شهادت امام علی النقی

امشب همه عالم به غم نشسته واویلا واویلا قلب تمام شیعیان شکسته. واویلا واویلا

دشمن تو را آورده از مدینه. واویلا واویلا
کشته تو را مولا به زهر کینه واویلا واویلا

دشمن بی دین توحشیانه واویلا واویلا
برده ترااز خانه ات شبانه. واویلا واویلا

این غم تورامولا نموده آبت. واویلا واویلا
بردند تو را در مجلس شرابت واویلا واویلا

دربزم می مولا شدی پریشان. واویلا واویلا
یاد لب خونین و چوب خزران. واویلا واویلا

ازداغ تو امشب به شورو شینم. واویلا واویلا آقا به یاد زینب و حسینم واویلا واویلا

از داغ تو ریزم سرشک دیده. واویلا واویلا
یاد توو حسین سر بریده واویلا واویلا

زهر جفا زدبردلت شراره. واویلا واویلا
اما

• چهارشنبه
• 15
• اسفند
• 1397
• ساعت
• 11:02
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

دهمین نور حجت یزدان
شیعه امشب ز داغ تو گریان
سامره گشته غرق ماتم وحزن
حسن از سوز غم شده نالان
آه و واویلا آه و واویلا واویلا(3)

ای که عالم همیشه مهمانت
سامره گشته بیت الاحزانت
ای گل گلشن ولاهادی
رسیده ازستم به لب جانت
آه و واویلا آه و واویلا

دشمن از کینه داده برتو عذاب
ها دی دین کجا و بزم شراب
بمیرم بر تو و غریبی تو
زهر کینه کرده وجودت آب
آه و واویلا آه و واویلا

زد شرر زهر کین به پیکر تو
در کنارت نبوده خواهر تو
ندیده روی نیزه ها سرتو
نزدندتازیانه دختر تو
آه و واویلا آه و واویلا

ندیدی کربلا و کوفه و شام
نشنیدی زخم‌زبان، دشنام
بر سر و روی اهل بیت حسین
میزدند سنگ کینه از لب بام
آه و واویلا آه

• چهارشنبه
• 15
• اسفند
• 1397
• ساعت
• 11:09
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

بند اول

قلبم،شده اسیر تو
دستم،شده فقیر تو
هادی،آقای بامرام
عشقم،تویی و والسلام

چشمم،میباره باز برات
هستم،گدای سامرات
هادی،غریب ترین امام
عشقم،تویی و والسلام

نام زیبای تو/میبره دلهارو
یاعلی النقی/جان بقربان تو
ای ولی خدا/جانم ابن الرضا
دستمو دامنت/هادی اشفع لنا

(اشفع لنا،عندالله)

بند دوم

عشقه،حرم باصفات
عشقه،آقا گنبدطلات
میدم،از راه دور سلام
عشقم،تویی و والسلام

دستی،روی سرم بکش
روی،چشم ترم بکش
هادی،غریب ترین امام
عشقم،تویی و والسلام

سائل این درم/عمریه نوکرم
از در خونتون/رزقمو می برم
ای ولی خدا/نور چشم رضا
دستمو دامنت/هادی اشفع لنا

(اشفع لنا،عندالله)

بند سوم

ارباب،سفینة النجات
ارباب،ر

• پنج شنبه
• 16
• اسفند
• 1397
• ساعت
• 10:34
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

