امام حسین علیه السلام

دریا به چشم گریه کنانت چو شبنم است
یعنی که هر چه گریه برایت کنم کم است
شکر خدا که با همه ناقابلیمان
اشکی برای عرض ارادت فراهم است
دیوار کعبه گشت سیه پوش داغ تو
یعنی تمام سال خدا هم محرم است
زهرا به دست سینه زنت آب می دهد
هرکس که هست با تو در این خیمه محرم است
بگذار تا نفس بزنم در عزای تو
این آرزوی هر شب عیسی بن مریم است
یک گوشه از تمامی شش گوشه ات حسین
دارالشفای درد غریبان عالم است
بانی روضه هات خدا بود خود نوشت
هرکس که شد به عشق تو دیوانه آدم است

شاعر : حسن لطفی

• چهارشنبه
• 15
• آبان
• 1392
• ساعت
• 13:13
• نوشته شده توسط
• یحیی

سجده بر خاک حسین سجدۀ اعلای خداست
چون که خاک حرمش خاک کف پای خداست
هر که مجنون حسین است خوشا بر حالش
چون که لیلای دلش لیلی لیلای خداست
مِهر اغیار حرام است ورودش در دل
چون دل عاشق ارباب فقط جای خداست
با همه معرفتم عرض کنم، در عالم
خون او جلوه مشهود ز ابقای خداست
گوشۀ نامه اعمال غلامان حسین
بهر تائید به هر صفحه ای امضای خداست
نوکرش روز جزا غصه ندارد زیرا
مورد مرحمت از جانب زهرای خداست
نه منا و عرفات و نه زمین کعبه
که فقط کرب بلا عرش معلّای خداست
با خط خون بنویسید به روی کفنم
گریه بر غربت او پایه و مبنای خداست
هر که بر نیزه سرش دیده شهادت داده
نور پیشانی او جلوه سیمای خداست
چشم او خیره چو می گشت

• چهارشنبه
• 15
• آبان
• 1392
• ساعت
• 13:37
• نوشته شده توسط
• یحیی

مجنون شدم که لیلی لیلای من شوی
مهمان شبی به خیمۀ صحرای من شوی
ر قاب اشکها بنوشتم ((حسین،عشق))
زیباترین نگار دل آرای من شوی
عالم به هم بریزم از این سوز ناله ام
وقتی که تو ترنم آوای من شوی
عبدالحسینم و به جهان فخر می کنم
یک عمر نوکرم که تو آقای من شوی
خود را زدم به مردن، که از اینجا گذر کنی
عشقت اگر کشید مسیحای من شوی
داغت بکوب بربدنم معتبر شوم
آواره آمدم که تو ماوای من شوی
چشمت بگیرد بخری گر مرا حسین
تو آبروی این دل رسوای من شوی
لذت در این بود که شوم ذبح مقدمت
من دست وپا زنم به تماشای من شوی
جان می دهم فقط به امید محبتت
تا ضامن شفاعت عقبای من شوی
گر کربلا ندیده بمیرم، دعا کنم
در جنة الحسین پذیر

• چهارشنبه
• 15
• آبان
• 1392
• ساعت
• 13:40
• نوشته شده توسط
• یحیی

محرم آمده و زار مي شوم ارباب
به ماتم تو گرفتار مي شوم ارباب
هر آنچه غافل از اين قافله شدم كافي ست
محرم آمد و بيدار مي شوم ارباب
به شوق كرب و بلايت دوباره آماده
براي لحظه ي ديدار مي شوم ارباب
گناه هر چه صدايم كند در اين ايام
دخيل نام علمدار مي شوم ارباب
يقين قلبي ام اين است مادرت آيد
ز اشك بر تو كه سرشار مي شوم ارباب
شبانه روز كند گريه در غمت مهدي
به اذن اوست عزادار مي شوم ارباب
مگو تو يار نداري ، كه قلب زينب ريخت
خودم براي شما يار مي شوم ارباب
زهير وار بگويم بلاي جانت را
به جان خويش خريدار مي شوم ارباب

