اشعار مدایح حضرت فاطمه زهرا

پرواز می دهیم كه بال و پرت كنیم
معراج می بریم كه پیغمبرت كنیم
دیگر بس است خلوت چله نشینی ات
وقتش رسیده است مقرب ترت كنیم
دسته گل قدیمی خود را از این به بعد
دست تو می دهیم كه تاج سرت كنیم
حالا نماز شكر بخوان فدیه ات بده
تا صاحب زلال ترین كوثرت كنیم
می خواستیم فرق كنی با پیمبران
می خواستیم آینه ی دیگرت كنیم
این سیب را بگیر و برای خودت ببر
وقتش شده است فاطمه را دخترت كنیم
شایسته است با پدر فاطمه شدن
از خانواده ی پسری ابترت كنیم
می خواستیم نسل تو زهرا نسب شود
ضرب المثل برای عجم تا عرب شود
خورشید، آفتابی انور فاطمه است
صبحی اگر كه هست بدهكار فاطمه است
آیینه اش سه مرتبه خود را ظهور داد
پیغمبر و علی

• یکشنبه
• 8
• اردیبهشت
• 1392
• ساعت
• 15:38
• نوشته شده توسط
• یحیی

دور از بهار روی تو گل رنگ و بو نداشت
بی آفرینش تو فلک آبرو نداشت
ممکن نبود نام تو را بر زبان برد
یکبار هم، رسول خدا گر وضو نداشت
وقتی که شادمانی تو شادی خداست
دنیا به غیر خنده ی تو آرزو نداشت
پاکی ز اشک نم نم تو آب می خورد
دل بی زلال گریه ی تو شستشو نداشت
منظور حق ز خلقت عالم وجود توست
دنیای بی تو ارزش یک تار مو نداشت
دیوان نور مدح تو قرآن لقب گرفت
کوثر اگر نداشت مِی ای در سبو نداشت
این آسمان وصف تو بسیار دیدنی ست
مدح تو از دهان پیمبر شنیدنی ست

• دوشنبه
• 9
• اردیبهشت
• 1392
• ساعت
• 16:19
• نوشته شده توسط
• یحیی

یا بن الزهرا/ گرچه دلم پر اشتباهه/ نامه ی عمر من تباهه/ به گردنم شال سیاهه
یا بن الزهرا/ یه عاصی حقیر و پستم/ اگر چه قلبتو شکستم/ سیاپوش مادرت هستم
مادرت میون بستر افتاده خیلی به زحمت
اگه میری تا مدینه من و هم ببر عیادت
یا ابن الزهرا/ مادر تو چشم انتظاره/ هزار ساله که بی مزاره/ این غصه خیلی گریه داره
یاابن الزهرا/ تو منجی و بنده نوازی/ آقا تو فارسُ الحجازی/ باید براش حرم بسازی
تابلویی نصب می کنن که آرزوی همه دلهاست
با وضو وارد بشید که حرم حضرت زهراست

شاعر : رضا تاجیک

دانلود سبک

• یکشنبه
• 3
• شهریور
• 1392
• ساعت
• 15:03
• نوشته شده توسط
• یحیی

یاس کبود

تقدیم به بانوی عالم شعرهام:

کنار رود روان لحظه ی شهادت یاس
و قایق دل تنگم، پناش قامت یاس
و شاه بیت غزل هام غصه باران اند
ز لحظه های غریبانه ی حکایت یاس
همیشه پنجره ی دل به غصه ها باز است
شیار پنجره ها رو به بی نهایت یاس
میان قطره ی فوّاره ی غزل هایم
نکرده اشک غریبانه، ترک عادت یاس
دلم که در پی چشمان یاس پر می زد
نشسته تا که ببیند غم شکایت یاس
و در جزیره ی پَرتی نشسته ام به نگاه...
شکسته شاخه ی پر بار استقامت یاس
و خشک می شود اینجا در این جزیره دلم
و تکیه گاهِ من اینجاست...قد و قامت یاس
سراینده:آمنه نقدی پور

