شهادت حضرت رقیه

چه چشمایی چه لبهایی چه مویی
چه زخمهایی چه رگهایی چه رویی
چرا خاکی ای و شرحه گلویی ۲

تو آخر غمهامی - تو تا ابد بابامی

بدون تو ببین زار و حزینم
نمیتونم سرت رو خوب ببینم

چشی که ضربه بسته وا نمیشه
ببین این پا برا من پا نمیشه
دوستت دارم همیشه تا همیشه ۲

تو رفتی و من موندم - همش برات میخوندم

کجایی که گره افتاد به کارم
برای عمه جون دلشوره دارم

خبر داری دل شب بود و یک مرد
سرم داد زد از اون شب مُردم از درد
ببین پهلومو مثل مادرت کرد ۲

سرم . پرم . میسوزه - چش ترم میسوزه

بیا مثل مدینه روبراه شو
ببین که دخترت بسته موهاشو

حامد بهبود

دانلود سبک

• دوشنبه
• 3
• مهر
• 1396
• ساعت
• 18:57
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

زمینه
شبی که من جا موندم و وجودم ماتم گرفت
صدات زدم نشنیدی و تنها شدم گریم گرفت
هر کاری کردم گریه نکنم نشد
خواستم به لبهات بوسه بزنم نشد
تار میبینم سرم سنگینه
عجب دستی داشت خیر نبینه
**********
بالا سرم رسید و گفت کجا میخوای فرار کنی
موهام هی کشید و گفت حالا میخوای چیکار کنی
هر چی دوییدم تا که برسم نشد
انقدر که هق هق بود تو نفسم نشد
بیابون بود و منه سرگردون
با اون بی رحم نامسلمون
**********
زهرا اومد کمک ولی نشد برام کاری کنه
دشمن نزاشت که مادرم ازم پرستاری کنه
مادر میخواست ارومم کنه نشد
موهام و اومد شووه بزنه نشد
پای چشمام گل اتیشه
دیگه تا زندم خوب نمیشه

دانلود سبک

• سه شنبه
• 4
• مهر
• 1396
• ساعت
• 03:46
• نوشته شده توسط
• علی کفشگر فرزقی

واحد
چوبی به لبت نشسته دیدم ای دندان تو را شکسته دیدم
چشمان تو را پر اب دیدم وای دور سر تو شراب دیدم
خونین شدن سرت رو دیدم جان کندن دخترت رو دیدم
عباس کجاست تا نشیند رخسار کبود من ببیند
باز باران با ترانه از دو چشمم دانه دانه
می چکد بر روی دامن با بهانه بی بهانه
عمه برگردیم خانه
************
یادم اید روز دیرین کودکی شاداب بودم
هر زمان خوابم میامد روز دوش گرم اکبر خواب بودم
من عزیز شهر بودم دختر ارباب بودم با نشاط کودکانه
عمه برگردیم خانه
**********
یادم اید در مدینه صورتم چون یاس بود و
اقتدارم قد و بالای عمو عباس بود و
دست های مهربان مهربان بابام بر روی سرم بود و
نه پایم پر ورم بود
به قول عمه

• سه شنبه
• 4
• مهر
• 1396
• ساعت
• 03:50
• نوشته شده توسط
• علی کفشگر فرزقی

شور
نوکرتم رقیه خاتون
شارگمم میدم براتون
دلم الان سمت دمشقه
درست کنار کفتراتون
دارم پر میزنم به سمت مرقدت
بشم کبوتر جلد هوای گنبدت
یا ایها العزیز برام دونه بریز
منم همون گدای رو سیاه هر شبت
فدای گنبدت
با دستای کوچیکت گره هامونو وا میکنی
با اسمت چه شوری تو روضه بر پا میکنی
غوغا میکنی غوغا می¬کنی
نوکرتم به فاطمه نوکرتم به فاطمه
قبول کن این چشم ترم رو
نگیر تو سایه سرم رو
ایشالله یک روزی میزارم
رقیه اسم دخترم رو
تب و تاب منی می ناب منی
تو دردونه مهربون ارباب منی
سر سفرتمو نمک خوردتمو
برادرزاده خوشگل عباس منی
تو احساس منی تو احساس منی
ابالفضل با الله اکبر تو محشر میکنه
چنین رزمایشی رو جز آقام حیدر