شاعر : رضا رسول زاده

• پنج شنبه
• 16
• آبان
• 1392
• ساعت
• 12:34
• نوشته شده توسط
• یحیی

ما را شرف و شهادت و شیدائی ست
چون مکتب ما، مکتب عاشورایی ست
در کار حسین عالمی حیرانند
زیرا که حسین کارش استثنائی ست

شاعر : استاد سید رضا موید

• شنبه
• 18
• آبان
• 1392
• ساعت
• 14:38
• نوشته شده توسط
• یحیی

اصلا مرا محب حسین آفریده است
مهر تو از عدم به وجودم کشیده است
گِل بی سبب که آدم و حوا نمی شود
حتما کمی ز جرعه عشقت چشیده است
وقتی قدیم و عرش نشین بودی از ازل
جبرییل هم به غیر رخ تو ندیده است
ما از همه به لطف شما منقطع شدیم
حب الحسین، رشته دیگر بریده است
یک (یاحسین) با دم عیسی برابر است
یعنی حسین در دم عیسی دمیده است
ما با محبت تو به توحید می رسیم
هر کس به تو رسیده، به مقصد رسیده است

شاعر : حسین ایزدی

• یکشنبه
• 19
• آبان
• 1392
• ساعت
• 04:21
• نوشته شده توسط
• یحیی

وقتي بناي خلقت ما را خدا گذاشت
ما را براي نوكري تو جدا گذاشت
هر قطعه از زمين چو بهشت كسي شد و
از بهر عاشقان حرم كربلا گذاشت
ما جمله را به ناز تو چون در نياز ديد
بر تو مقام شاهي و ما را گدا گذاشت
دل را سپرد دست تو و در وجود من
دريائي از محبت زهرا به جا گذاشت
از بس كه ذات حق به شما دل سپرده بود
شرط وصال خويش به حبّ شما گذاشت
هم سنگتان نبود چو در عالم وجود
خود را براي جان شما خون بها گذاشت
تا وسعتي ذ رحمت خود جلوه گر كند
مهر تو را نهفته در اين سينه ها گذاشت

• یکشنبه
• 19
• آبان
• 1392
• ساعت
• 04:30
• نوشته شده توسط
• یحیی

آنکس که تو و اسم تو را باده نوشته
چشمان مرا کاسهء آماده نوشته
تقدیر من این است گرفتار تو باشم
زهرا خودش این را سر سجاده نوشته
زیباتر از این نیست که در راه تو باشم
صد شکر مرا راهی این جاده نوشته
ارباب کریم است ، در این غمکده هرکس
اندازه یک درهم اگر داده نوشته
ما دلشدگان جملگی ارباب پرستیم
اشکال نگیرید به ایرادِ نوشته
در کهف وَرا من سگ اصحاب حسینم
این را خود او گوشهء قلاده نوشته
یک عمر از این روضه به آن روضه دویدیم
بر تارک عشاق، گدازاده نوشته
دختر به امید شب دیدار عمویش
هر مرتبه از ناقه که افتاده نوشته

شاعر : حسین قربانچه

• یکشنبه
• 19
• آبان
• 1392
• ساعت
• 05:39
• نوشته شده توسط
• یحیی

دریاب تو ای شاه کریمانه گدا را
درمانده ترین مفلس درراه خدا را
تقدیر من این بود نمک گیر تو باشم
تقدیر نوشته به دلم مهر شما را
من مفتخرم شیعه چشمان تو باشم
سوگند به یک قطره اشک تو دلارا
تا آنکه همه بر تو گرفتار بمانند
درخاک تو بنهاده خداوند شفا را
یک سر بزن آقاکه خدا بهر قدومت
انداخته پای تو گلیم دل مارا
پشت سر زینب زغمت جامه دریدیم
مایاد گرفتیم از او رسم عزارا
ازهرچه بهشت است شده سیر دل من
وقتی که نشان داده ای ام کرببلا را

