شب یازدهم محرم (شام غریبان)

درد دل زینب

شد شمر ز قتلگه برون، فهمیدم
آمد بسرم از آنچه می ترسیدم

با رفتن او به جستجویت رفتم
دیدم تن بی سر ترا نالیدم

در قتلگهت قرار من رفت زدست
رو سوی مدینه بی امان گرییدم

درد دل من زحد فزون شد وقتی
انگشت بریده ات برادر دیدم

جای رخ چون مهت عزیز زهرا
خونین رگ گردن ترا بوسیدم

تو گرمی جان من به دنیا بودی
برخیز بتاب بر من ای خورشیدم

از بعد تو شد هجوم بر اهل حرم
صد طعنه زدشمنان تو بشنیدم

آتش بزدند خیمه های حرمت
باران شدم وبه خیمه ها باریدم

جان پسرت علی بیفتاد خطر
مردانه برای حفظ او جنگیدم

در یاری کودکان وزنهای حرم
بر طبق سفارشات تو کوشیدم

ای کاش به زیر نعل مرکبهاشان
جای تن بی سر تو می

• دوشنبه
• 10
• مهر
• 1396
• ساعت
• 10:46
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

نسیم حزن وزیده ، حسین چشم تو روشن

شرر به خیمه رسیده ، حسین چشم تو روشن

.

تو رفتی و نشنیدی که خواهرت سر گودال

چقدر طعنه شنیده ، حسین چشم تو روشن

.

برای رأس تو بر نی رباب ضجه کشید و

سکینه سینه دریده ، حسین چشم تو روشن

.

قسم به عصمت زهرا ، کسی ز روز تولد

مرا اسیر ندیده ، حسین چشم تو روشن

.

که گفته است ؟! دروغ است این که حرمله اصلا

سرم هوار کشیده ، حسین چشم تو روشن

.

به زیر بوته ی خاری فدا شدند دو دختر

غریب و رنگ پریده ، حسین چشم تو روشن

.

رسیده صحبت غارت میان لشکر دشمن

به جسم چند شهیده ، حسین چشم تو روشن

شاعر : محمد جواد شیرازی

• سه شنبه
• 11
• مهر
• 1396
• ساعت
• 20:15
• نوشته شده توسط
• ح.فیض

امشب در میان این دشت،خیمه های سوزان دارم
با اشک یتیمان تو،من شام غریبان دارم

روی نیزه ها،سرت تابان است
چشم خواهرت،ز غم گریان است
اطراف حرم،پر از ساربان است

واویلا حسین 6

تک تک غنچه های حرم،زیر دست و پا افتادند
با دستان بسته ای گل،از مقتل عبورم دادند...واویلا

اولاد زنا،شراب آوردند
جای تسلیت،طناب آوردند
دلها خون شدند،ولی تاب آوردند

واویلا حسین 6

خداحافظ ای بی کفن،خداحافظ ای علقمه
فرصتم ندادند اما،عزادار تو فاطمه....یا حسین

زینب می رود،حلالش فرما
من را می برند،به شام بلا
همه آمدند،برای تماشا

واویلا حسین...6

شاعر : نجمه پور ملکی

• شنبه
• 15
• مهر
• 1396
• ساعت
• 17:23
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

