درياي من به دامن صحرا خوش آمدي
آتش زدي به جان من اما خوش آمدي
بابا عمو كجاست ؟ تنت كو ؟ علي چه شد ؟
با سر رسيده اي ، تك و تنها ... خوش آمدي
از روي نيزه قدّ تو تا ماه ميرسيد
باباي خوب ِخوش قدو بالا خوش آمدي
داغِ عطش نشسته به لبهاي كوچكم
بر خاك تشنه حضرت دريا خوش آمدي
با دستهاي خسته تورا ناز ميكنم
بر دامني كه سوخته ، بابا ، خوش آمدي
شاعر : ریحان ابراهیم زادگان
بابا بیا یکم منو بغل بگیر
بابا ببین داغ تو کرده من رو پیر
ناز منو عمه با گریه میکشه
خون لبت این دخترت رو میکُشه
کاشکی تورو بینمت
کاشکی تموم شه این بلا
دختر شاه عالمم
کارم رسیده تا کجا
.......
گوشوارمو ندیدی حرمله کشید
شکرخدا عمه به داد من رسید
از روی بام سنگ میزدن به دخترت
خیلی شدم بابا شبیه مادرت
زحمت به عمه میدمو
سخته برام این زندگی
سربار خواهرت شدم
میمیرم از شرمندگی
.....
زیر چشام کبود و سرخ و نیلیه
رو صورتم جا ضربه های سیلیه
پاهای من زخمی شده از آبله
دلگیرم از این خنده های حرمله
زیر فشار ضربه ها
معجر و محکم میگیرم
اونقد میگم حسین حسین
تا تو خرابه بمیرم
.....
با سربیا دیدار این
صفا دادی به کُنج ویروونم ، خرابه اومدی باباجونم
تو میشنوی دردِ دلِ من رو ، منم برا تو روضه میخونم
من از کجا برات بگم بابا ، از کربلا برات بگم بابا
از کوفیای نانجیب یا که ، از شامیا برات بگم بابا
اینقد زدن از کربلا تا شام
که تار می بینه هر دوتا چشمام
جای غذا مُشت و لگد خوردم
کبود شده تمومیِ اعضام
((( مَنِ الذی اَیتَمَنی بابا )))
ا------------------------------------------------ا
خوش اومدی بابا ولی دیره ، سه ساله دخترت دیگه پیره
برای راه رفتن دیگه بابا ، عمه زیره بغلم و میگیره
رقیه از این غصه می میره ، زیره گلوت آثاره شمشیره
امشب منم ببر به همراهت ، دیگه داره روح از تنم میره
اشک از چشام چک
من هم شبیه مادرم زهرا به سختی
پا میشوم از جای خود اما به سختی
بعد از سر تو قاتلت بال مرا چید
پر میزنم از شام عاشورا به سختی
آرامشم بعد از تو دیگر رخت بربست
گفتم به خود می افتم از فردا به سختی
بیش از همه دنبال انگشت تو گشتم
در نیمه های شب تک و تنها به سختی
آب خوشی پایین نرفته از گلویم
من خون دل هم میخورم حتی به سختی
وَ نَحنُ مَثبورونَ مَطرودونَ...ای وای
قومی نیفتاده ست مثل ما به سختی
با استخوان مویه کرده مویه کردم
خود را کشاندم در دل صحرا به سختی
خورد و خوراکم شد لگد با تازیانه
روز رقیه شب نشد الا به سختی
مثل لبان تو تن من هم کبود است
یک جای سالم میشود پیدا به سختی
تو روی نی بودی و من با تاول پ
روزی که صبح تیره به خلق جهان دمید
باد مخالف از طرف کربلا وزید
عالم گریست در غم مظلومی حسین