• چهارشنبه
• 5
• مهر
• 1396
• ساعت
• 08:51
• نوشته شده توسط
• علی کفشگر فرزقی

شور
سینه زدن عبادته نشونه ارادته
با تو خیالم راحته من نمیگم روایته
کار شما سخاوته عادتتم کرامته
بهشت به زیر سایته من نمیگم روایته
تا دنیا باشه حسین سلطانی ومن رعیتم
این روضه هفتگی رو مدیون رقیتم
لبیک یا رقیه
میرم حرم به حالته اون که پراز ندامته
شب جمعه اش قیامته من نمی گم روایته
دنیا همین عبارته حرم حسین زیارته
کار چشات هدایته من نمی گم روایتته
خاکم از خاک تواه یعنی بهت مرتبطم
این روضه هفتگی رو مدیون زینبتم
لبیک یا زینب
لذتم این یه ساعته اگر ازم راضی بشی کفایته
بمیرمم شهادته من نمی گم روایته
غم تو بی نهایته پرشور و پر حرارته
گریه برات سعادته من نمیگم عبادته
آقای روضه تویی من خیلی خرابتم
این رو

• چهارشنبه
• 5
• مهر
• 1396
• ساعت
• 08:55
• نوشته شده توسط
• علی کفشگر فرزقی

بند اول

خوش اومدی ای بابا (قربونِ سرت برم)۳
می بخشی منو آخه( خاکیه بال و پرم)۳

باسرت به من سری زدی
قدمت بابایی رو چِشَم
واسه چی لبات خونی شده ؟!
( الهی فدای تو بشم... )۲

بمیره دخترت، که شیکسته سرت
کی بریده بابا، رگای حنجرت ؟!

( ابتا یاحسین...۴ )۲

بند دوم

خواب می دیدم که بابا(سرم روی شونته)۳
ولی حالا دست من(رو زخمای گونته)۳

( چرا بوی دود میده سرت؟!
بگو این شبا کجا بودی؟! ) ۲
شنیدم یه شب توی تنور
(رو بالِ فرشته ها بودی)۲

بیخودی نیس بابا، سوخته موی سرت
تازه موهات شده، شبیهِ دخترت

( ابتا یاحسین ...۴ ) ۲

بند سوم

اولوپ دو قان گُزلَریم(بابا سِنِپ دی بلیم)
سنیپ دیشیم ضربدن(گنه توتولدو دیلیم

• چهارشنبه
• 5
• مهر
• 1396
• ساعت
• 16:34
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

بابا کجایی
تنگه دلم برای تو
سر میزارم به پای تو
اگه بیای کنج خرابه

خرابه سرده دست و پام بی رمقه عزیزم
کاشکی فقط میدیدمت چند دقیقه عزیزم

چشام پر از خوابه ولی خواب نمیاد به چشمام
ضعیف شده دخترکت میلرزه دست و پاهام

بابا حسین بابا حسین
......

خاطره دارم
از خنده های حرمله
از پاهای پر آبله
صحرا به صحرا می دویدم

زخمای روی گوشمو بزار بهت نشون بدم
اگه بیایی قول میدم پای سرتو جون بدم

کبوده روی گونه هام موی سرم سپیده
یه دختر سه ساله ام که قامتش خمیده

بابا حسین بابا حسین
......

