عمری شامل من لطف وجودو سخای تو
گرفته ام بویت دو دست من سویت
ابن الرضا مولا

امشب ازرنج وغمت، عمر کمت دوباره دل خونم
تا روز آخر عمر یابن علی من به تو مدیونم
ای امید همه جهان جود تو بر همه عیان
زائر صحن و حرمت مهدی صاحب الزمان
مهمان تو هستم مولا بگیر دستم
ابن الرضا مولا

امشب با یاد غمت وز

• چهارشنبه
• 2
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 11:26
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

آنشب درون حجره مردی ناله می کرد
با ناله اش خون گریه باغ لاله می کرد
.
آنشب گلی پژمرده در دست خزان بود
از نیش خاری خسته قلب باغبان بود
.
آنشب دلی از تشنگی در سینه می سوخت
پروانه را بال وپری از کینه می سوخت
.
آنشب جواد ابن الرضا در تب وتاب بود
چون جد مظلومش حسین خشکیده لب بود
.
از تشنگی مرغ دلش فریاد می زد
آتش به دام ودانه صیاد می زد
.
جاری زجام دیده اش خوناب می شد
مانند شمعی پیکر او آب می شد
.
با اشک چشمش باغ دین را زنده می کرد
بر گریه او همسر او خنده می کرد
.
در نوبهاران نخل عمرش گشت بی برگ
در نوجوانی همچو زهرا شد جوان مرگ
.
در حال اغما نقش لب رازی مگو داشت
گوئی به زهرا مادر خود گفتگو داشت
.
م

• پنج شنبه
• 3
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 11:11
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

سوخت در حجره ی در بسته همه بنیادم
کس در این حجره نباشد برسد بر دادم

نفسی نیست مرا بس که به خود پیچیدم
پا به سر آتش و خاموش بود فریادم

جگرم سوخت ولی یاد مدینه هستم
آن در سوخته پیوسته دهد بر بادم

یادم از خد تریب آمده و از گودال
تا به حجره رخ خود روی زمین بنهادم

خنده ها پشت در حجره دلم سوزاندند
یاد غارت شدن اهل حرم افتادم

همه با خنده سوی غارت طفلی رفتند
گوش خونی شده هرگز نرود از یادم
******
شائق

• شنبه
• 5
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 20:29
• نوشته شده توسط
• محمود اسدی

به چشم نیلی ات بنگر،به چشمان ترم مادر
ز ظلم همسرم،چون مرغ بی بال و پرم مادر

اگر چه قاتلم در پشت در خنده به حالم کرد
ولی من یاد خون سینه و میخ درم مادر

اگر از سوزش زهر جفا،خشکیده حلقومم
ولی دیگر نخورده نیزه ای بر حنجرم مادر

به خاک حجره می غلتم من از فرط عطش اما
به زور نیزه ای دیگر نغلتد پیکرم مادر

تنم را روی بام آرند از کینه ولی هرگز
نباشد زیر دست و پای مرکبها سرم مادر

خدا را شکر در حجره به خود وقتی که پیچیدم
ندیده حالت جان کندنم را خواهرم مادر

شنیدم عمه ام روی بلندی بوده و دیده
به یاد حنجر و قاتل،به یاد حنجرم مادر

شنیدم زنده زنده راس جدم را جدا کردند
خدا داند که این صحنه نیاید باورم ماد

• شنبه
• 5
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 21:34
• نوشته شده توسط
• محمود اسدی

آتش گرفته عالمی از سوز آهت
یک حجره ی در بسته گشته قتلگاهت
شد خون دلها حاصلت شد همسر تو قاتلت
آه و واویلا
برده تنت بر بام خانه دشمنانت
بال و پر مرغ هوا شد سایبانت
ای یاس پرپر رضا ای علی اکبر رضا
آه و واویلا
شکر خدا ای نور پاک حی سرمد
بر پیکر تو آفتاب اصلا نتابد
نسوزد از گرما تنت غارت نشد پیراهنت
آه و واویلا
*******
شائق

• شنبه
• 5
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 22:10
• نوشته شده توسط
• محمود اسدی