در عزای امام هادی(ع)
فضای سامرا تاریک وتار است
درون حجره مردی بیقرار است

دل خونش بود یاد مدینه
بمیرم، او غریب این دیار است

زسوز آتشین زهری جگر سوز
به روی خاک حجره لاله کار است

چنان برخاک غلطانست از درد
که حجره غرق در گرد وغبار است

امام المومنین هادی(ع) مظلوم
جگرپاره زظلمی آشکار است

شود او راحت از جور زمانه
به مرگی همچو بابا رستگار است

امام عسکری آمد کنارش
نشسته دل غمین واشکبار است

سر بابا بزانویش گرفته
زاین غم قلب مولا در فشار است

بخواند آیه ی امن یجیبی
که او مضطرترین روزگار است

دلم کردست یاد سامرایش
زیارتگاه آن غایب نگار است

کنار مرقد جد غریبش
زاشک دیدگانش جویبار است

خدایا قسمتم هم

• شنبه
• 18
• اسفند
• 1397
• ساعت
• 14:35
• نوشته شده توسط
• اسماعیل تقوائی

#امام_هادی_شهادت

کس نیست در این شهر مرا یار خدایا
جز خون دل و آه شرر بار خدایا

گه گوشه زندان و گهی خان سئالیک
جایم شده جای گل و گلزار خدایا

فرزند علیم که به من ارث رسیده
مظلومیت حیدر کرار خدایا

با چاه علی درد دلش گفت ولی من
با ماه کنم درد دل اظهار خدایا

چون ماه فقط دید چه دیدم من مظلوم
از خصم در آن نیمه شب تار خدایا

بردند مرا بزم می و شرم نکردند
از فاطمه و احمد مختار خدایا

می گفت که من شعر بخوانم زبرایش
میکرد براین گفته اش اصرار خدایا

از شرم ؛نگاهم به زمین دوخته بودم
اشکم زبصر ریخت به رخسار خدایا

صحبت شده از بزم می و باز دلم سوخت
بر زینب و بر عترت اطهار خدایا

من مردم و غم نیست چها دی

• شنبه
• 18
• اسفند
• 1397
• ساعت
• 15:33
• نوشته شده توسط
• عبدالحسین میرزایی

#امام_هادی_شهادت

طایری دلخسته دور از آشیانم یاحسین
وقف تو گردیده این اشک روانم یاحسین
بسکه سوزد از غم تو قلب و جانم یاحسین
این دم آخر شده ورد زبانم یاحسین
تا نفس دارم برایت روضه خوانم یاحسین
یاحسین و یاحسین و یاحسین و یاحسین
ً

دورم از شهر و وطن نه بین صحرا مثل تو
بی کس و تنها شدم اما نه تنها مثل تو
سوزم از زهر و کشم روی زمین پا مثل تو
آب هست اما ننوشم جرعه ای تا مثل تو
بر لب آید تشنه لب این نیمه جانم یاحسین
یاحسین و یاحسین و یاحسین و یاحسین

بارها قبر تو را کردند ویران سوختم
یاد حتک حرمتت باسُم اسبان سوختم
زایرت کشتند و من چون شمع سوزان سوختم
یاد اول زائری که شد پریشان سوختم
شاهدم این گریه ه

• شنبه
• 18
• اسفند
• 1397
• ساعت
• 15:35
• نوشته شده توسط
• عبدالحسین میرزایی

دلتنگم و غصه های دیگر دارم
در سینه ی خود غمی مکرّر دارم

هر بار که آمدم ز جا برخیزم
دیدم که نمی شود قدم بردارم

من منتظرم که میهمانم برسد
در حجره ام و هوای مادر دارم

از زخم زبان این جماعت بر دل
زخمی ست که تا لحظه ی محشر دارم

لب تشنه ام و به یاد لب های کسی
می میرم و باز دیده ای تر دارم

گودال من این حجره و زخم خنجر
بغضی ست که در میان حنجر دارم

رگ های بریده اش به خاک افتاد و...
می گفت میان خیمه خواهر دارم

رفتند و دوباره قتل و غارت کردند
انان که به خواهرش جسارت کردند

• شنبه
• 18
• اسفند
• 1397
• ساعت
• 17:25
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

اگر ز زهر جفا سوخت نازنین بدنت
ولیک نیزه نخورده به استخوان تنت

ندید پیکر تو زخم و ،سر بریده نشد
ز سم اسب نگشته است پاره پیرهنت

ز سوز زهر و عطش بال و پر زدی اما
ندید خواهر تو لحظه ای نفس زدنت

هزار شکر برایت کفن مهیا بود
حصیر مردم صحرا نشین نشد کفنت

عدو به مجلس می خواره ها تو را آورد
ولی به خنده نزد چوب بر لب و دهنت
******
شائق

• شنبه
• 18
• اسفند
• 1397
• ساعت
• 17:29
• نوشته شده توسط
• محمود اسدی

◾دو دمه شهادت امام هادی(ع)

◾بنداول
سامرا شد کربلا صاحب عزا زهرا شده
شام غم برپا شده(۲)

◾بنددوم
خون جگر از زهر کین چون زاده زهرا شده
شام غم برپا شده(۲)