• دوشنبه
• 11
• شهریور
• 1392
• ساعت
• 15:37
• نوشته شده توسط
• آمنه نقدی پور

یا فاطمه ، تویی چشمه ی برکات
پیرهن مشکی ، پوشیدم برای عزات
می ریزم ستاره برات
آرزومه که بمیرم توی روضه هات
شده جاری کوثر چشم گریه کنات
شد فاطمیه ، فصل اشک و عزا
شد فاطمیه ، مادرِ روضه ها
شد فاطمیه ، عزای هل اتی
شد فاطمیه مبدا کرببلا
ردم نکن ، تویی که معنی ولایتی
ردم نکن ، تو که شفیعه ی قیامتی
ردم نکن ، ای که دلیل هر اجابتی ، مادر
مدد مدد ، ام ابیها
******
اباصالح ، نظری به ما بنما
تا که آخر ، بمیریم مثه شهدا
مثه غنچه های ولا
اونایی که می پریدن به سوی خدا
مثه لاله های بی برگ کرببلا
زنده شد اسلام ، با خون شهدا
شرمنده ایم از ، همه ی شهدا
جامونده ایم از ، قافله ی کربلا
رویای شبها کربلا کرببلا
آقا

• پنج شنبه
• 14
• شهریور
• 1392
• ساعت
• 06:35
• نوشته شده توسط
• یحیی

(به سبک گل من دووم بیار)
(سه شب)
طلیعه ی فاطمیه
فاطمیه قصه ی غم و درد حیدره
فاطمیه مادری بین دیوار و دره
تو فاطمیه دلا میگیره عزیز حیـدر شـفـا میگیره
تو فاطمیه خدای اعلی بـرای زهـرا عزا میگیره
فاطمه یافاطمه
******
تا تو هستی مادرم ، غمی نیست از بی کسی
میدونم فردا میای ، تو به دادم میرسی
عزیزحیدر تویی همون که میون قلب خدا نشستی
ضمانتم رو پیش خدا کن ای آبروی تمام هستی
فاطمه یافاطمه
********************************
شب شهادت
زبانحال امیرالمومنین (ع)
گل من دووم بیار توی این آشفتگی
علی رو تنها نذار تو خزون زندگی
یه عمریه تو کنار مایی برام دعا کن حاجت روایی
گل پیـمـبر بـهـار حـیـدر خـدا نـیـاره دم جد

• پنج شنبه
• 14
• شهریور
• 1392
• ساعت
• 06:48
• نوشته شده توسط
• یحیی

دلم به ياد غريبي،بهانه مي گيرد
براي لحظه ي دفن شبانه مي گيرد
زمان لحظه ي تشيع سوره ي كوثر
علي تمام خودش را به شانه مي گيرد

شاعر : مجید قاسمی

• چهارشنبه
• 9
• بهمن
• 1392
• ساعت
• 05:41
• نوشته شده توسط
• یحیی

قامت پنجره این بار شکست
حیف شد حرمت دیدار شکست
آمدم پیش تو آهی بکشم
بغض بین در و دیوار شکست
خواب دیدم که به دارم زده اند
گریه کردم کمر دار شکست
آن قَدَر سخت به من سنگ زدند
که دل سنگ هم انگار شکست
قلمم - حکم سرافرازی ها -
پیش تو خم شد و ناچار شکست

شاعر : رضا کرمی

• پنج شنبه
• 10
• بهمن
• 1392
• ساعت
• 14:11
• نوشته شده توسط
• یحیی

سایه ی لطف شما روی سر ما مستدام
مادر ارباب های نوکران ...! از ما سلام

نامتان تندیسی از حجب و حیا و عصمت است
من همیشـــه نامتان رو میبرم با احتـرام

کعبه هم آید مگر حاجت بگیـــرد از شما
چادر حجب شمـــــا گردد محل استــلام

لطفتان گر شامل این کمترین نوکر شـود
آنچنان خوشبخت میگردم،شود دنیا به کام

با شما بودن دلیـــل آبرومنـــدی ماست
بی شما حتی شود آبی که مینوشم حرام

افتخــــارم این بود هستم گــدای لطفتان
تا ابد هستــم غلام عشقتان را من غلام

رضا قاسمی

• یکشنبه
• 26
• دی
• 1395
• ساعت
• 19:25
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