خیمه‌ها غارت شد و آتش گرفته معجری
ای خدا پرپر شده گلهای باغ حیدری

از میان دشت پر خون و بلا دیدم رسید
در کنار کشته‌ها، در بین مقتل مادری

داد میزد یا بنی یا بنی آمدم
با قد خم، خویش افکنده به روی پیکری

سیر کرد این باغ را با قامت بشکسته‌اش
تا رسید آخر کنار لاله های پرپری

لاله پرپر، یاس پرپر،نسترن پرپر شده
زائر گلها شده درآن میان نیلوفری

در میان قتلگه با قامت همچون کمان
روی نیلی را نهاده مادری برحنجری

• یکشنبه
• 16
• مهر
• 1396
• ساعت
• 07:16
• نوشته شده توسط
• احسان نیکخواه

شام غریبان
برگلان باغ ایمان (2)
شد شب شام‌غریبان
شور محشر به پا گشته امشب
می زند بر سر و سینه زینب
آه و وایلتا زین مصیبت
********
پاره پیکر شاه دین است (2)
جسم اکبر بر زمین است
لاله های حسین گشته پرپر
اصغر و قاسم و عون و جعفر
آه و وایلتا زین مصیبت
********
هر شهیدی با تن چاک (2)
اوفتاده بر روی خاک
آتش کین زدند خیمه ها را
غم گرفته تمام فضا را
آه و وایلتا زین مصیبت
********
کربلا را غم گرفته (2)
عابدین ماتم گرفته
در کنار بدنهای پاره
ریزد از چشم زینب ستاره
آه و وایلتا زین مصیبت
********

• چهارشنبه
• 17
• مرداد
• 1397
• ساعت
• 18:11
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

هر طرف هر غنچه ای پژمرده بود
هر طرف نوباوه ای افسرده بود

یک طرف طفلی میان شعله سوخت
زیر دست و پا دو کودک مرده بود

دختری دستش به گوش پاره است
وای من از بس که سیلی خورده بود

شد کبود از تازیانه کتف طفل
کودکی از کعب نی آزرده بود

یک نفر درگیر انگشتر ولی
یک نفر معجر ز سرها برده بود
******
شائق

• چهارشنبه
• 14
• شهریور
• 1397
• ساعت
• 15:50
• نوشته شده توسط
• محمود اسدی

پناه این اهل حرم من
غریب و خسته خواهرم من
که آمدم به قتلگاهت
زائر جسم بی سرم من
سر تو شد ماه نیزه ها حسین
تن تو رو خاک کربلا حسین
شده در این قتلگه رها حسین
حسین بی سر غریب مادر غریب مادر
پیرهنی بر بدنت نیست
هیچی برای کفنت نیست
برای یک بوسه ی زینب
یه جای سالم به تنت نیست
بوسه زنم رگای بریده تو
پیکر در خاک و خون طپیده تو
پاشو ببین خواهر خمیده تو
حسین بی سر غریب مادر غریب مادر
بر سرمون چه ها آوردند
معجرا رو از سرا بردند
دخترای یتیمت از بس
سیلی و تازیانه خوردند
یه گوشه ای هر کدام افتاده اند
همه برا اسیری آماده اند
دو تاشون از تشنگی جان داده اند
حسین بی سر غریب مادر غریب مادر

• پنج شنبه
• 29
• شهریور
• 1397
• ساعت
• 18:31
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

اشکی مرا به شامِ مصیبت نمانده است
چشمی تو را در این شبِ غربت نمانده است
ما را به سخت جانیِ خود این گمان نبود
هرچند جانِ عرضِ ارادت نمانده است
ما را ببخش زنده اگر مانده‌ایم باز
گرچه نفَس گرفته و طاقت نمانده است
ما خسته‌ایم خسته‌تر از ماست دخترت
حالا که خیمه‌ای شبِ غارت نمانده است
ما خسته‌ایم خسته‌تر از ماست خواهرت
او مانده است حیف که قوَت نمانده است
ما خسته و رُباب ولی خسته‌تر زِ ما
عباس کو که یک رگِ غیرت نمانده است
در علقمه سپاهِ حرم مانده رویِ خاک
چیزی چرا از آنهمه قامت نمانده است
من کربلا رسیدم و دیدم غروب شد
چیزی به غیرِ رختِ اسارت نمانده است

• پنج شنبه
• 29
• شهریور
• 1397
• ساعت
• 20:05
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

بی سرپناه ، سایهٔ بر سر کجا روم
با شمر و با سنانِ ستمگر کجا روم
همراه خواهرت شده چشمان پستِشان
از ترس دستِ دشمن و معجر کجا روم
با گریهاش آخرش از دست می رود
من با ربابِ بی علی اصغر کجا روم
درآتش خیام به صحرا دویده ایم
از بغض شهر شام، برادر کجا روم
زد تازیانه لحظه محمل سواری است
وقتی که نیست شانه اکبر کجا روم