مسموم زهر کینم،حالی خراب دارم
ازجوراین زمانه،دیده پرآب دارم

آهم شده جگر سوز،پیچم زدرد برخود
ازدست همسر خود، قلبی کباب دارم

دور از مدینه هستم،همچون پدرغریبم
تنها وبی حبیبم،من اضطراب دارم

در دوره ی جوانی، عمرم بسر رسیده
قصد رحیل را در،عهد شباب دارم

هجر من وپدرجان،دیگر تمام گشته
بر دیدنش به جنت،اینک شتاب دارم

آمد به خاطر من،ای کاش بود بابا
با یاد ظهر عاشور،زان اجتناب دارم

بد بود حال جدم،اندر کنار اکبر
با یاد حال زارش، سر بر تراب دارم

تا زنده هستم ای کاش،آید علی کنارم
در لحظه های آخر،او را خطاب دارم

شعر :اسماعیل تقوایی

• دوشنبه
• 7
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 14:07
• نوشته شده توسط
• اسماعیل تقوائی

ایکه حسنت شوردر هفت آسمان انداخته
یوسف مصری به پای تو عنان انداخته

بس که شیرین وحلاوت زاست ذکریاجواد
شور عشقت را خدا در قدسیان انداخته

می توان آیات قرآن را به رخسار تو دید
آیه آیه نور بر رویت نشان انداخته

آفتابا بارش باران اشکت درنماز
در میان آسمان رنگین کمان انداخته

ای ولی الله اعظم ای جواد اهل بیت
سائلا ن را جود تو شوری به جان انداخته

جلوه ای از دانش بی حد و مرز علم تو
پور اکثم را به پای فضلتان انداخته

پیروی ازمکتب توحیدی وایثارتان
روی دوش شیعیان باری گران انداخته

دربهار آرزوی عمر ،گلچینی تو را
روی خاک تیره چون برگ خزان انداخته

پیکرت برخاک غربت مانده امّا برتنت
بال مرغان هوایی سایبان

• سه شنبه
• 8
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 12:28
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

#امام_جواد_شهادت

آتش زهر اگر شعله به پیکر میزد
شعله بر جان و دلش کینه همسر میزد

نوجوان بود ولی سیر شد از زندگیش
بسکه آذر به دلش یار ستمگر میزد

گله از دشمنی دشمن و بیگانه نداشت
ناله از کینه و بی مهری همسر میزد

همسرش پشت در حجره به دست افشانی
مادرش فاطمه بر سینه و بر سر میزد

طائر باغ رضا بود ولی کنج قفس
همچو مرغی که پرش سوخته پرپر میزد

همچو جدش طلب آب زدشمن میکرد
ناله واعطشا تا دم آخر میزد

تشنه لب بود ولی کی عوض آب روان
خصم بر پیکر او نیزه و خنجر میزد

کی دگر همچو حسین تشنه به زیر خنجر
دست و پا پیش دو چشم تر خواهر میزد

#عبدالحسین
.

• سه شنبه
• 8
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 16:19
• نوشته شده توسط
• عبدالحسین میرزایی

بسم رب الحسین(ع)

اززهرکینه دارم می سوزم
کسی نمیبینه حال و روزم
چشماموخیره به درمی دوزم
کنیزا در رو بروم میبندن
به حال و روزم دارن میخندن
هرچی بلا بودسرم آوردن

غربتوغم توی دلم چه بی حسابه
دیگه برام یه لحظه موندنم عذابه
دارم آتیش میگیرم ازعمق وجودم
لبای من توحسرت یه قطره آبه

حتی میون خونه محرمی ندارم
سرم روروحجره غریبونه میزارم
قاتل من یه عمره همدم دلم بود
باخنده هاش آتیش زده به دل زارم

(واغربتا واغربتا آهوواویلا)

چشام شبیه ابربهاره
یکی یه کاسه آبی بیاره
میدونم اینجا آخرکاره
یه لحظه حتی خوشی ندیدم
پاهاموروی زمین کشیدم
چه ناسزاهایی که شنیدم

بابا بیا این لحظه ی آخری پیشم
اگه نیای یه لحظه هم

• سه شنبه
• 8
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 18:21
• نوشته شده توسط
• کربلایی مصطفی اسماعیلی

#امام_جواد_شهادت

غیر خوناب جگر این جگرم آب نخورد
دل من آب شد از غم ،اگرم آب نخورد

خشک شد چشمه چشمم زعطش آنسان که
گریه کردم، مژه از چشم ترم آب نخورد.

