اشعار ورود کاروان به کربلا

سبکباران به سوی کربلا بستند محمل ها

تضمین غزل حافظ

سبکباران به سوی کربلا بستند محمل ها
در آن وادیّ پر خوف و خطر کردند منزل ها
جوانان بنی هاشم به پا کردند محفل ها

چه محفل کز محبت تار و پودش رشته ی دل ها
زدند آسان و لیکن عاقبت افتاد مشکل ها
******
شترها زیر بار عشق با وجد و طرب واله
روان بودند در خار مغیلان چون گل و لاله
زنان در محمل عصمت روان از دیدگان ناله

بگرد بانوان نور رسالت حاجب و هاله
فرو بردند سر خورشید و مه در برج و محمل ها
******
سپاه شاه مظلومان بسوی کربلا عازم
سپهسالار اردو ؛ شمس دین ؛ ماه بنی هاشم
سوار توسن اجلال با وجه حسن قاسم

علی اکبر بذکر یا قدیر و قادر و قائم
که ما رفتیم س

• دوشنبه
• 24
• آبان
• 1389
• ساعت
• 03:56
• نوشته شده توسط
• مهدی نعمت نژاد

قلبم حزین است
شد وارد کرببلا حسینم، ای نور عینم
زینب گوید بهرت به شور و شینم، ای نور عینم
تا که تو در این سر زمین نشستی، قلبم شکستی
رشته ی عمر خواهرت گسستی، قلبم شکستی
از چه بیاید بوی حزن و ماتم، مُردم از این غم
وارد شده در قلب من قمهای عالم، مظلوم حسینم
سفره ی مهمانی چرا چنین است، قلبم حزین است
به جان مادر قلب من غمین است، قلبم حزین است

• دوشنبه
• 24
• آبان
• 1389
• ساعت
• 14:57
• نوشته شده توسط
• مهدی نعمت نژاد

ســـلام مــن بــه مـحـرم
ســـلام مــن بــه مـحـرم، مـحـرم گــــل زهــرا
بـه لطـمه‌هـای ملائـک بـه مــاتـم گــل زهـرا
سـلام مـن بـه مـحـرم بـه تشنـگی عـجـیـبـش
بـه بـوی سیـب زمـینِ غـم و حـسین غریـبش

سلام من بـه محـرم بـه غصـه و غــم مـهـدی
به چشم کاسه ی خون و به شال ماتم مـهـدی
سـلام من بــه مـحـرم بـه کـربـلا و جـلالــش
به لحظه های پـرازحزن غرق درد و ملامش
سـلام مـن بـه مـحـرم بـه حـال خستـه زیـنـب
بـه بــی نـهــایــت داغ دل شـکــستــه زیـنـب
سلام من به محرم به دست ومشک ابوالفضل
بـه نـا امیـدی سقـا بـه سـوز اشـک ابوالفضل
سـلام مـن بـه مـحـرم بـه قــد و قـامـت اکـبـر
بـه کـام خـشک اذان گـوی ز

• دوشنبه
• 24
• آبان
• 1389
• ساعت
• 15:00
• نوشته شده توسط
• مهدی نعمت نژاد

شعر شب دوم محرم ورود کاروان به کربلا

اين چه نواست ، وز کجا مي‌آيد ؟
کاين نغمه به گوش آشنا مي‌آيد
يا رب چه غبار دلنشيني است که باز
بر لوح دل از خاطره ها مي‌آيد ؟

اين کيست ، که از قصه پر غصه او
غمهاي دگر ، به انتها مي‌آيد ؟
اين کيست ، که بر پرده دل چنگ زند
کز شور غمش ، دل به نوا مي‌آيد ؟
اين کيست ، که از شتاب چرخ عمرش
گرد غم و طوفان عزا مي‌آيد ؟
اين کيست ، که از شعار آزادي او
بر گوش مجاهدان ، ندا مي‌آيد ؟
اين کيست ، که هر کس شنود نامش را
با چشم تر و ، نوحه سرا مي‌آيد ؟
اين کيست ، که هر جا گذرد ، همچو بهار
بوي گل سرخ ، از فضا مي‌آيد ؟
اين کيست ، که حج خويش ، ناکرده تمام
لبيک به لب ، به نينوا مي