مادرم گفته که من
بیمهٔ ام ابیها هستم
خادم خانه ی مولا هستم
مادرم گفته فقط
باید از عشق علی دم بزنی
بوسه به تربت و بر چوبهٔ پرچم بزنی
تو که هیئت باشی
خاطر من جمع است
سایه مادر ارباب پناهی امن است
او که باشد انگار
منم آنجا هستم
مادرم خادمهٔ سفره بزم روضه ست
عشق هیئت دارد
گوشهٔ سجاده، خاک تربت دارد
من به لطف مادر
عبد آقا هستم
مادرم گفته که آقا آمد
بفروش این دو النگویم را
بده دست آقا
نذر صحن مادر
خرج احداث ضریح
یا که سقاخانه
هر چه آقا به صلاح است خودش خرج کند
مادرم حسرت دیدار به جانش مانده
روز و شب می گوید
صبح فردا هستم؟
مادرم لحظه به لحظه هر دم
تلفن میزندُ حال مرا میپرسد
با صدایی پُر مهر
تو کجایی

• دوشنبه
• 27
• دی
• 1395
• ساعت
• 08:13
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

بی بی جان،بخدا به لطف تو مدیونم
بی بی جان،پای نوکری تو می مونم
بی بی جان،بذا تا همه بگن دیوونم

بی بی جان،تو کریمه ای و من بیچاره
بی بی جان،غم وغصه رو سرم آواره
بی بی جان،این گدافقط شمارو داره

قرار قلب زارم ،حضرت معصومه
فقط تویی دلدارم، حضرت معصومه
خدایی دوست دارم ،حضرت معصومه

یا حضرت معصومه،حضرت معصومه
...............
بی بی جان،تو دوای بدترین دردایی
بی بی جان،تو مثال حضرت زهرایی
بی بی جان،تو قرار این دل شیدایی

بی بی جان،به تو وبرادرت محتاجم
من مثله،موجیم که بین این امواجم
شبهای،حرمت میشه شب معراجم

زیارت رویامه، حضرت معصومه
بهشت این دنیامه،حضرت معصومه
برادرت مولامه ، حضرت معصومه

یا حضرت م

• دوشنبه
• 27
• دی
• 1395
• ساعت
• 08:16
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

خاکستر این لانه اصلا دیدنی نیست
آتش در این کاشانه اصلا دیدنی نیست

در پیش چشمان ترِ یک شمع خاموش
افتادن پروانه اصلا دیدنی نیست

وا می‌شد این در رو به اقیانوس و امروز
پشت در این خانه اصلا دیدنی نیست

دستان ساقی بسته و ساغر شکسته
خون بر درِ میخانه اصلا دیدنی نیست

وقتی بیفتد چادر خاکی، خدایا!
هم از سر و هم شانه اصلا دیدنی نیست

بر صورت معصوم یک زن جای یک دست
ـ یک دست نامردانه ـ اصلا دیدنی نیست

باور کنید افتادن یک مرغ زخمی
بین چهل دیوانه اصلا دیدنی نیست

«من خود به چشم خویشتن دیدم که جانم...»
نه رفتن جانانه اصلا دیدنی نیست

شاعر : قاسم صرافان

• جمعه
• 1
• بهمن
• 1395
• ساعت
• 10:54
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

ازآنچه در دوجهان هست بیشتر دارد
فقط خدا ست که از کار او خبر دارد

یکی برای علی ماند و آن یکی همه بود
اگر چه لشکر دشمن چهل نفر دارد

عقیق سرخ از آتش نداشت واهمه ای
کسی که کفو علی می شود جگر دارد

کمر به یاری تنهایی علی بسته
میان کوچه اگر دست بر کمر دارد

سر علی به سلامت چه باک از این سردرد
محبت ولی الله درد سر دارد

کسی که شهر سر سفره قنوتش بود
چگونه دست به نفرین قوم بردارد؟!