به فدای لب عطشان شه کرببلا
پسر شاه خراسان اگرم آب نخورد

عطش ارثی است که از جد غریبم بردم
لب دریا ،لب دریای کرم آب نخورد

دست و پا در وسط حجره غریبانه زدم
ولی از سنگ و دم تیغ سرم، آب نخورد

بر روی سینه من پای کسی باز نشد
بین خون باز دگر بال و پرم آب نخورد

عوض آب شده ذکر لبم، وای حسین
نرود روضه او از نظرم آب نخورد

کار از کار که بگذشت، شد آب آزاد
همه لب تشته ولی یک نفرم آب نخورد

چون دل سوختگان شد جگر آب کباب
دید بی گریه کس از اهل حرم آب نخورد

• چهارشنبه
• 9
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 04:18
• نوشته شده توسط
• عبدالحسین میرزایی

دوبیتی شهادت حضرت جواد الائمه(ع)
اگر چه بام خانه بسترت بود
کبوتر سایبانِ پیکرت بود
سه روز ِکربلا بر خاکِ سوزان
تنِ جدّ غریب و اطهرت بود

• چهارشنبه
• 9
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 18:00
• نوشته شده توسط
• حسن فطرس

غزل شهادت حضرت جواد الائمه(ع)
در غمت گفته هزارست، غريب بن غريب!
دیده از اشک تو تارست، غريب بن غريب!
در شبِ سرد فراقت همه عالم گریند
چون كه پايانِ بهارست، غريب بن غريب!
جگرت سوخته از زهرِ جفا معلوم است
كه چنين حالِ تو زارست، غريب بن غريب!
زهرِ دشمن که بهانه ست همه می دانند
قاتلت کینه ی یارست، غريب بن غريب!
چشم خونبارِ رضا، چشم به راهِ پسر است
آخرِ صبر و قرارست، غريب بن غريب!
پدرت بود غريب و تو غریبِ پدری
غربتت ارثِ تبارست، غريب بن غريب!
فاطمه مادرتان از همه مظلوم تر ست
چون که بی قبر و مزارست، غریب بن غریب!

• چهارشنبه
• 9
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 18:03
• نوشته شده توسط
• حسن فطرس

بند اول

باب المراد دل من/ای میوه ی قلب رضا
می باره از تو/نشونه هایی/از جود کامل خدا

ماه زمین/بالا نشین/ای خادمت روح الامین
دل مست تو/در دست تو/کلید جنت برین

بین ائمه/جوون بودی*وارث قد/کمون بودی
مثل بابات/مهربون بودی

(ابن الرضا؛ابن الرضا)

بند دوم

بال و پر پرواز من/ای نام تو بر لب دعا
مرغ دلم پر/کشیده سوی/حریم تو ای با صفا

ای مه جبین/ای بی قرین/بر من تویی یار و معین
عشقت آقا/سرمایه ام/ای قبله ی اهل یقین

به کاظمینت/اسیره دل*صحن تو آقا/مسیره دل
مثل باباتی/امیره دل

(ابن الرضا؛ابن الرضا)

?بند سوم

افتادی کنج حجره و/میرقصیدن دور و برت
تو اون هیاهو/بین کنیزا/مادر اومد بالا سرت

ای نازنین/از

• پنج شنبه
• 10
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 09:14
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

بند اول

ای پاره ی قلب رضا (یا جوادالائمه)۲
ای مظهر جود و سخا (یا جوادالائمه)۲

به کاظمینه تو دخیلم
با نگاهه تو من،امیرم
با دستای کریمت آقا
حاجت دلم رو میگیرم

تو باب حاجاته/عالمه دنیایی
بحر کرامات و /شافع عقبایی

(یا جودالائمه_مولا مولا مولا مولا)

بند دوم

ابن الرئوف ابن الرضا (یا جوادالائمه)۲
ای مرقدت دارالشفا (یا جوادالائمه)۲

کبوترم پریدم آقا
روی دو گنبد طلاتون
اگه بدی تو آب و دونم
میشم آقا جلد سراتون

کریمی میدونم/من رو نمیرونی
خیلی تو آقایی/از نسل بارونی

(یا جوادالائمه_مولا مولا مولا مولا)

بند سوم

ای کشته ی زهر جفا (یا جوادالائمه)۲
بر دشمنت لعن خدا (یا جوادالائمه)۲

غریبونه شدی فدایی

• پنج شنبه
• 10
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 09:22
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

