امام رضا علیه السلام

ما فقیران حسینیم و گرفتار رضا
سینه زن های حسینیم و بدهکار رضا
کاسه لیسان حسین و سگ دربار رضا
مستمندان حسین و سر بازار رضا

تا قیامت همگی رعیت سلطان هستیم
شکرلله که در خدمت سلطان هستیم

آخرین چاره ما پنجره فولاد رضاست
صحن نو مروه ی ما ، صحن گوهرشاد صفاست
حرمش سنگ صبور دل بیچاره ماست
کاظمین و نجف و سامره و کرببلاست

غم ندارد دل ما ضامن آهو داریم
هرچه داریم درین زندگی از او داریم

حضرت عشق سلام ای دل و دلدار سلام
وقت دیدار شده حضرت سالار سلام
یار شادی و غم و مونس و غمخوار سلام
پسر فاطمه و حیدر کرار سلام

باز با شوق درین قبله نور آمده ایم
بده آقا صدقه از ره دور آمده ایم

ما گدایان خراسان تو هستیم

• پنج شنبه
• 11
• مهر
• 1398
• ساعت
• 19:29
• نوشته شده توسط
• TzwSVsOw

خوب ها را جمع کردی دور خود در مشهدت
دیدی آخر خورده شد برسینه ام دست ردت

فرق داری می گذاری بین عشاق خودت
بین زائر های خوب و بین زوّار بدت

من که میبوسم هوا را روز و شب، حس می کنم
فرق دارد بوسه بر جای لب و بر مرقدت

من به مردم گفته ام زائر شدن از لطف توست
پس چه شد آن مهربانیِ هزاران درصدت؟؟

کفتر جلد تو بودم بی خیالم چون شدی
می پرم دیگر به هرجایی به غیر از گنبدت

• پنج شنبه
• 11
• مهر
• 1398
• ساعت
• 19:45
• نوشته شده توسط
• TzwSVsOw

سخت است پیش پای پسر، دست و پا مزن
جانِ جواد، مادر خود را صدا مزن

حالا که زهر شیره ی جانِ تو را کشید
آتش به جان این جگر مبتلا مزن

بالا سرت جواد و اباصلت آمدند
پس بینِ هجره ناله ی واغربتا مزن

از شانه ی جواد کمی هم کمک بگیر
بر روی خواهش پسر خویش، پا مزن

گرچه به یاد مادرت آتش گرفته ای
پیش جواد، حرفی از آن کوچه ها مزن

قدری بنوش جرعه ی آبی و، این همه
با یاد کربلا، طرفی آب را مزن

این دست از شراره ی زهر آب گشته است
بر صورتت به یاد لبِ سرجدا مزن

آقا عبا بکش به سر اطهرت، ولی
حرف از عبای کشته ی کرببلا مزن

• شنبه
• 13
• مهر
• 1398
• ساعت
• 19:21
• نوشته شده توسط
• TzwSVsOw

سلامم از دل و جان بر تو جان جانانم
سلام من به تو بادا دلیل ایمانم
دوباره شکر خدا را که از ازل آقا
شدم غلام و شدی تو امیر و سلطانم
من آمدم که دوایی بر آه من باشی
گسسته ام زهمه تا پناه من باشی

گره گشای دو عالم مرا تو یاری کن
بیا برای گدایت دوباره کاری کن
رئوفی و به امید تو آمدم سلطان
بزرگ زاده بیا و بزرگواری کن
ز ازدیاد محن بی حدم نکن آقا
تو را به جان جوادت ردم نکن آقا

بر این غریب دو دنیا دوباره ارحمنی
به عبد مضطر و تنها دوباره ارحمنی
من آمدم که پناهم شوی تو آقاجان
قسم به حضرت زهرا دوباره ارحمنی
طبیب حاذق دنیا بده تو درمانم
شکسته دل شدم آقا بده تو سامانم