سیلی میخوردم
از دست زجر بی حیا
محله ی یهودیا
خیلی غرورمو شکستن

تهمت و حرف ناروا چه حرفایی شنیدم
تا دیدمت رو نیزه ای از ز

• چهارشنبه
• 5
• مهر
• 1396
• ساعت
• 16:46
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

بازم با همین موی خاکستری
تو از دخترت داری دل می بری
بابا جون بهم قول خیلی زود
دوباره برام روسری می خری
لباس تنم پاره پاره شده
می بینی لباسم شده نخ نما
سر و وضعمون نامرتب شده
که اینجور مردم می خندن به ما
میزاشتی برات آب و جارو کنم
چه خوش حالم امشب من از دیدنت
چقدر لحظه ها رو شمردم بابا
برای یه بار دیگه بوسیدنت
بابایی بابایی بابایی حسین
نبودی ببینی چی اومد سرم
کبودی گرفته همه جونمو
همونا که با سنگ تورو میزدن
همونا شکستن دندونمو
یه جاهایی انقدر برام سخت بود
که داشتش میشد جونم از تن روا
یه بازاری داشتن میبردم منو
که میرفتن اوجا فقط برده ها
یه جاهایی از ناقه افتادمو
یه چند بار عقب موندم از قافله
چه

• پنج شنبه
• 6
• مهر
• 1396
• ساعت
• 03:57
• نوشته شده توسط
• علی کفشگر فرزقی

بدون تو ، ندارم من ، امیدی توی این دنیا
تو رفتی و ، شدم تنها ، پر از درده ، تنم بابا

با این که تنم زخمیه ، ولی غصم این نیست بابا
عذابم اینه که همش ، میزد عمه رو بی حیا

بابا جون کجا رو دیدی که بگن
شده بود بلند دست مردا رو زن
دیگه قوتی نیست توی پیکرم
نمی فهمن اینا که من دخترم
بابا حسین ، بابا حسین من الذی ایتمنی

بدون من ، بابا رفتی ، فقط اینو ، یادت باشه
کسی دیده ، تو این دنیا ، که یک کودک ، قدش تاشه ؟

چقدر حرمله بی حیاس ، منو با لگد میزنه
چرا نیزه سهم تو و ، چرا گریه سهم منه ؟

نبودی و غصه شده سهم من
سر من بی معجر تویی بی کفن
نمی دونی خلخالارو می کنن
جلو ما دارن سوت و کف می زنن
بابا حسین با

• پنج شنبه
• 6
• مهر
• 1396
• ساعت
• 09:03
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

زمینه
گمان نمى كردم دوباره برگردى
به خانه ام امشب ستاره آوردى
با سر اگرچه سر زدى بابا
آمدى و خوش آمدى بابا
يا ابتا حسين حسين مولا
ببين شبيه تو شكسته بال و پرم
ببين كه خاكستر نشسته روى سرم
نام تو را همين كه مى بردم
سيلى و تازيانه مى خوردم.
يا ابتا حسين حسين مولا
تو رفتى و دورى بهانه گيرم كرد
سفر مرا پژمرد خرابه پيرم كرد
يا كه دگر مرو سفر بابا
يا كه رقيه را ببر بابا
يا ابتا حسين حسين مولا

دانلود سبک

• جمعه
• 7
• مهر
• 1396
• ساعت
• 04:51
• نوشته شده توسط
• علی کفشگر فرزقی

واحد
شب است و من و بغض ویرانه
من و آرزوی سحر دیدن
به جای تسلا پس از دوری
سر غرق خون پدر دیدن
نبودی ای مهربان، که بی تو بستم زبان
که در چشم دشمن نلرزد صدایم
در این غربت دم به دم، انیس قرآن شدم
که تو خوانده ای آیه آیه برایم
با تو دارم/ گلایه ها فراوان
از شب های/ اسارت و بیابان
کو دستانت؟ / روی مرا بپوشان
(در ویرانه خوش آمدی پدرجان)
بیابان هم از سوز آه من
گرفته شراره به دامانش
سه ساله پس از رنج صد ساله
رسیده نفس‌های پایانش
غمت را دارم به جان، صبورم چون عمه جان
ببین ذکر یا فاطمه بر لبانم
توگفتی ز باغ بهشت، گرفتم سراغ بهشت
که آنجا همیشه کنارت بمانم
درقلب من/ تویی همیشه مهمان
گفته بودی/ که زنده اند