شاعر : رضا دین پرور

• یکشنبه
• 19
• آبان
• 1392
• ساعت
• 05:40
• نوشته شده توسط
• یحیی

شکر خدا که گریه کن شاه عالمیم
درچشم خلق از کرم او مکرمیم
پایان نمیرسد غم ما بی عزای او
ما موج عشق از دل طوفان ماتمیم
دست از علی و آل پیمبر نمی کشیم
دراین عقیده سخت چو سنگیم،محکمیم
وقتی امان بریده زما گریه غمش
یعنی که درامان حسین ،زیر پرچمیم
بی اعتنا به ثروت دنیا پرست ها
ماها گدای سفره گسترده غمیم
دنبال نیزه ها دلمان راه میرود
دنباله غروب غریب محرمیم
درپیش هیچ کس قدمان خم نمیشود
همچون هلال از غم خون خدا خمیم
گندم بهانه بود بیاییم کربلا
شکرخدا جزای گناهان آدمیم
بیخود میان ما پی اقل نگر د، نیست
بی حرف پیش و پس همه دیوانه از دمیم
یوم الفرار روز قرار تمام ماست
آنجاکنار سفرۀ ارباب باهمیم

شاعر : رضا

• یکشنبه
• 19
• آبان
• 1392
• ساعت
• 05:41
• نوشته شده توسط
• یحیی

وقتی بساط آمدنم را درست کرد
اول به خاک عشق تنم رادرست کرد
شوری دمید بردل آتش فشانیم
بعداً دو دست سینه زنم رادرست کرد
برداشت کام عاشق من رابنام یار
از تربت غمش دهنم رادرست کرد
با تار و پود چادر خاکی فاطمه
شال سیاه و پیرهنم رادرست کرد
ازشربت عزابه لب تشنه ام خوراند
دیوانه واری علنم رادرست کرد
پاشید ذره ای نمک روضه بردلم
این ناله های کوه کنم رادرست کرد
نزدیک بود جان بدهم پای مرثیه
وقتی که سوختم کفنم رادرست کرد
آخرکه خرد شد بدنم زیر بار غم
از نو شکستۀ بدنم رادرست کرد
وقتش رسیده بود که دنیاییم کند
فکری به حال سینه شیداییم کند
دنیا شکست قبح مقامی که داشتم
عصیان شکست مستی جامی که داشتم
این های و هوی

• یکشنبه
• 19
• آبان
• 1392
• ساعت
• 05:43
• نوشته شده توسط
• یحیی

دل بیقرار، دیده زدل بیقرارتر
بهتر ز تو کجاست درعالم نگارتر؟
روز ازل خمار شرابی شدیم و عشق
ما را حواله داد به چشمی خمارتر
مجبورمان نکرده کسی عاشقت شویم
ماخود شدیم نزد تو بی اختیار تر
دل دل نمی کنیم که دلداده ات شویم
ما را اگر کند به غمت دل دچارتر
وقتی که تربت توشده مهر سجده ها
صورت چه بهتراست شود پرغبارتر
داراترین دخیل گداخانه توأند
آن دستهای خالی با تو ندارتر
محشور با فرات شود آخرعاقبت
اشکی که شد به روضه تو پابکارتر
هرکس که با حسین نباشد جهنمی است
هرگز ز او ندیده کسی بد بیار تر
شکر خدا که میگذرد عمر و می شویم
دیوانه تر، شکسته تر و روضه دارتر
دستش به شاهراه حقیقت نمی رسد
هرکس در این مسیر بیفتد

• یکشنبه
• 19
• آبان
• 1392
• ساعت
• 05:47
• نوشته شده توسط
• یحیی

ای رحمت خدایی بی منتها حسین
باتو شروع شد همه قصه ها حسین
ذکری بغیر نام تو بر لب نیاوریم
وقتی که هست ذکر خدایی ما حسین
درزیر خاک مقدم تو خاک میشویم
امشب که قلبمان شده کرببلا حسین
با آبروتر از تو که پیدا نمیشود
ای آبروی ماهمه پیش خدا حسین
بُنجل تر از خودم خودمم بین خوبها
ای از تمام خلق حسابت صوا حسین
جایی ندیده ایم بغیر از حریم تو
اینقدر مفتخر به لباس گدا حسین
من شیعه محبتم و صاحبم تویی
حالا زعشق میکِشی ام تا کجا حسین
صد جبرییل روز ازل سجده کرده است
برروی پرچمی که نوشته است یا حسین