• شنبه
• 18
• اسفند
• 1397
• ساعت
• 22:06
• نوشته شده توسط
• حاج مرتضی محمودپور

دشمن اگر چه زهر به من داد از جفا
راحت شدم ولی ز غم و محنت و بلا

هرگز کسی نکرد مراعات حال من
شد قامتم به فصل جوانی ز غم دو تا

چون جد خویش خانه نشین بودم و دریغ
بستند هر دو دست مرا مثل مرتضی

آن شب که خصم در پی مرکب مرا کشاند
بودم به یاد کودک افتاده از نوا

آن دختری که از روی ناقه زمین فتاد
افتاد روی خاک و صدا زد عمو بیا

جای عمو به جای پدر زجر آمد و
او را به قصد کشت کتک میزد،ای خدا

بردند نیمه شب وسط مجلس شراب
آخر نگه نداشت کسی حرمت مرا

بر من لعین تعارف جام شراب کرد
کآن بی حیا نکرد،دمی از خدا حیا

آتش گرفت قلبم و پیوسته سوختم
آن بی پدر به مادر ما داد ناسزا

هر چند اینهمه به دلم غم گذاشتند
هس

• یکشنبه
• 19
• اسفند
• 1397
• ساعت
• 14:54
• نوشته شده توسط
• محمود اسدی

به دیدن پدر تا که رسد پسر
با قلب شعله ور چشمم بود به در
مدینه سوزد از شرار آهم
یارب شده سامره قتلگاهم

میان کوچه ها افتاده ام ز پا
آمد به یاد من از شام پر بلا
یادم نمی ره عمه رو آزردند
در بزم می با دست بسته بردند

با درد و غصه ها عمری عجین شدم
چون جد خود علی خانه نشین شدم
همچون علی اگر به غم مانوسم
کسی نکرده حمله بر ناموسم
******
شائق

• دوشنبه
• 20
• اسفند
• 1397
• ساعت
• 03:15
• نوشته شده توسط
• محمود اسدی

دنیا برای روح بلند تو خانه نیست
جای تو بین مردم پست زمانه نیست

ای ساحل نجات بشر، هادی اُمم
دریا چنین شبیه شما بی کرانه نیست

عاشق نبوده ایم، وگر نه بدون شک
مانند "جامعه" اثری عاشقانه نیست

ای واژه واژه جامعه ات باب معرفت
بی نورتو مسیر خدا را نشانه نیست

چشم تو هیچ وقت گدا را ندیده است
وقت عطا کریم که فکر بهانه نیست

ای سفره دار سامره، ای حضرت کریم
با تو کبوترت که غمش آب و دانه نیست

درسامرا تمام حواست به کربلاست
جز یاحسین روی لبانت ترانه نیست

شش گوشه داری وحرمت شد حسینیه
چون روضه خوان تراز تو دراین آستانه نیست

شکرخدا که روی تن نیمه جان تو
جای کبودی و اثر تازیانه نیست

شعرا:
حمیدرضاعباسی
حمی

• دوشنبه
• 20
• اسفند
• 1397
• ساعت
• 15:28
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

بند اول:

تنم میسوزه از سَم
زیرِ لب هر دم
مرگمو میخوام
از خدا کم کم

شده این زهر کاری
تو خونم جاری
با لبِ تشنه
جون دارم میدم

میسوزم از زهر ، من هم دمادم
مثلِ رضا و بابا جوادم

خدایا من غریبه آلِ حیدرم
اسیره بسترم ، شبیه مادرم

غریب اِبنُ الْجواد

بند دوم:

دیگه رمق ندارم
رفته قرارم
جفای دشمن
داده آزارم

شدم این دم آخر
غمگین و مضطر
جگرم سوخته
خیلی بیمارم

شکسته بالم ، من بی شکیبم
توی سامرا خیلی غریبم

به حال و روز من ، ببار ای آسمون
شده جیگرم و دهنم پرِه خون

غریب اِبنُ الْجواد

بند سوم:

امون از بزمِ شراب
شد حالم خراب
از غمه زینب
چشمامه پُر آب

به لب روضه ی جَدَّم
دارم با ماتم
از غمه گودال
من

• دوشنبه
• 20
• اسفند
• 1397
• ساعت
• 16:18
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

سلامِ ما به تو ای قبلهٔ جان همه
ابنُ الرّضا،نور چشم علی و فاطمه
جان و جانانِ جوادی
میکنم با گریه یادی
از حدیث غربتِ تو
سیّدی امامِ هادی
سَیّدی امامِ هادی...

به سوگ تو همهٔ اَرض و سَما گریه کرد
مادرِ تو با علیّ مرتضیٰ گریه کرد
جانِ عالَمین فدایت
گِریَم از سوز عزایَت
شده اِی مَسمومِ کینه
سامرا شد کربلایت
سَیّدی امامِ هادی...

گریه کند از غمت فاطمه با بوتراب
بُرده تو را ‌دُشمنَت میانِ بزمِ شراب
خصمِ تو حُرمَت شکسته
ای امامِ غصّه دیده
در عزایت سوزد این دل
از غمِ سَرِ بریده
آه و واویلا حسین جان...

• دوشنبه
• 20
• اسفند
• 1397
• ساعت
• 16:39
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

در این شهر بی وفایی ، غریب و بی آشنایی

جدا از شهر مدینه ، تو مظلوم سامرائی

دو چشمم شده ابر بهاری

نمایم برایت بی قراری

بمیرم چرا زائر نداری

سلام ای آقای غم کشیده

عزادار تو با اشک دیده

ببین گشته زهرا مادر تو ، قد خمیده

واویلا ، غریب سامراء

شبانه پای برهنه ، دویدی و گریه کردی

بگو در آن مجلس آقا ، چه دیدی و گریه کردی

نشسته چه بغضی در گلویت

که بازی شده با آبرویت

شرابی تعارف کرده سویت

گلویت را دست غم فشرده

لب و دندانت چوبی نخورده

کسی ناموست را تا به این مجلس ، نبرده

واویلا ، غریب سامراء

امان از شام و عذابش ، امان از آن اضطرابش

امان از تشت طلا و ، امان از بزم شرابش

خدا شده زینب پر

• دوشنبه
• 20
• اسفند
• 1397
• ساعت
• 17:20
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

به شهر غربت،زغصه جان دادي

غريب و بي ياور،ياحضرت هادي(ع)

به ياد شهر،مدينه گرياني

تو پاره ی قلب پور سلطاني

(آه واويلا)

تو را می بردند غريب و سرگردان

شبانه تا بزم شراب نامردان

ولي نكرده كسي تماشايت

نخورده چوبي به روي لبهایت

(آه واويلا)

ميانه خانه تو را كفن كردن

زتن لباست را كه در نياوردن

سلام ما بر تني كه عريان شد

تمام گيسوي او پريشان شد

(آه واويلا)

• دوشنبه
• 20
• اسفند
• 1397
• ساعت
• 17:23
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

دلم گرفته که مرغ هوایتان باشم
هوایی نفس ربنایتان باشم

اگر چه عید رسیده ولی ادب این است
دوباره همدم شال عزایتان باشم

تمام جامعه را خواندم و نفهمیدم
بیا و حق بده محو دعایتان باشم

خدا کند که تو دست مرا بگیری باز
خدا کند که فقط من گدایتان باشم

چه می شود که به رسم "مدافعان حرم"
فدای غربت صحن و سرایتان باشم

دعا کنید لیاقت خدا به ما بدهد
شب شهادتتان سامرایتان باشم

کبوتر دل من جلد بامتان باشد
همیشه پیرو نور کلامتان باشد

• دوشنبه
• 20
• اسفند
• 1397
• ساعت
• 17:59
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

من گدای آستانبوس امام هادیم
منصب شاهانه دارم چون غلام هادیم

نام نیکویش نقیّ و کنیه ی او بوالحسن
روح کوثر او بود من مست جام هادیم

نوگل باغ سمانه در زمانه نامدار
واله اجلال و مفتون مقام هادیم

عشق می ورزند بر او شیعیان اهلبیت
من فدای عاشقان حق مرام هادیم

اوست باب عسکری پور تقی سبط رضا
خاکسار درگه ذوالاحترام هادیم

از چهل بیش است و از پنجاه کم او را حیات
خونجگر از حسرت و آه مدام هادیم

مولدش شهر حجاز و مدفنش در سامره
دست ما کوتاه و محروم از سلام هادیم

کرد مسمومش عدو در سوّم #ماه_رجب
داغدار از دل چو لعل نیلفام هادیم

ای «کلامی» بشنو از دلبند او صاحب زمان
با فغان گوید به فکر انتقام هادیم

• پنج شنبه
• 23
• اسفند
• 1397
• ساعت
• 12:27
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

بسم الله الرحمن الرحیم
اَللّهُمَّ كُنْ لِوَلِيِّكَ الْحُجَّةِ بْنِ الْحَسَنِ صَلَواتُكَ عَلَيْهِ وَ عَلى آبائِهِ في هذِهِ السّاعَةِ وَ في كُلِّ ساعَةٍ وَلِيّاً وَ حافِظاً وَ قائِداً و َناصِراً وَ دَليلاً وَ عَيْناً حَتّى تُسْكِنَهُ أَرْضَكَ طَوْعاً وَ تُمَتِّعَهُ فيها طَويلاً

چشم خورشید محلی به سیاهی ندهد
سینۀ نور ، به خفاش پناهی ندهد

خصم بیهوده به دنبال حسن میگردی
شبِ تاریک چراغی به نگاهی ندهد

تا که دریایِ علی هست کسی جز بی عقل
به بیابانِ عطش وعدۀ ماهی ندهد

کوهی از جنسِ طلا گر به کفم بگذارند
سینه از عشقِ تو آقا پَرِ کاهی ندهد

رَختَم از تارِ وفا پُودِ غلامی ست که دل
یک نخش را به دو صد خرق

• دوشنبه
• 5
• فروردین
• 1398
• ساعت
• 16:50
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

سبک ۴ ـ ذکر / شور ـ سلام
آقا ـ سلام ما به سامرایت
به ناله های بی صدایت
ببین که آمده نشسته
به پای روضه ات گدایت
مولا ـ یا حضرت امام هادی(۴)
آقا ـ کمر به کشتنِ تو بستند
به قتل تو کمین نشستند
به بزم جام و می گساری
چگونه حرمتت شکستند
مولا ـ یا حضرت امام هادی(۴)
آقا ـ غم جهان به سینه ای تو
چو وارث مدینه ای تو
شبیه مادر شهیده
اسیر بغض و کینه ای تو
مولا ـ یا حضرت امام هادی(۳)

• پنج شنبه
• 8
• فروردین
• 1398
• ساعت
• 21:02
• نوشته شده توسط
• حسن فطرس

من آن صیدم كه بین دام این بیگانه افتادم
من آن شمعم كه در این بزم بى پروانه افتادم

من آن مرغ گرفتارم بیا مادر تماشا كن
به كنج این قفس پربسته و بى دانه افتادم

دلِ شب از پی مركب پیاده میدویدم من
به یاد عمّه ى جان داده در ویرانه افتادم

مرا بزم شراب آورده اى؟ شرمى كُن از زهرا
به یادِ عمّه ها در مجلس بیگانه افتادم

چو دیدم این همه زیور به روى تاج و تخت تو
به یاد گوش مجروح گلِ دُردانه افتادم

به من در حالت مستی جسارت میكنى یادِ
لب بى آب و چوبِ زاده ى مرجانه افتادم

اِمامه از سرم انداختى مویم پریشان شد
بیاد گیسوان درهم و بى شانه افتادم

• پنج شنبه
• 20
• تیر
• 1398
• ساعت
• 11:19
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

نیمۀ شب امام را بردند
خانه و خانواده مضطرب است
نگران امامِ هادی شد
سامرا بی قرار و ملتهب است

من بمیرم که پیش چشمانش
سَبِّ جدِّ گرامی اش کردند
دل هفت آسمان به درد آمد
بس که بی احترامی اش کردند

می بَرَندش بدونِ عمامه
غربت از چشمهاش معلوم است
خوب که ، در رُخش نگاه کنی
مثل جدّش علیست؛ مظلوم است

جان به قربان آن امامی که
دستهایش به غصه زنجیر است
علتِ بردنش به بزم شراب
به گمانم به قصد تحقیر است

متوکّل مقابل حضّار
اندکی آمد و توقّف کرد
بی حیا از شرابِ در دستش
به امام دهم تعارف کرد