• دوشنبه
• 24
• آبان
• 1389
• ساعت
• 03:39
• نوشته شده توسط
• مهدی نعمت نژاد

ورود امام حسین علیه السلام به کربلا

این زمین، کربُ بلاست، کعبه ی قالوا بلیٰ است
قتلگاه من صفا، مروه ام طشت طلاست
محمل مرانید با من بمانید
اینجا بود حج شهادت در موج خون ما را عبادت

******
وعده کردم با خدا، تا کنم جان را فدا
بالب عطشان سرم می شود از تن جدا
خون گلویم غسل و وضویم
اینجا بود حج شهادت در موج خون ما را عبادت
******
نقش خاک این زمین، شاخه ی یاس من است
هدیه در راه خدا، دست عباس من است
او کشته ی یار من بی علمدار
اینجا بود حج شهادت در موج خون ما را عبادت
******
زخم ما اینجا شود جامه ی احرام ما
می شود با خون ما شستشو اندام ما
حج این چنین است لبیکم این است
اینجا بود حج شهادت در موج خون ما

• دوشنبه
• 24
• آبان
• 1389
• ساعت
• 15:32
• نوشته شده توسط
• مهدی نعمت نژاد

ورود کاروان به کربلا
بـــــار بگشـــــایید اینجـــــــا کربلاست
آب و خاکـــش با دل و جان آشنــاست

السّــــــــــلام ای سرزمین کـــربــــــلا
السّــــــــــلام ای منــزل و مـــأوای مـا
السّــــــــــلام ای وادی دلجوی عشق
وه چه خوش می آید اینجا بوی عشق
السّــــــــــلام ای خیمه گاه خواهـــرم
قتلگـــــــاه جــــانگـــــــــداز اکبــــــــرم
کــــــــــــربلا گــــــهواره اصغر تـــــویی
مقتـــــــل عباس نـــــــــام آور تــــویی
آمـــــــــــدم آغــــوش خود را بــــاز کن
بستــــــــــر مـــهمان خود را ســاز کن

• دوشنبه
• 24
• آبان
• 1389
• ساعت
• 15:52
• نوشته شده توسط
• مهدی نعمت نژاد

أعوذ بالله من الکرب و البلا

دشت در دشت دلهره مي ريخت

هرم صحرا به آسمان مي رفت

کاروان در سکوت صحرا، گم

مرگ دنبال کاروان مي رفت

کاروان رفت تا دياري که

حزن و اندوه و داغ مي باريد

بوي دلتنگي و جدايي داشت

گريه گريه فراق مي باريد

همه جا بوي تشنگي دارد

بچه ها خواب آب مي بينند

هر طرف روي مي کنم آقا

چشم هايم سراب مي بينند

شوق و شور شهادت آقا جان

در نگاهت چقدر مشهود است

عرش معراج توست اين صحرا؟

اين همان وعده گاه موعود است؟

در نگاه پر از تلاطم تو

ندبه هايي غريب مي لرزد

مي روي تا به سمت آن گودال

دل زينب عجيب مي لرزد

بي مهابا غروب خواهد کرد

در همين خاک تيره ماه من

مي شود عاقبت همين گ

• سه شنبه
• 16
• آذر
• 1389
• ساعت
• 04:17
• نوشته شده توسط
• مهدی نعمت نژاد

شعر شب دوم محرم (ورود کاروان به کربلا)

محمل نگه دارید...

محمل نگه دارید، یاران! یار، اینجاست
بیت الحرام و کعبۀ دلدار اینجاست
محمل نگه دارید و جان گیرید بر کف
زیرا خدا را وعدۀ دیدار اینجاست
محمل نگهدارید زیرا تشنگان را
آب از دم شمشیر آتشبار اینجاست

محمل نگهدارید کز خون شهیدان
دامان صحرا، سر به سر گلزار اینجاست
میقات اینجا، کعبه اینجا، زمزم اینجا
رکن و حرم،سعی و صفا، هر چار اینجاست

