امام رضا علیه السلام

أنَا سائِلُكُمْ وَآمِلُكُمْ فِيمَا إِلَيْكُمُ التَّفْوِيضُ ، وَعَلَيْكُمُ التَّعْوِيضُ ، فَبِكُمْ يُجْبَرُ الْمَهِيضُ ، وَيُشْفَى الْمَرِيضُ ، وَمَا تَزْدَادُ الْأَرْحَامُ وَمَا تَغِيضُ؛ إِنِّى بِسِرِّكُمْ مُؤْمِنٌ ، وَ لِقَوْلِكُمْ مُسَلِّمٌ ، وَعَلَى اللّٰهِ بِكُمْ مُقْسِمٌ فِى رَجْعِى بِحَوَائِجِى وَقَضَائِها وَ إِمْضَائِها وَإِنْجَاحِها وَ إِبْراحِها وَبِشُؤُونِى لَدَيْكُمْ وَصَلَاحِها

بیمار تردیدم که شک افتاده در جانم
گویی که اصلا نم کشیده روح ایمانم
در باطن آلوده دنبال چه میگردید؟
من شکل کارم ؛ ظاهرا فردی مسلمانم
پا در رکابم تا که باشم در امان اما
وقت خطر همواره مرد پشت میدانم
سلمان که

• چهارشنبه
• 14
• اسفند
• 1398
• ساعت
• 10:31
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

اين روزها هر چند بد،درسي به ما داد
آن روي بعضي را نشان ما خدا داد

بعضي به ظاهر شيعه ها،شد دست شان رو
اصلأ براي امتحان بود ابتلا داد

زاهد پس از يك عمر ظاهر سازي خود
ايمان پوشالي خود را بر فنا داد

دائم نظر پشت نظر،بس نيست ديگر
با اينكه رزق و روزي ات را هم رضا داد

گرد و غبار اين حرم درمان درد است
ديگر ضريح اش كه به هر دردي دوا داد

حتي سواد خواندن قرآن نداري
يعقوب را پيراهن يوسف شفا داد

يوسف كجا و عالم آل محمد
دربان اينجا دست موسي هم عصا داد

شب ميرود،پس روسياهي از زغال است
خواهم به زودي گفت حق اش را رضا داد

• یکشنبه
• 18
• اسفند
• 1398
• ساعت
• 10:48
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

مهربان تر از شما ماندم که پیدا می شود؟
یا کسی در این جهان مثلِ تو آقا می شود؟

ای طبیبِ دردها،با کوهی از درد آمدم
دردِ من با گوشه ی چشمت مداوا می‌شود

با دمت بر مرده ای گر جان دهی، خیزد ز جا
بی برو و برگرد بعد از آن مسیحا می شود

پیشِ تو مانند طفلی بی پناهم یا رءوف
آخرش پرونده ام با دستت امضا می‌شود

اندک‌ اندک لطف و الطافِ شما در روزگار
بی امان گل می کند مانند دریا می شود

ضامن آهو !قسم بر آهوانِ مضطرب..
آهویِ قلبم دخیلِ خاکِ پاها می شود

با همین خُلقِ عظمیت ، خوب وبد باهم بخر
آدمِ بد هم زمانی جزء منّــا می شود

می دهم بر مادرت سوگند، دستم را بگیر
حاجتِ هر کس روا با اسمِ«زهرا» می شود

حضرت سل

• دوشنبه
• 26
• اسفند
• 1398
• ساعت
• 21:22
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

با تو باشد رنگ غم هرگز نمي بيند كسي
ناخوشي حتي به كم هرگز نمي بيند كسي

بوسه ميگيرم مدام از جاي جاي اين ضريح
با رضاجان هم و غم هرگز نمي بيند كسي

كوري چشم هر آن كس از شلوغي ترس داشت
خلوتي در اين حرم هرگز نمي بيند كسي

ما در اينجا در پي حتي شفا هم نيستيم
وقت درد از ما قسم هرگز نمي بيند كسي

تا ابد در پنجره فولاد ميبينم بهشت
پس از اينجا جز كرم هرگز نمي بيند كسي

دست بردار از عقائيد تا قيامت نيستم
پا كشم پس يك قدم هرگز نمي بيند كسي

گوشه گوشه از حرم دارالشفاي عالم است
درد زير اين علم هرگز نمي بيند كسي

در حرم مردن كجا در گوشه ي بستر كجا
لذت اش در خواب هم هرگز نمي بيند كسي

• سه شنبه
• 27
• اسفند
• 1398
• ساعت
• 21:48
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

حالِ خوب و اشتیاقِ دم به دم یادش بخیر
کوچه های خلوت و پُر پیچ و خم یادش بخیر

زیره و عطرِ حرم! عطرِ نبات و زعفران
حسّ دلتنگی و بغض ِ بیش و کم یادش بخیر

لذّتِ باب الجواد(ع) و خواندنِ إذن دخول
گنبد و اشکِ روان در هر قدم یادش بخیر

حرکتِ پرچم میانِ دست های آسمان
پای سقّاخانه اشکِ مادرم یادش بخیر

مانده در گوشم صدای ماندگارِ زائران
ترک و بوشهری! عرب یا که عجم! یادش بخیر

تکیه بر دیوار دارالحجّه و تجدیدِ عهد-
با امام ِ منتظر کنج حرم یادش بخیر

از لبِ نقّاره ها دادی سلامم را جواب
اشک هایِ سر به زیرِ صبحدم یادش بخیر

زیرِ ایوانِ طلا روحِ مرا دادی جلا
تا تو را بر مادرت دادم قسم! یادش بخیر...

پنجره ف

• پنج شنبه
• 7
• فروردین
• 1399
• ساعت
• 16:30
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

سلطان و كرامت به گدا يعني چه؟
محبوب غريب و آشـنا يعنــي چه؟
با بســـتن درب حــرمـت فهميـــدم
معنـاي غريــب الغــربا يعنـي چـه...

• سه شنبه
• 12
• فروردین
• 1399
• ساعت
• 18:46
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

یا علی بن موسی الرضا(ع)

ما حلقه بگوشان وغلامان رضاییم
در مشهد زیبای رضا غرق صفاییم

بر دامن او هست زما دست توسل
در بارگه شاه خراسان چو گداییم

حج فقرا هست طواف حرم او
ما جمله ضعیفان معین الضعفاییم

مشهد بود آرامش دلهای شکسته
آرام دلان حرمی هوش رباییم

از کار طبیبان چو نومید بگردیم
با پنجره فولاد به دنبال شفاییم

مرغ دل ما در طلب گنبد عشق است
دیریست که دلداده ی آن صحن وسراییم

با عشق رضا زاده و زین عشق بمیریم
باعشق رضا در پی الطاف خداییم

در حشر امید همگان لطف رضایی ست
در ظّل عنایات غریب الغرباییم

شعر:اسماعیل تقوایی

• سه شنبه
• 26
• فروردین
• 1399
• ساعت
• 22:18
• نوشته شده توسط
• اسماعیل تقوائی

ولی نعمتِ مُسلمینِ جهان
برای ظهور امام زمان

به حق علیّ و حسینِ علی
دعای فرج را تو امشب بخوان

• چهارشنبه
• 10
• اردیبهشت
• 1399
• ساعت
• 21:48
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

چون غریبی بینوا ما را در آغوشت بگیر
دل پریشان آمدم،حالا در آغوشت بگیر

از کلامِ توست فرمودی:امام ست چون پدر
مهربانِ من!چنان بابا در آغوشت بگیر

«ضامن آهو»به دادم می رسی؟بیچاره ام
بی پناهم ..محرمِ دلها در آغوشت بگیر

مثلِ طفلی آمدم رانده شده از هر کجا..
این فراری را کمی آقا در آغوشت بگیر

یا«مجاور»یا که «زایر»هر دو پیشت محترم
ه‍ر که آمد ..سیّد و مولا در آغوشت بگیر

در حریمت هم نجف هم کربلا را دیده ام
کربلایی کن سپس ما را در آغوشت بگیر

مهربان تر از شما را در خودش دنیا ندید
ای «رءوف مهربان» بدها در آغوشت بگیر

• شنبه
• 20
• اردیبهشت
• 1399
• ساعت
• 13:13
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

مشهد یا کربلا
مدح حضرت امام رضا

دیده های خسته و گریان همین جا کربلاست
زایرین حضرت سلطان همین جا کربلاست

طوس را اصلا ً جدایی نیست از شیب الخضیب
ابرهایِ بی سر و سامان همین جا کربلاست

گریه کن ها،سینه زن ها،در تحّیر مانده اید؟
اشک هایِ بدتر از طوفان همین جا کربلاستِ

گریه کن تر از رضا هرگز ندیده این زمین
وارثانِ یوسفِ کنعان همین جا کربلاست

پنجره فولادِ این آقا گره وا می کنــد
ای دخیلِ متصّل بر جان همین جا کربلاست

آب سقّا خانه اش دارد نوایِ یا حسین
تشنگانِ تشنه ی باران همین جا کربلاست

• شنبه
• 20
• اردیبهشت
• 1399
• ساعت
• 13:14
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

پرچمِ تو کلِّ دنیا را مسخّر می کند
نامِ زیبایت دهانم را معّطر می کند

عشقِ تو مانند خورشیدی ست،می تابد به من
ذرّه ای از مهر تو دنیا منّور می کند

مانده ام مشهد بخوانم یا بهشتِ اهلِ دل؟
حال و روزِ این حوالی خستگی در می کند

گنبد و صحن وسرا،ایوان طلا با جلوه ای
آخرش قلبِ تمام شیعیان زر‌ می کند

«صحنِ گوهرشاد»با آن حس و حالِ معنوی
مرده را جان داده و جایش مطهّر می کند

ای بقربانِ تمامِ زایرانت یا رضــــا
مَحرمت گشتن وجودم را کبوتر می کند

می پرم هر شب به قصد ِ یک طوافِ عاشقی
حس و حالم را همین پرواز بهتر می کند

من نبودم لایقِ درگاهِ تو سلطانِ عشق
مادرت با یک نگاهش شورِ محشر می کند

آخرش مثلِ غلاما

• شنبه
• 20
• اردیبهشت
• 1399
• ساعت
• 13:14
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

یه عمره نون و نمکت رو خوردم
زندگیمو دست خودت سپردم
دل شکسته میخری میدونم
دلشکستمو برات اوردم

صدای نقاره رو که شنیدم
شد حرم تو خونهء امیدم
برو بیایی داشتی توی صحنت
هیچ موقع اینجور حرم و ندیدم

بد جور سکوتی این شبا گرفته
حتی دل کبوترا گرفته
چرا دیگه نقاره ها نمیگن
ای زائرا ، مریض شفا گرفته

چی شدش اون شلوغیا تو صحنت
برو بیای زائرا تو صحنت
حالا دیگه مثه مدینه تنها
پر میزنن کبوترا تو صحنت

دلت میاد زوار دل شکسته
پشت در حرم نشسته باشن
"من باورم نمیشه تو مریضی
دارالشفای تو رو بسته باشن"

توی دلم دووندی خیلی ریشه
هیشکی برام امام رضا نمیشه
تو این شبا دعام اینه ایشالا
دور و برت شلوغ باشه همیشه

• پنج شنبه
• 1
• خرداد
• 1399
• ساعت
• 15:16
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

آمدی اعتبارمان باشی
روح فصل قرارمان باشی

آمدی از میان قلب بهشت
خوشی روزگارمان باشی

آمدی ای امام خوبی ها
باعث افتخارمان باشی

مثل آهو شویم منتظرت
چشم به راه شکارمان باشی

با دم تو به یک نوا برسیم
از کنارت به کربلا برسیم...

#محمد_حبیب_زاده ۹۹/۴/۴

• جمعه
• 6
• تیر
• 1399
• ساعت
• 20:17
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

ای حرمت بهتر از باغ بهشتی برین
گنبد زیبای تو گنبد دوار دین
مرغ‌‌ دلم پر زند مقصد من کوی توست
کوی توام بهتر از عرش معلای دین
تابه حرم می رسم غم ز دلم می رود
پس ز چه رو آیمت شاه به قلبی حزین
گرد تو پروانه ام کوی تو کاشانه ام
پا‌ نکشم لحظه‌ای تا نفسی آخرین
قبله ما در جهان گنبدت ای لامکان
خاک سرایت نگر گشته به چشمان قرین
فکر تو اندیشه ام ذکر تو شد پیشه ام
دست مرا هم بگیر حجت حق در زمین
نور و (ضیائی) مرا ای مه زیبای دل
رو نکنم من دمی جز به مهی هشتمین

• دوشنبه
• 9
• تیر
• 1399
• ساعت
• 08:24
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

ای شاه جهان امام عادل
وی از دو جهان تو برده ای دل
شد‌‌ بال ملک در آستانت
فرشی که بر آن نشسته سائل
دلداده گنبدت چو باشد
هر کو که به عرش کرده محفل
ای خاک حریم حضرتت شد
کاخی ‌که ملک نموده منزل
در عرصه ماسوا تو آمر
امر از تو بود مطاع عاقل
شاهی که به ‌‌مجمع الخلایق
گنبد زده است و می برد دل
گه دل ز ملک گهی ز آدم
گه حور و پری نموده مایل
آن ‌ نور و (ضیاء) و شمع محفل
ظلمت ببرد صفا دهد گل

• سه شنبه
• 10
• تیر
• 1399
• ساعت
• 14:42
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

مناجات با امام رضا علیه السلام

ای رئوفِ بیکران پشتِ مرا خالی نکن
ای امامِ مهربان مشتِ مرا خالی نکن

هرکسی با گویشی عرضِ ارادت می کند
آمدم با این بیان ..پشتِ مرا خالی نکن

خاطرت مانده که من گریه کُنِ صدّیقه ام
پس تو هم زهرا نشان پشتِ مرا خالی نکن

طاقتم رفته ز کف در زیرِ بارِ معصیت
این من و قدّ کمان پشتِ مرا خالی نکن

آبرویم رفته و بدجور درهم ..برهمم..
جاری است اشکِ روان پشتِ مرا خالی نکن

دل شکسته آمدم جانِ جوادت یک نگاه
دیدگانم دُر فشان پشتِ مرا خالی نکن

خواهشی دارم به حقّ ِ مادرت ..گر می شود
نوکرت از در نران پشتِ مرا خالی نکن

درد دل آورده ام قدری تحمّل کن عزیز..
گشته ام بی همزبان پشتِ مرا خالی نکن

شاعر:،محسن راحت حق

• چهارشنبه
• 11
• تیر
• 1399
• ساعت
• 16:11
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

مناجات با امام رضا علیه السلام

این چنین که با غلامانت مدارا می کنی..
در حقیقت سینه ها را مست و شیدا می کنی

ای رئوفِ آل پیغمبر..دخیلت می شوم..
مطمئن هستم گره از کارِ من وا می کنی

ضامن آهو!ضمانت کن منِ بیچاره را...
دستِ من می گیری و از نو تو برپا می کنی

بیکسی هایِ مرا دریاب ای هشتم غریب..
من غریبم فکر بر حالِ من آیا می کنی؟

کودکی هایم همه در صحن و در ایوان گذشت
پیری ام را درکنارِ خود مصّفا می کنی؟

مثلِ آن مرد جذامی شد..در آغوشت بگیر
زخم هایم را گلِ زهرا مداوا می کنی؟

هرچه که خواستم بخشیده ای با معرفت
چه کسی گفته شما امروز و فردا می کنی؟

لحظه ی جان دادنم ..محتاجِ الطافِ توام
نامه ی زشتِ مرا آیا تو امضا می کنی؟

خیرِ هرکس را که می خواهی حسینی می شود
این تو هستی قطره را واصل به دریا می کنی

شاعر:محسن راحت حق

• چهارشنبه
• 11
• تیر
• 1399
• ساعت
• 16:36
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

مناجات با امام رضا علیه السلام

دستم بگیری..می شوم آقایِ عالم
دستم نگیری..می شوم رسوای عالم
قدری نگاهم کن مگر اوجی بگیرم..
طوفی کنم بر گنبدت..مولای عالم
آقا بزرگی کن فقط بالا سرم باش
بی تو یقیناً می شوم تنهای عالم
از رافتت هرچه بگویند بیش از آنی
ای هشتمین آئینه ی عظمای عالم
دستِ نوازش می کشی؟آخر یتیمم..
ای آنکه مشهوری تو بر بابای عالم

(ای ضامنِ آهو!نگاهی کن که پستم)
(دربینِ تحقیرِ خلایق..بد شکستم)

آقا بلندم کن که خورده بر زمینم
مُهر غلامی خورده مولا بر جبینم
چشم انتظارم لحظه های آخر عمر
تا که قدم رنجه کنی رویت ببینم
هرجا سخن لطف و احسان تو آید
بی اختیار افتاده از پا می نشینم
اصلاً ندیدم رد کنی با دستِ خالی
هر کس نمی گیرد..بر حالش دل غمینم
آمیخته با خونِ من ..عشقت رضا جان
مهرِ تو باشد عشقِ من..دنیا و دینم

(ای ضامن آهو! پناهی ده اسیرم)
(ای کاش در پایِ ضریحِ تو بمیرم)

قربانِ آن گلدسته های باصفایت
آقا بزرگم کرده ای در این سرایت
یاد امیرالمؤمنین کردم دوصد بار..
وقتی که چشمم خورد بر ایوان طلایت
یک بذل و بخشش کن که من چیزی ندارم
بازم عطا کن از کرم بر این گدایت
این پنجره فولادِ تو کولاک کرده
باشد حریمِ پنجره..دارالشفایت
با تو چه غم دارم از این دور و زمانه
پشتم همیشه باش ای جانم فدایت

(ای ضامن آهو!دلم را باصفا کن)
(یک خواهشی دارم نصیبم کربلا کن)

شاعر:محسن راحت حق

• چهارشنبه
• 11
• تیر
• 1399
• ساعت
• 16:37
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

?رباعی سوم امام رضاع

من آمده ام حضرتِ خورشید سلام
در محضرِ تو ای گلِ توحید سلام
لبخند ضریحِ تو مرا درمان است
با حالِ خراب و پُر ز امید سلام

#هستی_محرابی

• دوشنبه
• 16
• تیر
• 1399
• ساعت
• 17:27
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

?رباعی دوم امام رضاع

قربانِ ضریح و پنجره فولادت
آرامشِ ماست صحنِ گوهرشادت
خواندی و دوباره آمدیم آقا جان
پيداست كه ما نرفته‌ایم از یادت

#هستی_محرابی

• دوشنبه
• 16
• تیر
• 1399
• ساعت
• 17:30
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

تقدیم به حضرت رئوف ع با تمام‌بدیها

رحمت باران من شاه خراسان من
باز علیک السلام قبله ایران من

باز تو دادی سلام زودتر از هر کلام !؟
خیس خجالت شدم عاشقتم وسلام

محو شدم در یمت خاک شدم در نمت
بازبنوشان به من آب دهان و دمت

صاحب این سرزمین عرشی خاکی نشین
باز دلم تنگ توست این دل ما را ببین

باز نوشتم بدم لیک به تو رو زدم
آهو که نه من سگ کوی تو در مشهدم

گوهر بیدار من دلبر دادار من
حیف ز روی تو نیست ؟این دل بیمار من

بی ادب و بد شدم از همه چی رد شدم
بس که تو گفتی بیا کفتر گنبد شدم

مست از این رحمتم ذوب در این خدمتم
عاشق روی تو و کلبِ درِ عصمتم

حال من و هوی تو بال من و کوی تو
باز منم مست از این پیچش گیسوی تو

عشق اگر این نبود عاشقی شیرین نبود
پشت دعاهای ما صدای امین نبود

ارض و سما والهت خیل ملک عاشقت
منم که هستم آقا بنده نا لایقت

عبد وفادارتان تشنه دیدارتان
ذره ای از قمبر و میثم تمارتان

• جمعه
• 20
• تیر
• 1399
• ساعت
• 23:19
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

گرچه سنگ از همه بسیار در آنجا خورده
نام مجنون به سر کوچه لیلا خورده

عاشق از سرزنش مردم این کوچه مرنج
قیمتى تر شده قالیچه اگر پا خورده

آه بیچاره زلیخا چقدر حرف شنید
چه کسى خون جگر مثل زلیخا خورده

خواهشا از در این خانه بلندم نکنید
مگر این کاسه ما حق کسى را خورده؟

خواهشا نامه ما را به خراسان بفرست
خواهشا زود برو نامه ما تا خورده

مثل آهوى بیابان به بیابان زده ام
چون شنیدم گذرت باز به صحرا خورده

من از اینجا بروم زود زمین مى افتم
این گدا چیزى اگر خورده همینجا خورده

به همه گفته ام این شاه که در این حرم است
بیشتر از پسرش غصه مارا خورده

سنگفرش حرمت نام مرا کم دارد
گوشه صحن تو سنگ لحدم جاخورده

پسر فاطمه مردم گره دارند همه
پسر فاطمه در کار گره ها خورده

زیر هر کاشی تو حاجت امضا شده ایست
روى هر کاشى تو مُهر مداوا خورده

پهلویش مطمئنا پشت حرم درد گرفت
هرکه اینجا قسم حضرت زهرا خورده

کربلا رفتن ما را که خودت میدانى
اربعین رفتنم از دست تو امضا خورده؟

پسر فاطمه تشنه است ته گودال و …
مرکب شمر ولى آب گوارا خورده….

پیش زینب به هم اینقدر تعارف نزنید
پیش زینب چقدر نیزه به آقا خورده

چکمه اى که به تنش خورد همان است که بر
چادر محترم زینب کبرى خورده

به روى خاک تنش رنگ عوض کرده حسین
واى بر این بدنِ بى سرِ گرما خورده

• جمعه
• 3
• مرداد
• 1399
• ساعت
• 16:16
• نوشته شده توسط
• محدثه محمدی

دور ایوان طلا گشتم و فهمید دلم
عاشقی کردن زوّار تو زیباست فقط

مردمان در پی مستی و دل ما پی توست
ذکر نام خوش تو عالی اعلاست فقط

هر کسی در پی اشک است به حاجت برسد
(میل هر قطره ای از اشک به دریاست فقط)

تا تو را داشته باشم به کسی رو نزنم
که دوای دل غم دیده ام اینجاست فقط

دوش دیدم که ملائک همه زائر شده اند
جبرئیل آمده و محو تماشاست فقط

خوش به حال دل آن عاشق محتاج که گفت :
هرکسی نوکر مولا شده آقاست فقط
شاعر:دانیال حمیدی

• جمعه
• 3
• مرداد
• 1399
• ساعت
• 16:32
• نوشته شده توسط
• محدثه محمدی

مهمان بارگاه توأم یا ابا الحسن
محتاج یک نگاه توأم یا ابا الحسن

هرچند روسیاهم و درمانده و بدم
اما مرا تو تذکره دادیٌ و آمدم

ای هشتمین ولیّ خدا روح پنج تن
جدّت علی، ابا الحسن و تو ابا الحسن

هرکس در آستانه تو نوکری کند
تا بام عرش سر زده و سروری کند

تو مصطفی شمایلی ای مرتضی نژاد
ما را مران ز درگه خود یا ابالجواد

ای قامتت به خیمه ی اخلاص قائمه
نور دو چشم حیدر و دلبند فاطمه

مولا شما چهارده آیت، مؤیدید
تک تک همه ذوات مقدس، محمدید(ص)

ای بهترین وسیله قرب خدا رضا
مولا تو باش واسطه بین خدا و ما

هستیم، از فراق ولیّ حق اشكریز
خواهیم از خدا فرج مهدی عزیز

ای قاضی اریکهْ حق داوری نما
بر بیکسان روی زمین یاوری ما

هستی کائنات رضا جان ز هست توست
چشم دل تمام کریمان به دست توست

ای معتبر، به شیعهْ خود اعتبار باش
مولا مدافعانِ حرم را تو یار باش

این ملتی که روی بر این در نهاده اند
ده ها هزار کشته در این راه داده اند
.
.
.
سلطان جاودانه تویی یا امام رضا
بر عشق ما بهانه تویی یا امام رضا

ایران به اعتبار شما گشته سربلند
گوهر دراین خزانه تویی یا امام رضا

فرماندهیّ کل قوا را درین دیار
فرمانده یگانه تویی یا امام رضا

این بارگاه خانهْ عشق است و شیعه را
مهمان پذیر خانه تویی یا امام رضا

ما را پناه و ملجاء و امید و تکیه گاه
در بحر و در کرانه تویی یا امام رضا

• دوشنبه
• 19
• آبان
• 1399
• ساعت
• 16:30
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

تویی که ضامن آهو شدی مرا دریاب
بیا و ضامن این زائرِ سیه‌رو باش

یاپیشمیشام اتگوندن٬ ئوزون الیمنن دوت
آماندی قویماگینان توش اولا بلایه بوباش

حسینچی‌ام صله‌می کربلا زیارتی یاز
جواز الیمده گئدیم کربلایه من بشّاش

ائشیتمیشم بو سوزی دائما بئوکلردن
که نوکران حسینه رضا وئرر پاداش

مزار اطهروون یوخ مثالی عالَمده
سنون مزارووی چوخ‌چوخ گوزل چکوب نقّاش

خطادی جنّتیلن قبرووی قیاس ائده‌لر
تمام کون و مکاندان گلر مزارون باش

اگر که ماخَلَقی فرض ائده‌ک اوزوک مَثَلی
یقین واریم ائله خاتَمده سن اولارسان قاش

نَه‌دَندی ترک ائلینده بو جانفزا حَرَمی؟
ئورک دولور غمیلن هِی آخور گوزومنن یاش

اوشاخلیقیمنان ئورکده منیم بیر آرزیم وار
ئولنده من حرمونده چیخِیدی جانیم کاش

• شنبه
• 24
• آبان
• 1399
• ساعت
• 19:36
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

سبک ... از نگاه یاران به یاران ندا میرسد..‌.

ای شه خراسان ٬ خراسان ٬ سلام علیک
ضامن غریبان ٬ غریبان ٬ سلام علیک

نازم آن حرم را که بوی جنان می دهد
جمله بی کسان را پناه و امان می دهد
مژده رجا بر همه عاشقان می دهد
عشق ما رضاجان ٬ رضا جان ٬ سلام علیک

صحن با صفایت صفای دل زائرین
ذکر نام پاکت جلای دل مضطرین
روشن از چراغ وجود تو ایران زمین
آبروی ایران ٬ ز ایران ٬ سلام علیک

کفتران مهرت چه مستانه پر می زنند
سائلان کویت چو دیوانه در می زنند
جمله امامان سرای تو سر می زنند
دلبر امامان ٬ امامان ٬ سلام علیک

کن مدد رضا جان به ملکت سیاحت کنم
تا رواق پاک و ضریحت زیارت کنم
سائل تو باشم به کوی تو عادت کنم
ملجا اسیران ٬ اسیران ٬ سلام علیک

غم به دل نباشد اگر تو پناهم دهی
از کرم به دربار شاهانه راهم دهی
در حساب محشر به نیکی گواهم دهی
شافع محبان ٬ محبان ٬ سلام علیک

پایگاه حفظ و نشر آثار عباسی معروفان اهری

• سه شنبه
• 25
• آذر
• 1399
• ساعت
• 20:32
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

در حرم های کریمان هرچه مهمان ریخته
بیشتر از موج مهمان لطف و احسان ریخته

تا که سلطان دید مارا کاسه بر دست آمدیم
آنچنان پر کرد ما گفتیم باران ریخته

پنجره فولاد از بس معجزه آورده است
ارمنی دراین حرم بیش از مسلمان ریخته

می توانی کلّ ایران را کنی از اهلبیت
زیر دست تو هزاران مثل سلمان ریخته

در حقیقت گوشه ای از سرخی لب های توست
زعفرانی که در اطراف خراسان ریخته

مانده ام بالای در نقّاره خانه می زند ؛
یا که از عرش خدا قاریّ قرآن ریخته؟!