• جمعه
• 7
• مهر
• 1396
• ساعت
• 04:58
• نوشته شده توسط
• علی کفشگر فرزقی

قلب من از دوریت قرار ندارد
باغچه خانه ام بهار ندارد
سر روی شانه کسی نگذارم
بی تو دلم با کسی قرار ندارد
شمع نه پروانه ام که دم نزد و سوخت
عشق تو دارد و شرار ندارد
پروانه ام که دم نزدم وسوخت
غیر تو تصویر دیگری به دلم نیست
اینه های دلم غبار ندارد
عمر من اینکه نشسته است به راهت
مهلت دیگر به انتظار ندارم
نقش دلم روی لاله های سحاریست
هیچ کسی اینقدر مزار ندارد

دانلود سبک

• جمعه
• 7
• مهر
• 1396
• ساعت
• 10:15
• نوشته شده توسط
• علی کفشگر فرزقی

دست نامردی زده بشکستـــــه دندان مــرا
ای عمو جانم بیا(2)
موی من را میکشد این زجرِ پستِ بی حیا
ای عموجانم بیا(2)

شد تمـــــام صورتم بابا شبیه مــادرت
ای فدایت دخترت(2)
خنجر دشمن بریده نامرتب این سرت
ای فدایت دخترت(2)

شاعر : علی اصغر رفیعی

• شنبه
• 8
• مهر
• 1396
• ساعت
• 04:45
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

آمدم ویران کنم این کاخها را بر سرش
شام را میکوبم این شامِ بلا را بر سرش

من به زیرِ پای زینب می‌کشانم شام را
مثل این خاکِ خرابه می تکانم شام را

شعله دیدم لیک از عشق تو تب کردم خودم
مردمان نانجیبش را ادب کردم خودم

سِیرِ معراجی جمالی را جلالی آمدم
تا در آغوشت کشم با دست خالی آمدم

تا شنیدم در تنوری زخمِ رویم خشک شد
مثل خشکیِ گلویِ تو گلویم خشک شد

"چند شب بی بوسه خوابیدم دهانم تلخ شد"
زجر زد روی لبم شیرین زبانم تلخ شد

عمه‌ام می‌گفت با او راه می‌آید نزن
ناله‌اش خاموش شد کوتاه می‌آید نزن

بچه است از داد می‌ترسد نزن اما زدند
دختر از فریاد می‌ترسد نزن اما زدند

فرش راهت می‌شود این موی درهَم ریخته

• شنبه
• 8
• مهر
• 1396
• ساعت
• 13:25
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

بند اول
کنج خرابه عمه چشم انتظار بابم
تا از سفر بیاید رفته ز دیده خوابم
پاهام پر از آبله من مونسه ربابم
دریا به پیش چشمش عمه شده سرابم
عمه ببین حال منو موی پریشونم،
چشمون گریونم، ای عمه جانم
سو رفته از چشم ترم، بین قلب پر خونم
میگم بابا جونم، ای عمه جانم
بابای مظلومم حسین بابای مظلومم حسین(۲)

بند دوم
در راه کوفه عمه از ناقله من فتادم
از کعب نی تو صحرا سر بر زمین نهادم
یک لحظه‌ای غریبی عمه آومد به یادم
اما به جون عمه جوابش و ندادم
میگفت یتیمی و میزد با تازیانه عمه
دارم نشانه عمه، ای عمه جانم
حالا ببین حال من و دست زمانه عمه
آهم فغانه عمه، ای عمه جانم
بابای مظلومم حسین، بابای مظلومم حسین(۲)

شا

• یکشنبه
• 16
• مهر
• 1396
• ساعت
• 10:52
• نوشته شده توسط
• احسان نیکخواه

با کعب نیزه بال و پرم را شکسته‌اند
دیده نگاه چشم ترم را شکسته‌اند

زجر با شتاب آمد و موی مرا کشید
یعنی که عزت پدرم را شکسته‌اند

یک آسمان گلایه از آن شب بهمره است
یک جمله، گویمت که سرم را شکسته‌اند

بر روی نیزهها سر سقا چه میکند
عمه به پای نی قمرم را شکسته‌اند

کارم تمام گشته نفس مانده در گلو
در نیمه‌های شب جگرم را شکسته‌اند

ای کاش عمه جان ز سفر آیدم پدر
شاید که بال همسفرم را شکسته‌اند!