صدا زد: (( اشهد ان علی ولی الله))
ولی دریغ که این شهر گوش کر دارد

زمان خوردن حق علی و اولادش
سقیفه است و احادیث معتبر دارد

سقیفه مکتب شیطانی خلافت بود
سیاستی که برایش علی ضرر دارد

کنیز بیت علی خاک را طلا می کرد
سقیفه ر

• چهارشنبه
• 20
• بهمن
• 1395
• ساعت
• 13:58
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

کوه جود و یَمِ سخا زهرا
روح یاسین و هل اتی زهرا

سوره کوثر است در وصفش
معنی شمس و ضّحی زهرا

بوسه زد مصطفی دو دستش را
گفت بابا ترا فدا زهرا

آیت نور را بود مشکواة
کوکبُ درّی از خدا زهرا

راضی از اوست کرد،گار مبین
هرکه از او رضا بود زهرا

آسمان شهامت ایثار
مظهر ذات کبریا زهرا

بر امامان و وارثان نبی
شده نامش گره گشا زهرا

سند محکم بهشت بود
دوستیش صف جزا زهرا

آشنا با حقیقت دین است
هرکه شد با تو آشنا زهرا

پدرت خاتم النبیین است
شوهرت حجت خدا زهرا

دخترانت چراغ ایمانند
پسرانت خدانما زهرا

روز محشر خدای عزّ و جل
بتو بخشد گناه ما زهرا

غیر تو برکه میشود تفسیر
کوثر و نورو هل اتی زهرا

توئی آنکس که ر

• یکشنبه
• 1
• اسفند
• 1395
• ساعت
• 10:55
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

اسماء بریز آب که قلبم مذاب شد

این مرد از خجالت این چهره آب شد

اسماء بریز آب که آتش گرفته ام

دیدی چگونه خانه من هم خراب شد

من چند بار شسته ام و هم نیامد

خونت هنوز می چکد از زخم تازه ات

این سنگ غسل شاهد پهلوی سرخ توست

ای خاک بر سرم چه کنم با جنازه ات

دریاب حال کودکانِ خودت را ببینشان

با گریه آستین سر دندان گرفته اند

حالا كه وقت بردن تابوت مادر است

از من نشان خانه ی سلمان گرفته اند

حالا عزای کندن قبر گرفته ام

حالا برای بردن تابوت مانده ام

این جای تیغ کیست که بر بازوی تواست

این نقش دست کیست که مبهوت مانده ام

آه ای غرور من پس از این وقت تسلیت

لبخندها به دیدن یار و تو می رسند

برخیز

• دوشنبه
• 2
• اسفند
• 1395
• ساعت
• 18:38
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

گرچه در این شام غم، ماه عزا کامل است

در دل تاریک شب، غسل و کفن مشکل است

سیلی طوفان به باغ، هست مصیبت ولی

اوج غم باغبان سوختن حاصل است

رود به هر جا روَد عاشق دریا شود

موج به هرجا زنَد، دلخوشی اش ساحل است

وای که دارد اجل حلقه به در می زند

در خم دیوار و در، پهلوی او حائل است

او گه گلوبند اوست، موجب عتقُ العبید

اوست که افطار او شام شب سائل است

آه که در کربلا حادثه تکرار شد

دید سری روی نی در جلوی محمل است

سرخ و خجل علقمه از قدم مادر است

بوسه گه فاطمه دست ابوفاضل است

تیر و سنان می زند بوسه به چشمان او

دست عمود حدید بر رخ او مایل است

گفت که دستان من پیشکش کوچکی است

جان به فدای حسین ت

• دوشنبه
• 2
• اسفند
• 1395
• ساعت
• 18:40
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