اینجا نبود و ذات حق ما را صدا کرد
اینجا نه موی سر، که باید سر فدا کرد

ما را بود از حجّ کعبه برتر اینجا
باید طواف آریم دور دلبر اینجا

از تیر گردد سینه‌هامان، چشمه چشمه
وز تیغ گردد اِرباً اِربا اکبر اینجا
هم لاله‌

• سه شنبه
• 16
• آذر
• 1389
• ساعت
• 11:10
• نوشته شده توسط
• مهدی نعمت نژاد

مرگ دنبال کاروان مي رفت

دشت در دشت دلهره مي ريخت

هرم صحرا به آسمان مي رفت

کاروان در سکوت صحرا، گم

مرگ دنبال کاروان مي رفت

کاروان رفت تا دياري که

حزن و اندوه و داغ مي باريد

بوي دلتنگي و جدايي داشت

گريه گريه فراق مي باريد

همه جا بوي تشنگي دارد

بچه ها خواب آب مي بينند

هر طرف روي مي کنم آقا

چشم هايم سراب مي بينند

شوق و شور شهادت آقا جان

در نگاهت چقدر مشهود است

عرش معراج توست اين صحرا؟

اين همان وعده گاه موعود است؟

در نگاه پر از تلاطم تو

ندبه هايي غريب مي لرزد

مي روي تا به سمت آن گودال

دل زينب عجيب مي لرزد

بي مهابا غروب خواهد کرد

در همين خاک تيره ماه من

مي شود عاقبت همين گودال

• پنج شنبه
• 18
• آذر
• 1389
• ساعت
• 03:32
• نوشته شده توسط
• مهدی نعمت نژاد

نسیم بود که می رفت تا رها برود

نسیم بود که می رفت تا رها برود

به سمت مقصد هموار نا کجا برود

نسیم بود که از کوچه های شهری لال

بلند شد که به دنبال آن صدا برود

میان راه نگاهش به کوچه ای افتاد

و پلک زد که بیاید غریبه تا برود

نقابها پس دیوارها به هم خیره

کجاست خانه ی تو ؟ مرد پس کجا برود؟

غریبه منتظر یک نگاه یک همراه

...و ماه رد شد تا پشت ابرها برود

و ذ هن کوچه از اینجا به بعد آشفته است

چگونه دل بکند زین همه وفا برود !!!

*

چه اعتبار به آن بیعتی که پوسیده

چگونه دست خدا روی دستها برود ؟

عجب صراحت تلخی ست ظلمت کوفه

چگونه این خبر آخر به کربلا برود ؟؟؟

شاعر: رضا محمدی

• پنج شنبه
• 18
• آذر
• 1389
• ساعت
• 03:35
• نوشته شده توسط
• مهدی نعمت نژاد

شعر زيبايي از استاد شهريار به مناسبت اربعين امام حسين (ع)

شیعیان دیگر هوای کربلا دارد حسین
روی دل با کاروان کربلا دارد حسین

از حریم کعبه جدش به اشکی شست چشم
مروه پشت سر نهاد٬ اما صفا دارد حسین

می برد در کربلا هفتاد و دو ذبح عظیم
بیش از اینها٬ حرمت کوی منا دارد حسین...

بس که محمل ها رود منزل به منزل با شتاب
کس نمی داند عروسی یا عزا دارد حسین

رخت دیبای حرم چون گل به تاراجش برند
تا به جایی که کفن از بوریا دارد حسین

بردن اهل حرم دستور بود و سر غیب
ورنه این بی حرمتی ها کی روا دارد حسین؟

سروران٬ پروانگان شمع رخسارش٬ ولی
چون سحر٬ روشن٬ که سر از تن جدا دارد حسین

سر به قاچ زین نهاده راه پیمای ع

• پنج شنبه
• 30
• دی
• 1389
• ساعت
• 15:02
• نوشته شده توسط
• مهدی نعمت نژاد

کاروان عشیره ی خورشید
وارد قتلگاه خون شده است
کاروانی که محو در معبود
وارد ورطه ی جنون شده است
همه ی دشت ساکت و آرام
در تماشای منظری زیباست
دست عمّه درون دست علیست
پلّه ی عمه زانوی سقّاست
در همین دشت عاشقی می شد
خیمه هاشان یکی یکی برپا
خیمه ی زینب است پیش حسین
پاسدار حرم شده سقا
گوشه ی خیمه دختری کوچک
روی پای حسین خوابیده
ناگهان می پرد ز خواب خوشش
خواب آشفته ای یقین دیده
گفت بابا که خواب می دیدم
شامیان معجر مرا بردند
گوئیا در پس همین خیمه
عمّه جان تازیانه می خوردند
گوشه ی خیمه ای در آن سو تر
بین گهواره طفلکی خواب است
دخترک خواب دیده که سر او
بر نوک نیزه مثل مهتاب است
از سر اضطراب و تشویش و
بی

