شهادت امام موسی بن جعفر الکاظم

از غمت - گریه کرده غل و زنجیر
گوشه ی - این زندون شدی زمین گیر
با طناب - بستن راه نفست رو
وای من - از این زندگی شدی سیر ۲
پهلوت که تیر می کشه ، صدا می زنی (مادر ۳)
زبونم لال آقا یه وقت ، نخوری زمین (با سر۳) ۲
گوشه ی سیاه چال / شده قتلگاهت
چی به سرت آوردن مگه / چی بوده گناهت
وای از این غریبی ۴

وای من - از بی رحمی زمونه
روزه هات - وا می شد با تازیونه
رو تنت - جای زنجیر و طنابه
حالتو - کی غیر از خدا می دونه ۲
با دستایی که بسته ست، صدا می زنی (زینب۳)
برا غریبی حسین ، گریه می کنی (هر شب۳) ۲
کی مث تو این‌قدر / ناسزا شنیده
باز خدا رو شکر خواهر تو / بزم می ندیده
وای از این غریبی ۴

• پنج شنبه
• 4
• آبان
• 1402
• ساعت
• 13:16
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

ميون سياه چال / داره ميره از حال
روى شونه هاش زخم - سرش زخميه
تمومى بال و - پرش زخميه
گناهش چى بوده / كه چشماش كبوده
يهودى به پهلوش - لگد مى زنه
شبيه مغيره - چه بد مى زنه
اين روضه داره
از روضه ى فاطميه سر در مياره
اين تن چرا حجمى به روى خاک نداره
دل غصه داره
پهلوش شكسته
هم ساق پاى آقا هم بازوش شكسته
خورده زمين پس گوشه ى ابروش شكسته
پهلوش شكسته
ای وای من ای وای من ۳

دلم غصه داره / روى تخته پاره
تن آقامونه - بميرم براش
كه دل مى سوزونه - بميرم براش
اگرچه كه تنهاس / رو دوش غلاماس
ديگه تخته كه از - حصير بهتره
به ياد تنى كه - بدون سره
گفتن نداره
بسوز برا آقايى كه كفن نداره
ميون قتلگاهه، پيرُهن نداره
گفتن نداره
با سم مركب
رزازى كردن بدن سالار زينب
اين روضه جون زينبو رسونده بر لب
با سم مركب
ای وای من ای وای من ۳

• جمعه
• 26
• آبان
• 1402
• ساعت
• 00:11
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

◾نوحه سیه زنی
◾شهادت موسی بن جعفر(ع)
◾سبک سنتی
◾مرحوم اکبر ناظم

◾بنداول
من وارث زهرای بی مزارم
داغ مدینه را به سینه دارم
صورتم کبودست
اشک من چو رود است
منتظر روی رضایم
یاد شهید کربلایم
واویلتا آه و واویلا(۲)

◾بنددوم
کنج قفس ببین ز پا فتادم
بروی خاک تیره سر نهادم
رضا جان کجایی
مُردم از جدایی
بیا به حالم کن نظاره
قلبم ز کین شده پاره پاره
واویلتا آه و واویلا(۲)

◾بندسوم
غریبم و دور از وطن اسیرم
زنجیر این زندان نموده پیرم
اشک غمبار من
گشته افطارمن
بسته‌شده پایم به زنجیر
روزی من شد آه شبگیر
واویلتا آه و واویلا(۲)

#مرتضی_محمودپور
@haajmorteza

• دوشنبه
• 16
• بهمن
• 1402
• ساعت
• 22:50
• نوشته شده توسط
• حاج مرتضی محمودپور

کشیده شعله در دلها ، عزای حضرت کاظم
بسوز ای دل بسوز ای دل ، برای حضرت کاظم
غریب آقا غریب آقا
میان محبس هارون ، زغربت ناله ها میزد
به اشک و آه جانسوزش ، رضایش را صدا میزد
فضای تنگ و تاریکی ، انیس سوز و آهش شد
بمیرم من بمیرم من ، که زندان قتلگاهش شد
گرفته سندی شاهک ، ز مولای دو عالم جان
تمام پیکرش نیلی ، شد از شلاق زندانبان
شکنجه دیده و او با ، غمی دیرینه جان داده
به زندان با تنی مجروح ، به زهر کینه جان داده
شهید راه دین گشت و ، تنش تشعیع شد آنجا
بسوز ای دل بسو ای دل ، به یاد روز عاشورا
کفن آورده شد بهر ، ولیّ و حجت افلاک
ولیکن جدّ او مانده ، تنش عریان به روی خاک