در کوچه ای شد راه بندان گریه کردم

با روضه زهرا فراوان گریه کردم

تصویر جنگ سنگ و شیشه دردناک است

میزد به پشت شیشه باران ، گریه کردم

من با لهوف روضه هایش خو گرفتم

با خط به خط بیت الاحزان گریه کردم

در اوج گریه روضه را انکار کردم

آتش برایش شد گلستان ، گریه کردم

دیدم که زیر روسریش گریه می کرد

من نیز چندین بار پنهان گریه کردم

وقتی صدای گریه ام میرفت بالا

با آستین در بین دندان گریه کردم

شد روضه ی غسلش تمام و مثل زخمش

من بعد از آن روضه کماکان گریه کردم

• دوشنبه
• 2
• اسفند
• 1395
• ساعت
• 18:44
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

به مسلخ می برند این تیره روزان ، روشنایی را

سلاح خویش می سازند این زهد ریایی را

خدا تنها در این عالم به دست یک نفر داده ست

زکار حضرت مشکل گشا، مشگل گشایی را

شگفتا ساقی دل خون به کوثر می شود مدیون

که از طوفان نهر عشق، دارد این رهایی را

زهی بانوی بی همتای آتش سوز دریا دل

که دارد خاکسار خویش ، مرغان هوایی را

گل ((خیر العمل)) چیده ست ((حورالعین)) ز چشمانت

که از ((خیر البشر)) بو برده ای ((خیر النسایی)) را

خدا را شعله ها از عشق تو در جان قرآن است

که دائم گرم می دارد چراغ ((هل اتی)) یی را

چراغ روشن هفت آسمان کرده ست نور تو

به دست مصحف خاتم ، نگین ((انما)) یی را

شب تشییع تو فریادها در حن

• دوشنبه
• 2
• اسفند
• 1395
• ساعت
• 18:45
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

ای هردو جهان قبضه به مشتت زهرا

از داغ پدر خمیده پشتت زهرا

رازی که نگفتی پسرت صادق گفت

آن ضرب غلاف تیغ کشتت زهرا

***

رفتی و تنی سوخته از تب بردی

آرام مرا به جان زینب بردی

با آمدنت به خانه ام فاطمه جان

نه سال صفا دادی و یک شب بردی

***

از داغ تو من به خویشتن می پیچم

این نسخه ی دردیست که من می پیچم

تو دست مرا ز بند وا کردی و لیک

من دست تو در بند کفن می پیچم

• دوشنبه
• 2
• اسفند
• 1395
• ساعت
• 18:48
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

می نویسیم اگر یا زهرا
کار داریم همه با زهرا

مینویسیم هزاران دفعه...
فاطمه، فاطمه، زهرا، زهرا

وصف او را ز سر ناچاری...
مینویسم، و الا زهرا...

فاطمه بود سراپا احمد
مصطفی بود سرا پا زهرا

هر کسی را که ز نسلش دیدیم
حرمی داشته، الا .... زهرا

شاعر : استاد علی اکبر لطیفیان

• چهارشنبه
• 8
• شهریور
• 1396
• ساعت
• 08:06
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

آتشی در خانۀ اهل کسا انداختند
ریسمان بر گردن شیر خدا انداختند

بدتر از آن ریسمان این بود که ، در پشت در
یاس هجده سالۀ او را ز پا انداختند

با لگد گیرم چنان انداختندش بر زمین
پیش چشم دخترش زینب چرا انداختند

فرصتِ آنکه سرش را خم کند پیدا نکرد
دست ، سمت صورت او بی هوا انداختند

دور از چشم علی فضه بیا امداد کن
با لگد هم طفل من را هم مرا انداختند

از علی شد هتک حرمت وقت مسجد بردنش
از سرش عمّامه از دوشش عبا انداختند

دیدنِ این چادر خاکی علی را می کشد
روی چادر چند تایی ردِّ پا انداختند

آتشی را کز درِ این خانه شعله می کشید
بعدها در خیمه های کربلا انداختند

دیدهء عباس روی نیزه ها پُر آب شد
دختری را ب

• یکشنبه
• 20
• اسفند
• 1396
• ساعت
• 14:22
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