#نذر_غربت_امام_جواد_علیه_السلام

نسیمِ عشقِ عطر آگینِ بابا حسرتِ جانت
ربوده از کفَت صبر و قرار از جانِ جانانت

درونِ حجره در خونت به خود از درد می پیچی
برونِ حجره پاکوبان و دست افشان و خندانت

سیاهی می رود چشمت به زردی چهره ی ماهت
که خونابِ جگر را شسته اشکِ چشمِ گریانت

نمیدانیم با آن زن چگونه عمر سر کردی
نمک از سفره ات خورد و شکست امّا نمکدانت

زنی که باید آرامِ دلِ غمدیده ات باشد
ولی با زهرِ کین انداخت آتش در گلستانت

پدر در جنتِ طوس و پسر در غربتِ بغداد
نداری محرمی دستی کشد بر زخمِ پنهانت

به آتش می کشد دل را دمادم آهِ جانسوزت
به گوشِ جان چو می آید صدای صوتِ قرآنت

دلم امشب ز داغت بی نهایت

• پنج شنبه
• 10
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 13:01
• نوشته شده توسط
• ۰۹۱۱۳۵۲۶۵۲۹

سبک 1 ـ ذکر / ثلاث سنتی ـ حجره
در حجره ي در بسته تنها جان سپارم
صورت به ديوارِ غريبي مي گذارم
از زهرِ كين خون شد دلم ـ بابا رضا جان
پاره جگر شد حاصلم ـ بابا رضا جان
شد همسرِ من قاتلم ـ بابا رضا جان
یا مظلوم ـ مولا جواد ابن الرضا(3)
شد خنده های همسرم داغِ مضاعف
من مي زنم ناله ولي او مي زند كَف
آخر به فريادم برس ـ بابا رضا جان
ماندم پدر بی یار و کس ـ بابا رضا جان
بالا نمی آید نفس ـ بابا رضا جان
یا مظلوم ـ مولا جواد ابن الرضا(3)
من اشكِ غم مي ريزم از هجرِ عزيزان
وای از جفای این زن و رقصِ كنيزان
در پشت حجره همهمه ـ بابا رضا جان
من گرمِ اشک و زمزمه ـ بابا رضا جان
ذکرم شده یا فاطمه ـ بابا رضا جان
یا

• پنج شنبه
• 10
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 18:44
• نوشته شده توسط
• حسن فطرس

جواد آلِ پیغمبر میان حجره افتاده
دلش از غصه ها خون و به زهر کینه جان داده
به دست همسر نامهربانش چون گلی پرپر
شده مسموم و در جنّت عزادارش شده مادر
لب خشک و پر از داغش دوباره زمزمه دارد
به آه و ناله یادی از حسینِ فاطمه دارد
جهات امشب ز سوگ او همه ماتم سرا گشته
قلوب شیعیان از داغ او کربوبلا گشته
منم عمری گدای تو جواد ابنُ الرضا مولا
تن و جانم فدای تو جواد ابنُ الرضا مولا
زمین و آسمان هر جا شده در شور و شینِ تو
قلوب عاشقان مهمان صحن کاظمین تو
تو دادی از ره احسان جواب سائلانت را
گدایان را نشان دادی عطای بیکرانت را
درِ بابُ المراد تو بهشت عاشقان باشد
فدای نام زیبایت که در دل جاودان باشد

• شنبه
• 12
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 09:36
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

مقتدای عالمینی
نور شهر کاظمینی
تشنه لب در کنج حجره
در شهادت چون حسینی ۲

خانه شد قتلگاهِ تو
رنگ خون گشته آهِ تو ۲

یا جوادالأئمه ۳

دشمن نامهربانت
آتش افکنده به جانت
در جوانی همچو زهرا
غصه ها کرده خزانت۲

خاک حجره زند صدا
نَجلِ زهرا شده فدا۲

یا جوادالأئمه ۳

هادیِ دین و هدایت
شد سیه پوش عزایت
در فراقت آسمان سوخت
خانه ات شد کربلایت۲

شد خزانی بهارِ تو
جانِ عالم نثارِ تو۲

یا جوادالأئمه ۳

تو جواد و مهربانی
مقتدای عاشقانی
همچو زهرا مادر خود
شیعه را آرام جانی۲

بر درت راهمان بده
خط سبز امان بده۲

یا جوادالأئمه ۳

• شنبه
• 12
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 09:37
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

خدای جود و کرامتی - مثل حسن
طلایه دار شهادتی - مثل حسین
همه میگن باب حاجتی مثل فاطمه