شاعر : حاج امیر عباسی

دانلود س

• یکشنبه
• 24
• شهریور
• 1392
• ساعت
• 07:18
• نوشته شده توسط
• یحیی

گل باغ ولا موسی بن جعفر
عزیز مصطفی موسی بن جعفر
زنسل حیدر کرار هستی
گل زهرا نما موسی بن جعفر
به ایثار و سخا و جود و رحمت
تویی وجه خدا موسی بن جعفر
تو هفتم نور پاک اهل بیتی
امید ما سوا موسی بن جعفر
بوددر سینه ما حب و مهرت
زالطاف خدا موسی بن جعفر
گل زهرا به چشم و قلب زارم
تویی نوروضیا موسی بن جعفر
حریم با صفایت بهر شیعه
بود دارالشفا موسی بن جعفر
به تو باشد چه در عالم چه محشر
همه امید ما موسی بن جعفر
تمام مرقدوصحن وسرایت
بودرضوان ما موسی بن جعفر
روا گردد همه حاجات شیعه
در آن صحن وسرا موسی بن جعفر
چوجداطهرت حیدر در عالم
تویی مشکل گشا موسی بن جعفر
حریمت بهرشیعه تا به محشر
بود دارالولا موسی بن جعفر

• پنج شنبه
• 8
• فروردین
• 1398
• ساعت
• 15:24
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

می سوزد از این حال و روزت آسمان ها
از روضه هایت بند می آید زبان ها
نامش محل استجابت هست آقا
جایی که می خوانند از تو روضه خوان ها
بین غل و زنجیر بودن نیست حق ه
دستی که شد مشکل گشای ناتوان ها
شد حال و روزت مجتبایی در سیه چال
ای موسفید حرف های بد دهان ها
آقا در آورده است اشک دشمنت را
این پیکری که شد به رنگ ارغوان ها
سیلی ، غل و زنجیر ، شلاق و لگدها
هر یک گذارد روی جسم تو نشان ها
آورد دشمن پیش تو بدکاره ای را
از این جسارت لرزه افتاده به جان ها
حالا رسیده نوبت قامت خمیدن
زنده شده داغ تمام قد کمان ها
قاری قرآن می شوی بین سیه چال
اما نمی بوسد لبت را خیزران ها
تو رفتی و اما نبود الحمدلله
دور و بر نامو

• شنبه
• 10
• فروردین
• 1398
• ساعت
• 15:40
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

سلام خدا بر،تو ای نور داور
نوای دلم شد،یا موسی بن جعفر
قدت زیر بار غریبی خمید
به زندان هارون شدی تو شهید ۲بار
یا باب الحوائج گل فاطمه...

که قلب حَزینت،زِ غصّه شکسته؟
وَ زنجیر غم را،به پای تو بسته؟
به زندان کینه تو را میزدند
زِ بُغض مدینه تو را میزدند ۲بار
یا باب الحوائج گل فاطمه...

به دلهای عاشق،عزای تو مولا
رِضا گریه کرده،برای تو مولا
بگویم به او تسلیت زین عزا
دلت خون از این عزا یا رضا
یا باب الحوائج گل فاطمه...

• یکشنبه
• 25
• اسفند
• 1398
• ساعت
• 23:13
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

ظرف چشمام پر شد از بارون
زندونی کرده منو هارون
به تو پناه میارم، زخم زبون که خوردم
خدایا راحتم کن، که دیگه کم آوردم
صدام جایی نمیره چقدر ناله بزنم
با زخم زبونشون، شکنجه میکننم
(غریب واااای)(4)

از این دوری. من گله دارم
از اولادم فاصله دارم
اگه که دخترم بودم، اینجور نمیبریدم
آخر عمر رضامو، یه دل سیر ندیدم
نشد که باشه سرم رو زانوی پسرم
ببین زیر بار غم شکست دیگه کمرم
(غریب واااای)(4)

کابوس شبهام شده تعبیر
دستام بسته ست با غل و زنجیر
به خاطر خودم نیست، اگه معذبم من
همیشه روضه خون غمای زینبم من
اگه کبوده تنم، فدای سر حسین
غمم فدای یه شب، غم خواهر حسین
(حسین واااای)(4)

• دوشنبه
• 26
• اسفند
• 1398
• ساعت
• 18:56
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

دست و پایت اسیر زنجیرند
گوشه ای زار می زنی ای وای

روضه بی کسی که میخوانی
آه غم دار می زنی ای وای

ساق پایت چنان شکسته شده
سر به دیوار میزنی ای وای

ملک الموت دیده گریان است
حرف اصرار می زنی ای وای

چقدر شکل مادرت شده ای
علت اشک دخترت شده ای...

• چهارشنبه
• 28
• اسفند
• 1398
• ساعت
• 12:55
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

کجائی بیا ای رضا جان
که عمرپدر گشته پایان
دراین محبس غم حزینم
زدست غم ودردوهجران
کشم آه زسینه
به یاد مدینه
رضاجان رضاجان (2)
.
.
.
دلم خون شده ازفراغت
که من می کشم انتظارت
شده وقت غمبار رحلت
بیا تا ببینم جمالت
کشم آه زسینه
به یادمدینه
رضا جان رضان(2)
.
.
.
به درمانده چشمان بابا
بیا ای گل باغ زهرا
دراین محبس تنگ ونمناک
شده اشک چشمم چودریا
کشم آه زسینه
به یادمدینه
رضا جان رضان (2)
.
.
.
عدوگیرد هردم بهانه
به من می زندتازیانه
به روی من خسته مانده
زسیلی دشمن نشانه
کشم زآه سینه
به یاد مدینه
رضاجان رضاجان (2)
.

• پنج شنبه
• 29
• اسفند
• 1398
• ساعت
• 14:26
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

سلسله ‌و زنجیر - روی‌ دست‌ و پاته
ذکر رب‌ُ یا رب‌ - جوهر صداته
هر یه‌ خشت ‌این بند - عمریه‌ که‌ آقا
همدم‌ و انیس‌ - سفره‌ی‌ دعاته
بمیرم ‌توی ‌دنیا / بوده‌ سهم‌ تو زندون
بارونه‌ ابر چشمات / دلتم‌ کاسه‌ی‌ خون
(واویلتا آقام‌ آقام ۲ حُجَتَ فی‌ قَعر السُجون) ۲

روضه‌ی ‌من ‌امشب - ‌باشه‌ این‌ عبارت
حجت‌ خدا و - یک‌ زن‌ و جسارت
داغ‌ تو دوباره‌ - زنده‌ کرده‌ داغِ
عمه‌ ها ی‌ سادا-ت‌ و غم اسارت
بمیرم ‌که‌ زدی‌ پر / میون چنگ دجال
شدی غمگین و دلخون / که داری میری از حال
(واویلتا آقام‌ آقام ۲ حُجَتَ فی‌ قَعر السُجون) ۲
.

• شنبه
• 2
• فروردین
• 1399
• ساعت
• 11:22
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

زمزمه ساده یا تک
شهادت حضرت امام موسی بن جعفر علیه السلام و تحویل سال ۹۹

ای مرغ پر بسته ، از عالم دلخسته
هم ساق پای تو ، هم دلت شکسته
تازیانه ها بر ، جسم تو نشسته
بند بند وجودت ، شد از هم گسسته

مظوم زندانی ، ای آزرده پیکر
یا باب الحوائج ، یا موسی بن جعفر

ای ذکر لبانم ، دارو و در مانم
قبله حاجات و ، دینم و ایمانم
از داغت بارانم ، بی سر و سامانم
ریزه خور خوان ، شاه خراسانم

دور نما بلا را ، از شیعه ی حیدر
یا باب الحوائج ، یا موسی بن جعفر

ای عشقت اقبالم ، احسن الاحوالم
شکرلله با تو ، شد تحویل سالم
ای سلطان عالم ، ای تو شور و حالم
امضا کن کربلا ، اربعین امسالم

رزق نوکری و ، اشکم نما بیشتر
یا

• جمعه
• 8
• فروردین
• 1399
• ساعت
• 15:01
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

اسیره قفسم شکسته شد بال و پرم
مسموم زهرمو داره می سوزه جگرم
روی بدنه من،پر از رده کبودیه
زندان بانم خدا،یه ظالم یهودیه

طعنه میزنه به من،می خنده به اشکه چشای ترم
تازیونه میزنه،به صورتمو،دست و پا و سرم
بدتر از اینا همه،داره ناسزا میده به مادرم