حرام گشته به آتش، جدا شده است ز نار
به نام فاطمه،حيران نام فاطمه ام

نگفته حاجتمان را روا كند بانو
هميشه شكر گذار مرام فاطمه ام

تمامي بركات از علي و آل عليست
خوشم كه پيروِ اين يك پيام فاطمه ام

سه روز روزه گرفت و غذا به سائل داد
تمام عمر گداي صيام فاطمه ام

چهل نفر همه در جنگ با علي بودند
عجيب در عجب از اين قيام فاطمه ام
مهدی داوری

• دوشنبه
• 21
• اسفند
• 1396
• ساعت
• 14:09
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

چه شد که یاس من آشفته است و تاب ندارد؟
سؤال بحث برانگیز من جواب ندارد

چقدر دور خود از درد و آه و ناله بپیچد
گل بهاری من تاب پیچ و تاب ندارد

چه رفته بر سر او این چه اتفاق غریبی‌ست
که قرص صورت او طاقت نقاب ندارد

جهان شب‌زده در خواب غفلت است به هر حال
چرا که درک درستی از آفتاب ندارد

اگر بخواهد و نفرین کند چه جای تعجب؟
مگر کتاب خدا آیۀ عذاب ندارد؟

• پنج شنبه
• 27
• دی
• 1397
• ساعت
• 20:02
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

اگرچه «تحتِ کسا» یک حدیث جای تو بود
همیشه قلب رسول خدا کسای تو بود

تو مثل نبضِ نُبی* در حریم قلب رسول
کنار کوثر وحی خدا، سرای تو بود

بهشت بودی و، گل‌های سبز و سُرخت نیز
بهارِ عاطفۀ باغ دست‌های تو بود

طنین نالۀ مولا که ریخت در دلِ چاه
جگر خراش‌ترین بغض در صدای تو بود

شکسته قامت تو، ایستاده قامت بست -
نماز را- که علی، روح مقتدای تو بود

فدای آن همه زخمی که از نهایت درد
همیشه دست علی بهترین عصای تو بود

غریب می‌روی ای یاس دامن یاسین!
کدام خاطره جز درد آشنای تو بود؟

تو در کنار علی بودی و، فقط او بود
که تا مسافرت خاک، پا به پای تو بود

فقط نگاهِ علی بود در شب تودیع
که سوگوارترین ابر در عزای تو

• چهارشنبه
• 3
• بهمن
• 1397
• ساعت
• 11:43
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

تا روان دارم به تن گویم ثنای فاطمه
افتخارم این بود هستم گدای فاطمه

نیستم لایق اگر مقبول درگاهش شوم
جا گرفتم از کرم زیر لوای فاطمه

درد خود را من به بیگانه نگویم تا ابد
میزنم بوسه براین دارالشفای فاطمه

شیر داده مادرم‌بامهر زهرا و علی
لطف مادر بود گشتم آشنای فاطمه

بر سلاطین جهان هرگز ندارم احتیاج
ریزه خوار م چونکه بر دولتسرای فاطمه

حاتم‌ طائی به آن جاه و جلال حشمتش
سائل است اندر سرای باصفای فاطمه

خلقت زهرا شده باعث به ایجاد جهان
ماخلق هم خلق گشته از برای فاطمه

اولیا ی و اوصیای گشته غلام درگهش
انبیا ئ محتاج باشد بر عطای فاطمه

گفت پیغمبر که زهرا میوه قلب من است
حق شود راضی به محشر ازرضای فا

• دوشنبه
• 8
• بهمن
• 1397
• ساعت
• 18:38
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

بايد كه مشروح خبر بسته بماند
در حين گريه چشم تر بسته بماند

ديوار تا زهرا رسيد آنجا به خود گفت
اي كاش هر جور است،در بسته بماند

جاي تبر بر پهلوي در باز مانده
سخت است آثار تبر بسته بماند

پاي گروهي باز شد در بيت حيدر
تقدير شد دست پدر بسته بماند

رد ميشد از كوچه حسن همراه مادر
اما نشد چشم پسر بسته بماند

با آنكه روضه باز بود و كوچه بن بست
كاري كنيد اين روضه سربسته بماند

• سه شنبه
• 9
• بهمن
• 1397
• ساعت
• 18:27
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

