واحد
چوبی به لبت نشسته دیدم ای دندان تو را شکسته دیدم
چشمان تو را پر اب دیدم وای دور سر تو شراب دیدم
خونین شدن سرت رو دیدم جان کندن دخترت رو دیدم
عباس کجاست تا نشیند رخسار کبود من ببیند
باز باران با ترانه از دو چشمم دانه دانه
می چکد بر روی دامن با بهانه بی بهانه
عمه برگردیم خانه
************
یادم اید روز دیرین کودکی شاداب بودم
هر زمان خوابم میامد روز دوش گرم اکبر خواب بودم
من عزیز شهر بودم دختر ارباب بودم با نشاط کودکانه
عمه برگردیم خانه
**********
یادم اید در مدینه صورتم چون یاس بود و
اقتدارم قد و بالای عمو عباس بود و
دست های مهربان مهربان بابام بر روی سرم بود و
نه پایم پر ورم بود
به قول عمه
- سه شنبه
- 4
- مهر
- 1396
- ساعت
- 03:50
- نوشته شده توسط
- علی کفشگر فرزقی