خلصنی یارب گشته،ذکره لبه من حالا
عجل وفاتی گویم،چون مادره خود زهرا

?غریب(آقای من)3?
◼️◼️◼️▪️▪️▪️◼️◼️◼️
بیا رضای من،خیلی دلم تنگه برات
آخه دلم میخوادکه بشنوم بازم صدات
آرزومه خداتولحظه های آخرم
بیادمعصومه و باشه کناره بسترم

راحتم کن ای خدا از درده شکستگیه ساق پا
راحتم کن ای خدا از فکره مادر توی کوچه ها
راحتم کن ای خدا دیگه خسته شدم از این غصه ها

آهه دله من سرده،جسمم پره از درده
داغه غمه تو مادر،قلبم رو غمین کرده

?غریب(آقای من)3?
◼️◼️◼️▪️▪️▪️◼️◼️◼️
این لحظه ها دیگه موقع رفتنه منه
زنجیر و سلسله به دوره گردنه منه
می بینم ای خدا این دست و پای بسته ام
می افتم به یاده عمه ی زاروخسته ام

وای از این غم و بلا،رقیه چی دید توی کرببلا
وای از این غم وبلا،شده همسفر با یه مشت بی حیا
وای از این غم وبلا،ناموس خدا کجا بزم و غنا

نالان شده این پیکر،گشته دله من مضطر
اما بدنم بی سر،نبود به پیشه مادر

?حسین(غریب آقام)3?
?حسین(آقای من)3?

• جمعه
• 1
• اسفند
• 1399
• ساعت
• 19:19
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

سوز مناجات تو پر کرده زمان را
آتش زده داغت دل هفت آسمان را

هرشب دعاگوی تمام خلق هستی
نفرین نکردی دشمن نامهربان را

بغضی نشسته در گلویت مثل حیدر
داری بخاطر درد خار و استخوان را

دربند هستی شیعیان آزاد باشند
زیرشکنجه میکشی بار گران را

شمع وجودت ذره ذره مي شود آب
داری تحمل میکنی زخم زبان را

روح تو را دشنام ها آزرده کرده
فکری بکن مأمور های بددهان را

وا کرده پای ابن شاهک را به زندان
نفسی که تا گودال برده ساربان را

شکر خدا فردا نمی بیند عزیزت
روی لبان خشک تو خون روان را

دختر ندارد طاقت اینکه ببیند
هر صبح و شب بی حرمتی این و آن را

چشم حرامی سوی ناموست نیفتد
هرگز نبیند خنده ی شمر و سنان را

یا که زبانم لال در بین اجانب...
حتی نبیند سایه ی نامحرمان را!!

بر سینه ی تو رد پای چکمه ای نیست
از تو نمیگیرد سنان تاب و توان را

دیروز اما مرکب دشمن در آورد
زیر و بم تلخ صدای استخوان را

زخم لبان چاک چاکت یادت آورد
بزم شراب و ضربه های خیزران را

اصلا حسین کنج زندانی و با خود
کنج خرابه میبری مرثیه خوان را

بر روی نیزه هم شده برگرد امشب
آرام کن با خنده ای معصومه جان را

• جمعه
• 15
• اسفند
• 1399
• ساعت
• 11:50
• نوشته شده توسط
• taherehsadat

یابن زهرا گل باغ دینی
هفتمین رهبر مسلمینی
ای صفابخش دل های عاشق
شیعیان را تو حبل المتینی
بس که تو والایی
کعبه ی دل هایی
بر همه مولایی
یا امام کاظم۳

گل پیغمبری یابن زهرا
موسی جعفری یابن زهرا
در کرامت سخاوت بلاغت
همچنان حیدری یابن زهرا
بوده نعمت مولی
کوه غیرت مولی
دیده محنت مولی
یا امام کاظم۳

بسته ای با خدا عهد و پیمان
بوده ای یابن زهرا به زندان
کنج زندان غم بودی آقا
در عبادت تو با چشم گریان
سندی ظالمانه
می زند خصمانه
بر تو تازیانه
یا امام کاظم۳

زان همه کینه و ظلم و بیداد
گل زهرا غریبانه جان داد
مانده از ظلم و جور عدویش
پیکرش بر روی جسر بغداد
خون دل ها خوردند
همچو گل پژمردند
پیکرش را بردند
یا امام کاظم۳