اين روزها كارم به جاي خانه داري
بغض است و داغ و اشك و آه و بيقراري

دستم كه ديگر كلأ افتاده ست از كار
بايد كنم كم كم دگر فكر مزاري

من دوست دارم مادر اين خانه باشم
اما شده اين زخم پهلو سخت كاري

پرسيد ديشب دخترم با گريه از من
آيا براي زندگي ميلي نداري

او را نشاندم بار ديگر روي زانو
دادم به زينب دخترم اميدواري

مرگ از خدا كردم طلب در گريه هايم
با آنكه بي من مرتضي را نيست ياري

لبخند آمد روي لب هايم دوباره
ديدم همينكه ساخته اسما عماري

همسايه ام ديشب دعا بر مرگ من كرد
من كه هميشه كرده ام همسايه داري

• سه شنبه
• 9
• بهمن
• 1397
• ساعت
• 19:40
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

انگار با این دردهایت خو گرفتی
دیدم که زینب را سر زانو گرفتی

دیدم برای حاجت همسایه هایت
یک دست،ذکر یاعلی یاهو گرفتی

نان پختی و خانه مرتب کردی امروز
در دست خود بار دگر جارو گرفتی

از چه مرا شرمنده کردی بیش از پیش
تا پشت در هی دست بر پهلو گرفتی

انسیه الحورا نگاهم کن دوباره
اشکم درآمد بسکه از من رو گرفتی

رنگت پرید اما نگفتی درد داری
در زیر چادر دست بر بازو گرفتی

دیگر نمی آید صدای گریه هایت
انگار با این دردهایت خو گرفتی

• سه شنبه
• 23
• بهمن
• 1397
• ساعت
• 20:32
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

گل، بی‌تو رخصت چمن آرا شدن نداشتگل نه، که غنچه نیز دل وا شدن نداشت
بی‌مهرِ ماه روی تو، هرگز ستاره‌ایای زُهره روی! زَهرۀ زهرا شدن نداشت
خیر کثیر! قدر تو این بس که غیر توکس افتخار کوثر طاها شدن نداشت...
غیر از تو هیچ دختری، ای مادر پدر!شایستگی «اُمّ اَبیها» شدن نداشت
نخلی که بود سایه‌نشینِ سرشک تودر ریشه هیچ، حسرتِ طوبی شدن نداشت
دانم چرا ز خاک تو لاله نمی‌دمیدسرّ مگوی تو، سرِ گویا شدن نداشت
گمگشته تربت تو اگر چهره می‌نمودتا حشر، کعبه فرصت پیدا شدن نداشت...

• یکشنبه
• 9
• تیر
• 1398
• ساعت
• 14:29
• نوشته شده توسط
• TzwSVsOw

این آستان كه هست فلك سایه‌افكنش
خورشید شبنمی‌ست به گلبرگ گلشنش

تا رخصت حضور نیاید شب طلوع
مهتاب از ادب نتراود به روزنش

جاری‌ست موج معجزۀ جویبار غیب
در شعلۀ شقایق صحرای ایمنش

اینت بهشت عدن كه دور از نسیم وحی
بوی خدا رهاست به مشكوی و برزنش

كو محرمی كه پرده ز راز سخن كشد
دارد زبان ز سبزۀ توحید سوسنش

تا زینت همارۀ هفت آسمان شود
افتاده است خوشۀ پروین ز خرمش

سر می‌نهد سپیده دمان پای بوس را
فانوس آفتاب به درگاه روشنش

جای شگفت نیست كه این باغ سرمدی
ریزد شمیم شوكت مریم ز لادنش

روز نخست چون گل این بوستان شكفت
عطر عفیف عشق فرو ریخت بر تنش

محتاج نقش نیست كه گردد بلند نام
گوهر، جهان فروز بر آید ز

• یکشنبه
• 9
• تیر
• 1398
• ساعت
• 14:56
• نوشته شده توسط
• TzwSVsOw