خواست تا که امام هادی را
نحوه‌ٔ دیگری عذاب دهد
گفت با او که شعر میخوانی؟
منتظر ماند تا جواب دهد

حضرتش قصد شعر خواندن

• پنج شنبه
• 20
• تیر
• 1398
• ساعت
• 11:20
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

دیگه از این زندگی سیرم واویلا۳
تو غریبی دارم می میرم واویلا۳

من غریب افتادم دورم از شهر و دیارم
کاش دمِ آخر سر رو پای زهرا بزارم

ماهمه بچهء پیمبریم
غنچهء باغ یاس پرپریم
داغ مدینه کشته ماها رو
ما غصه دار داغ مادریم

وای واویلا۲

ناله م از بی کسی بلنده واویلا۳
دشمنم قبر من رو کَنده واویلا۳

وای جوونیمُ عمرمُ بُرده خزون به غارت
وای یکی نیست تا برام بگیره بزم مصیبت

آی شیعه ها برام گریه کنید
برای بچه هام گریه کنید
به سامرا بیائید و واسه
گریهء بی صدام گریه کنید

وای واویلا ۲
خونه م آخر شد قفس من واویلا۳
نمیاد بالا نفس من واویلا ۳

وای با لبی پر خون مینالم غرق نوایم
وای یاد دست و پا زدن شاه سر جدا

• سه شنبه
• 6
• اسفند
• 1398
• ساعت
• 12:28
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

◾ایام شهادت امام هادی(ع)

هادی راه دین سلام علیک
نور عرش برین سلام علیک
سامرا آمدم به عشق شما
حال زارم ببین سلام علیک

روزیم تا به دست زهرا شد
جامعه خوانده‌ام دل وا شد
خون شده جاری از دو دیده‌ی من
دل من گوشه‌ی حرم جا شد

دل من سوزد از غریبی تو
روضه‌خوان خوانده از غریبی تو
جامعه هر که خوانده دیدم فاش
بر زبان رانده از غریبی تو

من فدای غریبیت آقا
در خروش از غم تو شد دریا
ای تو مظلومتر ز هرمظلوم
با تو دل میرود به کرببلا

به غم تو خدا سرشته گلم
روضه‌‌ی تو شرر زده بدلم
بهر روضه گریز میخواهم
من ز لبهای خشک تو خجلم

زهر کین زد شرر به جان و تنت
خشک شد از عطش لب و دهنت
خیزان لیک بر لب تو نخورد
نشده غار

• چهارشنبه
• 7
• اسفند
• 1398
• ساعت
• 11:21
• نوشته شده توسط
• حاج مرتضی محمودپور

لطفا حق روضه ادا شود-

سینه ات از کینۂ زهری کشنده شعله ور
از نفس افتادی و کم کم، کمانی شد کمر

سامرا آهی کشید و پیکرت را بوسه زد
مضطر و صاحب عزا شد «جامعه» از این خبر

ساحتِ پیشانی ات را تب احاطه کرده بود
چیره میشد بر تنت هر لحظه دردی بیشتر

بیهوا دردِ بدی پیچید در پهلوی تو
داغِ مادر زنده شد! ای وای از دیوار و در

کاش مثل مجتبی(ع)؛ خواهر کنارت داشتی
تا که میشد با نگاهش ناله هایت مختصر

زهر؛ ذره ذره دید ِ چشم هایت را گرفت
بر زمین انداختَت سرگیجه هایِ مستمر

حنجرت میسوخت! شد لب های خشکت ناتوان
«وا حسینم(ع)» گفتی و افتاد آتش در جگر

روضه خوانِ جدّ عطشانت شدی در احتضار
پاک کردی اشک را از گوشۂ چشما

• پنج شنبه
• 8
• اسفند
• 1398
• ساعت
• 10:31
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

بند اول

ای دومین ابن الرضا،هادی امام سامرا
ای کشته ی زهر جفا،هادی امام سامرا
ای معدن جود و سخا،هادی امام سامرا
ای بر درت حاتم گدا،هادی امام سامرا

حرم سامرایت
قبله گاهه دل ما
با نگاهه رئوفت
حل شود مشکل ما

سیدی مولا مدد
ایها الهادی النقی

بند دوم

ای قبله ی حاجات ما،هادی امام سامرا
بر شیعیان نور هدا،هادی امام سامرا
ای درگهت دارالشفا،هادی امام سامرا
ای ذکر تو مشکل گشا،هادی امام سامرا

به فدای تو آقا
جان ناقابل ما
در عزای تو خونه
دل شده حاصل ما

سیدی مولا مدد
ایها الهادی النقی

بند سوم

ای که شدی پاره جگر،مظلوم امام سامرا
چون مادرت بشکسته پر،مظلوم امام سامرا
با یاد جدت چشم تر،بودی امام سامرا
لب

• یکشنبه
• 11
• اسفند
• 1398
• ساعت
• 19:31
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

بند اول

مظلوم امام هادی
مسموم امام هادی

آتیش گرفته جگرم
میسوزه از پا تا سرم
بالا نمیاد نفسم
میسوزه چشمای ترم

آتیش گرفته بدنم
میریزه خون از دهنم
بالا نمیاد نفسم
روضه خون بی کفنم

قلبم و پاره،کرده زهر جفا
زمینگیرم کرد،دشمن بی حیا
برای من شد،سامرا کربلا

(مظلوم امام هادی
مسموم امام هادی)

بند دوم

اومده مادر به برم
میکِشه دست روی سرم
طاقت ندارم ببینم
قد خمیده ی مادرم

اومده با قد کمون
اومده با اشک روون
طاقت ندارم ببینم
رو صورتش داره نشون

قلب منو خون،کرده زهر جفا
دارم میسوزم،از غم کوچه ها
برای من شد،سامرا کربلا

(مظلوم امام هادی
مسموم امام هادی)

بند سوم

تا بردنم بزم شراب
دادن منو خیلی عذاب
ب

• یکشنبه
• 11
• اسفند
• 1398
• ساعت
• 19:34
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

ای آن که زحق خویشتن محرومی
این نیست عجب اگر که تومظلومی

سوگند به خاک غربت سامره ات
تو وارث علم یازده معصومی

• سه شنبه
• 13
• اسفند
• 1398
• ساعت
• 09:45
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

ای کعبه ی اهل تولّا سامرایت
چارم علی،جان همه عالم فدایت
جن و بشر،حتی ملک باشد گدایت
عالم بود پر از کرامات و عطایت
با اینهمه قدر تو را نشناخت دشمن
با دشمنی از پا تو را انداخت دشمن

از سوز زهر کین ترک خورده لبانت
بدجور تا کردند با تو دشمنانت
این کارشان سوزانده مغز استخوانت
قبر تو را کندند پیش دیدگانت
دل سوخت و خونابه از چشم تر افتاد
دلها به یاد نبش قبر اصغر افتاد

آقا دلت را از ستم بی تاب کردند
بر تو تعارف تا شراب کردند
قلب تو را مانند جسمت آب کردند
خیلی اهانت بی حساب کردند
ای گل تو را گلچین به طعنه پرپرت کرد
آن بی ادب توهین به نام مادرت کرد

جای شما در مجلس می خوارگان نیست
هرچند دیگر در تنت جز

• دوشنبه
• 19
• اسفند
• 1398
• ساعت
• 02:21
• نوشته شده توسط
• محمود اسدی

دهمین امامم و خون جگرم
کس نداند که چه آمد به سرم
بخدا از طعنه ها راحت شدم
گرچه سوخت از زهر کینه پیکرم

چی بگم چه درد و رنجی کشیدم
چی بگم چه صحنه هایی رو دیدم
بدتر از همه اینا بگم چی بود
حرفای ناروایی رو شنیدم

یکسره دشمن منو داده عذاب
دیده ام پر خون و سینه ام کباب
نیمه شب با دستای بسته خدا
منو بردن توی مجلس شراب

بجز از این مجلس می خوارگی
قامت من از غمی تا نشده
شکر حق اینجا دیگه با کعب نی
پای زن تو مجلسش وا نشده

یاد عمه زینبم افتادم و
یاد اون ساعت که سخت از پا نشست
بخدا قسم ازش نمی گذرم
اونی که غرور عمّه مو شکست

با کف دست بی بی های کوچولو
صورتاشونو پوشونده بودنو
به نقاب و پوشیه نیاز نبود
آخه

• دوشنبه
• 19
• اسفند
• 1398
• ساعت
• 02:25
• نوشته شده توسط
• محمود اسدی