دوباره کوه گناهی برایت آوردم
دوباره رو

• دوشنبه
• 15
• مهر
• 1398
• ساعت
• 12:48
• نوشته شده توسط
• امیر روشن ضمیر

ما شیفتگان زائر درگاه رضاییم
پروانه دلسوخته شمع ولاییم
.
روکرده به اخلاص بر این کعبه مقصود
لبیک زنان در حرم قدس و صفاییم
.
هر چند در این خانه مقیمیم و لیکن
جویای تجلای رخ خانه خداییم
.
از لطف خدا ملک سعادت وطن ماست
تا ریزه خور خوان غریب الغرباییم
.
تا چهره نهادیم، بر این درگه والا
از عز و تفاخر به فلک فرق بساییم
.
از سلطنت کون و مکان چهره بتابیم
تا بر در سلطان دو اقلیم، گداییم
.
شد راهنما جاذبه ی لطف و عطایش
کز بهر طواف حرم عشق بیاییم
.
ما را نبود عشق به جز عترت و قرآن
حاشا که گرفتار تمنا و هواییم
.
پرورده ی آیات خداوند مجیدیم
گلبوته ی گلزار دلارای هواییم
.
هستیم ز تبریز و در این درگه والا
سرم

• سه شنبه
• 30
• مهر
• 1398
• ساعت
• 16:31
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

سبک :: یا امام زمان شیعه ده احساسه باخ
.
وقت پرواز و هنگامه ی هجران شده
گوشه ی حجره ای فاطمه مهمان شده
.
اهل عالم همه
غرق در زمزمه
.
واغریبا ، واشهیدا
.
.
.
.
کنج یک حجره ی خاکی و با قلب چاک
همچو مادر فتاده پیکرت روی خاک
.
تازه شد داغ ماه
آید از سینه آه
.
واغریبا ، واشهیدا
.
.
.
.
هاله ای بر رخ ماه غریبان نشست
در عزا و غم او دل عالم شکست
.
فاطمه در جنان
گشته نوحه کنان
.
واغریبا ، واشهیدا
.
.
.
.
پر کشد هر دلی سوی خراسان تو
بر سرم بام عشقت شده مهمان تو
.
ذکر تو بر لبم
مهر تو مذهبم
.
واغریبا ، وا شهیدا

• چهارشنبه
• 1
• آبان
• 1398
• ساعت
• 15:02
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

دلم وقتی که میگیره یا وقتی بی رمق میشم
یا از حرفای این و اون هر از گاهی دمق میشم

می بندم کوله بارم رو دلم رو دست میگیرم
میرم اونجایی که واسش روزی صدبار می میرم

تموم خستگی هامو خلاصه میکنم هربار
میشم مثل گداها پا میذارم توی این دربار

دم باب الجوادش غصه ها از خاطرم میره
همین که چشمم از اون صحن زیبا عکس میگیره

شلوغه کار و بارش هرکی با یک ساک پرحاجت
نشسته تا بگیره حاجتاشو زود و بی نوبت

تموم صحن ها پر از کبوترهای خوشحاله
چقدر خوبه که این سلطان به رعیت هاش می باله

تو اون حال و هوا بودم که انگار یه صدا اومد
صدایی آشنا از سمت اون گنبد طلا اومد

دوباره روضه میخونن میون صحن گوهر شاد
دلم رو کربلا ب

• دوشنبه
• 20
• آبان
• 1398
• ساعت
• 15:43
• نوشته شده توسط
• امیر روشن ضمیر

#چهارشنبه_های_امام_رضایی

قاصدک جانِ مرا تا به خراسان برسان
به طوافِ حرمِ حضرتِ سلطان برسان
تشنه ی عطرِ ضریحم تشنه ی باغِ حرم
به اذانِ سحرِ روضه ی رضوان برسان!