خیرات کثیر کوثر
وارث نگاه حیدر
تو صدات صدای مادر

*قمر امام رضا
ثمر امام رضا
آیینه فاطمه
پسر امام رضا
،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،،
روبه قبله کشونده پاشو/روی صورت آورد عباشو
یا یه کم آب براش بیارید/یا که خبر کنید باباشو

بگید بیاد امام رضا-بالا سر جوونش
ولی نگید که تشنه موند-جوون نیمه جونش

*قمر امام ...
—————————
خونه برات مثل زندونه - مثل حسن
تنت رو خاکا غریبونه - مثل حسین
خونه دلت از این زمونه مثل فاطمه

اشک غربت میباره
از چشات مثه ستاره
درد تو دوا نداره دوا نداره

*اتیشه دلا برا
جوونه امام رضا
ولی روزی نمیشه

• شنبه
• 12
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 11:37
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

مسموم از بیداد شهر بغدادم
طائر قدسم در دام صیادم

همسرم قاتل خانه قتلگاه
یا صاحب الزمان آجرک الله

مانند مادرم زهرای اطهر
در جوانی شدم چون لاله پرپر

با داغ افزون با عمر کوتاه
یا صاحب الزمان آجرک الله

در غربت می میرم با کام عطشان
می سوزد جگرم بابا رضا جان

دارم به دل خون دارم به لب آه
یا صاحب الزمان آجرک الله

• یکشنبه
• 13
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 11:13
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

از حجره ی در بسته ای
آید صوت دلخسته ای

یا ضامن آهو بیا سوی بغداد
جوادت را رها کن از دست صیاد

من غریبم...........

یوسف ابالحسنم
آتش گرفته بدنم

غم میرسد هر لحظه بر روی غمم
گل می گرید بر من و بر عمر کمم

من غریبم............

یار نامهربان من
تماشا کرد، خزان من

پاسخی بر جگر کبابم نداد
چشمان من تر شد ولی آبم نداد

من غریبم...............

• یکشنبه
• 13
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 11:15
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

مسموم در بغدادم و فرزند زهرایم
دور از وطن جان میدهم مانند بابایم
از پا فتادم من
یارب جوادم من
واویلا واویلا

پرپر زنم در حجره ی در بسته از بیداد
جان کندن من را تماشا میکند صیاد
زین غم بسوز ای دل
شد همسرم قاتل
واویلا....

با اشک خود آبی زدم بر قلب سوزانم
من تشنه لب جان میدهم چون جد عطشانم
بین چشم گریانم
بابا رضا جانم
واویلا....

• یکشنبه
• 13
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 11:15
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

چون شمع سحر گشتم و پا تا به سرم سوخت
در حجره ی در بسته خدایا جگرم سوخت

مسموم جفایم
من ابن رضایم

یا ضامن آهو به دلم شعله فتاده
صیاد مرا کشت و به من آب نداده

مسموم جفایم
من ابن رضایم

چون مادر مظلومه بود سوز غم من
گل گریه کند بر من و بر عمر کم من

مسموم جفایم
من ابن رضایم

در شعله بسوزد دل پروانه چه سخت است
با قاتل خود ماندن در خانه چه سخت است

مسموم جفایم
من ابن رضایم

• یکشنبه
• 13
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 11:24
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

بسم الله الرحمن الرحیم

من جوادم که خون بر دلم شد
یار نامهربان قاتلم شد
کنج حجره ، می دهم جان
ای پدر جان (۲)
◾️◾️
سوزد از تشنگی قلب خونم
خنده بر من کند خصم دونم
جان سپارم ، بهر قرآن
ای پدرجان (۲)
◾️◾️
ای پدر یا رضا کن نگاهم
کنج حجره بود قتلگاهم
جان دهم ، با کام عطشان
ای پدرجان (۲)
◾️◾️
سوزد از زهر کین حاصل من
دخت مامون شده قاتل من
غم بود در سینه ، پنهان
ای پدرجان (۲)
◾️◾️
وا مصیبت که اندر جوانی
شد گلستان عمرم خزانی
بی کس و دور از عزیزان
ای پدر جان (۲)
◾️◾️
شعر از : امیررضا فرجوند

• یکشنبه
• 29
• تیر
• 1399
• ساعت
• 20:31
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

آب میشه جونم از سم،شدم گرفتار
درای حجره بسته س،هلهله بسیار
به اشکای غریبیم،دارن میخندن
کاری تر از زهره این،خیانت یار