• شنبه
• 22
• مهر
• 1391
• ساعت
• 07:55
• نوشته شده توسط
• vahid

بار بگشائید یاران کوی دیدار است اینجا
وعده گاه عاشقان میقات دیدار است اینجا
بار بگشائید یاران منزل آخر رسیدیم
رزمگاه شاهدان در روز پیکار است اینجا
مروه و سعی وصفا؛ رکن و مقام ماهمین جاست
مشعر شور و شعور و حج ایثار است اینجا
مشتری باشد خدا در جمعه بازار شهادت
غیرت مردان عاشق جنس بازار است اینجا
مطلع ما عزت و حسن ختام ما کرامت
شعر خون لبریز از مضمون ایثار است اینجا
از عطش حرفی به لبهای ترک خورده نباشد
جام وصل از کوثر تقدیر سرشار است اینجا
خیمه ی عصمت سرِپا کن علی اکبر من
قلب زینب بر غم غربت گرفتار است اینجا
مثل گل پرپر شود در پیش چشمان تر من
تیر آجین پیکر پاک علمدار است اینجا
نیزه ها معراج سرها

• شنبه
• 5
• مهر
• 1393
• ساعت
• 06:13
• نوشته شده توسط
• محمد

خبر آمد که ز معشوق خبر می آید

ره گشایید که یارم ز سفر می آید

کاش می شد که ببافند کمی مویم را

اب و آیینه بیاریید پدر می آید

نه تو از عهده این سوخته بر می آیی

نه دگر موی سرم تا به کمر می آید

جگرت بودم و درد تو گرفتارم کرد

غالباً درد به دنبال جگر می آید

راستی! گم شده سنجاق سرم دست تو نیست

سر که آشفته شود حوصله سر می آید

هست پیراهنی از غارت ان شب به تنم

نیم عمامه از آن به تو در می آید

به کسی ربط ندارد که تو را می بوسم

که بجز من ز پس کار تو بر می آید

راستی!هیچ خبر ار شدی تب کردم؟

راستی لاغری من به نظر می آید

راستی هست به یادت دم چادر گفتی:

دختر من!به تو چادر چقدر می آید

سرمه ای را

• سه شنبه
• 8
• فروردین
• 1391
• ساعت
• 13:09
• نوشته شده توسط
• جواد

داداشم اینجا خاکش غریبه حسین

میترسم از اون گودی که شیبه حسین

بوی جدایی میاد حسین جان حسین

آشوبم و گریههام عجیبه حسین

خیمه نزن، کنده شد قلب خواهرت

جون من جون دخترت ی تو رو شش ماهه اصغرت

عوض نکن مرکبت رو با پا میریم

بدون مرکبا میریم ی غیراز اینجا هرجا میریم

حسین جان پریشونم ی نیگا کن نیمه جونم

دلم تنگه نمیتونم 2

وای حسین حسین

چیه میپرسی اسم کجا رو حسین

نمیگی اصل این ماجرارو حسین

چی شد که با سوز و آه میخونی حسین

اعوذ بالله من کربلا رو حسین

چیزی بگو، جونمو به لبم نیار

نکنه دست روزگار ی بگیره از من این قرار

سکوت نکن، ترک بغضم و ببین

غم نشسته برام کمین ی گل غم نالمو بچین

حسین جان

• شنبه
• 5
• مهر
• 1393
• ساعت
• 12:11
• نوشته شده توسط
• محمد

دستور داد خیمه ی ماتم به پا کنید
گریه کنید گریه ولی بی صدا کنید
اینجا منای عشق من و کعبه ی دل است
لبیک گفته رو به سوی کبریا کنید
از جان و مال و جسم و سر و دست بگبرید
باید تمام هستی خود را فدا کنید
اینجاست کربلا همه خود را به راه حق
آماده ی شهادت و درد و بلا کنید
اینجاست نینوا همه در خیمه ی رباب
چون نی نوا گرفته و با هم نوا کنید
سر بسته گفت از شب اول به خواهرش
گوشواره را ز گوش رقیه رها کنید
سقا که رفت گفت دوتا نکته لازم است
در آب صرفه جویی و بر او دعا کنید
تا دست شب ز سر نبرد معجر شما
هر روز دست خود به گره آشنا کنید
هر موقع سخت مضطر و درمانده میشوید
زهرا که هست مادر خود را صدا کنید

شاعر:جابر ع

• شنبه
• 5
• مهر
• 1393
• ساعت
• 06:24
• نوشته شده توسط
• محمد

داره میاد از دشت سرخ کربلا - صدای زنگ قافله

زینب و تنهایی و غربت و بلا - دیگه نداره فاصله

یه کاروون همه رشید و پهلوون

نه زخمی و نه بی سرو نه قد کمون

یه مادر ی تو قافله شش ماهه ای در برشٍ

تموم آرزوی اون دومادیه اصغرشٍ

خبر نداره - میشه آواره

یه چند روزه دیگه بیشتر اصغر نداره

آه و واویلا 4

چشای زینب خیره بر دشت بلا - با صد هزار دلواپسی

داره می خونه زیر لب ای وای خدا - امون ز روز بی کسی

اشک چشاش حکایتی ز احساسش

آروم میشه فقط با یاد عباسش

میگه حسین برادرم الا عزیز فاطمه

توی دل اهل حرم دلشوره بین و واهمه

بغض غریبی - دارم به سینه

تو رو مادر بیا تا برگردیم مدینه

آه و واویلا 4

شاعر: ح

• چهارشنبه
• 24
• آبان
• 1391
• ساعت
• 18:38
• نوشته شده توسط
• شاکرحق

باب لهوف گریه و باب تو سوختن
این نعمت است در تب و تاب تو سوختن
عالم خراب، حال من از آن خراب تر
حق است پای حال خراب تو سوختن
از تو به نوکران تو معکوس می رسد
مهر تو سایه، کار سحاب تو سوختن!
هر لحظه ای که آب به لب می زنم سزاست
با روضه های قحطی آب تو سوختن
باید که پیر راه تو باشیم و جان دهیم
مثل حبیب پای رکاب تو سوختن
یک عمر گریه پای عزای شما کم است
باید برای داغ رباب تو سوختن
"با ما بگو دلیل سفر کردن تو چیست؟"
زینب سوال کرد، جواب تو :"سوختن"

شاعر : مظاهر کثیری نژاد

• سه شنبه
• 25
• شهریور
• 1393
• ساعت
• 10:21
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

ورودیه کربلا
کاروان لحظه لحظه نزدیک است
در حوالّی دشت ،دشت بلا
وعده گاه خدا همین باشد
این زمین هست،قبله،کرب و بلا
....................................
دلهره موج می زند در دشت
وَ سکوتی که پُر ز مفهوم است
بوی ماتم وزد از این صحرا
اهل خیمه به ناله محکوم است
...................................
قصّه غربتت مرا کشته
نخل غم را ببین چه پُر بار است
نَستَعینُ بِکَ ،عزیز دلم
کربلا با بلا بسی یار است
....................................

یابن زهرا بیا که برگردیم
صبر زینب دگر به سر آمد
خواب آشفته دیده ام انگار
زِ عروج شما خبر آمد
....................................
نظری کن خودت تماشا کن
دل اهل حرم پُر از غ

• جمعه
• 26
• آبان
• 1391
• ساعت
• 18:05
• نوشته شده توسط
• محمدمهدي عبدالهي

در این خاک از بلا صدها نشان و ...
دلم از غربت تو نیمه جان و ...
به استقبال می آیند اما
چرا در دستشان سنگ و سنان و ...
***
به گوش جان من آید نوایی
نوای غربت و درد آشنایی
بیا بگذر از این خاک بلا پوش
ز هر سو می وزد بوی جدایی
***
دل آشفته ام دریای خون است
نگاهم از غم تو لاله گون است
بگو با من چرا ذکر تو امروز
فقط «اِنّا اِلیهِ راجِعُون» است
شاعر:یوسف رحیمی