از صدر زین فتاد و به گودال شد شهید
تنها برای جن و ملک نیست اشک و آه
آتش به قلب آدمیان از غمش رسید
از تل زینبیه به گودال خیره شد
آن خواهری که از همه هستیش دل برید
بعد از وداع خامس آل عبا حسین
طفل سه ساله روی پدر را دگر ندید
بود او عزیزتر ز همه در برش مگر
پیرمغان مراد و بود دخترش مرید
راس پدر به نیزه شد و او نظاره کرد
قرآن به روی نی ز سر پر ز خون شنید
ترسی نداشت از ره تاریک و خارها
اما میان راه خدایا چها کشید
از ضرب دست سیلی جنگاوران دون
رویش کبود گشته و شد موی او سپید
سوغاتی سفر که فقط تیرها نبود
یه گوشه خواب بودم خیلی آروم
ولی پیچید تو گوشم صداشون
نمی‌بردن اگه گوشواره‌هامو
خودم می‌بخشیدم به دختراشون
گذشت و گم شدم توی بیابون
آخه از قافله جا مونده بودم
یکی اومد برم‌گردوند بابا
ولی کاشکی همونجا مونده بودم
بد اخلاقن چقد مردای شامی
به جای قلب سنگه تووو دلاشون
با این دستای سنگینی که دارن
دلم میسوزه واسه بچه هاشون
یه جوری زد چشام تاره هنوزم
یه جوری زد قدم از درد خم موند
جای دستش یه کم بهتر شد اما
جای انگشترش رووو صورتم موند
تو روی نیزه و من روی ناقه
تو چشمات باز و من دستام بسته
چقد شکل همیم بابا نگا کن
منم مثل تو دندونام شکسته
النگوهامو تووو بازار فروختن
دیگه فرقی به حال من نداره
ولی ا
عشق کاری به قیل و قال ندارد
عاشقی حرف جز کمال ندارد
شاه عشّاق که مثال ندارد
باغ او میوه‌ای کال ندارد
نخل‌های علی نهال ندارد
غیر راه علی مسیر ندیدم
داخل خانه‌اش صغیر ندیدم
سر بلندند؛ سر به زیر ندیدم
من در این خانه غیر شیر ندیدم
شیر بودن که سنّ و سال ندارد
چون شده حیدری تبار؛ رقیّه
هست اعجوبه‌ی وقار؛ رقیّه
مثل عمّه شد استوار؛ رقیّه
گرچه دیده سه تا بهار؛ رقیّه
در کمالات؛ او مثال ندارد
بر رخ او خدا نقاب کشیده
روی او پرده‌ی حجاب کشیده
جای چشمانش آفتاب کشیده
صورتش به ابوتراب کشیده
حیف در زندگی مجال ندارد
خوشی از عمر خویش دیده؟ ندیده
نازدانه‌ست ناسزا نشنیده
پابرهنه به روی خار دو
اومدم برا لبت دعا کنم
تو خرابه ها خدا خدا کنم
نوه فاطمه هستم اومدم
روزگار یزید و سیا کنم
""""
اومدم کار ثواب کنم برم
نقششو نقش برآب کنم برم
با همین دستای بستم اومدم
روسرش کاخ و خراب کنم برم
"""
عمه از قدکمونم حرف میزد
از دل غرق به خونم حرف میزد
گله یزید و به عموم بکن
خیلی بد با عمه جونم حرف میزد
""""
هیچکسی مثل من عاشق نمیشه
مث گلبرگ شقایق نمیشه
هرچیم مرهم بیاری دیگه این
دخترت دختر سابق. نمیشه
"""""
به صدای ما کسی جواب نداد
دست ما کسی یه قطره آب نداد
زجر به جای خودش اما هیچ کسی
مث حرمله منو عذاب نداد
"""""
رمقی تو پام نمونده بابایی
سو برا چشام نمونده بابایی
شونه به موم نزدی ام نزدی
چیزی از موه
از ضربِ سیلی بابا، صورتِ من کبوده (2)
کاشکی اون شب رقیه، در آغوشِ تو بوده (2)
دلتنگم از فراقت، اشکِ چشامو ببین (2)
دردِ یتیمی واسه، سه ساله خیلی زوده (2)
از بیقرای تو، چه غصه ها که خوردم (2)
عمه نبود تا حالا، از غمِ تو می مردم (2)
بابا گلِ امیدم، آخه سیرت ندیدم (2)
گوشواره مو ز گوشم، یه ظالمی کشیده
این لاله ی گوشامو، با پنجه هاش دریده
گیسوی نازکم رو، تو مشتِ خود پیچیده
پا شو تو آرومم کن با حلقومِ بریده
از دوری تو بابا، دلگیر و دل غمینم (2)
این آرزومه حتی، تو رو تو خواب ببینم (2)
بابا گلِ امیدم ، ای لاله ی شهیدم (2)
مگه خودت، نگفتی میای پیشم میمونی
لالاییِ بابا رو، بازم برام میخونی
برات ک
جانم، ای طفلکِ زار و صغیر
جانم، ای زخمِ تن از تیغ و تیر
جانم، گشتی گرفتار و اسیر
آهِ جانسوزِت به گوشِ پِدَر آمد، ای سه ساله دخترِ من (۲)
دخترم اشکِ من از آهَت در آمد، ای تو یاسِ پرپرِ من (۲)
بابا، بر دست و پایِ تو طناب
بابا، زخمِ تو بی حدّ و حساب
بابا، جان داده ای کنجِ خراب
ای وا، إِذَا النُّجُومُ نْکَدَرَتْ
ای وا، إِذَا الْجِبَالُ سُیِّرَتْ
ای وا، بِأَيِّ ذَنبٍ قُتِلَتْ
***************
خیز و بین بابا به شوقِ دختر آمد، دخترِ بی معجرِ من (۲)
بین پِدَر چون پا ندارد با سر آمد، خفته صحرا پیکرِ من (۲)
جانم، ای لاله ی چنگِ بلا
جانم، دیگر نزن تو دست و پا
جانم، آتش فکندی در سما
ای وا، إِذَا الْ
عمه جون سینه ام خسته ی درده
قصه ی کربلا آه چه سرده
بگم از صحنه ی تلخِ اسیری
تا بدونی عدوم با من چه کرده
عمه جونم ببین دلم کبابه
قصه ی این سفر برام سرابه
سرا پا وجودم در اضطرابه
حال و روزم ببین چقد خرابه
وقتی خنجرش رو عدو میگیره
رقیَت ترسِ او میخواد بمیره
با دو دستش داره گیسو میگیره
با دو پاهاش منو نشونه میره
بس ز داغِ پدر آزرده بودم
ناقه می رفت و من افتاده بودم
اون شب از قافله جا مونده بودم
اینو من توی گوشت خونده بودم
امشب این جاده ها چه بی گریزه
تیغِ این کوره راه ببین چه تیزه
عمه جون کفِ پام داره میسوزه
داره از تاولاشم خون میریزه
هر چه خاره امشب جلوی پامه
هر چه آهه امشب توی نگامه
هر چه ب
▪️◾️▪️◾️▪️◾️▪️◾️▪️
زمینه حضرت رقیه سلام الله علیها
شعروسبک:کربلایی میلادرهبر(قم مقدسه)
?????????
بنداول
تواین شبای تاریک ستاره ام مبهوته
خواب میدیدم بابایی سرم روی بازوته
دست خودم نیست که این اشکم سرازیره
یادتومی افتم باز خواب ازسرم میره۲
بابایی//کجایی//دلم برات تنگه
بابایی//میبینی//قلب ایناسنگه
بابایی//صورتم//نیلی وخوش رنگه
?بابایی منوببرازاین خرابه?
?بابایی حال دلم خیلی خرابه?
?????????