شد مونس تمامی شبهای من رباب
گفتم به مادرم، کمرم را شکسته اند

شاعر : مرتضی محمودپور

• یکشنبه
• 16
• مهر
• 1396
• ساعت
• 10:59
• نوشته شده توسط
• احسان نیکخواه

بند اول
عمه ببین امشب زار و پریشانم
از دوری بابا من دیده گریانم
بابا اگر آید از غم نمیگویم
بر مقدم بابا من میدهم جانم
عمه ببین حال من زاره
چشمای من عمه جان تاره
پاهای کوچکم ای عمه
مجروح و خسته پر از خاره
واویلتا آه واویلا(۳)

بند دوم
تا باب من آید چشم انتظارم من
از بهر دیدارش بس بیقرارم من
از بس کتک خوردم از پا فتادم من
در کنج ویرانه افتاده بارم من
عمه لبام داره میسوزه
چشام چو شمع شب افروزه
الان که شامم شب تاره
بابام بیاد صبح پیروزه
واویلتا آه و واویلا(۳)

شب سوم(حضرت رقیه)

بند اول
عمه ببین امشب زار و پریشانم
از دوری بابا من دیده گریانم
بابا اگر آید از غم نمیگویم
بر مقدم بابا من میدهم جانم
عم

• یکشنبه
• 16
• مهر
• 1396
• ساعت
• 12:44
• نوشته شده توسط
• احسان نیکخواه

راء، رفعت، راء، رحمت، راء، رضوانِ حسین
راء، رازق، راء، رأفت، راء، ریحانِ حسین

قاف، قدر و قاف، قُدس و قاف، قُرب قلب ها
قاف، قاهر، قاف، قبله، قاف، قرآن حسین

یاء، یاس و یاء، یوسف، یاء، یاقوت یقین
یاء، یاسین، یاء، یکتا، یاء، یزدان حسین

هاء، هیبت، هاء، همت، هاء هستی، هاء، هو
هاء، هامون، هاء، هیزم، هاء، هجران حسین

طورِ نام تو کجا و پای لنگ طبع من؟!
ای کلید منزلِ اسرارِ پنهان حسین

کُلُّکُم نورید اما این چنین فهمیده ام
از همه عاشق تری بین یتیمان حسین

گریه کن تنها تو بودی و پس از تو هیچ کس
یک سر سوزن نشد بی تاب و گریان حسین

از دهانت کنده شد دندان لق شیری ات
تا که با چوب یزید افتاد دندان حسین

حا

• دوشنبه
• 17
• مهر
• 1396
• ساعت
• 04:24
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

شعله ها بر چهره ام با خنده جا انداختند
دخترت را کعب نی ها از صدا انداختند

بر نمی خیزم به پای تو، دلیلش را نپرس
چند جا، پای مرا با کینه جا انداختند

جای موهای سرم می سوخت اما شامیان
سنگ و آتش بر سرم جای دوا انداختند

بر غرور عمه ام برخورد وقتی دشمنان
با تکبر پیش ما ظرف غذا انداختند

خسته ام، سردرد دارم، پیکرم درهم شده
بس که من را از بلندی، بی هوا انداختند

گفته بودم چادرم نه... زیورم را می دهم
از لج من چادرم را زیر پا انداختند

من بدون روسری خیلی خجالت می کشم
تو خبر داری چه شد؟! آن را کجا انداختند؟!

چشم بر من بسته ای، دیگر نمی خواهی مرا؟!
آخرش دیدی که از چشمت مرا انداختند؟!