#بداهه_دلتنگتم_یا_ضامن_آهو
#هستی_محرابی

• چهارشنبه
• 18
• دی
• 1398
• ساعت
• 11:50
• نوشته شده توسط
• ۰۹۱۱۳۵۲۶۵۲۹

خوشا ما که همسایه جنتیم

به خان کریمش همه دعوتیم

گدای رضاییم و در عزتیم

به دست کریمش چه خوش عادتیم

رضا پادشاه است و ما رعیتیم

فدای غلام مسیحا دمش

به سرهای ما سایه ی پرچمش

بود چشم ما جای آن مقدمش

بداند دو عالم که یک امتیم

رضا پادشاه است و ما رعیتیم

کسی را ندیدم برانی ز در

تویی مهربانتر زمادر پدر

مرا هم برای غلامی بخر

که با تو همه عاری از محنتیم

رضا پادشاه است و ما رعیتیم

منم سائل سر به راه شما

همان اهوی دل به خواه شما

بود روزیم از نگاه شما

همه سائل سفره رحمتیم

رضا پادشاه است و ما رعیتیم

زمانی که حق قلب مارا سرشت

محب الرضا سر در آن نوشت

به مشهد عطا کرد ارض بهشت

همه آفریده ا

• سه شنبه
• 1
• بهمن
• 1398
• ساعت
• 14:11
• نوشته شده توسط
• سید محمد حسینی

راه گلمو وقتی غم میگیره
دل تو دلم نیست واسه صحنو گنبد
میگم خدا میخوام برم زیارت
زیارت رضا امیر مشهد ۲
ضامن اهو رضا نظری کن
به حال نوکرا خودت شفابده
ضامنم شو دخیلتم امام رضا
برات کربلا مونو شما بده ۲
یا ثامن الایمه اباالحسن
امام رضا امام رضا امام رضا ۳
بند دوم
پنجره فولاد تو بسته برا
گرفتن حاجت این زایرا
با قلم و عشق تو مینویسم
امام رضا سلطان ایرانیاا ۲
ضامن اهو رضا نظری کن
به حال نوکرا خودت شفابده
ضامنم شو دخیلتم امام رضا
برات کربلا مونو شما بده ۲
یا ثامن الایمه اباالحسن
امام رضا امام رضا امام رضا ۳
بند سوم
اذن دخول حرم تو اقا
ذکرقشنگ ساقی کربلاس
نوشته از روز ازل روقلبم
لبیک یا رضا حسین و عباس

• سه شنبه
• 1
• بهمن
• 1398
• ساعت
• 14:24
• نوشته شده توسط
• سید محمد حسینی

كاسه ي صبرش همينكه هر كسي سر ميرود
مضطرب ، سمت حرم، از صحن كوثر ميرود

هــم مي آيد زائــرت با ديــده ي تر در حــرم
هــم دم رفتــن كه شد با ديده ي تر ميـــرود

آمــدي ايــران چنــان با اقتــدار و با شــكوه
گوئيــا حيـــدر براي فتـــح خيبـــر ميــــرود

هـر كـه آمد در حــريم تو براي كسب فيــض
از جـوارت وقت رفتن چــون ابـاذر ميـــرود

از تـو ميـگويد رئـوف ابن رئـوف ابن رئـوف
هر كجاي اين حــرم هر كس كه منبر ميـرود

در عروسـي خودش هم از لباس نو گذشــت
بخشش و جود پســر قطعأ به مادر ميـــرود

ميشــود خود شــعبه اي از پنجــره فولاد تو
پرچــمت وقتي به اســتان هاي ديگر ميرود

بارهـا ديــدم كــلاغ آمــد

• یکشنبه
• 13
• بهمن
• 1398
• ساعت
• 12:47
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

أنَا سائِلُكُمْ وَآمِلُكُمْ فِيمَا إِلَيْكُمُ التَّفْوِيضُ ، وَعَلَيْكُمُ التَّعْوِيضُ ، فَبِكُمْ يُجْبَرُ الْمَهِيضُ ، وَيُشْفَى الْمَرِيضُ ، وَمَا تَزْدَادُ الْأَرْحَامُ وَمَا تَغِيضُ؛ إِنِّى بِسِرِّكُمْ مُؤْمِنٌ ، وَ لِقَوْلِكُمْ مُسَلِّمٌ ، وَعَلَى اللّٰهِ بِكُمْ مُقْسِمٌ فِى رَجْعِى بِحَوَائِجِى وَقَضَائِها وَ إِمْضَائِها وَإِنْجَاحِها وَ إِبْراحِها وَبِشُؤُونِى لَدَيْكُمْ وَصَلَاحِها

بیمار تردیدم که شک افتاده در جانم
گویی که اصلا نم کشیده روح ایمانم
در باطن آلوده دنبال چه میگردید؟
من شکل کارم ؛ ظاهرا فردی مسلمانم
پا در رکابم تا که باشم در امان اما
وقت خطر همواره مرد پشت میدانم
سلمان که

• چهارشنبه
• 14
• اسفند
• 1398
• ساعت
• 10:31
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