• یکشنبه
• 19
• آبان
• 1392
• ساعت
• 05:55
• نوشته شده توسط
• یحیی

از برکت نگاه تو بارانیم هنوز
آیینه ای تجلی حیرانیم هنوز
حالاکه زیر پرچم سبزت نشسته ام
معلوم میشود که تو میخوانیم هنوز
آقا درست مثل سر زلف تو به باد
درگیر و دار بی سر و سامانیم هنوز
هرشب میان روضه ات ازحال میروم
یعنی که می دمی تو به بی جانیم هنوز
من رانسیم نام شما مست میکند
گل میکنی به دیده گریانیم هنوز
روز ازل محبتتان راخریده ام
از شور توست شور مسلمانیم هنوز
من باقیم مدام دراین روضه ها،حسین
چون درسلوک چشم شما فانیم هنوز
گرچه خداست بانی و مبنا تویی ولی
دلخوش منم که بر غم تو بانیم هنوز
شکرخدا که فیض ترادرک میکنم
ممنون که گریه میشود ارزانیم هنوز
یکبار کربلا ببری ام چه میشود؟
دور از حریم وصل تو زن

• یکشنبه
• 19
• آبان
• 1392
• ساعت
• 05:57
• نوشته شده توسط
• یحیی

دليل داشت تب و تاب و بي قراري ما
محرم آمد و شد وقت ميگساري ما
براي آخرت ما خدا نگهدارد
در اين لباس عزا عكس يادگاري ما
دوباره پيرهني شد ز عرش آويزان
عوالم اند پريشان به روضه داري ما
صداي فاطمه هنگام روضه مي پيچد
ميان مجلس ما ، بين گريه زاري ما
نگاه رحمت زهرا به ما اگر افتد
خدا نديده بگيرد گناهكاري ما
برات كرب و بلا را حسين خواهد داد
نتيجه مي دهد آخر اميدواري ما

شاعر : رضا رسول زاده

• یکشنبه
• 19
• آبان
• 1392
• ساعت
• 05:59
• نوشته شده توسط
• یحیی

نفس نفس زدن من به عشق کرببلاست
تمام سال برایم چو روز عاشوراست
اسیر دردم و بیمار ِگریه بهر حسین
قسم به آن غم و غربت که دردل زهراست
فقیرعشقم و درکوی عشق سرگردان
تمام مکنت و دارایی ام دلی شیداست
اگرچه غم شده دردآشنای هردم من
خوشم که دمبدم،عمرم عجین به اشک عزاست
به آب کوثر وزمزم مرانیازی نیست
فرات اشک دو چشمم زلال آب بقاست
به چارگوشه قلبم نوشته اند به خون
حیات و زندگی بی حسین بی معناست
چه غم اگرکه ندیدم حریم دلبررا
که قبر اصلی او فی قلوب من والاست
به زیرخاک هم احرام بسته میگویم
که این مزار نشانی زعاشقی رسواست
من از کشاکش محشرنمی هراسم ...نه
اگر بگویدحسین این غلام هم باماست

شاعر : رضا دین پرور

• یکشنبه
• 19
• آبان
• 1392
• ساعت
• 06:03
• نوشته شده توسط
• یحیی

ای به گنجینۀ خلقت دُر نایاب حسین
رحمت واسعۀ حق تویی ارباب حسین
کشتی نوح هم از مرحمتت یافت نجات
تویی امید رهاییم ز گرداب، حسین
نرود نقش تو از لوح وجودم هرگز
روز اول شده عکست به دلم قاب حسین
هرگز از ظلمت دنیا به دلم نیست هراس
تا تویی بر سر من تابش مهتاب حسین
خواهری خیره به صحرا به زیر لب میگفت:
لب خشک و عطش و خستگی و آب، حسین

• دوشنبه
• 20
• آبان
• 1392
• ساعت
• 08:25
• نوشته شده توسط
• یحیی

چون دُر بریزد از دهنم یا حسین حسین
زینت دهد به هر سخنم یا حسین حسین
امروز در مجالس او سینه می زنم
تا روز حشر سینه زنم یا حسین حسین
تا گریه رزق دیده ی من در عزای اوست
تا مشکی است پیرهنم یا حسین حسین
باور نمی کنم جلوی دیده های دوست
سوزد به شعله ها بدنم یا حسین حسین
سوزم اگر بلند شود در قیامت از
خاکستر تمام تنم یا حسین حسین
از اولین نفس به غمش گریه کرده ام
تا آخرین نفس زدنم یا حسین حسین
جوشن کبیر اگر که نوشتید حک کنید
با تربتی روی کفنم : "یا حسین حسین"
یک روضه ی وداع بخوانید دوستان
در لحظه ی کفن شدنم... یا حسین حسین

شاعر : رضا رسول زاده

• سه شنبه
• 21
• آبان
• 1392
• ساعت
• 14:28
• نوشته شده توسط
• یحیی

وقتی که حول محور تو سینه می زنیم
یعنی فقط به خاطر تو سینه می زنیم
این سینه زن شدن همه اش لطف فاطمه ست
پس ما به اذن مادر تو سینه می زنیم
وقتی که پرچم تو بدستان زینب است
در سایه سار خواهر تو سینه می زنیم
سینه زنان سپاه ابالفضلی تو اند
پس در جوار لشگر تو سینه می زنیم
این زینبیه خیمه کرببلای توست
مادر میان سنگر تو سینه می زنیم
هرموقعی که روضه اکبر شروع شد
دیدیم در برابر تو سینه می زنیم
شکرخدا به سینه زنی ناظری خودت
شکرخدا که محضر تو سینه می زنیم
شکر خدا که ماهمگی سینه زن شدیم
سینه زنان پادشه بی کفن شدیم

شاعر : مهدی نظری

• سه شنبه
• 21
• آبان
• 1392
• ساعت
• 15:25
• نوشته شده توسط
• یحیی

عهد با چشم پر از مهر تو ما می بندیم
كوله بار سفری تا به خدا می بندیم
قبله آنجاست كه اقبال دل آن سو باشد
پس اقامه به سوی كرببلا می بندیم
بست فطرس پر ما را به پر قنداقت
ما پر خویش به امید شفا می بندیم
تا ابد بنده و پا بست تو ما می مانیم
دل بر آن زلف پریشان و رها می بندیم
ما حبیبیم كه چون پیر غلام تو شدیم
سرخ تر در یم خون باز حنا می بندیم
باز بر بام تو بنشسته و پر می گیریم
روزی از نو شده و عشق ز سر می گیریم
***

شاعر : محسن حنیفی

• شنبه
• 25
• آبان
• 1392
• ساعت
• 05:36
• نوشته شده توسط
• یحیی

روز ازل که نقشه عالم درست شد
با اذن مادرت گِل آدم درست شد
نامت نشست بر لب زهرا وگریه کرد
آهی کشید فاطمه وغم درست شد
آبی نبود خاک نبود وفلک نبود
با اشک چشم اوست که زمزم درست شد
تصویب شد برای تو باید که گریه کرد
از آن به بعد ماه محرم درست شد
پیراهنی که دوخت برای تو مادرت
ته مانده اش برای تو پرچم درست شد
دنیا هنوز کامل کامل نبود که
با ساخت حریم تو کم کم درست شد
سینه زنان ملائکه سمت تو آمدند
سینه زنی شروع شد و دم درست شد
با نام روضه روی زمین هم بهشت شد
جایی برای گریه ماهم درست شد
مقتل نبود وجزوه نبود وخدای خواست
تا که کتاب ابن مقرم درست شد
بی تو جهان نداشت بها وبها گرفت
دنیای با حسین منظم درست شد

• شنبه
• 25
• آبان
• 1392
• ساعت
• 07:06
• نوشته شده توسط
• یحیی

ای زمین وآسمان مبهوت ایمانت حسین
شد فضای کوفه عطرآگین زقرآنت حسین
ای فروزان آفتابم گرهلالت خوانده ام
دیده ام یکباره شد مبهوت وحیرانت حسین
سخت دلتنگ است زینب، ناطق قرآن بخوان
تا شود آرام دل ازصوت قرآنت حسین
همره خوناب دل کز دیده آید برون
خون چکد برروی نی ازلعل عطشانت حسین
کی شود گردوغباری مانع ازتابیدنت
گرشده خاکستری رخسار تابانت حسین
چشم درچشم من وطفلان خود داری هنوز
صف زده مژگان اشکی روی دامانت حسین
تاکنی این کاروان را رهبری از روی نی
رهبر بیداری وباز است چشمانت حسین
باتو گرم گفتگو بودم که ناگه ازستم
سنگ زدسنگین دلی برروی رخشانت حسین
لب گشا حرفی بزن با دختر گریان خود
تا نکرده جان خودرا او به