من شفا دیگر نمی خ

• دوشنبه
• 17
• مهر
• 1396
• ساعت
• 04:26
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

(کجا بودی بابا که من اسیر شدم
ببین که حالا من بابایی پیر شدم

ببین که صورتم پُرِ کبودیه
اینا همه کار ِ زن یهودیه) (۲)

خرابه پر شده از غم و عذاب
امون امون از گریه ی رباب
بمونه قصه ی گوشواره هام
منو میکشه مجلسِ شراب

بابایی دردونت ز دنیا بریده
بابایی شمر بد موهامو کشیده
خداروشکر سر عمو رویه نیزه
بابا جسارَتای ِ زجر رو ندیده

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

(گمون کنم عمو میدید رو نیزه ها
که سیلی خوردم از قفا و بی هوا

توهم دیدی منو بابایی میدونم
ببین شکسته شد بابایی دندونم) (۲)

بابایی ببین حال زارمو
بابایی ببین بی قرارمو
داداش اکبرم کجاست تا بیاد
بگیره از عدو گوشوارمو

تا زنده ا

• دوشنبه
• 17
• مهر
• 1396
• ساعت
• 05:14
• نوشته شده توسط
• احسان نیکخواه

روز سوم گرسنگی ما را
برد تا شهر شام و ویرانه
بوی نان بود و بی رمق می خفت
دختر شاه ، روحِ ریحانه

با تمام گرسنگی اما
ناله اش از برای بابا بود
در نوایش نبود نا و دلش
همچنان نینوای بابا بود

در دل پر ز درد خود گویی
بهر بابا بهانه ها دارد
نه ز بوی طعام و تهمت ها
گله از تازیانه ها دارد

تا طبق را خرابه آوردند
بوی باباش در فضا پیچید
خواست سر را بغل کند اما
دستهایش چو بید می لرزید

کمکش کرد عمه اش زینب
تا نهد سر به روی دامانش
لب که آمد به روی لب کم کم
بسته می شد دوباره چشمانش

• دوشنبه
• 17
• مهر
• 1396
• ساعت
• 05:41
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

بند اول
میان قافله سه ساله در محن
گریه میکند بر ذبیح بی کفن
دو دستش در رسن به پایش سلسله
ز خار مغیلان به پایش آبله
اَنَ بنت الحسین..
سه ساله‌ی شهید کربلا منم
یتیمم و به غصه مبتلا منم(۲)
رخم گشته نیلی بابای غریبم
زبس خورده سیلی غمت شد نصیبم
یاحسین یاحسین یاحسین یاحسین(۲)

بند دوم
به کنج خرابه غمت بر دل افتاد
شود از قفس مرغ روح من آزاد
به گریه نشستم که تا آیی پدر
که ناگه سرت را عدو در طبق داد(۲)
اَنَ بنت الحسین...
(عمه بیا گمشده پیدا شده
کنج خرابه شب یلدا شده)(۲)
آمدی پیش من تا که از این سفر
پدر جان بهمره دخترت را ببر
یاحسین یاحسین یاحسین یاحسین(۲)

دانلود سبک

• دوشنبه
• 17
• مهر
• 1396
• ساعت
• 07:33
• نوشته شده توسط
• احسان نیکخواه

ز هر سو چشم کم سویم به نیزه بر سرت باشد
نگاه اشک آلودم به زخم حنجرت باشد

به روی نیزه ها دیدم که دائم اشک میریزی
گهی چشمت به من گاهی بسوی خواهرت باشد

توانم نیست تا دستان خود گیرم به رخسارم
که پنهان روی سیلی خورده از چشم ترت باشد

حدیث غربت مادر بخوان از مصحف رویم
که در هر خط مجسم روضه ای از مادرت باشد

بنازم این همه عشق و وفا را از علمدارت
گهی افتد به پای نیزه ات گه در برت باشد

مرا از ضربت سیلی دشمن سخت تر این بود
که دیدم دست دشمن ای پدر انگشترت باشد

پی بوسیدنت تا گوشه ی ویرانه می آیم
قرارم با تو آنجا گِرد راس اطهرت باشد

نوشته دست دشمن بر رخم این جمله را بابا
که سیلی میخورد هرکس شبیه مادرت

• دوشنبه
• 17
• مهر
• 1396
• ساعت
• 09:07
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

کنج ویرانه

نورباران شده ویرانه، بیامد پدرم
با سر انداخته او سایه ی خود روی سرم

خواب من آمده بود او ولی پیکر داشت
درنبود تن او آمده سر چون قمرم

درد دلهای خودم را به پدر می گویم
سینه ام چون صدف وراس پدر چون گهرم

ای پدر بی پدری سخت بود بر دختر
دوریت گشته چو آتش، زده بر جان شررم

بعد قتل تو پدر حمله نمودند حرم
پا برهنه به بیابان بلا شد گذرم

تو نبودی ومن از پشت شتر افتادم
باشد از دشمن تو بر رخ نیلی اثرم

بهر انگشترت انگشت تورا ببریدند
گوش من پاره شده موقع غارت، پدرم

درمدینه همگی صاحب حرمت بودیم
اینک هردم زسوی دشمن دین در خطرم

بارها طی سفر دختر تو خورد کتک
بارها عمه شده با تن خسته سپرم

ریسما

• چهارشنبه
• 19
• مهر
• 1396
• ساعت
• 08:47
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

دلت پر از غم و پشتت خمیده مثل کمان
سه ساله ای و امان از غریبی تو امان

به روی صورت نازت نشسته سیلی ِ اشک
کجاست کودکی ات؟ پس کجاست تاب و توان؟!

دلت به داغ نشسته وگرنه می گفتم:
کمی بخند! دو خط شعر کودکانه بخوان

به هر بهانه که شد از تمام دخترکان
چقدر طعنه شنیدی! چقدر زخم زبان

دلت گرفته شدیدا بهانهٔ بابا
تویی تو روضهٔ دختر-سه ساله های جهان

گرسنه بودی و پیچید در خرابه عجیب
کنار تشت طلا آیه آیه بوی نان

پدر خرابه نشین شد! مسافرت برگشت
نگاه کردی و بغضت شکست و دادی جان

نفس نمیکشی و «سر» به جای سورهٔ کهف؛
خدا کند که بخواند برایت ألرّحمان

شکسته تر شده از قبل عمه می بیند؛
هنوز دور و برش هست داغ بی

• پنج شنبه
• 20
• مهر
• 1396
• ساعت
• 16:09
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

ای کاش فقط رنج سفر داشته باشد
باید پس از این خون به جگر داشته باشد

طوفان شده یاغی و به غارت ببرد از
باغی که قسم خورده ثمر داشته باشد

با آه رسیده ست به ویرانه شبانگاه
این آه الهی که اثر داشته باشد

از دشت چه بد خاطره ای مانده به ذهنش
پایی که فقط آبله برداشته باشد

معصوم نشسته ست! چه سخت است نگاهی
بیتابی ِ اما و اگر داشته باشد

رد شد پدری دخترکی داشت در آغوش
دردانه دلش خواست پدر داشته باشد

الحق که طلا میشود از گوشهٔ چشمش
بر خاک اگر حال ِ نظر داشته باشد

بگذار تبِ عشق برایت بنویسد
این نسخه محال است ضرر داشته باشد!