اين روزها هر چند بد،درسي به ما داد
آن روي بعضي را نشان ما خدا داد

بعضي به ظاهر شيعه ها،شد دست شان رو
اصلأ براي امتحان بود ابتلا داد

زاهد پس از يك عمر ظاهر سازي خود
ايمان پوشالي خود را بر فنا داد

دائم نظر پشت نظر،بس نيست ديگر
با اينكه رزق و روزي ات را هم رضا داد

گرد و غبار اين حرم درمان درد است
ديگر ضريح اش كه به هر دردي دوا داد

حتي سواد خواندن قرآن نداري
يعقوب را پيراهن يوسف شفا داد

يوسف كجا و عالم آل محمد
دربان اينجا دست موسي هم عصا داد

شب ميرود،پس روسياهي از زغال است
خواهم به زودي گفت حق اش را رضا داد

• یکشنبه
• 18
• اسفند
• 1398
• ساعت
• 10:48
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

مهربان تر از شما ماندم که پیدا می شود؟
یا کسی در این جهان مثلِ تو آقا می شود؟

ای طبیبِ دردها،با کوهی از درد آمدم
دردِ من با گوشه ی چشمت مداوا می‌شود

با دمت بر مرده ای گر جان دهی، خیزد ز جا
بی برو و برگرد بعد از آن مسیحا می شود

پیشِ تو مانند طفلی بی پناهم یا رءوف
آخرش پرونده ام با دستت امضا می‌شود

اندک‌ اندک لطف و الطافِ شما در روزگار
بی امان گل می کند مانند دریا می شود

ضامن آهو !قسم بر آهوانِ مضطرب..
آهویِ قلبم دخیلِ خاکِ پاها می شود

با همین خُلقِ عظمیت ، خوب وبد باهم بخر
آدمِ بد هم زمانی جزء منّــا می شود

می دهم بر مادرت سوگند، دستم را بگیر
حاجتِ هر کس روا با اسمِ«زهرا» می شود

حضرت سل

• دوشنبه
• 26
• اسفند
• 1398
• ساعت
• 21:22
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

با تو باشد رنگ غم هرگز نمي بيند كسي
ناخوشي حتي به كم هرگز نمي بيند كسي

بوسه ميگيرم مدام از جاي جاي اين ضريح
با رضاجان هم و غم هرگز نمي بيند كسي

كوري چشم هر آن كس از شلوغي ترس داشت
خلوتي در اين حرم هرگز نمي بيند كسي

ما در اينجا در پي حتي شفا هم نيستيم
وقت درد از ما قسم هرگز نمي بيند كسي

تا ابد در پنجره فولاد ميبينم بهشت
پس از اينجا جز كرم هرگز نمي بيند كسي

دست بردار از عقائيد تا قيامت نيستم
پا كشم پس يك قدم هرگز نمي بيند كسي

گوشه گوشه از حرم دارالشفاي عالم است
درد زير اين علم هرگز نمي بيند كسي

در حرم مردن كجا در گوشه ي بستر كجا
لذت اش در خواب هم هرگز نمي بيند كسي

• سه شنبه
• 27
• اسفند
• 1398
• ساعت
• 21:48
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

حالِ خوب و اشتیاقِ دم به دم یادش بخیر
کوچه های خلوت و پُر پیچ و خم یادش بخیر

زیره و عطرِ حرم! عطرِ نبات و زعفران
حسّ دلتنگی و بغض ِ بیش و کم یادش بخیر

لذّتِ باب الجواد(ع) و خواندنِ إذن دخول
گنبد و اشکِ روان در هر قدم یادش بخیر

حرکتِ پرچم میانِ دست های آسمان
پای سقّاخانه اشکِ مادرم یادش بخیر

مانده در گوشم صدای ماندگارِ زائران
ترک و بوشهری! عرب یا که عجم! یادش بخیر

تکیه بر دیوار دارالحجّه و تجدیدِ عهد-
با امام ِ منتظر کنج حرم یادش بخیر

از لبِ نقّاره ها دادی سلامم را جواب
اشک هایِ سر به زیرِ صبحدم یادش بخیر

زیرِ ایوانِ طلا روحِ مرا دادی جلا
تا تو را بر مادرت دادم قسم! یادش بخیر...

پنجره ف

• پنج شنبه
• 7
• فروردین
• 1399
• ساعت
• 16:30
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

سلطان و كرامت به گدا يعني چه؟
محبوب غريب و آشـنا يعنــي چه؟
با بســـتن درب حــرمـت فهميـــدم
معنـاي غريــب الغــربا يعنـي چـه...