• پنج شنبه
• 29
• شهریور
• 1397
• ساعت
• 20:23
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

بگو چه چاره کنم این هزار ماتم را
هزار و نهصد و پنجاه زخم درهَم را
یکی‌یکی همهی خیمه‌ها در آتش سوخت
که من شروع کنم روضه‌ی محرم را
کمانِ حرمله من را رُباب را خم کرد
چگونه صاف کنم بی تو قامتِ خم را
امان دهند اگر ، خواهر تو میریزد
به رویِ معجر خود خاکهای عالم
به زیر آتش خیمه تَنِ شهیدان ماند
نشد که جمع کنم پاره‌های مبهم را
نشست خیمه‌ای از شعله بر سر طفلت
بگو چه چاره کنم "عمه سوختم" را
صدای ضجه‌ی هشتاد و چند خانوم است
که گرد خویش ندیدند هیچ مَحرم را
اگرچه سعی نمودم فقط مرا بزنند
خدا بخیر کند ضربه‌های محکم را

• یکشنبه
• 1
• مهر
• 1397
• ساعت
• 11:36
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

بیا شامِ غریبون و به پاش کُن
بیا خاکی سرِ ما تو عزاش کُن
بیا چشم انتظارِ توست زینب
سوار ناقه‌ی نامحرماش کن
شب است تویِ آتیش خیمه تا سوخت
دلِ زینب تو این هول و بلا سوخت
بیا آقا کمک کن دست تنهاست
کمک کُن موی دختر بچه‌ها سوخت

• یکشنبه
• 1
• مهر
• 1397
• ساعت
• 11:43
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

بگذار ناله از جگر خود برآورم
جانم بگیر تا شبِ غم را سرآورم
وقتی برای گریه ندارم،نگاه كن
باید كه كودكانِ تو را دربرآورم
جسمی نمانده تا كه سپر بیشتر شود
چشمی نمانده تا كه دو چشمی تر آورم
باید دو طفل بی نفسِ زخم خورده را
از زیر خارهای بلا پرپر آورم
باید كه چند كودك ترسیده ی تو را
از خیمه های مانده در آتش در آورم
تا ساربان نیامده انگشت را بلند كن
باید روم زِ دست تو انگشتر آورم
باید برای دختركانِ یتیم تو
قدری بگردم و دو سه تا معجر آورم
پیراهن امانتی مادرم كجاست
گشتم نبود تا كه بر این پیكر آورم
نامحرمی به ناقه‌ی عریان اشاره كرد
باید روم به علقمه آب آور آورم
گیسوی مادرت زِ گلوی تو سرخ شد
باید كه چادر

• پنج شنبه
• 24
• آبان
• 1397
• ساعت
• 19:30
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

از خیمه ها میکشد آتش زبانه
امان از ضرب سیلی و تازیانه
کودکان آواره با ناله و آه
حجت بن الحسن آجرک ا...
واویلا واویلا واویلا واویلا...

در فکر قتل و غارت دشمن دین است
در خیمه ای سوزان زین العابدین است
میگرید از غم هجر ثارُالله
حجت بن الحسن آجرک ا...
واویلا واویلا واویلا واویلا...

• پنج شنبه
• 10
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 12:17
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

به دشت کربلا عجب شوری به پاست
تمام خیمه ها میان شعله هاست
سر ها بر نیزه ها،آه واویلتا
آه و وایلتا...

بوَد با حاجتی به درد و غم قرین
میان خیمه ای ،امام العارفین
میباشد غم یارش،زینب پرستارش
آه و واویلتا...

تمام کوکان به آه و چشم تر
بهانه میکنند که عمّه کو پدر
جانش آید بر لب،وای از دل زینب
آه و واویلتا...

• یکشنبه
• 13
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 09:37
• نوشته شده توسط
• علیرضا گودرزی

نترس دختر خوبم خداکه هست هنوز
کنار عمه برای تو جا که هست هنوز

نترس عزیز دلم گرچه راه تاریک است
سر حسین تو بر نیزه ها که هست هنوز

ببین که بر سر آن نیزه یک قمر بالاست
سر عمو است نگهبان ما که هست هنوز

برای پیکر بر خاک مانده ی بابات
کفن اگر که نشد بوریا که هست هنوز

خدا کند به همین نیزه ها بماند سر
تنور مانده و تشت طلا که هست هنوز

گلایه میکنی از درد گوش و سیلی ها
بدان که آبله و زخم پا که هست هنوز

به شام می روی عمه خدا به خیر کند
خرابه مانده و ظرف غذا که هست هنوز

تو دختر زهرایی قوی بمان عمه
به پیش روی تو صد کربلا که هست هنوز

• چهارشنبه
• 20
• شهریور
• 1398
• ساعت
• 10:15
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

اشک و خون در غم تو جاری از هر دو عین
من چسان در این شام غریبان حسین
بی کس و یاورم یوسف بی سرم
واحسینا

یا اخا بعد تو به ما جسارت شده
چادر و معجر فاطمه غارت شده
خواهرت یا حسین مانده تنها حسین
واحسینا
******
شائق

• سه شنبه
• 26
• شهریور
• 1398
• ساعت
• 11:08
• نوشته شده توسط
• محمود اسدی

بسم رب الحسین علیه السلام

خیزران را اگر

کاروان می رود و داغ به حنجر دارد

ساربان بر سر نی ، لاله ی پرپر دارد

آیه در آیه قرائت شده جسمی که به تن

کهنه پیراهنی از سوره ی کوثر دارد

سینه سنگین شده در گودی مقتل ای وای

خنجری سمت گلو ... شمر چه در سر دارد ..!

این غریبی که چنین زیر سم اسبان است...

زینت دوش نبی بود... ؟ که باور دارد... ؟

بر پریشانی گیسوی تو می زد شانه

گرچه بر جان و تنش زخم ، مکرر دارد

بارها کرده سوال عمه، عمو عباسم

خبر از سوختن خیمه و معجر دارد ؟

مشک را بر لب عطشان گره زد، آه ... نشد

چه کسی ساقی بی دست به لشکر دارد..!؟

چوبه ی محمل و پیشانی بشکسته ی من

این زبانی است که در معرکه ، خواهر دارد

نعیمه امامی اشلق ,۱۵ اردیبهشت۹۸

• چهارشنبه
• 15
• مرداد
• 1399
• ساعت
• 10:41
• نوشته شده توسط
• نعیمه امامی اشلق

شام غریبان
بود شام دهم شام غریبان
غریبانی غمین وزار وحیران

شب بی غمگساری های زینب
شب بغض وشب اشک یتیمان

شب امن یجیب خیمه آمد
درخشد زیر مه جسم شهیدان

هجوم نانجیبان بر حرمها
زنان وکودکان زآنها گریزان

فرار کودکانی پابرهنه
امان از تیزی خار مغیلان

شب اول که زینب بی حسینست
عزاداری کند بهر عزیزان

شبی که آتشِ در خیمه هاشد
برای بیکسان شمع شبستان

شب نامردی وشام جسارت
شب غارتگران نامسلمان

چه سازد زینب اندر این شب تار
به دنبال یتیمان در بیابان

ندارد خواب امشب این عقیله
به دل دارد غم‌های فراوان

شعر:اسماعیل تقوایی

• دوشنبه
• 10
• شهریور
• 1399
• ساعت
• 01:45
• نوشته شده توسط
• اسماعیل تقوائی

وادیِ دشت بلا امشب چـه طوفانی شده
در سِپِهر نینوا خورشید قربانی شده

پیکـرِ صد پاره‌ی خورشیـد آل مصطفی
از حرارت داغ و داغ و داغ و سوزانی شده

آسمان بـر دشتِ طَف ماه و ستـاره ریخته
کربلایِ لخته لخته خون ، چـراغـانی شده

چه‌ستاره؟ این گُلِ پَر پَر حسین فاطمه است
کربـلا از عطر خونش مست و عرفانی شده

همچوقرآن‌صفحه‌صفحه‌پیکرش ازهم گُسست
بنگر این دشت بلا ، اینجا چه قـرآنی شده

هر که یک صفحه دریـده از کتـاب پیکرش
بی گمان بـر این تَنِ صد پاره مهمانی شده

گـرگ‌های بی حیـا و وحشـی انسان نُمـا
اصل دین را ذِبح کردند ،چونکه شیطانی شده؟

کـربـلا سیـراب شـد از ثـار ثـاراللهیـان
حال مستم زان سبب زار و پـریشـانی شده

• چهارشنبه
• 22
• بهمن
• 1399
• ساعت
• 14:49
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

بند اول

امان امان از غربت و(غصه ی جانکاه3)
خواهره تو جای نفس(هی میکشه آه3)

هَمهَمه شد دوروبرت، سنگ میزدن بر پیکرت
رفتی تو گودال
سنان پست بی حیا،با نیزه میزه بی هوا
میونه جنجال

ریخته رو خاکا،خونه تن تو
بردن غنیمت پیرهن تو

(واویلتا2آه وواویلا3)

بند دوم

از روی تل میدیدمت(به زیره خنجر3)
دیدم کناره بدنت(افتاده مادر3)

به زیره دشنه ی جفا،میزدی دست و پا اخا
عزیز خواهر
تارفت سرت به نیزه ها،مارو زدن حرومیا
خیلی برادر

آتیش زدن به خیمه های تو
ریختن به دوره دخترای تو

(واویلتا2آه وواویلا3)

بند سوم

تو اهل‌بیت نبود داداش(حرف حقارت3)
زینب با شمر و حرمله (میره اسارت3)

کوچه های کوفه وشام،خواهرتو سنگ روبام
آبرو ریزی
مجلس اَغیاروای من،میون اَنظار وای من
حرف کنیزی

بزم شراب ودختره حیدر
رأس بریده زینب مضطر

(واویلتا2آه وواویلا3)

• دوشنبه
• 9
• فروردین
• 1400
• ساعت
• 18:21
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

◾زمزمه ی شام غریبان

◾بنداول
شب شام غریبان حسین است
حسین فاطمه نور دو عین است
غریبم وا غریبم واغریبم (۲)

◾بنددوم
گرفت آتش تمام خیمه هایم
ببین تنها میان کربلایم
حسینم بی کفن روی زمین است
به درد و غصه امشب مبتلایم
غریبم وا غریبم وا غریبم

◾بندسوم
رباب از داغ اصغر بیقرار است
ز سیلی چشم طفلان تار تار است
سکینه تشنه لب آبی نخورده
ز آتش گلشن من بی بهار است

• پنج شنبه
• 28
• مرداد
• 1400
• ساعت
• 20:53
• نوشته شده توسط
• حاج مرتضی محمودپور

◾زمزمه ی شام غریبان

◾بنداول
شب شام غریبان حسین است
حسین فاطمه نور دو عین است
غریبم وا غریبم واغریبم (۲)

◾بنددوم
گرفت آتش تمام خیمه هایم
ببین تنها میان کربلایم
حسینم بی کفن روی زمین است
به درد و غصه امشب مبتلایم
غریبم وا غریبم وا غریبم

◾بندسوم
رباب از داغ اصغر بیقرار است
ز سیلی چشم طفلان تار تار است
سکینه تشنه لب آبی نخورده
ز آتش گلشن من بی بهار است

• پنج شنبه
• 28
• مرداد
• 1400
• ساعت
• 20:59
• نوشته شده توسط
• حاج مرتضی محمودپور

◾نوحه سینه زنی
◾بعد از عاشورا

◾بنداول
شام ماتم رسیده کربلا شور و غوغاست
خیمه‌ها شد شرر بار پیکر شه به صحراست
کودکی بین آتش ناله زد ای پدر جان
من فتادم میان آتش قهرسوزان
من یتیم حسینم
بر پدر نور عینم(۲)
واغریبا غریبا وا غریبا غریبا(۳)

◾بنددوم
زیر سم ستوران جسم پاک شهیدان
غرق در خون فتاده روی خاک بیابان
آسمان تیره و تار از غم شاه خوبان
شده بریده گلویی با لب لعل عطشان
وامصیبت از این غم
شد به پا شور ماتم(۲)
واغریبا غریبا واغریبا غریبا(۳)

#مرتضی_محمودپور
@haajmorteza

• چهارشنبه
• 19
• مرداد
• 1401
• ساعت
• 12:10
• نوشته شده توسط
• حاج مرتضی محمودپور

خیمه ها می سوزد و شمع شب تارم شده

در شب بیماریم آتش پرستارم شده

ما که خود از سوز دل آتش به جان افتاده ایم

از چه دیگر شعله ها یار دل زارم شده

پیش از این سقای ما بودی علمدار حسین

امشب اما جای او آتش علمدارم شده

ای فلک جان مرا هر چند می خواهی بسوز

مدتی هست از قضا دل سوختن کارم شده

جز غم امشب پیش ما یار وفاداری نماند

در شب تنهائیم تنها همین یارم شده

من که شب را تا سحر بی خواب و سوزانم چو شمع

از چه دیگر شعله ها شمع شب تارم شده

بس که اشک آیدبه چشمم خواب شب راراه نیست

دود آتش از چه ره در چشم خونبارم شده؟

جز دو چشمم هیچکس آبی بر این آتش نریخت

مردم چشمان من تنها وفا دارم شده

گر گلستان ش

• سه شنبه
• 31
• مرداد
• 1391
• ساعت
• 13:45
• نوشته شده توسط
• علی

اگر صبح قیامت را شبی است ، آن شب است امشب

طبیب از من ملول و جان ز حسرت بر لب است امشب

برادر جان یکی سر بر کن از خواب و تماشا کن

که زینب بی تو چون در ذکر یا رب یا رب است امشب

جهان پر انقلاب و من غریب ، این دشت پر وحشت

تو در خواب خوش و بیمار در تاب و تب است امشب

سرت مهمان خولی و تنت با ساربان همدم

مرا با هر دو اندر دل هزاران مطلب است امشب

صبا از من به زهرا( س) گو بیا ، شام غریبان بین

که گریان دیده ی دشمن به حال زینب است امشب

شاعر:حامد خاکی

• سه شنبه
• 31
• مرداد
• 1391
• ساعت
• 13:56
• نوشته شده توسط
• علی

در قتلگاهت آمدم و سر نداشتی

یک جای سالمی تو به پیکر نداشتی

دیدم تو را چه دیدنی ای پاره ی دلم

حتی لباس کهنه ای در بر نداشتی

جز روی حنجری که همه بوسه اش زدند

جایی برای بوسه ی خنجر نداشتی؟

زینب بمیرد این همه خونی نبیندت

خواهر شود فدای تو یاور نداشتی؟

ته مانده های پیرهنت هم ربوده شد

چیزی برای غارت لشکر نداشتی

ای وای سینه ی تو پر از جای پا شده

یکی دو تا که ارث ز مادر نداشتی

بی کس شدی ز پشت سرت نیزه خورده ای

حق می دهم حسین، برادر نداشتی

شاعر:رضا رسول زاده

• سه شنبه
• 31
• مرداد
• 1391
• ساعت
• 14:15
• نوشته شده توسط
• علی

تو روح پیکر منی؟ عزیز مادر منی؟
مصحف آیه آیه ای یا گل پرپر منی؟
لاله ی سرخ پرپرم، ماه به خون شناورم
قسم به جان مادرم، بگو تو خواهر منی

زائر پیکرت شدم، شبیه مادرت شدم
گناه من بود همین، که تو برادر منی
چه در کنار قتلگه، چه زیر سم اسب ها
چه بر فراز نیزه ها، امام و رهبر منی
به هر کجا که پا نهم کنار پیکر تو ام
به هر طرف که رو کنم، تو در برابر منی
حنجر چاک چاک تو، بوده رگ حیات من
با تن غرق خون خود، روح مطهر منی
ماه به خون طپیده ام، رفتی اگر ز دیده ام
هماره در کنار من، همیشه یاور منی
نام تو حرف اولم، یاد تو ذکر آخرم
تو حرف اول منی، تو ذکر آخرمنی
جانِ به لب رسیده ام، همیشه نورِ دیده ام
اگر چه رفتی از

• سه شنبه
• 31
• مرداد
• 1391
• ساعت
• 14:59
• نوشته شده توسط
• علی

داداش ، ببین قد زینب خمیده
خواب از چشای من پریده ، من ماندم و سر بریده
داداش ، خواهر تو به کی سپردی
کاش منو با خودت می بردی ، تا حالا تازیانه خوردی؟
رفتی نگفتی زینب ، بی تو می شه آواره
رباب و آه و ناله ، از دوری شیر خواره
ببین دارن می دزدن ، گوشواره و گهواره
پاشو سرت سلامت ، بچه ات لباس نداره
حسین غریب مادر
******
داداش ، زینب شده بی سر و سامون
شدیم آواره ی بیابون ، ببین کبوده گونه هامون
داداش ، امون ز دردای نگفته
مصیبتای ناشنفته ، موهات کجا آتیش گرفته؟
شبای عمر زینب ، ببین چه تار و سرده
به دور خواهر تو ، یه عالمه نامرده
کاشکی می شد دخترت ، این روزا رو نبینه
سرت به روی نیزه ، تنت روی زمینه
حسی

• چهارشنبه
• 15
• آبان
• 1392
• ساعت
• 14:59
• نوشته شده توسط
• یحیی

ای کشته( دور از وطن)3 وای وای وای
ای تشنه صد پاره تن،(ای بی کفن وای)3 وای وای وای
شبهای جمعه فاطمه،با ناله و با زمزمه وای 3
گوید حسین من چه شد،نوردوعین من چه شد وای وای
چشم های زینب خونه،اشک علی بارونه
مادر براش می خونه،حسین غریب مادر
((حسین غریب مادر)4)2
ای کشته(دور از وطن وای)3وای وای وای
ای تشنه صد پاره تن،(ای بی کفن وای)3 وای وای وای
شاه غریب و بیکس و(بی لشگرم وای)3 وای وای وای
ای قبله اهل حرم(اهل حرم وای)3 وای وای وای
میسوزه چشام از تب،لبهای خشک اصغرت وای وای وای
محرم از راه اومد،با ناله و اشک و آه،بگو اباعبدالله،حسین غریب مادر
داغ تو کرده پیرم،آنقدر زبون می گیرم
آخر برات می میرم،حسین غری

• دوشنبه
• 31
• شهریور
• 1393
• ساعت
• 16:50
• نوشته شده توسط
• جواد

این هرم تشنگی است به ما لطمه می زند

یا اینکه داغ کرببلا لطمه می زند

از هر طرف به سمت حرم حمله ور شدند

گفتم کجاست عمه ؟...بیا...!لطمه می زند

در یک به هم نشستن این پلک ها ببین

آتش به خیمه های عزا لطمه می زند

سنگی که بر جبین شما رد خون نشاند

به انعکاس آیینه ها لطمه می زند

آن مرد نانجیب چرا نعره می کشد

دارد میان خیمه که را لطمه می زند؟

این گونه ای که کوفه پی قتل و غارت است

انگشتری به دست شما لطمه می زند

آتش گرفته مو و سر و معجری که بود...!

داغ این همه به آل عبا لطمه می زند

با دستهای پهن خودش مرد بی حیا

به صورت ظریف که تا لطمه می زند؛...

زینب چو یک عقاب فرا می رسد و بعد

شلاق ها به

• دوشنبه
• 12
• مهر
• 1395
• ساعت
• 22:09
• نوشته شده توسط
• ایدافیض