• یکشنبه
• 26
• آبان
• 1392
• ساعت
• 06:00
• نوشته شده توسط
• یحیی

اشكم چكید گوشۀ پلكم كه خیس شد
با یك سلام بر تو سرشتم نفیس شد
با گریه بر لهوف تو دنیا شروع شد
لوح و قلم برای تو روضه نویس شد
از بس حدیث آمده كه فابك للحسین
چشمم برای گریه ی دائم حریص شد
منصور، زیر قبه فقط خرج اشك شد
تا بر ملائك حرم تو رئیس شد
باید برای خدمت بر تو تلاش كرد
باید غذای جون تو را كاسه لیس شد
از چشم مهربان تو راه گریز نیست
بیچاره آن كسی كه غلام و كنیز نیست

شاعر : محسن حنیفی

• چهارشنبه
• 29
• آبان
• 1392
• ساعت
• 04:20
• نوشته شده توسط
• یحیی

ماگریه میکنیم تا که گرفتارمان کنند
حلقه به گوش گیسوی دلدارمان کنند
هرگز زکوی عشق به جایی نمی رویم
حتی اگر که بی خبران بارمان کنند
مااز خدا فقط طلب گریه کرده ایم
باشد حواله روزی بسیارمان کنند
چون زخم خورده های غم شاه عالمیم
مجنون شدیم تا همه ناکارمان کنند
مازار میزنیم به هنگام روضه ها
تا جز حسین از همه بیزارمان کنند
تا خار چشم دشمن عباس و زینبیم
حاشا که دشمنان علی خوارمان کنند
مامعتقد به شادی بی غصه نیستیم
خوشحال میشویم عزادارمان کنند
منصور میشویم سردار میرویم
از عشق یار گر همه انکارمان کنند
ما سینه میزنیم که شاید دراین سحر
مهمان دستهای علمدارمان کنند

شاعر : رضا دین پرور

• چهارشنبه
• 29
• آبان
• 1392
• ساعت
• 04:23
• نوشته شده توسط
• یحیی

تا بیرقت به روی سرم سایه گستر است
من کافرم اگر که دلم جای دیگر است
از هر کجا که پر بکشم کربلا روم
تا هست گنبد تو کبوتر کبوتر است
ما را ز جمع اهل قیامت قلم زنید
هر شب میان روضه مان شور محشر است
ما را دوباره عمه سادات خوانده است
شکر خدا که بر دلمان نام نوکر است
ما را همیشه وقف عزاخانه کرده اند
عاشق شدیم اگر همه از نذر مادر است
آتش زدیم هرچه که داریم پای عشق
آقا سری بزن که نفسهای آخر است

شاعر : حسن لطفی

• چهارشنبه
• 29
• آبان
• 1392
• ساعت
• 04:29
• نوشته شده توسط
• یحیی

در غم تو ، گریه در صبح و مسا والاتر است
چشم جاری ، از تمام چشمه ها بالاتر است
گریه ی طفلانه ای دارم که شکرش واجب است
از بزرگی کردن ، این حال و هوا بالاتر است
قصدم از این رفت و آمد ها ، تماشای تو بود
دیدن روی طبیبان ، از دوا بالاتر است
حمدلله روزی ام شد باز گریانت شوم
روضه ها عرش است ، از اینجا ،کجا بالاتر است
خوب بنگر در میان نوکرانت یا حسین
دستهای خالی این بینوا بالاتر است
بر روی نی کرد ،دشمن جمله سرها را ولی
رأس سقا را نفهمیدم چرا بالاتر است
در ازای صد هزاران عمره ، تنها لحظه ای
معتکف بودن میان کربلا بالاتر است
آنقدر با درد جان کندی که فهمید عالمی
فاطمه ذبح عظیمش از منا بالاتر است
بقعه ها با