شاعر : مرضیه عاطفی

• پنج شنبه
• 20
• مهر
• 1396
• ساعت
• 17:04
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

هستم رقیه
من دختری از نسل پاک مصطفایم
هستم رقیه دختر خون خدایم

از روز عاشورا دگر بابا ندیدم
چون عمه بر هجر عزیرم مبتلایم

من در مدینه دختری محبوب بودم
اینک ولی با رنج وغمها آشنایم

خوابم همیشه بود بر زانوی بابا
حالا بود سنگ بیابان تکیه گاهم

آغوش اکبر یا عمو آرامشی داشت
چندی بود در حسرت آن لحظه هایم

یادش بخیر آن خانه ی ما در مدینه
در شام اینک ساکن ویرانه هایم

از کوفه تا اینجا اسیری سخت بگذشت
در آرزوی مرگ در شام بلایم

ای وای از جور زمان با عمه زینب
آغوش گرمش کم نموده رنجهایم

هردم بیاید بر لبم امن یجیبی
مضطر به شامم، این بود ذکر دعایم

بشنیده بودم جانگدازی یتیمی
بشنیده ها را دیده از روز بلا

• شنبه
• 22
• مهر
• 1396
• ساعت
• 14:15
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

صدایت میکنم بابا،چه تسبیحی،چه تکبیری

نگاهم میکنی از نی،عجب قابی،چه تصویری

سراغت را که میگیرم،کسی چیزی نمی گوید

مگر دلگیری از دستم،سراغ از ما نمی گیری

سه ساله بودم و رفتی،ولی داغ تو پیرم کرد

اگر چه خردسال اما،نصیبم شد زمین گیری

مرا با دست سنگینش،چقدر این زجر بابا زد

کشیدم زجر بسیاری،بدون جرم و تقصیری

به خوابم آمدی دیشب،به این هم راضی ام بابا

یقیناًجز وصال تو،ندارد هیچ تعبیری

گرسنه هستم و تشنه،ولی از جان خود سیرم

بیا با خود ببر من را،مگر از دخترت سیری

مرا زد پیش چشم تو،چکید اشک تو از نیزه

به خود گفتم که ای دختر،چرا دیگر نمی میری

شاعر : محسن صرامی

• جمعه
• 28
• مهر
• 1396
• ساعت
• 16:01
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

آفرین رقیه

آفرین ای دختر نازم رقیه

مرحبا ای طفل طنازم رقیه

دختر غمنامه پردازم رقیه

******

آفرین ای دختر فرخنده خویم

گریه هایت شد مزید آبرویم

در دل ویرانه كردی جست و جویم

پر گشودی با تمام جان به سویم

غنچة نازم رقیه طفل طنازم رقیه

محرم رازم رقیه بر تو می نازم رقیه

مرحبا ای طفل طنازم رقیه

آفرین ای دختر نازم رقیه

******

با تو بودم در میان خواب نازت

باعثی بر خنده های دل نوازت

درد دل كردی شنیدم سرّ و رازت

آتشم زد گفته های جان گدازت

دختر غمنامه پردازم رقیه

آفرین ای دختر نازم رقیه

******

هم نوا با گریه هایت گریه كردم

تازه تر بنموده داغت ، رنج و دردم

شد نوایم همنفس با آه سردم

بی

• شنبه
• 29
• مهر
• 1396
• ساعت
• 07:13
• نوشته شده توسط
• علی کفشگر فرزقی

/ این قسمت به صورت آواز خوانده می شود : /

گل غنچة دلم ، رقیه آرام دمی

سوزی دل مرا از درد بی همدمی

از دیده خون مبار ای نازدانة حسین

رحمی به عمّه كن ، نیست در خرابه مرهمی

داغم فزون مكن ، با اشك و آه جان‌گداز

درد است به پیكرم ، همچون كلاف درهمی

ترسم بمیری از ، این گریة شبانه‌ات

كمتر نما گلم ، ز دیده جاری نمی

//////////

كنج خرابه رودم رقیه گیرد بهانه

از نالة اوست در قلب عمه آتش زبانه

******

عمّه دمی بر حال رقیه بنما نظاره

خون می‌فشاند بر روی گونه همچون ستاره

گوئی نشانده در سر هوای بابا دوباره

خونست بجای اشك از دو چشم طفلم روانه

كنج خرابه رودم رقیه گیرد بهانه

******

ای دادوبیداد

• شنبه
• 29
• مهر
• 1396
• ساعت
• 07:55
• نوشته شده توسط
• علی کفشگر فرزقی