• سه شنبه
• 12
• فروردین
• 1399
• ساعت
• 18:46
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

یا علی بن موسی الرضا(ع)

ما حلقه بگوشان وغلامان رضاییم
در مشهد زیبای رضا غرق صفاییم

بر دامن او هست زما دست توسل
در بارگه شاه خراسان چو گداییم

حج فقرا هست طواف حرم او
ما جمله ضعیفان معین الضعفاییم

مشهد بود آرامش دلهای شکسته
آرام دلان حرمی هوش رباییم

از کار طبیبان چو نومید بگردیم
با پنجره فولاد به دنبال شفاییم

مرغ دل ما در طلب گنبد عشق است
دیریست که دلداده ی آن صحن وسراییم

با عشق رضا زاده و زین عشق بمیریم
باعشق رضا در پی الطاف خداییم

در حشر امید همگان لطف رضایی ست
در ظّل عنایات غریب الغرباییم

شعر:اسماعیل تقوایی

• سه شنبه
• 26
• فروردین
• 1399
• ساعت
• 22:18
• نوشته شده توسط
• اسماعیل تقوائی

ولی نعمتِ مُسلمینِ جهان
برای ظهور امام زمان

به حق علیّ و حسینِ علی
دعای فرج را تو امشب بخوان

• چهارشنبه
• 10
• اردیبهشت
• 1399
• ساعت
• 21:48
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

چون غریبی بینوا ما را در آغوشت بگیر
دل پریشان آمدم،حالا در آغوشت بگیر

از کلامِ توست فرمودی:امام ست چون پدر
مهربانِ من!چنان بابا در آغوشت بگیر

«ضامن آهو»به دادم می رسی؟بیچاره ام
بی پناهم ..محرمِ دلها در آغوشت بگیر

مثلِ طفلی آمدم رانده شده از هر کجا..
این فراری را کمی آقا در آغوشت بگیر

یا«مجاور»یا که «زایر»هر دو پیشت محترم
ه‍ر که آمد ..سیّد و مولا در آغوشت بگیر

در حریمت هم نجف هم کربلا را دیده ام
کربلایی کن سپس ما را در آغوشت بگیر

مهربان تر از شما را در خودش دنیا ندید
ای «رءوف مهربان» بدها در آغوشت بگیر

• شنبه
• 20
• اردیبهشت
• 1399
• ساعت
• 13:13
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

مشهد یا کربلا
مدح حضرت امام رضا

دیده های خسته و گریان همین جا کربلاست
زایرین حضرت سلطان همین جا کربلاست

طوس را اصلا ً جدایی نیست از شیب الخضیب
ابرهایِ بی سر و سامان همین جا کربلاست

گریه کن ها،سینه زن ها،در تحّیر مانده اید؟
اشک هایِ بدتر از طوفان همین جا کربلاستِ

گریه کن تر از رضا هرگز ندیده این زمین
وارثانِ یوسفِ کنعان همین جا کربلاست

پنجره فولادِ این آقا گره وا می کنــد
ای دخیلِ متصّل بر جان همین جا کربلاست

آب سقّا خانه اش دارد نوایِ یا حسین
تشنگانِ تشنه ی باران همین جا کربلاست

• شنبه
• 20
• اردیبهشت
• 1399
• ساعت
• 13:14
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

پرچمِ تو کلِّ دنیا را مسخّر می کند
نامِ زیبایت دهانم را معّطر می کند

عشقِ تو مانند خورشیدی ست،می تابد به من
ذرّه ای از مهر تو دنیا منّور می کند

مانده ام مشهد بخوانم یا بهشتِ اهلِ دل؟
حال و روزِ این حوالی خستگی در می کند

گنبد و صحن وسرا،ایوان طلا با جلوه ای
آخرش قلبِ تمام شیعیان زر‌ می کند

«صحنِ گوهرشاد»با آن حس و حالِ معنوی
مرده را جان داده و جایش مطهّر می کند

ای بقربانِ تمامِ زایرانت یا رضــــا
مَحرمت گشتن وجودم را کبوتر می کند

می پرم هر شب به قصد ِ یک طوافِ عاشقی
حس و حالم را همین پرواز بهتر می کند

من نبودم لایقِ درگاهِ تو سلطانِ عشق
مادرت با یک نگاهش شورِ محشر می کند

آخرش مثلِ غلاما

• شنبه
• 20
• اردیبهشت
• 1399
• ساعت
• 13:14
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

یه عمره نون و نمکت رو خوردم
زندگیمو دست خودت سپردم
دل شکسته میخری میدونم
دلشکستمو برات اوردم

صدای نقاره رو که شنیدم
شد حرم تو خونهء امیدم
برو بیایی داشتی توی صحنت
هیچ موقع اینجور حرم و ندیدم

بد جور سکوتی این شبا گرفته
حتی دل کبوترا گرفته
چرا دیگه نقاره ها نمیگن
ای زائرا ، مریض شفا گرفته

چی شدش اون شلوغیا تو صحنت
برو بیای زائرا تو صحنت
حالا دیگه مثه مدینه تنها
پر میزنن کبوترا تو صحنت

دلت میاد زوار دل شکسته
پشت در حرم نشسته باشن
"من باورم نمیشه تو مریضی
دارالشفای تو رو بسته باشن"

توی دلم دووندی خیلی ریشه
هیشکی برام امام رضا نمیشه
تو این شبا دعام اینه ایشالا
دور و برت شلوغ باشه همیشه

• پنج شنبه
• 1
• خرداد
• 1399
• ساعت
• 15:16
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

آمدی اعتبارمان باشی
روح فصل قرارمان باشی

آمدی از میان قلب بهشت
خوشی روزگارمان باشی

آمدی ای امام خوبی ها
باعث افتخارمان باشی

مثل آهو شویم منتظرت
چشم به راه شکارمان باشی

با دم تو به یک نوا برسیم
از کنارت به کربلا برسیم...

#محمد_حبیب_زاده ۹۹/۴/۴

• جمعه
• 6
• تیر
• 1399
• ساعت
• 20:17
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

ای حرمت بهتر از باغ بهشتی برین
گنبد زیبای تو گنبد دوار دین
مرغ‌‌ دلم پر زند مقصد من کوی توست
کوی توام بهتر از عرش معلای دین
تابه حرم می رسم غم ز دلم می رود
پس ز چه رو آیمت شاه به قلبی حزین
گرد تو پروانه ام کوی تو کاشانه ام
پا‌ نکشم لحظه‌ای تا نفسی آخرین
قبله ما در جهان گنبدت ای لامکان
خاک سرایت نگر گشته به چشمان قرین
فکر تو اندیشه ام ذکر تو شد پیشه ام
دست مرا هم بگیر حجت حق در زمین
نور و (ضیائی) مرا ای مه زیبای دل
رو نکنم من دمی جز به مهی هشتمین

• دوشنبه
• 9
• تیر
• 1399
• ساعت
• 08:24
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

ای شاه جهان امام عادل
وی از دو جهان تو برده ای دل
شد‌‌ بال ملک در آستانت
فرشی که بر آن نشسته سائل
دلداده گنبدت چو باشد
هر کو که به عرش کرده محفل
ای خاک حریم حضرتت شد
کاخی ‌که ملک نموده منزل
در عرصه ماسوا تو آمر
امر از تو بود مطاع عاقل
شاهی که به ‌‌مجمع الخلایق
گنبد زده است و می برد دل
گه دل ز ملک گهی ز آدم
گه حور و پری نموده مایل
آن ‌ نور و (ضیاء) و شمع محفل
ظلمت ببرد صفا دهد گل

• سه شنبه
• 10
• تیر
• 1399
• ساعت
• 14:42
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

مناجات با امام رضا علیه السلام

ای رئوفِ بیکران پشتِ مرا خالی نکن
ای امامِ مهربان مشتِ مرا خالی نکن

هرکسی با گویشی عرضِ ارادت می کند
آمدم با این بیان ..پشتِ مرا خالی نکن

خاطرت مانده که من گریه کُنِ صدّیقه ام
پس تو هم زهرا نشان پشتِ مرا خالی نکن

طاقتم رفته ز کف در زیرِ بارِ معصیت
این من و قدّ کمان پشتِ مرا خالی نکن

آبرویم رفته و بدجور درهم ..برهمم..
جاری است اشکِ روان پشتِ مرا خالی نکن

دل شکسته آمدم جانِ جوادت یک نگاه
دیدگانم دُر فشان پشتِ مرا خالی نکن

خواهشی دارم به حقّ ِ مادرت ..گر می شود
نوکرت از در نران پشتِ مرا خالی نکن

درد دل آورده ام قدری تحمّل کن عزیز..
گشته ام بی همزبان پشتِ مرا خالی نکن

شاعر:،محسن راحت حق

• چهارشنبه
• 11
• تیر
• 1399
• ساعت
• 16:11
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