• سه شنبه
• 25
• بهمن
• 1401
• ساعت
• 10:20
• نوشته شده توسط
• فاطمه سرسخت

ای نور چشم آل احمد
جان علی نجل محمد
تو هستی آل عبایی
باب علی موسی الرضایی
چون جد خود مشکل گشایی
مولی رضا آجرک الله۳

ای هستی زهرای اطهر
مولای ما موسی بن جعفر
در خلق و خو زهرا نشانی
تو باب حاجات جهانی
بر شیعیان آرام جانی
مولی رضا آجرک الله۳

تو دستگیر عالمینی
تو زیب شهر کاظمینی
مرقد تو بهشت شیعه
مهر تو در سرشت شیعه
تمام سرنوشت شیعه
مولی رضا آجرک الله۳

باب الحوائج گشته نامت
عالم سر سفره ی عامت
جان همه عالم فدایت
جنت ما صحن و سرایت
بنگر تو بر جمع گدایت
مولی رضا آجرک الله۳

عالم شده لبریز ماتم
دل های شیعه پر شد از غم
بر لب بود شور و نوایت
امشب گرفته دل عزایت
شیعه بسوزد از برایت
مولی رضا آجرک الله۳

در کاظمین محشر به پا شد
عالم هستی در عزا شد
راحت شدی از رنج و غم ها
رفتی تو امشب سوی عقبی
جنت شدی مهمان زهرا
مولی رضا آجرک الله۳

داده خدا بر تو سعادت
بودی تو عمری در عبادت
در محبس دشمن دینی
گرچه تو بی یار و معینی
شاکر خلاق مبینی
مولی رضا آجرک الله۳

از ستم دشمن قرآن
جای تو شد در کنج زندان
سوزد همه عالم برایت
از غم و درد و غصه هایت
شد خون دل قوت و غذایت
مولی رضا آجرک الله۳

آقای من موسی بن جعفر
چه دیده ای در حبس آخر
اشک از دو چشم تو روانه
سندی شاهک ظالمانه
می زد تو را با تازیانه
مولی رضا آجرک الله۳

امام بی مثل و قرینه
کشته شدی با زهر کینه
زهر ستم برده توانت
شرر زده بر جسم و جانت
سوزانده مغز استخوانت
مولی رضا آجرک الله۳

ای نور چشم آل طاها
جان داده ای تنهای تنها
شهید ظلم و کین و بیداد
از رنج و غم گشتی تو آزاد
پیکر تو بر جسر بغداد
مولی رضا آجرک الله۳

گشتی تو تشییع جنازه
داغ حسین گردیده تازه
پیکر تو بر دوش یاران
جسم حسین بی غسل و عریان
شد پایمال سم اسبان
مولی رضا آجرک الله۳

• سه شنبه
• 25
• بهمن
• 1401
• ساعت
• 11:31
• نوشته شده توسط
• فاطمه سرسخت

بند 1

تو پادشاهی و من گدایی دوره گردم
از غم تو آقا جون غرق عزا و دردم

فضای این دل من درست مثل خزونه
ازاین جدایی مولا چشام یه کاسه خونه

همیشه مدیون توام
یه عمره زیر دیینم
حرف دلم رو میگم
دل تنگ کاظمینم

(مولا مدد مولا مدد)

_________________________________
بند 2

مثل یه شاخه گل پژمرده ای وخسته
بال و پرت به زیر نامرد یا شکسته

چقدرتو زجر کشیدی اماسرت جدانشد
پیکر نازنینت به روی خاک رها نشد

توی غروب دلگیر
سری به روی نیزه هاست
افتاده دستی روی خاک
انگاری دسته سقاست

(مولا حسین مولا حسین)(ع)

• چهارشنبه
• 15
• شهریور
• 1402
• ساعت
• 22:48
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

☑️ بند اول

ای یادگار حیدر ای وارث پیغمبر
مولانا. مولانا آقا موسی بن جعفر

تو سرور دلهایی ارباب با وفایی
مولانا. مولانا تو عزیز الزهرایی

من از عشق تو مجنونم
هر شب از شما میخونم
من اون نوکر دیوونم
یا موسی بن جعفر

آقا صحن و حرمی زیبا داری
توی قلب سینه زنها جا داری

مولا مولا سرور جنتی
مولا مولا حُبُّکَ نعمتی

?سیدی یا موسی بن جعفر

☑️ بند دوم

گوشم بر فرمان تو زندگیم از آن تو
حیرونم حیرونم دستم بر دامان تو

قلبم در شور و شینه اسم تو نور عینه
مرغ روحم امشب راهی کاظمینه

ای که دادی بال و پرم
نذر تو پدر مادرم
مولا قسمتم کن حرم
یا موسی بن جعفر

آقا یک عالمه تو مجنون داری
توی دنیا چقدر حیرون داری

مولا مولا کلب ناقابلم
مولا مولا سائلم سائلم

?سیدی یا موسی بن جعفر

☑️ بند سوم

مست جامتم آقا جلد بامتم آقا
شاه عالم باشم باز غلامتم آقا

حال قلبم معلومه یک حرم آرزومه
کربلایی ام کن تو رو جون معصومه

مولا ای عشق دیرینم
عشقت رویای شیرینم
هر شب میزنم به سینم
یا موسی بن جعفر

ورد لبهای من امشب جان آقا
جانیم اولسون آدیوا قربان آقا

دوستت دارم ای تب و تاب من
دوستت دارم تویی ارباب من

?سیدی یا موسی بن جعفر(ع)

• پنج شنبه
• 23
• شهریور
• 1402
• ساعت
• 00:31
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

گرفته دل هفت آسمون
امام رضا میشه روضه خون
برای اون آقایی که شد
معذب فی قعر السّجون
از این زندون به اون زندون - پیرمرد - از پا - افتاد
دیگه از بس لگد خورده - نفساش - بالا - نمیاد ۲
بارون اشکه / رو گونه هاش سرازیر
از دست زنجیر / دیگه شده زمینگیر
ذِی الساق المَرضوض / وَ ظُلَمِ المَطامیر
آه و واویلا / امون از این مصیبت ۳

یه عمره توو سینش ماتمه
پای مناجات و زمزمه
میاد به سراغش دشمنو
میگه زیر لب یا فاطمه
دستشو میبره بالا - بی هوا - سیلی - میزنه
به یاد غربت مادر - بی صدا - گریه - میکنه ۲
از کار دنیا / دیگه شده دلش سیر
شبهای آخر / شده براش نفسگیر
ذِی الساق المَرضوض / وَ ظُلَمِ المَطامیر
آه و واویلا / امون از این مصیبت ۳

جونش رو لبه از روضه ها
میگیره توی زندون عزا
عمامشو میذاره زمین
به یاد شهید کربلا
روضه میخونه و لطمه - میزنه - مثل - زینب
یاد اون جسمی که افتاد - به زیر - پای - مرکب ۲
از عمق سینش / میکشه آه دلگیر
مثل زینب شد / با یاد روضه ها پیر
ذِی الساق المَرضوض / وَ ظُلَمِ المَطامیر
آه و واویلا / امون از این مصیبت ۳

• جمعه
• 26
• آبان
• 1402
• ساعت
• 00:14
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

از جفای تو فلک شکوه شد آغاز، مرا
مکن آزار در این مانده نفس باز،‌ مرا
ای فلک این همه جان و تنِ من آزردی
من رضایم ز تو امّا تو رها ساز، مرا
روزهایم همه شب کردی و شب‌ها همه تار
بیش از این در محن و غصه مینداز، مرا
بی وفایی تو بسیار شد آخر بس کن!
با غل و سِلسِل و زنجیر مکن ناز، مرا
باز کن بند از این مرغِ زمین افتاده
مددی کن تو در این لحظه‌ی پرواز، مرا
با تنِ زخمی و رنجور چگونه بروم؟
مادر غمزده‌ام می‌کند آواز، مرا
رسم میهمانی زریه‌ی زهرا این است
تن گلگون، دلِ پر خون، لبِ پر راز، مرا

• دوشنبه
• 6
• تیر
• 1390
• ساعت
• 09:26
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

قسم بر ناله‌‌های زخم و زنجیر
دلم را کرده‌ای از ماتمت پیر
قسم بر سجده‌های کُنجِ زندان
غریبی‌ات شده در سینه چون تیر
از این زندان به آن زندان روانه
ز دستِ زندگی آخر شدی سیر
جهانْ کوچک به پیشِ غصه‌هایت
یکی دردِ تو را کی شرح و تصویر؟
شده چشمم به پشتِ اشک زندان
بیا دست منِ افتاده را گیر
ضریحت را ندیدم وادریغا
کنم ناله از این احوال و تقدیر
بیا موسی بن جعفر از سرِ لطف
دلم را با نگاهی کن تو درگیر
دلم را بر ضریحت چون دخیلی
ببند و با ولایت کن تو تسخیر

• دوشنبه
• 6
• تیر
• 1390
• ساعت
• 09:27
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

لحظه‌ی آخرم شده، تو کُنجِ زندانِ مهیب
خدا براتون نکنه، عمری به این سختی نصیب
وقتی در و باز می‌کنن پرنده‌‌ی کُنج قفس
با آب و دونه می‌گیره هم یه امید هم یه نفس
وقتی کسی برای من درِ قفس وا می‌کنه
ضربه‌ی تازیانه‌اش تنم رو غوغا می‌کنه
زندونای فراوونی، شکسته پیشِ صبرِ من
گمون کنم این آخری، باشه محلِ قبرِ من
شکنجه‌های این محل، با همه خیلی فرق داره
همش کنار، فقط یکیش، آتیش به قلبم می‌زاره
شکنجه‌گر تا می‌رسه، از رازِ یک جفا می‌گه
با ضربه‌ی شلاقِ خود، مادر و ناسزا می‌گه
من که در این زندون غم، روی زمین مونده سرم
پروانه شمعِ علی، پیش مرگِ عشقِ مادرم

• دوشنبه
• 6
• تیر
• 1390
• ساعت
• 09:30
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

سوختم از زهرِ جفا ـ وای وای
ز دشمنان بی وفا ـ وای وای
من که غریبم آشنایم بیا
شرح تمامِ عقده‌هایم بیا
سرم به خاک است و به دامن بگیر
غریب‌تر از منی رضایم بیا
سوختم از زهرِ جفا ـ وای وای
ز دشمنان بی وفا ـ وای وای

حلقه‌ی زنجیر تنم خورده است
ساق من از زجرِ غل آزرده است
بیا ببین کُنجِ کویرِ عذاب
گل وجودم که چه پژمرده است
سوختم از زهرِ جفا ـ وای وای
ز دشمنان بی وفا ـ وای وای
وای که دشمن چه به روزم نشاند
زخمِ جنایت به تن و جان کشاند
کینه‌ی بابای غریبم علی
زهرِ عدوات به دلِ من چشاند
سوختم از زهرِ جفا ـ وای وای
ز دشمنان بی وفا ـ وای وای

• دوشنبه
• 6
• تیر
• 1390
• ساعت
• 09:32
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

خجالت می کشم آقا ز رویت
که دست حاجتی آرم به سویت
بزیر بیرق سبز رضایت
دعا کردم دمی آیم به کویت

• سه شنبه
• 7
• تیر
• 1390
• ساعت
• 20:18
• نوشته شده توسط
• مهدی نعمت نژاد

از غم غربت من ارض و سما می سوزد
پای این روضه ، دل آزاد و رها می سوزد
مونس صبح و شبم ظلمت این زندان است
عمر من پیش همین ثانیه ها می سوزد
صورتم از اثر شدّت سنگینی
دست این سندی بی شرم و حیا می سوزد
زیر شلّاق همین مرد ، خدا می داند
اشکهایم همه در کرببلا می سوزد
تا به جای غل و زنجیر می افتد چشمم
شمع جان من از آن شام بلا می سوزد
در و دیوار جهان هم نفسم می خواند
جگرم از اثر زهر جفا می سوزد
کنج زندانم و می میرم از این درد ولی
دلم از غربت فردای رضا می سوزد
بعد از این دخترکم تازه کمی می فهمد
پیش نعش پدری دخت چرا می سوزد؟
***
هر ردیف غزل از اوج ارادت گوید
"تشنه" تا هست از این داغ شما می سوزد

• پنج شنبه
• 25
• خرداد
• 1391
• ساعت
• 10:36
• نوشته شده توسط
• vahid

شب شام غریبان است امشب
که خون قلب مُحبان است امشب

تمام شیعیان در شور و شینند
همه در سوگ ماهِ کاظمینند

همه گریند امشب با دلِ خون
شده موسی خلاص از حبسِ هارون

گُل زهرا ، امامِ بی قرینه
شده مسمومِ کین ، دور از مدینه

زده سِندیِ دون آتش بجانش
بسوزانده است مغزِ استخوانش !

امام هفتمین راحت شد از غم
ز داغ او رضا بگرفته ماتم

دگر راحت شد از هر ظلم و بیداد
تنش مانده بروی جسر بغداد !

اگر چه هر دلی در کاظمین است
بیاد کاظم و جدّش حسین است

اگر چه گشته تشیع جنازه
دوباره داغ جدّش گشته تازه

تن او بر زمین،خواهر ندیده !
ندیده رویِ تن ، رأس بُریده !

میان موجِ خون غمدیده دختر
ندیده پیکرِ موسی بن جعفر !

تن

• پنج شنبه
• 16
• فروردین
• 1397
• ساعت
• 14:03
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

ای صبا گو به فلک شرح شب تار مرا

به رضایم برسان حال دل زار مرا

روز وشب اشک بریزم ز جگر آه کشم

بارالها بنگر دیده خونبار مرا

تا که از خانه و کاشانه مرا دور کند

خصم در قعر سجون کرده گرفتار مرا

روزه دارم من وچون لحظه افطار رسد

خصم با ضربت سیلی دهد افطار مرا

ستم وزهر جفا حبس وشکنجه یارب

با چه جرم داد عدو این همه آزار مرا

من چه کردم که پس از این همه آزار و ستم

کشت با زهر جفا دشمن خونخوار مرا

آخر از کینه خود با رطب زهر آلود

پاره پاره بنمود قلب شرر بار مرا

کنج زندان به شب آخر عمرم یارب

برسان در بر من دختر غمخوار مرا

بارالها چه شود با دل و با قلب رضا

گر ببیند پسرم این تن بیمار مرا

• جمعه
• 26
• خرداد
• 1391
• ساعت
• 20:37
• نوشته شده توسط
• حیدریم

مرغی بریده پر که بال سفر ندارد
در سینه اش به غیر از خون جگر ندارد
دارد هوای رفتن، رفتن بسوی خانه
امّا به روی بالَش، افسوس پر ندارد
نخلی که برگ هایش روی زمین بریزد
می ایستد ولیکن دیگر ثمر ندارد
زندانی غریبی کز خانه دور مانده
از دوری عزیزان جز چشم تر ندارد
می گفت درب زندان آهسته سمت دیوار
این دردمند خسته، آیا پسر ندارد
در زیر غلّ و زنجیر جسمش سیاه گشته
افسوس تازیانه از این خبر ندارد
او زاده ی حسین است، زیر هجوم شلاق
جز یک لباس کهنه دیگر سپر ندارد
در زیر ضربه های شلاق روضه می خواند
زینب نیا به گودال، ارباب سر ندارد

شاعر : امیر عظیمی

• شنبه
• 22
• شهریور
• 1393
• ساعت
• 13:17
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

سالها کنج قفس تنها و بی غمخوار بودم

لحظه ها را می شمردم در غم دیدار بودم

هر سحر با ضربه ی سیلی نمودم روزه آغاز

زیر آماج لگد در لحظه ی افطار بودم

گرچه زندان بان مرا می زد به نامردی ولیکن

من برای عفو او در ذکر یا غفار بودم

من زکیه سیرتم زهرا تبارم زینبی ام

گاه یاد شام و گه یاد در و دیوار بودم

چونکه می بردند نامردان به سوی چار میخم

یاد بند گردن مولا و آن مسمار بودم

چونکه می افتاد دندانی ز من از دست سنگینی

یاد چوب خیزران و کوفه بدکار بودم

فاصله افتاده بین استخوانهای نحیفم

یاد غمهای سه ساله بسکه در آزار بودم

تا که می خندید دشمن بر شکسته حرمتم

یاد سرگردانی زینب سر بازار بودم

محمود ژو

• شنبه
• 8
• مهر
• 1391
• ساعت
• 15:13
• نوشته شده توسط
• مرتضی پارسائیان

در دلم خاکم و امید نجاتی دارم

در دل امید و به لبها صلواتی دارم

مرگ همسایه دیوار به دیوار من است

منم آن زنده که هر شب سکراتی دارم

هشت معصوم عیان شد ز مصیبات تنم

از شهیدان خداوند صفاتی دارم

منم آن نخله در خاک که بر خوردن آب

جاری از دیده خود نهر فراتی دارم

ساقم از کوتهی تخته به رسوایی رفت

ورنه بشکسته ستون فقراتی دارم

کفن آوردن این قوم عذابی دگر است

اندر این هفت کفن تازه نکاتی دارم

محمد سهرابی

• یکشنبه
• 9
• مهر
• 1391
• ساعت
• 04:56
• نوشته شده توسط
• مرتضی پارسائیان