• پنج شنبه
• 7
• دی
• 1391
• ساعت
• 17:06
• نوشته شده توسط
• یحیی

فغان می زد که یا رب خاک این صحرا نبود ای کاش!
و آغوشش ب روی کاروان ها وا نبود ای کاش!
زمین کربلا برخاست بر پا نیزه ها را دید
و با خود گفت امروزِ مرا فردا نبود ای کاش!
یقین تکلیف طفلان، با عطش این گونه روشن بود
فراتی هست این جا پیش رو اما نبود ای کاش!
سه شعبه تیر را می دید با خود زیر لب می خواند
ربابی هست این جا که چنان لیلا نبود ای کاش!
چه می شد که نبود اصغر در این لشگر، اگر هم بود
سفیدیِ گلویش این قدر زیبا نبود ای کاش!
هزاران مرد تیر انداز را می دید و هی می گفت
علمدار حسین این قدر بی پروا نبود ای کاش!
نقاب و معجر و خلخال با خود آرزو می کرد
اگر هم بود بعد از ظهر عاشورا نبود ای کاش!
شاعر:مهدی ر

• پنج شنبه
• 7
• دی
• 1391
• ساعت
• 17:12
• نوشته شده توسط
• یحیی

کاروانی رسیده است از راه
کاروانی که توشه اش خون است
می نویسد خدا سفرنامه
وصف لیلا و شرح مجنون است
بوی صفین می رسد به مشام
که حسن قاسم و علی ست حسین
شاید این جا غدیر خم باشد
علی اکبر چه منجلی ست حسین
پیش دارالشفای لطف شما
زخم دل نیز مرحمی دارد
کرم و بخشش شما تا هست
رو سیاهی چه عالمی دارد
تو سلیمان کربلا بودی
پیش پای تو نامه می چیدند
دیوها از همه پیامبری
فقط انگشتر تو را دیدند
شاعر:شهاب الدین خالقی

• پنج شنبه
• 7
• دی
• 1391
• ساعت
• 17:14
• نوشته شده توسط
• یحیی

آفتاب دوباره ای پیداست
روی دوشش ستاره ای پیداست
مشک بر روی شانۀ عباس
لب دریا کناره ای پیداست
این طرف غیر خار در دستی
وایِ من سنگ خاره ای پیداست
آن طرف حنجری عطش آلود
در پسِ گاهواره ای پیداست
این طرف با سه شعبه های خودش
روی اسبی سواره ای پیداست
آه از توی گودی گودال
سر دارالاماره ای پیداست
اگر این نیزه ها اجازه دهند
بدن پاره پاره ای پیداست
شاعر:مهدی رحیمی

• پنج شنبه
• 7
• دی
• 1391
• ساعت
• 17:16
• نوشته شده توسط
• یحیی

جمال دلبرم چون آفتاب است
چو گیسویش دلم در پیچ و تاب است
به بزم عشق هر کس را که دیدم
به یاد چشم او مست و خراب است
صفا و مروه را بی او صفا نیست
بدون مهر او زمزم سراب است
حرم شاهد بُود صاحب حرم اوست
حرم بی صاحبش در اضطراب است
طواف کعبۀ گِل هفت بار است
طواف کعبۀ دل بی حساب است
زمین کربلا دیده به راهش
صدف چشم انتظار دُرّ ناب است
شَود بانوئی از محمل پیاده
که بال صد ملک او را رکاب است
تماشا کن که زهرای سه ساله
به روی دامن عباس خواب است
زهر سو دیدۀ تیر سه شعبه
به زیر حنجر طفل رباب است
شاعر:سید محسن حسینی

• پنج شنبه
• 7
• دی
• 1391
• ساعت
• 17:19
• نوشته شده توسط
• یحیی

اینجا کجاست این همه غربت دیار کیست
این خاک، این غبار پر از غم مزار کیست
آن تل، تل خاکی و گودی پشت آن
جانم به لب رسانده مگر سوگوار کیست
با من بگو که آن همه نیزه برای چیست
یا آن سپاه دشنه به فکر شکارِ کیست
وای از رباب حرمله اینجا چه می کند
وای از رباب حرمله در انتظار کیست
آن نیزه های مرد کش سهمگین او
سهم گلوی مثل گل شیر خوار کیست
برگرد تا به گریه نگویم کنار تو
این زخم های بیشتر از بیشمار کیست
برگرد تا که نشنوی از کوفیان که این
ناموس بی برادر و محمل سوار کیست
شاعر:حسن لطفی

• پنج شنبه
• 7
• دی
• 1391
• ساعت
• 17:27
• نوشته شده توسط
• یحیی

پر از شور و نوایی نینوایی
پر از کرب و بلایی کربلایی
چکیده بر تو روزی اشک حیدر
ولی تو تشنه ی خون خدایی
***
مبادا خواهری گریان بماند
مبادا مادری نالان بماند
فراتی داری از آب گوارا
مبادا کودکی عطشان بماند
شاعر:سید محمد جواد شرافت

• پنج شنبه
• 7
• دی
• 1391
• ساعت
• 17:34
• نوشته شده توسط
• یحیی

کاروانی با دو صد سوز و گداز
عزم شهر کوفه کرده از حجاز
کاروانی از فراسوی بهشت
غرق گل از باغ بانوی بهشت
کاروانی بی مثل در عالمین
کاروانی بسته بر موی حسین
کاروانی از امیرالمومنین
آل هاشم حلقه و زینب نگین
کاروانی غرق احساس آمده
با علمداریِ عباس آمده
کاروانی خسته اما از ستم
کامده بیرون دل شب از حرم
کاروانی بر غم و محنت قرین
مرگ، ایشان را نشسته در کمین
کاروانی مانده در چنگ بلا
لاجرم منزل زده در کربلا
کاروان رشک ثریا گشته است
خیمه های عشق بر پا گشته است
شاعر:علیرضا شریف

• پنج شنبه
• 7
• دی
• 1391
• ساعت
• 17:36
• نوشته شده توسط
• یحیی

جز غم عشق تو دل آرزوی غم نکند
چشم دریا هوس بارش شبنم نکند
جز تو ای همسفر دختر زهرا و علی
کسی از ناله و دلشوره ی من کم نکند
ای حیاتم ز نفس های مسیحائی تو
نفسی ده که هوای دل من دَم نکند
از خدا خواه که در طیّ مسیر غم تو
این قد خم شده را بیش، از این خم نکند
شب و روزی نگذشته همه ی عمر به من
که دلم یاد تو و یاد محرّم نکند
خیمه را در دل صحرای عطش خیز مزن
تا که اسباب فراق تو فراهم نکند
این دعا بر لب من هر شب و روزی جاری ست
که خدا سایه ی تو از سر من کم نکند
شاعر:جواد محمد زمانی

• پنج شنبه
• 7
• دی
• 1391
• ساعت
• 17:40
• نوشته شده توسط
• یحیی

من به پای دوست در این سرزمین سر می دهم
در ره یار آن چه دارم خشک یا تر می دهم
همره من سالخورد و شیرخوارست و جوان
پاکبازم در وفا هستی سراسر می دهم
من طَلایه دارم و از بهر اِحیای قیام
پرچم تبلیغ را تحویل خواهر می دهم
گر که رنگین شد رُخم با خون سر از سنگ ها
در عوض بر چهره ی دین رنگ دیگر می دهم
گر تنم را دست باطل پاره پاره کرد باز
بانگ حق را از سر نی با سرم سر می دهم
گر ز مهمان و پذیرایی کسی گیرد خبر
من پیام خویش بر دختر ز حنجر می دهم
شاعر:علی انسانی

• شنبه
• 9
• دی
• 1391
• ساعت
• 05:00
• نوشته شده توسط
• یحیی

آمده ماه محرم (2)
ماه درد و رنج و ماتم
آمده کربلا پور حیدر
خوش شده قلب زهرای اطهر
یا حسین یا حسین یاحسین جان (2)
********
آمده با نوجوانش (2)
گشته هر دم بی قرارش
در کنارش بود روح احساس
شیر یل چون ابوالفضل العباس
یا حسین یا حسین یاحسین جان (2)
********
زینب او در کنارش (2)
گشته هر دم بی قرارش
گرید و سوزد و ناله دارد
بهر پرپر شدن لاله دارد
یا حسین یا حسین یاحسین جان (2)
********
یا حسین روح و روانم (2)
تو ببین اشک روانم
من برایت بمیرم حسین جان
غربتت را نبینم حسین جان
یا حسین یا حسین یاحسین جان (2)
********
کربلا باشد منایم (2)
من در اینجا جان فدایم
این زمین جایگاه حسین است
روی آن قتلگاه حسین است

• یکشنبه
• 14
• مرداد
• 1397
• ساعت
• 23:13
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار