کاروان اسرا

◾در منقبت حضرت
◾عقیله ی بنی هاشم(س)

زینب ای دختر کبری علی
ای تو نوری ز تجلای علی
تالی و ثانی زهرای علی
پای رفتار تو امضای علی
تویی اسطوره ی هر رنج و بلا
تویی آن شیر زن کرببلا

قدگردون به مقامت خم شد
دستبوست بخدا خاتم شد
مات و مبهوت تو صدآدم شد
روشن از نور رخت عالم شد
ای بقربان تو صدها مریم
اشک چشم تو به مثل زمزم

شجر از نور ثمر میآید
صدفی هست گوهر میاید
سوز دلها ز سحر میآید
ما رَاَیتُ ز تو بر میآید
توشدی اسوه ی عالم زینب
توشدی ریشه ی هرغم زینب

تو به ساقی شده ساغر زینب
فاطمه هستی و حیدر زینب
به اسیران شده رهبر زینب
تو امامی و پیمبر زینب
تو تجلای همه آل کسا
دین ز توحید توگشته برپا

صبر و ایثار اسیر تو شدند
واژگان نیزه و تیر تو شدند
حیدریون همه پیر تو شدند
عاشقان جمله اجیر تو شدند
سرشکستی سرشکسته نشدی
در ره عشق تو خسته نشدی

• پنج شنبه
• 4
• شهریور
• 1400
• ساعت
• 15:35
• نوشته شده توسط
• حاج مرتضی محمودپور

چون کاروانِ دشتِ بلا، رو به شام کرد
صبحِ امید اهل حرم، رو به شام کرد

قوم یهود از پی تأیید کیش خویش
سجّاد را به بستن دست، اهتمام کرد

چرخ دنی نگر که به کام سگانِ دون
لب‌تشنه آهوانِ حرم را به دام کرد

خاصان سایه‌پرورِ سبط رسول را
خورشید‌وار، جلوه‌گرِ بزمِ عام کرد

آلِ زیاد را به سراپرده داد جای
سبط رسول را شرر اندر خیام کرد

گسترد بر یزید لعین، بستر حریر
بالینِ سیّد حرم از خشتِ خام کرد

بیدار کرد، فتنه‌ی خوابیده در جهان
تا خواب را به دیده‌ء زینب، حرام کرد

(نیر) شرر به خرمن اهل جفا فکنْد
از آتشی که تعبیه اندر کلام کرد

• پنج شنبه
• 11
• شهریور
• 1400
• ساعت
• 13:41
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

دست و پا زخمی از تب زنجیر
همگی زخم خورده از شمشیر

کینه ای های شام می رقصند
جلوی کاروان زهی تقدیر

حرمت یاس های قرآنی
می‌شود زیر پایشان تفسیر

در پی معجرند و نامحرم
می کند هُو به نیت تحقیر

دختر مرتضی علی تنها
می‌شود پای بچه ها درگیر

بچه هایی که زخمی از عشقند
هی لگد می خورند بی تقصیر

اسرا می رسند تا شام و
متهم می شوند بر تکفیر

دل شکستند سنگ شامی ها
چه نکردند این حرامی ها...

• یکشنبه
• 28
• شهریور
• 1400
• ساعت
• 14:58
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

ای ماه سرخ نیزه ها،سالار زینب
قرآن بخوان ای کعبه ی سیار زینب

ابروی تو از سنگ باران در امان نیست
شیب الخضیبی همچنان دلدار زینب

تا چشم در چشمت شدم تو چشم بستی
از شرم حال کوچه و بازار زینب

این روزها دور و برم پر از حرامی ست

دیدی کجا افتاده آخر کار زینب
من رمیِ شیطان می کنم با دست بسته

تکرار زهرا می شود پیکار زینب
شرط مواسات است اینجا سرشکستن

• یکشنبه
• 23
• مرداد
• 1401
• ساعت
• 11:30
• نوشته شده توسط
• محدثه محمدی

دید با چشم خود چهل منزل، اشکِ پنهانِ چشم زینب(س) را
کاروانی که با خودش می بُرد، تشنگی را و خشکیِ لب را

دست و پاها اسیر سلسله بود، شمرِ ملعون امیرِ قافله بود
یک علی(ع) مانده بود غرق غضب! چه کند غیرتِ لبالب را؟!

بچّه ها خسته، پابرهنه، نحیف! زخم شد دستهای کوچکشان
بسکه بر خارها زمین خوردند، گریه کردند تا سحر شب را

روی هر نیزه یک سرِ مظلوم، قاتل جانِ کاروان می شد
تا که با خود تکان تکان میداد، باد موهای نامرتّب را

ناقه ها در کمالِ عریانی، بی کجاوه بدون محمل بود
ساربان ها مقابل نیزه، آب دادند هر چه مرکب را

خسته از راه آمدند امّا، دورشان ازدحام و هلهله بود
همۂ شهر را خبر کردند، تا تماشا کنند زینب(س) را!

• یکشنبه
• 23
• مرداد
• 1401
• ساعت
• 11:31
• نوشته شده توسط
• محدثه محمدی

تا که اشکت ز دوچشم ترت افتاد زمین
کوفیان سنگ زدند و سرت افتاد زمین

مَلَأِ عام همه دورو برم خندیدند
تاکه از ضرب لگد خواهرت افتاد زمین

به روی ناقه نگاهش به عموجانش بود
که ز سیلیِ عدو دخترت افتاد زمین

کربلا نیزهٔ اغیار امانِ تو برید
یاد دارم که چطور پیکرت افتاد زمین

ته گودال به چَشم خودم آنجا دیدم
قاتلت تیغ کشید مادرت افتاد زمین

از همان لحظه اسارت نقشهٔ دشمن شد
که برِ علقمه آب آورت افتاد زمین

• یکشنبه
• 23
• مرداد
• 1401
• ساعت
• 11:33
• نوشته شده توسط
• محدثه محمدی

کسی ندیده که زینب بلند گریه کند
میان هر چه اسیری و بند گریه کند

مقام صبر به خواهر رسیده عاشورا
که دیده خانم پوشیه بند گریه کند

نباید از دل خونین خویش تا که شود
به پیش سرور خود سربلند گریه کند

بجا بود که برای برادری مظلوم
به روی نیزه سرش را برند گریه کند

و اینکه قطع شود تا دو دست عباسش
برای دیدن آن صحنه چند گریه کند

عجیب نیست پسرهای مادری دلخون
یکی یکی که ز پیشش روند گریه کند

هزار روضه ببیند ولی پس از دیدن
نشد که با دل صدها گزند گریه کند

به خود سپرده نباید میان این همه غم
که دشمنش بزند پوزخند گریه کند

برای هر که بخواند همین قدر کافی است
که بر مصیبت زینب بلند گریه کند

• یکشنبه
• 23
• مرداد
• 1401
• ساعت
• 11:36
• نوشته شده توسط
• محدثه محمدی

نزدیک سه روز میشود پیر شدم
از حرمله و زجر و سنان سیر شدم

برخیز و ببین چه آمده بر سر من
برخیز و ببین که سوخت بال و پر من

بعد تو به من سخت تر از سخت گذشت
بختم چقدر بعدِ تو بد بخت گذشت

از روی سنان مرا ببین یک لحظه
پای دل من بیا بشین یک لحظه

هر چند اسیر جمع نامرد هستم
اما بخدا مرد تر از مرد هستم

ولله که کم نشد حسین شوکت من
مانده به سر جاش همه عزت من

معجر به سرم هست حسین غصه نخور
تا مرد حرم هست حسین غصه نخور

• یکشنبه
• 23
• مرداد
• 1401
• ساعت
• 11:39
• نوشته شده توسط
• محدثه محمدی

خداحافظ ای سرزمين بلا
خداحافظ ای نينوا، کربلا

خداحافظ ای خيمه گاه، قتلگاه
خداحافظ ای همدم اشک وآه

خداحافظ ای شمع افروخته
خداحافظ ای خيمه سوخته

خداحافظ ای ياسمن نسترن
خداحافظ ای يادگار حسن

خداحافظ ای ياس ام البنين
خداحافظ ای مشک روی زمين

خداحافظ ای يار گلپوش من
که مانده صدای تو در گوش من