مناجات با امام رضا علیه السلام

این چنین که با غلامانت مدارا می کنی..
در حقیقت سینه ها را مست و شیدا می کنی

ای رئوفِ آل پیغمبر..دخیلت می شوم..
مطمئن هستم گره از کارِ من وا می کنی

ضامن آهو!ضمانت کن منِ بیچاره را...
دستِ من می گیری و از نو تو برپا می کنی

بیکسی هایِ مرا دریاب ای هشتم غریب..
من غریبم فکر بر حالِ من آیا می کنی؟

کودکی هایم همه در صحن و در ایوان گذشت
پیری ام را درکنارِ خود مصّفا می کنی؟

مثلِ آن مرد جذامی شد..در آغوشت بگیر
زخم هایم را گلِ زهرا مداوا می کنی؟

هرچه که خواستم بخشیده ای با معرفت
چه کسی گفته شما امروز و فردا می کنی؟

لحظه ی جان دادنم ..محتاجِ الطافِ توام
نامه ی زشتِ مرا آیا تو امضا می کنی؟

خیرِ هرکس را که می خواهی حسینی می شود
این تو هستی قطره را واصل به دریا می کنی

شاعر:محسن راحت حق

• چهارشنبه
• 11
• تیر
• 1399
• ساعت
• 16:36
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

مناجات با امام رضا علیه السلام

دستم بگیری..می شوم آقایِ عالم
دستم نگیری..می شوم رسوای عالم
قدری نگاهم کن مگر اوجی بگیرم..
طوفی کنم بر گنبدت..مولای عالم
آقا بزرگی کن فقط بالا سرم باش
بی تو یقیناً می شوم تنهای عالم
از رافتت هرچه بگویند بیش از آنی
ای هشتمین آئینه ی عظمای عالم
دستِ نوازش می کشی؟آخر یتیمم..
ای آنکه مشهوری تو بر بابای عالم

(ای ضامنِ آهو!نگاهی کن که پستم)
(دربینِ تحقیرِ خلایق..بد شکستم)

آقا بلندم کن که خورده بر زمینم
مُهر غلامی خورده مولا بر جبینم
چشم انتظارم لحظه های آخر عمر
تا که قدم رنجه کنی رویت ببینم
هرجا سخن لطف و احسان تو آید
بی اختیار افتاده از پا می نشینم
اصلاً ندیدم رد کنی با دستِ خالی
هر کس نمی گیرد..بر حالش دل غمینم
آمیخته با خونِ من ..عشقت رضا جان
مهرِ تو باشد عشقِ من..دنیا و دینم

(ای ضامن آهو! پناهی ده اسیرم)
(ای کاش در پایِ ضریحِ تو بمیرم)

قربانِ آن گلدسته های باصفایت
آقا بزرگم کرده ای در این سرایت
یاد امیرالمؤمنین کردم دوصد بار..
وقتی که چشمم خورد بر ایوان طلایت
یک بذل و بخشش کن که من چیزی ندارم
بازم عطا کن از کرم بر این گدایت
این پنجره فولادِ تو کولاک کرده
باشد حریمِ پنجره..دارالشفایت
با تو چه غم دارم از این دور و زمانه
پشتم همیشه باش ای جانم فدایت

(ای ضامن آهو!دلم را باصفا کن)
(یک خواهشی دارم نصیبم کربلا کن)

شاعر:محسن راحت حق

• چهارشنبه
• 11
• تیر
• 1399
• ساعت
• 16:37
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

?رباعی سوم امام رضاع

من آمده ام حضرتِ خورشید سلام
در محضرِ تو ای گلِ توحید سلام
لبخند ضریحِ تو مرا درمان است
با حالِ خراب و پُر ز امید سلام

#هستی_محرابی

• دوشنبه
• 16
• تیر
• 1399
• ساعت
• 17:27
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار