زمزمه ونوحه قاسم ابن الحسن
یکدم اجازه ای، میدان روم عمو
تا بهر خود کنم، من کسب آبرو
شیر جمل بود، بابای من حسن
رزم آوری زاو، گردیده سهم من
جانم عمو عمو، جانم عمو عمو، جانم عموعمو2
________________________
بگرفته قاسمش، مولا حسین به بر
ریزد سرشک خون، بهرش زهر بصر
او یادگاری اش، مانده ز مجتباست
حالا روان سوی، میدانی از بلاست
جانم عمو عمو....
_________________________
زیبای خیمه ها، مستانه میرود
بی خودو بی زره، جانانه می رود
ریزد به پشت او، زینب ز دیده آب
مادر به خیمه ها، حالش شده خراب
جانم عمو عمو.....
___________________________-
مرگست بهر من، احلی من العسل
بابای من بود، شیر یل جمل
بهر عمو حسین،خود را فدا کنم
بر اکبر جوان، من اقتدا کنم
جانم عمو عمو....
___________________________
قاسم صدا زده، ای شاه دادرس
افتاده ام ز اسب، فریاد من برس
زیر سم ستور، له استخوان او
از پیکرش برون، گردیده جان او
جانم عمو عمو...
شعر:اسماعیل تقوایی
- سه شنبه
- 4
- شهریور
- 1399
- ساعت
- 15:13
- نوشته شده توسط
- اسماعیل تقوائی