دور ازینجا من دلم چیزی نمی آرد دوام
شاهدم این اشک هایی که به دامان ریخته...

• دوشنبه
• 1
• دی
• 1399
• ساعت
• 18:13
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

#چهارشنبه_های_امام_رضایی

رو به روی گنبدت دارم تمنا می کنم
ابر چشمم را به بارانی محیا می کنم

دست خالی آمدم پر گردد از لطف و کرم
میشوم سر تا به چشم و تماشا می کنم

من پی جلب توجه کردن افزون تو
میشوم سیل خروشان یاد زهرا می کنم

من به این عرض توسل محضر والایتان
لحظه های عاشقی خویش زیبا می کنم

هم خودم ما بین زوار تو قاطی میشوم
هم دلم را بین فرش صحن تو جا می کنم

ضامن آهو ببین مانند آهو آمدم
سر به زیر افکنده ام بر روی زانو آمدم...

• چهارشنبه
• 3
• دی
• 1399
• ساعت
• 13:49
• نوشته شده توسط
• taherehsadat

من مریض توام و از تو دوا میخواهم
ای مسیحِ دلِ من،از تو شفا میخواهم

از ازل محرم کوی تو شدم یا مولا
در طواف حرمت سعی و صفا میخواهم

روز محشر که کسی جور کسی را نکشد
از خداوند شفاعتِ تو را میخواهم

تا که ناکام نمیرم به جهان تا هستم
از تو یک تذکرهٔ کرب و بلا میخواهم

• چهارشنبه
• 13
• اسفند
• 1399
• ساعت
• 13:56
• نوشته شده توسط
• taherehsadat

پرتوی برتر ز مهر آسمان دارد رضا
بارگاهی بهتراز باغ جنان دارد رضا

برفرازکهکشان نورولایش خیمه زد
در ورای اوج عزت آشیان دارد رضا

میدرخشدگنبدش برفرق زیبای فلک
برسر از نور ولا زیبا کیان دارد رضا

خاک سار درگه پاکش سلاطین زمان
دردوعالم تاج وتخت جاودان داردرضا

بسته صف فوج ملائک بوسدازخاک رهش
درحریم کوی خودکهف امان دارد رضا

حافظ این مرزوبوم وحافظ ناموس ماست
جابه قلب تک تک ایرانیان دارد رضا

بارگاه اقدسش دارالشفای شیعیان
شورعشقی دردل پیروجوان دارد رضا

ضامن آهو نه تنها شد ز راه معرفت
معجزاتی اندرین کشورعیان دارد رضا

خوان خودگسترده این مهمان مابرخاک طوس
برسرخوانش هزاران میهمان دارد رضا

قبلهٔ حاجات وحجّ مردمان بی نواست
بسکه اندر سینه قلب مهربان دارد رضا

نا امید از درگهش هرگز نشد شاه و گدا
برمریدانش سخای بی کران دارد رضا

گردقبرش زائران پر میزنند پروانه وار
عاشقان دیده تر بر آستان دارد رضا

فرش راه زائرانش شهپر حور و ملک
وه چه شوکت اززمین تاآسمان دارد رضا

برمشام جان رسدازتربتش بوی حسین
درعزایش دیدگان خونفشان دارد رضا

رو سیه فرهاد نالان گویدای مشکل گشا
کن نظر بر نوکرت درد نهان دارد رضا

• شنبه
• 7
• فروردین
• 1400
• ساعت
• 13:22
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری