قاسم بن حسن (ع)

عموجان در راه تو مرگ از عسل هم شیرین تر
عموجان خواهم شوم به راه تو پاره پیکر
زره ندارم غیر پیرهن
جای زره نما به تن کفن
خواهم به عشق تو عمو حسین
شوم زسنگ ونیزه پاره تن
******
عموجان ای هست من قاسم تو شد پریشان
عموجان همچون پدر شد جسم من تیروباران
ببین که خشکیده لبم عمو
ببین که جان برلبم عمو
من ازنفس فتاده ام ببین
به زیر سم مرکبم عمو
******
عموجان بیا ببین شکسته شد استخوانم
عموجان ازنیزه ها باید بگیری نشانم
دانی عمو چها که دیده ام
سربسته گویمت بریده ام
در زیر نعل مرکب عدو
بیا ببین که قدکشیده ام
******

• سه شنبه
• 13
• شهریور
• 1397
• ساعت
• 16:31
• نوشته شده توسط
• محمود اسدی

السلام ای قاسم داماد یا ابن الکریم
مرد میدان ، شاخه شمشاد یا ابن الکریم
همچو عباس و علی اکبر ، حسین و مجتبی
پهلوان بودی تو مادر زاد یا ابن الکریم
با ابالفضل است حسابش ، نه کرام الکاتبین
هر کسی که با تو در افتاد یا ابن الکریم
مرگ در راه عمو را گفتی احلی من عسل
عشق را این حد ، که یادت داد؟ یا ابن الکریم
بس بود در مدح و توصیفت همین که داشتی
چون ابالفضل علی استاد ، یا ابن الکریم
ازرق شامی شده با همتت خانه خراب
تا قیامت خانه ات آباد یا ابن الکریم
تا ابالفضلی شود قدت ، شبیه غیرتت
نعل ها بر جان تو افتاد یا ابن الکریم
جان نجمه بیشتر از این عمو را دق نده
زیر دست و پا نزن فریاد یا ابن الکریم

• شنبه
• 24
• شهریور
• 1397
• ساعت
• 10:27
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

#قاسم_ابن_الحسن
?طبق روايات قاسم ابن الحسن در لحظات آخر شبيه به مقتداي خود امام حسين با صورت روي زمين افتاد .
راوى گويد:
وَخَرَجَ غُلامٌ كَاءَنَّ وَجْهَهُ شِقَّةَ قَمَرٍ، فَجَعَلَ يُقاتِلُ، فَضَرَبَهُ ابْنُ فُضَيْلٍ الاَْزْدى عَلى رَاءْسِهِ، فَفَلَقَهُ، فَوَقَعَ الْغُلامُ لِوَجْهِهِ وَصاحَ: يا عَمّاهُ.
فَجَلَى الْحُسَيْنُ عليه السّلام كَما يَجْلِى الصَّقْرُ، وَشَدَّ شِدَّةَ لَيْثٍ اءُغْضِبَ، فَضَرَبَ ابْنَ فُضَيْلٍ بِالسَّيْفِ، فَاتَّقاها بِساعِدِهِ فَاءَطَنَّها مِنْ لَدُنِ الْمِرْفَقِ، فَصاحَ صَيْحَةً سَمِعَهُ اءَهْلُ الْعَسْكَرِ، فَحَمَلَ اءَهْلُ الْكُوفَةِ لِيَسْتَنْقِذُوهُ، فَوَطَاءَتْهُ ا

• چهارشنبه
• 14
• شهریور
• 1397
• ساعت
• 13:52
• نوشته شده توسط
• سجاد

چی کشیدی ای نوجوون من
دیدنِ تو گرفته جون من
برده ز تن تاب و توون من
امون از این دل
عطر حسن تو صحرا پیچیده
وضع تن تورو بابات دیده
پاره های تنت رو بوسیده
امون از این دل
مرکبا پیکرت رو کوبیدند
تنت رو زنده زنده پاشیدند
******
چقد لگد خورده تنت قاسم
امون ز قد کشیدنت قاسم
دیدم خودم پر زدنت قاسم
ای داد و بیداد
تمام صحرا شده پر از خون
باقلب زار و با دل محزون
جسمتو ازخاک می کشم بیرون
ای داد و بیداد
الهی که ای لاله ی پرپر
سرت نشه بازیچه ی لشکر
******
شائق

• چهارشنبه
• 14
• شهریور
• 1397
• ساعت
• 21:34
• نوشته شده توسط
• محمود اسدی

با تیغ و نیزه کشتند داماد کربلا را
در خاک و خون کشیدند یتیم مجتبی را
اجر حسن ادا شد عموجان عموجان
دامادیم عزا شد عموجان عموجان
جانم عمو عموجان عموجان عموجان۲
جز فاطمه نداند احوال من چه شخت است
با سنیه شکسته نفس زدن چه سخت است
شکسته استخوانم عموجان عموجان
برلب رسیده جانم عموجان عموجان
جانم عمو عموجان عموجان عموجان۲
مادر در انتظار و اما خبر ندارد
این جسم پاره پاره بردن دگر ندارد
من میزنم صدایت عموجان عموجان
آخر شدم فدایت عموجان عموجان
جانم عمو عموجان عموجان عموجان۲
روزی مدینه تیر از جسم حسن کشیدی
امروز نیزه را از پهلوی من کشیدی
دیگر نفس بریدم عموجان عموجان
ببین چه قد کشیدم عموجان عموجان
جانم عمو

• یکشنبه
• 18
• شهریور
• 1397
• ساعت
• 11:49
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

تو رفتي عمر من را کم نمودي
نصیبم غصه و ماتم نمودی
همه اینها به یک سو باشد امّا
تو قد عمه ات را خم نمودي

• شنبه
• 24
• شهریور
• 1397
• ساعت
• 01:01
• نوشته شده توسط
• حسن فطرس

من دل آشوبم به حال من نظر کن قاسمم
ای برادر زاده، شامم را سحر کن قاسمم
مي رسد بر گوشِ من آواي سمّ اسب ها
جان من برگرد از رفتن حذر كن قاسمم

• شنبه
• 24
• شهریور
• 1397
• ساعت
• 01:04
• نوشته شده توسط
• حسن فطرس

جمیع اهل حرم خسته حال و دلگیرند
در این وداع شما عاشقانه مي ميرند
چگونه من بدهم اذن رفتن میدان
گلم گلاب تو را سمّ اسب ها گيرند

• شنبه
• 24
• شهریور
• 1397
• ساعت
• 01:11
• نوشته شده توسط
• حسن فطرس

مرغ باغِ حسنم تشنه ي چشمانِ حسين
خون من ريخته از گوشه ي مژگان حسين
با دو چشمان ترش كرده وصيت پدرم
سرِ خود وا ننهم از سرِ پيمان حسين

• شنبه
• 24
• شهریور
• 1397
• ساعت
• 01:12
• نوشته شده توسط
• حسن فطرس

در ميان عاشقان مهدِ عشق
بين جمع تشنگان شهدِ عشق
نوجواني بود گرم شور و شین
حضرت قاسم و محبوب حسین
بود زيبا همچو شمسي پر ز نور
ديدنش مي كرد دل را پر ز شور
خالِ مشكينِ رخِ او دلرباست
ميوه ي عمر امام مجتباست

آمدش آرام بهرِ گفتگو
تا نشيند لحظه اي پيش عمو
گفت اي هستی و جان من سلام
با تو دارم ای عمویم يك كلام
اي عمو نوري به چشمانم بده
دیگر ای جان اذن ميدانم بده

گفت يك جمله حسين خونجگر
اذن ميدانت نباشد اي پسر
خم شد از غم، قامت ابروي عشق
اشک شد جاری به صحنِ روی عشق
گريه ها دارند چون ابر بهار
كرده دل را بر عمويش بي قرار

عاقبت ديدش عمو دلگير شد
اذن قاسم بر دلش چون تير شد
نيمي از دستار خود را چاك زد
چو

• شنبه
• 24
• شهریور
• 1397
• ساعت
• 01:18
• نوشته شده توسط
• حسن فطرس

شد مقدر که شود جام ؛حسن باده حسین
بنویسید حسن خوانده شود ساده حسین
قاسم ای پنجره ی باز شده رو به بقیع
مجتبای حرمی و به تو دل داده حسین
داغ سرخ تو مبادا جگرش را بدرد
آه ای اکبر و ای اصغر و سجاد حسین
نیزه ها هلهله کردند به روی بدنت
تا به بالا نرود ناله و فریاد حسین
نعلها روی تنت نقش ضریحی زده اند
تا شود سینه ی تو پنجره ی فولاد حسین
دست و پا می زنی افتاده عمو یاد حسین
زخم پهلوی تو آورد که را یاد حسین
مجمع کوچه و گودال شده روضه ی تو
هم حسن پیش تو جان داده هم افتاده حسین

• شنبه
• 24
• شهریور
• 1397
• ساعت
• 09:33
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

نصر من‌ الله از حرم تکبیر پا شد
هنگام پیکار برادر زاده ها شد
ابن الحسن ابن الحسین کربلا شد
یا حضرت زهرا! حسن حاجت روا شد
تحت الهنک را گرچه بررویش کشیده
برق نگاهش بر زمین آتش کشیده
او قاسم است ابن الکریم است و کریم است
مثل علی بر نار و بر جنت قسیم است
تیغ کجش روح صراط المستقیم است
شمشیر گردانیش طوفان عظیم است
از راست از چپ میزند سرها میوفتد
نام حسن برروی پیکرها میوفتد
ازرق ببین این نوجوان صف شکن را
ان‌تنکرونی خواندن ابن الحسن را
عباس یادش داده از هرسو زدن‌ را
پایان بده این‌ جنگهای تن به تن را
هرچه پسر داری بیاور مشکلی نیست
بهر پسرهایت همین یک ضربه کافیست
دور و برش هرقدر طبل جنگ‌ میخورد
این صورت

• شنبه
• 24
• شهریور
• 1397
• ساعت
• 10:15
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

قاسم بن الحسن

شیرین تر از عسل را نوشیده جان فداکرد

آماده خود برای دیدار مصطفی کرد

این نوجوان فراتر بود از تمام مردان

اندر مصاف دشمن شوری دگر بپا کرد

قاسم که بچه شیر،شیر جمل حسن بود

گردان خصم شامی با مرگ آشنا کرد

بر تن زره نبودش جنگید بی محابا

حتی قلوب دشمن بر خویش مبتلا کرد

آه از دمی که از زین روی زمین بیفتاد

از زیر سم اسبان نالان عمو صدا کرد

وقتی عمو بیامد قاسم بدون جان بود

جسم لهیده اش را با اشک جا بجا کرد

با ناله اش کنار قاسم حسین مظلوم

سرتاسر حرم را غرق غم وعزا کرد

زینب دوباره آمد بر یاری برادر

مانند داغ اکبر او ختم ماجرا کرد

شعر:اسماعیل تقوایی

• شنبه
• 24
• شهریور
• 1397
• ساعت
• 10:35
• نوشته شده توسط
• اسماعیل تقوائی

تو که نزدیک تر از من به منی
لاله ی چاک شده پیرهنی
ای گل اندام عمو غرق به خون
مانده ام این که تویی یا حسنی
فرش خون پهن شده بر بدنت
غارت نیزه شده پیرهنت
پاره پاره پیکری مانده ز تو
دانه دانه شده تسبیح تنت
بدنت نیزه بی جا خورده
قامت کوچک تو تا خورده
اسب ها رو به تنت اوردند
چقدر صورت تو پا خورده
دور تو بزم به پا گردیده
تنت اماج جفا گردیده
بس که با سنگ جوابت دادند
بدنت سنگ نما گردیده

• شنبه
• 24
• شهریور
• 1397
• ساعت
• 10:52
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

تو که نزدیک تر از من به منی
لاله ی چاک شده پیرهنی
ای گل اندام عمو غرق به خون
مانده ام این که تویی یا حسنی
فرش خون پهن شده بر بدنت
غارت نیزه شده پیرهنت
پاره پاره پیکری مانده ز تو
دانه دانه شده تسبیح تنت
بدنت نیزه بی جا خورده
قامت کوچک تو تا خورده
اسب ها رو به تنت اوردند
چقدر صورت تو پا خورده
دور تو بزم به پا گردیده
تنت اماج جفا گردیده
بس که با سنگ جوابت دادند
بدنت سنگ نما گردیده

• شنبه
• 24
• شهریور
• 1397
• ساعت
• 13:07
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

◾شب ششم محرم

◾توسل به قاسم کربلا

◾بند اول

باتوسل به باورش امشب

بنشینید بر درش امشب

حکم داماد کربلا دارد

گل بریزید بر سرش امشب

جام احلی من‌العسل دارد

مست یک جرعه کوثرش امشب

قسّمش میدهم به جان حسن

قسمِ جان مادرش امشب

مادرم شد کنیز مادر او

میشوم من نوکرش امشب

با تمام وجود بنده شدم

گیرم از عشق در برش امشب

بانگ احلی من‌العسل برپاست

قاسم کربلا و عاشوراست

◾بنددوم

دست پا میزد و به خون غلطید

بین این دست پا و زدن خندید

خنده بر مرگ با تن خونین

اینکه روی خدا تواند دید

زیر لب ذکر یا حسین سر داد

عسل از جام هل‌اتی نوشید

سینه‌اش پایمال سم ستور

عاشقی را به خاک و خون پیچید

پسر سفره دار

• شنبه
• 24
• شهریور
• 1397
• ساعت
• 14:22
• نوشته شده توسط
• حاج مرتضی محمودپور

◾نوحه و شور سینه‌زنی
◾حضرت قاسم(ع)
◾بنداول

مرغ قدسی چمن

چون عقیق یمن

گفته در کربلا

فانا بن الحسن

سینه‌ام شکسته شد

راه نفس بسته شد

عمو برس به داد من

پیکر من خسته شد

عمو حسین عموحسین(۲)
◾بنددوم

من یتیم حسنم

وارث بیت‌الحزنم

عشق من حسین و من

چون عقیق یمنم

غلام شاه عالمین

فدایی راه حسین

قاسم کربلا شدم

سینه زنان به شور و شین

عمو حسین عمو حسین(۲)

• شنبه
• 24
• شهریور
• 1397
• ساعت
• 20:39
• نوشته شده توسط
• حاج مرتضی محمودپور

ای ماه من که چشم و چراغ نبوتی
ریحانهٔ بهشتی باغ نبوتی
ای جلوه کرده حُسن تو چون گوهر از صدف
ای یادگار سبزترین گوهر شرف
ای آیه‌های حسن تو وَاللَّیل و وَالنَّهار
ای سرو سرفراز پس از سیزده بهار...
ای متّصل به وحی و نبوّت وجود تو
ماه شب چهاردهم در سجود تو
دُرِّ یتیم من، قدمی پیش‌تر بیا
یعنی به دیده‌بوسی من بیشتر بیا
گرد یتیمی از رخ تو پاک می‌کنم
لب را به بوسهٔ تو طربناک می‌کنم
ای نوبهار حُسن در آفاق معرفت
پیشانی تو مطلع اشراق معرفت...
ای نوجوانی تو، سرآغاز شورِ عشق
ای روشنای دیدهٔ موسای طورِ عشق
عشق و عقیده، آینهٔ روشن تو شد
تقوا و معرفت، زره و جوشن تو شد
ای پاگرفته سروِ قدت در کنار من
ای چون علی ق

• جمعه
• 7
• دی
• 1397
• ساعت
• 15:04
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

هم انا ابن الحسنم
هم شبيه پدرم شير جمل بت شكنم

بازوانم علوي ست
واي اگر تيغ بگيرم به كف و سر بزنم

جانتان در خطر است
لشگري ريخت بهم با سر زين پا شدنم

بي زره آمده ام
تا بدانيد كه استاد اويس قرنم

شده ام عبد حسين
عشق حيران شد در طرز نگاه و سخنم

نهراسم ز كسي
نام معشوق نوشتم به تمام كفنم

بهر ياري عمو
نائب حضرت بابام غريب وطنم

همه ي زندگيم
به فداي سرگيسوي عمو جان و تنم

من كه با پاي خودم
آمدم در ره معشوق خدا سر شكنم

اين غزل يعني چه
شير شير است بيائيد بفهميد مثل يعني چه

پسر عايشه ها
ميكنم ثابت تان شير جمل يعني چه

تو بيا ازرق شام
آمدم تا كه ببينيد كه يل يعني چه

بعد از اين شك نكنيد
در كتب ها ب

• یکشنبه
• 21
• بهمن
• 1397
• ساعت
• 11:14
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

یلی در هیبتِ شیر خدا بود
مُعزِ المؤمنینِ کربلا بود
تمام کربلا در زیر پایِ
غزال تیز پای مجتبیٰ بود

• چهارشنبه
• 12
• تیر
• 1398
• ساعت
• 15:23
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

پیراهنت از بهار عطرآگین‌تر
داغت ز تمام داغ‌ها سنگین‌تر
کام همه تلخ شد ز داغت امّا
در کام تو مرگ از عسل شیرین‌تر

• سه شنبه
• 18
• تیر
• 1398
• ساعت
• 15:38
• نوشته شده توسط
• TzwSVsOw

قلب حسن در سینه این نوجوان بود
زیباترین گلواژه این کاروان بود

مانند یک خورشید رویش میدرخشید
گاهی به دورش هاله رنگین کمان بود

قدش کمی کوتاه و اندامش کمی ترد
سیمای جڌابش شکوهی بیکران بود

سنش نمیخورد اینکه مرد جنگ باشد
پای غرور چشمهایش در میان بود

شوق شهادت در وجودش موج میزد
سمت نگاهش انتهای آسمان بود

تنها عمو نه هیچکس راضی نمیشد
قاسم رود میدان ز بسکه مهربان بود

حس کرد آغوش پدر را لحظه ایکه
دستش به دور گردن اربابمان بود

میدان که میرفت از نگاهش یاس میریخت
چون برگ گل در معرض باد خزان بود

میگفت تا کامل شدن راهی نمانده
وقتی عمو آمد کنارش نیمه جان بود

حس کرد نجمه در دلش چیزی شکسته
زینب شنید آ

• شنبه
• 26
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 10:51
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

ای لاله ی خونین بدن قاسمم
لب بگشا بگو سخن قاسمم
شد حلقه حلقه از تو تن قاسمم
تا که من زنده ام از تو شرمنده ام
قربان رنج و محن تو
خون می چکد از دهن تو

تنت شده پاره تر از پیرهن
نمانده جای سالمی روی تن
مثل زره زره زره شد بدن
ای گل معطر شدی مثل اکبر
وقتی رسیدم بر سر تو
دیدم گسسته پیکر تو

داماد کربلا تماشا شدی
هم قد و هم قامت سقا شدی
زیر سم اسب ز هم ما شدی
ای عزیز دلم داغ تو مشکلم
شکسته شد آیینه ی تو
کی نیزه زد بر سینه تو
*****
شائق
اللهم عجل لولیک الفرج

• یکشنبه
• 3
• شهریور
• 1398
• ساعت
• 22:04
• نوشته شده توسط
• محمود اسدی

عمو بیا به سوی من
قاتل گرفته موی من
راه نفس به سینه ام بسته عدو
خنجر فرو کرده به گودی گلو
عمو جانم عمو جانم عمو جانم

جسمم به خاک و خون تپید
مرکب روی جسمم دوید
عمو حسین یکدم بالینم بیا
از خاک صحرا کن جدا جسم مرا
عمو جانم عمو جانم عمو جانم

دانی چه آمد بر سرم
از هم جدا شد پیکرم
زیر مرکب ها پیکرم گم شد عمو
جسمم مثل خاک تیمم شد عمو
عمو جانم عمو جانم عمو جانم
*******
شائق

• جمعه
• 8
• شهریور
• 1398
• ساعت
• 23:26
• نوشته شده توسط
• محمود اسدی

از کودکیش مثل پدر درد کشیده

همپای یتیمی چقدر درد کشیده

سخت است بفهمد كه کسی درد کسی را

درکش نتوان کرد مگر دردکشیده

آنجا که شکستند سر و سینه ی او را

فهمید که مادر چقدر درد کشیده

روی بدنش هروله کردند و فهمید

مادر چقدر در پس در درد کشیده

او بی زره از این همه شمشیر گذشته

ای وای که از زخم تبر درد کشیده

خون می چکد از زخم سر و سینه ی او هم

آهی اگرم همره هر درد کشیده

سجاده ای از خون شده بر دامن این دشت

ارثیه زهراست اگر درد کشیده

این درد قدیمی است که از ضربه پهلو

این طایفه از چند نفر درد کشیده

از قنفذ و از ضربه ی سیلی مغیره

از آن لگد در پس در درد کشیده

• شنبه
• 9
• شهریور
• 1398
• ساعت
• 11:57
• نوشته شده توسط
• محدثه محمدی

عمو بر دیدنم نمی آیی چرا
تماشایی شده عزیز مجتبی
زند قاسم صدایت – بیا ای من فدایت – فدای خاک پایت
عمو جانم عمو (3)
*******
پر از خون شد تنم بیا خون خدا
به زیر دست و پا زدم من دست و پا
بیا ای قرص ماهم – نگاهم کن نگاهم – که من دیده به راهم
عمو جانم عمو (3)
*******گل پزمرده ام ندارم باغبان
به هر سو می کشد مرا باد خزان
بیا چشم انتظارم – بیا من بی قراربم – بیا بابا ندارم
عمو جانم عمو (3)
*******تب و تابم بیا تب و تابم بده
عمو جان تشنه ام بیا آبم بده
بیا من نیمه جانم – اگر چه نوجوانم – شکسته استخوانم
عمو جانم عمو (3)

• یکشنبه
• 10
• شهریور
• 1398
• ساعت
• 20:41
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

نمیرسید قمر هم به پای زیباییش
میان هاشمیان شهره بود یکتاییش

صداش تازه کمی مثل مردها شده بود
اگر چه فاصله کم بود تا شکوفاییش

جواز عاشقی اش رونوشت بابا بود
که بسته بود به بازو به رسم شیداییش

همیشه آرزویش بود چون عمو باشد
نشد، که شکل بگیرد خیال سقاییش

همینکه مقتدرانه بسوی میدان رفت
همینکه خواند رجز با دم مسیحاییش

هراس و لرزه بر اندام دشمنان انداخت
احاطه بود به لشکر توان یاراییش

عمامه سر او ضربه را نمی فهمید
تبر گڌشت ز پیشانی اهوراییش

عمو رسید کنارش ولی چه فایده داشت
چه سخت بود خدایا عروج لیلاییش

به روی شانه او گرچه گردنش افتاد
به چشم نجمه نشد کم دمی ز آقاییش

تمام اهل حرم آمدند با عجله
بر

• سه شنبه
• 12
• شهریور
• 1398
• ساعت
• 11:30
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

شاعر: سید رضا هاشمی سره
گوشواره‌ی نوحه: « این ماه ِ روی کیست؟گمانم که قاسم است»
**********

این ماهِ روی کیست ؟ گمانم که قاسم است
این عطر و بوی کیست ؟ گمانم که قاسم است

ماه از فلک رسید، گمانم که قاسم است
ناگه ملک رسید ، گمانم قاسم است

شهزاده‌ی نجیب به میدان خوش آمدی
درد مرا طبیب به میدان خوش آمدی

جان عمو شتاب مکن جان به لب شدم
با هر قدم که دور شدی در تعب شدم

میدان به لرزه آمده ای زاده ی حسن
گویا که خشمگین شده شهزاده ی حسن

دارد کفن به تن، زرهش حرزِ زینب است
خورشید گو متاب که قاسم مُعذّب است

شیر خداست با همه‌ی نوجوانی‌اش
ای جان من فدای چنین جان فشانی‌اش

از شش جهت مُسَخَّر شمشیر قاسم است
هر شه‌رگی که در تنِ این قوم ظالم است

طوفان صفت رسیده که پیغمبری کند
میدان رزم را نفسش حیدری کند ...

قاسم قسیم جنت و نار است ، لافتی‌ست
گل با گلاب فرق ندارد ، که مجتبی‌ست

ای من بمیرم آن گلِ پرپر گلاب شد
برخیز یا حسین که روز حساب شد

شهزاده را به جانب اهل حرم ببر
بار گران به دوش بکش ، قدِ خم ببر

این پاره پاره تن گلِ بستان فاطمه‌ست
جان در تنش نمانده ولی جانِ فاطمه‌ست

سخت است پیش چشم عمو دست و پا زدن
تیر و سنان و نیزه ز هر سو جدا زدن

مادر بمیرد از غمِ آن جسمِ چاک چاک
آخر امانت منی ای خفته روی خاک

با صدای کربلایی علیرضا یوسفی

• پنج شنبه
• 14
• شهریور
• 1398
• ساعت
• 02:23
• نوشته شده توسط
• انجمن هنر و ادبیات آیینی افغانستان

همه عالم نشسته،در عزای تو قاسم
شیعه سوزد همیشه،از برای تو قاسم
کشته شد یتیم مجتبی
سوزد و گرید خون خدا
شد شهید قاسم قاسم قاسم۲

گل باغ پیمبر،بود از نسل هاشم
نوه ی مرتضی و،پسر نجمه قاسم
کشته شد یتیم مجتبی
سوزد و گرید خون خدا
شد شهید قاسم قاسم قاسم۲

ماه تابان عصمت،بر حسین نور عین است
یادگار برادر،همه هست حسین است
کشته شد یتیم مجتبی
سوزد و گرید خون خدا
شد شهید قاسم قاسم قاسم۲

گل گلزار عصمت،حامی دین امت
نهضت کربلا را،خون او داده عزت
کشته شد یتیم مجتبی
سوزد و گرید خون خدا
شد شهید قاسم قاسم قاسم۲

آمده اذن بگیرد،تا رود سوی میدان
تا کند جانفدایی،به ره دین و قرآن
کشته شد یتیم مجتبی
سوزد و گرید خون خد

• پنج شنبه
• 14
• شهریور
• 1398
• ساعت
• 10:12
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

تا نیزه‌ای غریب عنان مرا گرفت
پهلوی من نشست و نشان مرا گرفت

می‌رفت تا که فاش؛ پدر خوانمت عمو!
سُمّ فرس رسید و دهان مرا گرفت

گویند بو کشیدن گل؛ مرگ مؤمن است
بوی خوش دهان تو جان مرا گرفت

من سینه ام دُکان محبّت‌فروشی است
آهن‌فروش از چه دُکان مرا گرفت

دشمن که چشم دیدن ابروی من نداشت
سنگی رها نمود و کمان مرا گرفت

از پیرهای زخمی جنگ جمل رسید
هرچه رسید و عمر جوان مرا گرفت

لکنت نداشت من که زبانم ز کودکی
مومِ عسل چگونه زبان مرا گرفت؟

چون کندوی عسل بدنم رخنه رخنه است
این نیش‌های نیزه توان مرا گرفت

پر شد ز خاک سُمّ فرس چشم زخم من
ریگ روان، همه جریان مرا گرفت

محمد سهرابی

• پنج شنبه
• 14
• شهریور
• 1398
• ساعت
• 12:17
• نوشته شده توسط
• alatashekoodakan