کبوده لبهام
پا میکشم رو ی زمین
غریب و تنها

دارم میسوزم
آتیش گرفته جونمو
میگم یازهرا
....
آتیش ،گرفته جسم و جونم
رفته،تا مغز استخونم
یاد ،مادر قَد کمونم

امون از درد غریبی......
•┈┈••✾❀???❀✾••┈┈•

ذکر حَسَن نشسته،روی زبونم
انگار که گُر گرفته،تموم جونم
منم مث امام حسن غریبم
کشته میشم باغربت،میون خونم

سخته خدایی
داره غَمِ بیکسی یک
دردِ عجیبی

سخته خدایی
که وقتی توی خونه تم
هستی غریبی

تنهام،همدمی نیس کنارم
تاسَر،روی شونه ش بذارم
مثل،أبر بهار ببارم

امون از درد غریبی...
•┈┈••✾❀???❀✾••┈┈•

بند۳️⃣
اگر چه تشنه هستم،زار و حزینم
مثل یه مرغ سَر کنده رو زمینم
باقیه جای شکرش،چون نَنِشَستن
با خنجر برهنه،به روی سینم

بهتره از این
که ببینم یه خنجری
روی گلومه

سَروُ میبُرَّن
بیبینه اینو مادرم
که روبرومه

کُنده،خنجر شمر ملعون
ای وای،گودی شده پر ازخون
زهرا،لطمه زنون و گریون

امون از درد غریبی.....
??????
•┈┈••✾❀???❀✾••┈┈•
#گروه_الزهرا(شعرای_سادات)
#سید_ناصراسماعیل_نسب
#سید_مرتضی_پیرانیان

• دوشنبه
• 30
• تیر
• 1399
• ساعت
• 09:50
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

بسم الله الرحمن الرحیم

سیرم از زندگانی ، یا زهرا یا زهرا (۲)
میمیرم در جوانی ، یا زهرا یا زهرا (۲)
◾️◾️
مثل تو با دلی خون، میمیرم در جوانی
از زهر کینه گشته ، باغ گلم خزانی
وای از این ناتوانی، یا زهرا یا زهرا
◾️◾️
ای مادر شهیدان ، بنگر جواد خود را
در حجره ی غریبی، باشد به یاد زهرا
خصمم شد یار جانی، یا زهرا یا زهرا
◾️◾️
ای اُم فضل ملعون ، کُشتی امام ما را
با حلق تشنه ی خود ، رفته ز دار دنیا
دارم غمِ نهانی ، یا زهرا یا زهرا
◾️◾️
مظلوم کاظمینم ، امیر عالمینم
اما درون حجره ، در ذکر یا حسینم
دیدم نامهربانی ، یا زهرا یا زهرا
◾️◾️
غم خانه شد دلِ من ، میسوزد حاصل من
اما به ناله هایم ، می خندد قاتل من
دارم ز غم نشانی ، یا زهرا یا زهرا
◾️◾️
شعر از : امیررضا فرجوند

• دوشنبه
• 30
• تیر
• 1399
• ساعت
• 19:23
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

دوباره قلقله در عرش کبریا افتاد
عزیز فاطمه ابن الرضا ز پا افتاد

اگر غلط نکنم این حسینِ دیگر بود
ولی نگفت کسی، زیر دست و پا افتاد

ز صدرِ زین نه، ولی بر زمین بصورت خورد
بروی چهره ی او مثل پنجه، جا افتاد

همینکه زهر اثر کرد زانویش خم شد
میان حجره ی دربسته بی صدا افتاد

ز سوز تشنگی آهسته گفت یاجدّاه
بیا که بر جگرم آتشِ جفا افتاد

نه گیرِ شمرِ لعین، گیرِ اُمِ فضل اینبار
به شعله های عطش، حجت خدا افتاد

میان هلهله ها، ناله های او گم شد
و ظرف آب ز دست کنیزها افتاد

بروی بام، تنش را کشان کشان بردند
و بارها سرش از ‌پِلّه، بی هوا افتاد

کبوترانِ حرم، خوب سایه گستردند
ولی حسین به گودالِ پر بلا افتاد

کفن به پیکر بابای خویش، چون پوشاند
نگاهِ هادیِ دین سوی کربلا افتاد

نداشت خواهری از غصه اش بمیرد باز
هزار شعله ز داغش بجان ما افتاد

• جمعه
• 3
• مرداد
• 1399
• ساعت
• 15:57
• نوشته شده توسط
• محدثه محمدی