ببين کودکانت همه خسته اند
ببين دست من از ستم بسته اند

سکينه کنار تو جان می دهد
سرت را به عمه نشان می دهد

• یکشنبه
• 23
• مرداد
• 1401
• ساعت
• 11:40
• نوشته شده توسط
• محدثه محمدی

هر چند به دل عزا زیاد است حسین
دور و برِ ما جفا زیاد است حسین

ما چشم به یاریِّ خدا دوخته ایم
روی لبمان دعا زیاد است حسین

یک لحظه نشد چشم به هم بگذارم
در کوفه سر و صدا زیاد است حسین

اینجا به سَرِ یتیم فریاد زدند
بی عاطفه، بی وفا زیاد است حسین

در کوچه به کوچه اش به من سخت گذشت
چون چهرهء آشنا زیاد است حسین

من صابره ام میان طوفان بلا
اما چه کنم بلا زیاد است حسین

شد درد سری ، دردِ سرِ طفلانت
چون سیلیِ بی هوا زیاد است حسین

در مجلسِ صبحِ کاخ، معلومم شد
دور لب تو عصا زیاد است حسین

• یکشنبه
• 23
• مرداد
• 1401
• ساعت
• 11:43
• نوشته شده توسط
• محدثه محمدی

رفتی ودلم را به غم خیمه سپردی
داغ غم گودال به دل خسته فسردی

بارفتنت ای جان برادر چه نمایم
بس گریه نمودم بگرفته است صدایم

با خشکی لبهاتو نمی دانی چه دیدم
یک منظره ای دیدم و ازخیمه دویدم

دیدم به زیر سم ستوران تن وجانت
له گشته تمام تن وقامت کمانت

لطمه زدم وتا سوی دلبرم دویدم
با این تن مجروح به سوی حرم دویدم

دیدم که نه سرداری ونه دستی عزیزم
برگوبه کدام قطعه ی جان اشکی بریزم

راءست به روی نیزه حسین وقتی که دیدمت
من ازخودم وازتو خجالت می کشیدم

آنقدر که زدم سینه برای تو برادر
دنبال تو آمدم به همراهی مادر

انگشتریت نبود به انگشت یمینت
این بوده حسین سزای دستان کریمت

چشمانی که مادر زده بوسه ها همیشه
حالا زده بیرون زسرت به ضرب تیشه

آن نیزه ای که به گودی گلو نشسته
دیدم که دگر جمجمه ی سرت شکسته

خاکستری دیدم رخ ماه تو حسین جان
فهمیدم ازآن چشم ونگاه تو حسین جان

سوی حرمت حمله وراست سگ درنده
پامال خزان آمده اند هزار دونده

گرگی به گل یاس تو او اشاره میکرد
نامردبه حرم به دختران نظاره میکرد

ناموس تو یا حسین ببین میان اعدا
می گرید ازاین غم بخدا حضرت زهرا

• یکشنبه
• 23
• مرداد
• 1401
• ساعت
• 11:52
• نوشته شده توسط
• محدثه محمدی

در گیر و دار قائله زینب اگر نبود
شلاق بود و سلسله زینب اگر نبود

میداد زجر٬ زجر دو چندان رقیه را
آن شب میان قافله زینب اگر نبود

ما بین کربلا و همین روضه های ما
تا حشر بود فاصله زینب اگر نبود

بین صبور های جهان در کتاب ها
یک واژه بود حوصله٬ زینب اگر نبود

ذخرالحسین بود برای مسیر شام
در قصه ی مباهله زینب اگر نبود

از شام تا به کوفه از این بیشتر یقین
پا می گرفت آبله زینب اگر نبود

قطعا پیام کرببلا جاودان نبود
یک پای این معادله زینب اگر نبود

صبر سکینه نیز به سر می رسید زود
در کوچه ها محصل زینب اگر نبود

کشتی شکست خورده ی طوفان طعنه بود
در شام و کوفه ساحل زینب اگر نبود

• یکشنبه
• 23
• مرداد
• 1401
• ساعت
• 12:02
• نوشته شده توسط
• محدثه محمدی

تا که اشکت ز دوچشم ترت افتاد زمین
کوفیان سنگ زدند و سرت افتاد زمین

مَلَأِ عام همه دورو برم خندیدند
تاکه از ضرب لگد خواهرت افتاد زمین

به روی ناقه نگاهش به عموجانش بود
که ز سیلیِ عدو دخترت افتاد زمین

کربلا نیزهٔ اغیار امانِ تو برید
یاد دارم که چطور پیکرت افتاد زمین

ته گودال به چَشم خودم آنجا دیدم
قاتلت تیغ کشید مادرت افتاد زمین

از همان لحظه اسارت نقشهٔ دشمن شد
که برِ علقمه آب آورت افتاد زمین

• یکشنبه
• 23
• مرداد
• 1401
• ساعت
• 12:07
• نوشته شده توسط
• محدثه محمدی

ناز کن هر چه که خواهی که خریدن دارد
بوسه ای از لب پرخون تو چیدن دارد

بروی نیزه نشستی و نگفتی به خودت
دخترت پشت سرت پای دویدن دارد؟

خانه خولی و زهرا و سرت در آغوش
حس مادر به سر سوخته دیدن دارد

اکبرت کو که ببیند هدیه اش را بردند
هدیه از گوش یتیم تو کشیدن دارد

گرچه بال و پر من را همه جا سنگ زدند
با تو بالم به خدا حس پریدن دارد

• یکشنبه
• 23
• مرداد
• 1401
• ساعت
• 12:46
• نوشته شده توسط
• محدثه محمدی

همه جا را سراب میبینم
خانه ام را خراب میبینم

مدتی بعد از آن که رفتی تو
روی دستم طناب میبینم

من بدون تو مرده ام برگرد
خواب بزم شراب میبینم

تشنه جان دادی و نخوردی آب
دادنش را ثواب میبینم

چقد از روی نیزه می افتی
تو بگو من به خواب میبینم

شمر و خولی نگاه بد کردند
دلهره در رباب میبینم

باورم نیست رفتی و ماندم
بخدا که عذاب میبینم

منو دروازه ها و نامحرم
منمو اشک دائم و نم نم

معجری پاره گشته و درهم
قامتی از غم فراقت کم دارم

منم و کوچه های تو در تو
منم و خون تازه ابرو

منم و آتش گرفتن گیسو
منم و نامحرمان رو در رو

منم و کوچه یهودی ها
صورتی مملو از کبودی ها

منم و کودکان جا مانده
خیمه و معجری جامانده

منم و ازدحام و نامحرم
دلهره میچکد از احوالم

• یکشنبه
• 23
• مرداد
• 1401
• ساعت
• 12:52
• نوشته شده توسط
• محدثه محمدی

روضه خوانی نشست بر منبر
گفت هرگز نمیرود از یاد
اهل روضه مرا حلال کنید
دَخَلَت زَینَبٌ عَلَی بنَ زِیاد

روضه خوان گفت روضه ای را که
بکند آب سینه ی فولاد
کاش این جمله جعل بود و دروغ
دَخَلَت زَینَبٌ عَلَی بنَ زِیاد

از زمین و زمان صدا خیزد
جبرئیل است میزند فریاد
غیرتی ها همه به هوش به هوش
دَخَلَت زَینَبٌ عَلَی بنَ زِیاد

روضه خوان گفت و مادرش غش کرد
گفت در کربلا چه ها رخ داد
ناگهان صیحه ای زد و گفتا
دَخَلَت زَینَبٌ عَلَی بنَ زِیاد

زینب و مجلس شراب کجا
معجرش دستِ کوفیان افتاد
ای امام زمان ، ببخش مرا
دَخَلَت زَینَبٌ عَلَی بنَ زِیاد

کوفه دام بلای زینب شد
روبرویش جماعتی صَیّاد
چه گذشته به حال او وقتی ...
دَخَلَت زَینَبٌ عَلَی بنَ زِیاد

دل زینب پر از غم و درد است
دور او مردمان تماماً شاد
کوفیان گرم هلهله وقتی ...
دَخَلَت زَینَبٌ عَلَی بنَ زِیاد

• یکشنبه
• 23
• مرداد
• 1401
• ساعت
• 12:57
• نوشته شده توسط
• محدثه محمدی

از تنت دوری و سرنیزه مکانت شده است
آیه ی کهف خدا ذکر زبانت شده است

سرِ تو دست سنان است و گلویت خسته
خسته از دست تکان های سنانت شده است

بین هجده گل سرخم که به نی می سوزند
زخم پیشانی تو خوب نشانت شده است

برسان از سر نی نیم نگاهی به من و
دخترت که نفسش، مرثیه خوانت شده است

من عزادارم و دستانم اگر بسته، ولی
سنگ ها بر سر من لطمه زنانت شده است

شده امروز مرا همسفر کوفه و شام
آنکه دیروز تو را قاتل جانت شده است

معجر سوخته ی دخترکانت، امروز
بدترین زخم روی روح و روانت شده است

• سه شنبه
• 25
• مرداد
• 1401
• ساعت
• 08:33
• نوشته شده توسط
• محدثه محمدی

منزل به منزل، غصه ام، اشک روانم
با دست بسته، پشت محمل، روضه خوانم

خورشید، بعد از سال ها روی مرا دید
او هم دگر فهمید که بی سایه بانم

با این لباس پاره و وضعی که دارم
همراه با یک لشگر از نامحرمانم

دوره شدم از هر طرف شلاق خوردم
رویم کبود و مثل مادر قدکمانم

ماه دل آرایم، به شوقت سر شکستم
وقتی که کامل شد رخت در آسمانم

در محمل بی پرده رفتم بین انظار
شاگردها دادند با طعنه نشانم

همسایه ی سابق مرا خیرات بخشید
آتش گرفته بند بند استخوانم

دریاب حال دختر دردانه ات را
اشک یتیمی اش زده آتش به جانم

شد هم کلامم ابن مرجانه، برادر
فرزند بد‌کاره زده زخم زبانم

با خطبه هایم خوار کردم بی حیا را
صوت پدر خارج شد انگار از دهانم

میخواست زین العابدین را سر ببرد
سینه سپر کردم که باشد در امانم

لب های تو خونی شد و من دردم آمد
آشفته از برخورد چوب خیزرانم

باور نمی کردم که در زندان بخوابم
باور نمی کردم شود این امتحانم

نذرم شده این که بیایم اربعینت
تا قبر خاکی ات، اگر زنده بمانم

• شنبه
• 29
• مرداد
• 1401
• ساعت
• 09:03
• نوشته شده توسط
• محدثه محمدی

هرلحظه یک جوری بساط گریه جور است
می خواهم از رویت ببوسم نیزه دور است

ای رنگ برگشته ترین سرگشته ی من
نفرین و آه من به دنبال تنور است

اینقدر خود را از روى نیزه نینداز
فکر مرا اصلاً مکن ، زینب صبور است

ما میل در بازار رفتن را نداریم
اما به میل ما نمی باشد، به زور است

بی پوشیه محرم کنار ما نباشد
این کوچه و بازارها صعب العبور است

نان تصدق پیش ما آورده بودند
این چیزها از خاندان ما به دور است

حال ربابَت هیچ تعریفی ندارد
مادر بدون بچه اش زنده به گور است

از کربلا تا شام صد بار اصغر افتاد
خیلی برای حنجرش نیزه قطور است

شاعر:گروه یا مظلوم

• شنبه
• 29
• مرداد
• 1401
• ساعت
• 09:05
• نوشته شده توسط
• محدثه محمدی

◾نوحه زمزمه سینه‌زنی
◾کاروان اسراء اهلبیت

◾بنداول
ای سر غرق به خون آمده‌ای از تنور
تنور خولی شده برای تو مثل طور
کلیم نیزه سوار ای سر سِّر خدا
از سر نیزه دمی به روی دامن بیا
تا ببوسم سر اطهرتت
من به قربان زخم سرت
یاحسین یاحسین یاحسین
یاحسین یاحسین یاحسین

◾بنددوم
صورت خاکستری زده به قلبم شرر
شاهد بازاریم ز تو نبودم خبر
ز راه دور آمدی به خواهر کن نظر
ز تازیانه ببین شکسته شد بال و پر
همسفر با خولی و سنان
از دست شمر دون الامان
یاحسین یاحسین یاحسین
یاحسین یاحسین یاحسین

◾بندسوم
تمام طفلان تو بسته شده با رسن
فرشتتگانت اسیر به پنجه اهرمن
لطمه به صورت زند سکینه‌ات با رباب
رفته به روی نیزه علیِ اصغر بخواب
روی نیزه طفلک رباب
گرفته از حرمله جواب
یاحسین یاحسین یاحسین
یاحسین یاحسین یاحسین

#مرتضی_محمودپور
@haajmorteza

• شنبه
• 29
• مرداد
• 1401
• ساعت
• 15:31
• نوشته شده توسط
• حاج مرتضی محمودپور

یه جای سالم تو تنت نمونده
به قدر یک نگینه انگشتری
قافله سالار روی نیزه ها
بگو منو داداش کجا میبری

غنچه ما رو با سه شعبه چیدن
به روی نیزه ها شکوفه بردن
باب الحوائجای این عالمو
با دست بست سوی کوفه بردن

تن تو روی خاک گرم صحرا
منو با یک قلب کباب می‌برن
من سند آیه تطهیر مو
من و سوی بزم شراب میبرن

پرده نشین خیمه ی عفاف و
میون محملی بی پرده بردن
روم نمیشه بگم که کاروانو
انگاری که به حرمله سپردن

نجف کجاست می خوام شکایت کنم
به روی چادرم که پا میذارن
حرمت ما رو توی کوفه کشتن
که نون و خرما صدقه میارن

علی رو باز تو کوفه زنده کردم
نهج البلاغه ست روی لبهای من
تو رو قسم میدم به مادرم که
از روی نی با دخترت حرف بزن

سرت اگرچه غرق خاک و خونه
رو نیزه ها آیه نور شدی تو
شکسته شیشه ی غرور زینب
چرا که مهمون تنور شدی تو

• شنبه
• 29
• مرداد
• 1401
• ساعت
• 16:18
• نوشته شده توسط
• محدثه محمدی

پشت سر زخمی تو بر سر نیزه
آه شرر بار مرا کشت برادر

بعد تو بر قامت زینب نظر افتاد
کوچه و بازار مرا کشت برادر

کوفه و شام از نفس انداخت مرا و
اذیت و آزار مرا کشت برادر

معجر روی سر من دست کبود است
مجلس اغیار مرا کشت برادر

وارد مجلس که شدم با جگری خون
خنده انظار مرا کشت برادر

چوب به لبهای ترک خورده که میزد
غصه بسیار مرا کشت برادر

کاش که دندان تو در طشت نمی ریخت
کاش دلم در ره برگشت نمی ریخت...

• شنبه
• 29
• مرداد
• 1401
• ساعت
• 16:38
• نوشته شده توسط
• محدثه محمدی

می روی منزل به منزل باشتاب آقای من
بسکه خوردی سنگ..گردیدی گلاب آقای من

از همان بالای نیزه سر بگردان..کن نگاه..
چهره ام مکشوفه شد دور از نقاب آقای من

بیکس و تنهایی ام را پر کن ای لب تشنه سر
گفتگویی گر کنی دارد ثواب آقای من

تا تو هستی پیشِ چشمانم ..ندارم واهمه
بی تو می افتم فقط در اضطراب آقای من

بعدِ تو کارم شبانه روز گریه کردن است
نقش می بندد به چشمانم‌ سراب آقای من

سنگ بر پیشانی ات تا خورد مُردم یا حسین
مثلِ زلفِ تو منم در پیچ و تاب آقای من

غم نخور هرجا که باشم پرچمت بالا برم
می کنم در شام قطعاً انقلاب آقای من

• شنبه
• 29
• مرداد
• 1401
• ساعت
• 17:29
• نوشته شده توسط
• محدثه محمدی

آمدم غوغا کنم با صحبتم این کوفه را
می زند برهم تمامِ غیرتم این کوفه را

ذرّه ای سر خم کنم؟ امکان ندارد یا حسین
خانه ویران کرده گویا عزّتم این کوفه را

خطبه ای خواندم صدایم مثلِ حیدر پُر طنین
اضطراب انداختم با هیبتم این کوفه را

بی حیاها را پشیمان کردم از شور و طَرَب
زلزله ایجاد کرده صولتم این کوفه را

روی نیزه رفته ای قرآن بخوان قاری من
برده در بُهتِ عمیق از حیرتم این کوفه را

صبر را هم ز صبرِ خویشتن کردم خجل
مضمحل کرده ست صبر و طاقتم این کوفه را

من علیّ ِ ثانی ام رزمنده ای غُرّنده ام
آمدم غوغا کنم با صحبتم این کوفه را

• شنبه
• 29
• مرداد
• 1401
• ساعت
• 17:31
• نوشته شده توسط
• محدثه محمدی

آمدی جلوه دهی راهب نصرانی را
یا خجالت بدهی طرز مسلمانی را

آمدی آمدنت دیر مرا روشن کرد
تو عوض کردی تعریف درخشانی را

بوی نان های عراق از سر تو می‌آید
نذری آورده ای این خانه ی لبنانی را

از همان لحظه که چشمم به سر موی تو خورد
متوجه شده ام شرح پریشانی را

تو مسیحای منی تهمت ناحق زده اند
همه ی خلق جهان عیسی عمرانی را

من مسلمان توام ای سر بر نی رفته
از تو آموخته ام بی سر و سامانی را

اشک من کاش به روی لب تو چکه کند
تا کمی، تر کند این خشک بیابانی را

خون زخم سر تو بند نمی آید که
چه کسی سنگ زد این صفحه ی پیشانی را

در حضور همه با مُشک سرت را شستم
تا ببینند کمی شیوه ی مهمانی را
.

• یکشنبه
• 30
• مرداد
• 1401
• ساعت
• 09:35
• نوشته شده توسط
• محدثه محمدی

دیده اند انگار عمری با خدا مانوس‌ها
در پس نام تو، "یا صبوح" و "یا قدوس"ها

در نگاه عالمان شهر، ما دیوانه ایم
درد عشقت را نمی فهمند جالینوس‌ها

ما عجم ها چاکرت هستیم، ای شاه عرب
ای به قربانت سیاوش ها و کیکاووس‌ها

باز هم هم‌سنگ با یک قطره از خونت نشد
گریه‌هامان گرچه شد هم قدر اقیانوس‌ها

از همان ساعت که با سر از کلیسا رد شدی
نام تو برخواست در هر ساعت از ناقوس‌ها

خیمه هایت سوخت؛ دلها سوخت؛ دنیا دود شد
سوخت در این شعله ها بال و پر ققنوس‌ها

زیر و رو شد آسمان؛ غوغای محشر شد زمین
تا به عرش افتاد رد چکمه‌ی منحوس‌ها

آه! یا غیرت! کجایی؟ تا ببینی بعد تو
گشت ناموست اسیر دست بی ناموس‌ها

• یکشنبه
• 30
• مرداد
• 1401
• ساعت
• 09:36
• نوشته شده توسط
• محدثه محمدی

صلى الله عليک - اى خطبه خوان نيزه
دنبال تو مى آيم - با كاروان نيزه
يا اخا قارى قرآنم
بى تو بر لب رسيده جانم
در اين غربت بى تاب و تنها / مى گويم با چشمان دريا
ما رايت الا جميلا ۲
واويلا حسين حسين مظلوم ۳

〰️〰️〰️〰️〰️〰️

جنگيده ام حسين - در راه انقلابم
تا كه دفاع كنم من - از عفت و حجابم
روى لبهام پر از تكبير است
خطبه هايم چنان شمشير است
در كوفه گرچه غرق دردم / هر لحظه در حال نبردم
ياد حيدر را زنده كردم ۲
واويلا حسين حسين مظلوم ۳

〰️〰️〰️〰️〰️〰️

خوابم شده حسين - در شهر كوفه تعبير
مى سوزم از فراقت - با دست بين زنجير
هستم آقا عزادار تو
مى روم بى علمدار تو
من با چشمان غرق الماس / از ظلم و جور قوم خناس
بر نى مى بينم راس العباس ۲
واويلا حسين حسين مظلوم ۳

• یکشنبه
• 30
• مرداد
• 1401
• ساعت
• 09:43
• نوشته شده توسط
• محدثه محمدی

صلى الله عليک - عيساى سر بريده
خورشيد زخمى من - كه رنگ تو پريده
روشن از روى تو شد امشب
دير من اى عزيز زينب
ايمان آوردم با نگاهت / هستم تا محشر در پناهت
جان من فدايى راهت ۲
واويلا حسين حسين مظلوم ۳

〰️〰️〰️〰️〰️〰️

اى كاش عزيز من - پيغمبرم تو بودى
سالار قلب و تاج - روى سرم تو بودى
هستم امشب پريشان تو
نوحه خوان دو چشمان تو
جان به لبهاى من رسيده / با من بگو اى نور ديده
كى حنجر تو را بريده ۲
واويلا حسين حسين مظلوم ۳

〰️〰️〰️〰️〰️〰️

مى بينمت به اين حال - ذهنم پر از سوال است
روى تو اى عزيزم - از چه پر از هلال است ؟
از رخت دود و خاكستر را
من بشويم عزيز الزهرا
اى سالار عطشان حسين جان / اى كشته ى عريان حسين جان
اى جان من اى جان حسين جان ۲
واويلا حسين حسين مظلوم ۳

• یکشنبه
• 30
• مرداد
• 1401
• ساعت
• 09:46
• نوشته شده توسط
• محدثه محمدی

پيكر بى سر حسين به روى زمين
نوحه خوانش شده رحمةُ للعالمين
سينه زن فاطمه / مى كند زمزمه
واحسينا واحسينا ۲

〰️〰️〰️〰️〰️〰️

اين زمين قتلگاه على اكبر است
اى خدا مهد سرخ على اصغر است
ناله هاى رباب / شده در آفتاب
واحسينا واحسينا ۲

〰️〰️〰️〰️〰️〰️

مشک پاره پاره فتاده روى زمين
مى رسد ناله ى حضرت ام البنين
مانده بر خاک علم / تكيه گاه حرم
واحسينا واحسينا ۲

〰️〰️〰️〰️〰️〰️

كربلا غرق در مصيبت و ماتم است
ساربان شادمان ز غارت خاتم است
مى رود تا به شام / کاروان امام
واحسينا واحسينا ۲

〰️〰️〰️〰️〰️〰️

ناله ى فاطمه پر شده در عالمين
هلهله مى كنند ز قتل صبر حسين
بر زمين پيكرش / روى نيزه سرش
واحسينا واحسينا ۲

• یکشنبه
• 30
• مرداد
• 1401
• ساعت
• 10:08
• نوشته شده توسط
• محدثه محمدی

از طشت دیدم ازدحام دورو بر را
میداد چشمانت به چشمانم خبر را

سربازها بالا سر تو جمع هستند
روی سرت دیدم هجوم صد نفر را

اینها نشستند و تو سرپایی عزیزم
پا درد تو آتش کشیده هر جگر را

چشم سفیران سوی وجه الله مانده
دیدند با خنده زنان بی سپر را

قرآن که خواندم نانجیب مست لج کرد
انداخت با چوب از دهانم دو گهر را

دیدم چگونه سربه زیرت کرد کارش
پیش تو میکوبید بین طشت سر را

گوش مرا باید بگیری نشنوم من
حرف در گوشی مشتی بد نظر را

خطبه بخوان ویران کنی کاخ ستم را
خطبه بخوان زنده کنی یاد پدر را

خطبه بخوان تا خنده هایش زهر گردد
تا که ببیند در بیان تو اثر را

تو ذوالفقاری در زبان داری عقیله
بین غل و زنجیر کراری عقیله

• سه شنبه
• 1
• شهریور
• 1401
• ساعت
• 12:08
• نوشته شده توسط
• محدثه محمدی