بنددوم
منوببر بابایی خسته ازاین دنیامو
کارم شده میشمارم تاولای پاهامو
تادیدن آب آورنیست حرفای بدمیزدن
باهربهونه بابا بهم لگد میزدن۲
بابایی//دیدی زجر//کشیده گیسومو
بابایی//دیدی زجر//شکسته ابرومو
بابایی//دیدی ز
#زمینه_احساسی_و_جانسوز_حضرت_رقیه #سلام_الله_علیها_سبک_نوشته
#مناجات_شب_سوم_حضرت_رقیه_س
از ضربِ سیلی بابا، صورتِ من کبوده
کاشکی اون شب رقیه، در آغوشِ تو بوده
دلتنگم از فراقت، اشکِ چشامو ببین
دردِ یتیمی واسه، سه ساله خیلی زوده
از دردِ دوریِ تو، چه غصه ها که خوردم
عمّه نبود تا حالا، از غمِ تو می مردم
بابا گلِ امیدم، آخه سیرت ندیدم
گوشواره مو ز گوشم، یه ظالمی کشیده
این لاله ی گوشامو، با پنجه هاش دریده
گیسوی نازکم رو، دورِ دَساش پیچیده
پا شو تو آرومم کن، با حلقومِ بریده
از دوریِ تو بابا، دلگیر و دل غمینم
این آرزومه حتی، تو رو تو خواب ببینم
بابا گلِ امیدم ، ای لاله ی شهیدم
مگه خودت نگفتی میا
حضرت رقیه سلام الله علیها
بر فاطمه نور دو عینی
شمع وجود عالمینی
رقیه و بنت الحسینی
مولاتنا مدد رقیه (3)
********
غنچه ای از باغ پیمبر
آئینه زهرای اطهر
زینب خصائل، نجل حیدر
مولاتنا مدد رقیه (3)
********
نور دل اهل ولایی
پیغمبر کرب و بلایی
دخت حسین سر جدایی
مولاتنا مدد رقیه (3)
********
آل عبا را محوری تو
از زینبین دل می بری تو
در جود و رحمت محشری تو
مولاتنا مدد رقیه (3)
********
صحن و سرایت آرزویم
مهر و ولایت آبرویم
امشب نما نگه به رویم
مولاتنا مدد رقیه (3)
********
کس چون تو رنج و غم ندیده
نه کسی دیده نه شنیده
دیدی به نی سر بریده
مولاتنا مدد رقیه (3)
********
امان از ظلم کوفه و شام
بر تو رسیده
حضرت رقیه سلام الله علیها
شمع جمع عالمین بر حسین نور دو عین
بر لب عالم بود ذکر یا بنت الحسین
تو گلی از گلشن پیغمبری
فاطمی سیرت ز نسل حیدری
یا رقیة الحسین (4)
********
نور چشم اولیا هستی خون خدا
از تو بر جان می رسد عطر و بوی کربلا
ای تمام عالم هستی فدات
جنت شیعه بود صحن وسرات
یا رقیة الحسین (4)
********
من نِیَم بیگانه ات گشته ام دیوانه ات
تا نفس آید برون سائلم بر خانه ات
یا رقیه گشته ام مهمان تو
ریزه خوار سفره احسان تو
یا رقیة الحسین (4)
********
شکر لله تا ابد با تولای توام
در تمام طول عمر در تمنای توام
آرزویم دیدن کوی شماست
دستهای خالیم سوی شماست
یا رقیة الحسین (4)
********
یا رقیه داغ تو زد
گهی در خواب گاهی میشوم بیدار میترسم
پدر شاید من از غم گشته ام بیمار میترسم!؟
از آن روزی که از پیشم تورفتی مانده ام گریان
در این چند روز از عمرم شدم بیزار میترسم
پدر یادت میآید آن شبی که گم شدم در راه
از آن روز از شب و از آسمان تار میترسم
هوا تاریک بود ،تاریکیه محض و منم تنها
از این کابوس،هر شب میشود تکرار میترسم
صدایت میزدم قبلا ولی بی ترس و بی وحشت
میآیم حرف بابا را کنم اظهار میترسم
آخه تا من صدایت کردم هرجا کعبه نی خوردم
من از اصوات ناهنجار آن ابزار میترسم
زحال مستی و دیوانگیه زجر میترسم
من از آن نعره های مردک غدّار میترسم
گهی در خواب میبینم که سیلی از قفا خوردم
گهی با دیدن آن مجلس اغ
دیدی به سرم گیس نمانده عمه!
از بسکه مرا به مو کشانده عمه !
هربار که نام پدرم را بردم
او نام مرا به فحش خوانده عمه !
تو نور قلب هر اهل ولایی یا رقیه
سه ساله دختر خون خدایی یا رقیه
********
تویی یار و مددکار تمام مردم عالم
چنان بابت حسین صاحب لوایی یا رقیه
******
گرفتاران عالم را توای سرمایۀ هستی
چنان زهرا کنی مشکل گشایی یا رقیه
******
نه تنها داروی هر درد بی درمان مایی تو
به درد عالم هستی دوایی یا رقیه
******
بود جود و سخا شرمندۀ احسان و جود تو
که سرتا پا همه جود و سخایی یا رقیه
*******
بسویت ای گل خلوت نشین بزم انس عشق
بود دستان هر شاه و گدایی یا رقیه
*********
بود صحنین تو جنّت برای شیعۀ مولا
حریم تو عجب دارد صفایی یا رقیه
*******
به شهر کوفه و شام بلا چون عمّه ات زینب
سفیر خردسال کربلایی یا رقیه
******
کن
از نسل پاک مرتضایی
دخت شه کربلایی
تو شمع جمع عالمینی
تمام هست زینبینی
نور دو دیده ی حسینی
مظلومۀ عالم رقیه (۳)
******
ای نوۀ شاه ولایت
جان همه عالم فدایت
آیینه زهرا نمایی
سرتا به پا جود و سخایی
پیغمبر کرب و بلایی
مظلومۀ عالم رقیه(۳)
*******
حضرت طاها به تو نازد
حیدر و زهرا به تو نازد
کعبۀ دلهایی رقیه
ثانی زهرایی رقیه
عزیز بابایی رقیه
مظلومه عالم رقیه (۳)
********
از لطف تو مهمانت هستیم
شرمندۀ احسانت هستیم
رقیه جان گر رو سیاهم
آمده ام بر تو پناهم
از کرمت نما نگاهم
مظلومۀ عالم رقیه(۳)
*******
جنت شیعه حرم توست
شامل عالم کرم توست
ای صاحب جود و کرامت
باب الحواعج گشته نامت
بنشسته بر سفره عامت
مظلوم
من امید دو عالم
گل بستان دینم
از کرامات حق بر
شیعه حبل المتینم
ای گل محمّدی بابا
آمدی خوش امدی بابا
***
دشمن دین و قران
گرچه کرده اسیرم
کربلا کوفه و شام
برتو بابا سفیرم
ای گل محمدی بابا
آمدی خوش آمدی بابا
****
نجل پیغمبرم من
نوۀ پاک حیدر
همه هستی زینب
جان زهرای اطهر
ای گل محمّدی بابا
امدی خوش آمدی بابا
****
توصفا بخش عالم
برعلی نور عینی
خامس آل احمد
گل زهرا حسینی
ای گل محمّدی بابا
آمدی خوش آمدی بابا
****
آمدی در خرابه
گشته ام از تو ممنون
از غم هجر رویت
شدم ام زار و دلخون
ای گل محمّدی بابا
آمدی خوش آمدی بابا
****
ای گل باغ زهرا
نظری کن به حالم
از ستم ها شکسته
یا حسین پر و بالم
ای گل محمّدی بابا
یا رقیه بنت الحسین
سه ساله دختری می گرید اندر گوشه ی ویران
به هجران پدر گردیده همچون مرغکی نالان
سر بابا به بر بگرفته گوید درددلهایش
بگوید بهر بابا از فراغ وسختی هجران
کجابودی پدر بینی چه آمد بر سر دختر
کجابودی بگیری این سرم را باز بر دامان
تورفتی ورقیه در فراغت نوحه خوان گشته
یتیمی درد بی درمان من گردیده ای جانان
زبعد رفتنت شد خیمه هامان غرق در آتش
عدو در حال حمله، کودکان ترسیده وگریان
تمام زینت ما را عدو غارت نمود آنجا
به خون آغشته شد گوشم زآن جولان نامردان
پدر از عمه ممنونم سپر می شد برای من
هر آنگه بود من را ضرب شلاق عدو مهمان
اسارت سخت بگذشته به من در کوفه ودرشام
شدم در کوچه های شا
بیا ای ماه من بنشین که بینی اختر خود را
بیا ای بی کفن امشب کفن کن دختر خود را
ببین یار تماشایی، تماشایی است قد من
کمان تر از کمان هستم، نگه کن دختر خود را
تن من با لب تو هر دو مانند حجر باشد
بیا ای کعبۀ نیلی، ببر نیلوفر خود را
تو دیدی عمه را از طشت، اما چشم خود بستی
نی ام من عمه، وا کن ای پدر چشم تر خود را
به مثل مادرت زهرا دگر چشمم نمی‌بیند
ببین رخسار طفل و کن تجسم مادر خود را
کنون که آمدی امشب بگو با من عمویم کو
چرا همره نیاوردی امیر لشگر خود را
کدامین بی حیا بر گیسوی تو چنگ زد بابا؟
پریشان مویی و بنگر، پریشان خواهر خود را
******
شائق
هیچ دانی که چه غم بر اسرا سخت تر است
قد طفلی که شد از غصه دو تا سخت تر است
به روی نیزه سری سمت عقب برگشته
حال پیداست که این داغ چرا سخت تر است
صد پسر کشته شود دخترکی گم نشود
گر بوَد طفل یتیمی بخدا سخت تر است
دل شب باشد و یک طفل کتک خورده و دشت
گر رسد دشمن بی شرم و حیا سخت تر است
جای انگشت روی صورت و گوشش اما
گر به پهلوش رسد ضربه ی پا سخت تر است
کربلا بود که چادر به سر دختر سوخت
ولی از کرب و بلا،شام بلا سخت تر است
تا سر پاک پدر دید صدا زد بابا
اثر چوب که از سنگ جفا سخت تر است
دیدن جسم لگد کوب شده سخت ولی
زتن بی سر تو راس جدا سخت تر است
من ز رگهای گلوی تو یقین دانستم
سر بریده شو
حديث كليدى براى گريز روضه ى حضرت رقيه س
???
پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم)
مي‌فرمايند:
أتُحِبُّ أن يَلِينَ قَلبُكَ وَ تُدرِكَ حَاجَتَك؟ اِرحَمِ
اليَتيمَ وَ امسَح رَأسَهُ وَ أطعِمهُ مِن طَعامِكَ يَلِنَ
قَلبُكَ وَ تُدرِك حاجَتَك؛
آيا دوست دارى دلت نرم شود و حاجت خود
بيابى بر يتيم رحمت آور وى را بنواز و از غذاى خويش بدو بخوران تا دلت نرم شود و حاجت خود بيابى.
منبع?
جامع احاديث به نقل از نهج الفصاحه
#حضرت_رقيه س
زمینه حضرت رقیه
بابا حسین جان،بابا حسین جان
من الذی ایتمنی بابا حسین جان
بابا حسین جان،بابا حسین جان
از چه تو خونین دهنی بابا حسین جان
[ ] بند اول
اومدی به برم بابا سایه ی رو سرم
اومدی ببینی امشب چرا سوخته پرم
ببینی مث فاطمه من خم شده کمرم
اومدی به برم ، اومدی به برم
حالا اومدی برات درد دل بگم
از اون دمی که افتادم از محمل بگم
صورت منم مثل تو کبود شده
از دست بد اون مرد قاتل بگم
دوای دردم، دورت بگردم
خوش اومدی بابای مهربون
پناه عالم، شکسته بالم
سه سالم و شدم یه نیمه جون
بابا حسین جان،بابا حسین جان
من الذی ایتمنی بابا حسین جان
بابا حسین جان،بابا حسین جان
از چه تو خونین دهنی ب
عنِ الامام الْباقِرِ - عليهِ السَّلام - قالَ: فَوَ اللهِ ما شِيعَتُنا إلّا مَنِ اتَّقِي اللهَ عَزَّ وَ جَلَّ وَ أطاعَهُ وَ ما كانُوا يُعْرَفُونَ يا جابِرُ إلّا بِالتَّواضُعِ وَ التَّخَشُّعِ وَ اَداءَ الْآمانَةِ وَ كثْرَةِ ذِكرِ اللهِ، وَ الصُّومِ وَ الصَّلاةِ وَ الْبِرِّ بِالْوالِدَيْنِ وَ التَّعَهُّدِ....
امام باقر - عليه السلام - (به جابر) فرمودند: به خدا قسم شيعه ما نيست مگر كسي كه داراي تقوي الهي است و از خدا اطاعت مي‌كند، اي جابر آن‌ها را نمي شناسي مگر از راه تواضع، خشوع، امانت داري، زيادي ذكر خدا، روزه داري، نماز، نيكي به پدر و مادر، پايبندي به اخلاق حسنه، احترام به همسايه و توجه به فقرا
رسول الله صلى الله عليه و آله و سلّم
فرمودند :
لِرجُلٍ يَشكو قَسوَةَ قَلبهِ: أتُحِبُّ أن يَلينَ قَلبُكَ،
وتُدرِكَ حاجَتَكَ؟: اِرحَمِ اليَتيمَ وامسَحْ رأسَهُ،
وأطعِمْهُ مِن طَعامِكَ، يَلِنْ قَلبُكَ وتُدرِكْ حاجَتَكَ ؛
رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلّم- به مردى كه از سنگدلى خود شكايت مى كرد- فرمودند: آيا دوست دارى نرمدل شوى و به خواسته ات برسى؟ به يتيم مهربانى كن و دست محبّت بر سر او بكش و از غذايت به او بخوران، در اين صورت دلت نرم مى شود و به خواسته ات مى رسى.(١)
?جا دارد عرض كنيم يا رسول الله جاى شما خالى بود كربلا ببينى با يتيمها چگونه رفتار كردند ، در كتاب مفاتيح الغيب ابن جوزى آمده ا
روضه حضرت رقيه سلام الله عليها
#رقيه
?كامل بهايي از كتاب «حاويه» نقل كرده است كه: زنان خاندان نبوت شهادت پدران را از فرزندان خردسال پنهان مي‌داشتند و مي‌گفتند: پدرانتان به سفر رفته اند و همچنين بود تا يزيد آنان را به سراي خويش در آورد. و حسين عليه السلام را دختركي خردسال بود چهار ساله، شبي از خواب برخاست سخت پريشان و گفت: پدرم كجاست كه من اكنون او را ديدم؟ چون زنان اين سخن بشنيدند بگريستند و كودكان ديگر هم، و شيون برخاست و يزيد بيدار شد و پرسيد چه خبر است؟ تفحص كردند و قضيه باز گفتند. يزيد گفت: سر پدرش را نزد او بريد، آوردند و در دامنش نهادند، گفت: اين چيست؟ گفتند سر پدرت، آن دخترك را دل از جا
#رقيه
?دختري خردسال از حسين عليه السلام شبي در خرابه از خواب برخاست ، سخت پريشان بود ، گفت پدرم كجاست كه من اكنون او را ديدم ، چون زنان شنيدند شروع به گريه و زاري كردند و كودكان ديگر هم شيون كردند صدا بلند شد، يزيد سئوال كرد چه خبر است ، به او خبر دادند ، گفت سر پدرش را برايش ببريد ، سر مطهر را برايش بردند و در دامنش گذاشتند : گفت اين چيست؟
گفتند سر مطهر پدرت ...
(١)
?سئوال اينه چه اتفاقي براي سر مطهر اباعبدالله افتاده بود كه دختر باباش رو نشناخت ؟!
الله اكبر الله اكبر الله اكبر
٢ تا احتمال داره
يكي اينكه بر سر امام حسين اينقدر جسارت كرده باشند كه نشه شناخت مثل چوب خيزران و تنور خولي و ...
و م
روضه و گريز
حضرت رقيه سلام الله عليها
بسم الله الرحمن الرحيم
منبع نفس المهموم شيخ عباس قمي
ترجمه آيت الله شعراني صفحه٤١٧
دختري خردسال از حسين عليه السلام شبي در خرابه از خواب برخاست ، سخت پريشان بود ، گفت پدرم كجاست كه من اكنون او را ديدم ، چون زنان شنيدند شروع به گريه و زاري كردند و كودكان ديگر هم شيون كردند صدا بلند شد، يزيد سئوال كرد چه خبر است ، به او خبر دادند ، گفت سر پدرش را برايش ببريد ، سر مطهر را برايش بردند و در دامنش گذاشتند : گفت اين چيست؟
گفتند سر مطهر پدرت ...
سئوال اينه چه اتفاقي براي سر مطهر اباعبدالله افتاده بود كه دختر نشناخت الله اكبر الله اكبر الله اكبر
٢ تا احتمال داره