• چهارشنبه
• 29
• آبان
• 1392
• ساعت
• 04:30
• نوشته شده توسط
• یحیی

تو تنها ترین مرد تنها شدی
تو خونین ترین تن به تنها شدی
چه زیبا گلانت که پرپر شدند
تو بر نی نگهبان زنها شدی
تو عباس و اکبر به خون دیده ای
سراسیمه سوی بدن ها شدی
در آن دم که یک یک شمارش کنند
تو در قسمت بی کفن ها شدی
عجب ارث نیکو به جا مانده است
تو همچون علی شاه تنها شدی

شاعر : محسن غلامحسینی

• چهارشنبه
• 29
• آبان
• 1392
• ساعت
• 04:41
• نوشته شده توسط
• یحیی

روحم اگرچه نیست به تن،زنده ام هنوز
بی ارزش وبهاوثمن زنده ام هنوز
خارم به چشم و حسرت دیداربردلم
با این همه عذاب ومحن،زنده ام هنوز
این روزها دوباره به شوق شنیدن
آن قصه اویس قرن زنده ام هنوز
صدمرده زنده میشود از ذکر یاحسین
اصلا عجیب نیست که من زنده ام هنوز
ارباب جان محرمت ازراه آمده
تنهابه شوق سینه زدن زنده ام هنوز
میخواستی که آتش عشقت به جان زنی
صدهاهزاربار بزن زنده ام هنوز

شاعر : مهدی صفی یاری

• چهارشنبه
• 29
• آبان
• 1392
• ساعت
• 04:49
• نوشته شده توسط
• یحیی

میــان تیرگی شب ز دل نــوا کردم
به ناله ای ز سر جان تو را صدا کردم
کشیدم آهی و آنگاه با دو چشم ترم
دوبــاره آرزوی وصلت از خــدا کردم
میان خرده ی بشکسته های قاب دلم
تمـام خاطره های تو را جـدا کردم
یکی یکی همه ساعات با تو بودن را
ز باقی لحظـاتم، ببین سـوا کردم
گرفتـه بود دلم، زود با زیــارت تو
گره ز عقده ی دیرینه هام وا کردم
تو بر فراز نخیلی و دست ما کوتاست
به بوســه ای ز ره دور اکتفــا کردم
حدیث عاشقی ام را ز شمع جویا شو
که با شراره ی عشقت چگونه تا کردم
میان داغی این عشق های تو خالی
"هــوای عاشــقیِ یــار آشــنا کردم"
خوشا بحال شهیدان که زیر لب گفتند:
"میان سینۀ ارباب خویش جا کردم"

شاعر : مصطف

• چهارشنبه
• 29
• آبان
• 1392
• ساعت
• 05:28
• نوشته شده توسط
• یحیی

شب نشینی چه قـدر بیـن دو گنبـد زیباست
در جــــوار حــــرم آل مـحـمــد (ص) زیباست
یک طرف حضـرت شـاه و طرفی حضـرت مـاه
گـردش دیــده و ســر هـر دو مجـدد زیباست
گـــر نـدانــی بــه کـدامـیــن حــرم اول بـروی
گـر بـمــانــی وسـط ایــن دو مــردد زیباست
رو بـه سوی حـرم عـشـق سـلامی بـدهـی
نــام او را بـکـشــی یکـسـره ممتـد زیباست
گـر که بـرگــردی و یـک بـدر ببـیـنـی به جلـو
بـعـد از آن ذکــر ابـاالـفـضـلـی ِ ابجد زیباست
چشم ها خیره بـخرما و رطب ها شده است
هـر کـه یک دانـه از آن نخـل بچیـنـد زیباست
چـون که بـا پـای برهنـه بکنی سعی و صفـا
عکـس گنـبـد بـه نـگـاه تـو بـیـوفـتـد زیباست
روضه هـای شب بیـن ا

• چهارشنبه
• 29
• آبان
• 1392
• ساعت
• 05:31
• نوشته شده توسط
• یحیی