شهادت امام حسن مجتبی(ع)

از بس درون خانه ام آزار دیدم
خون جگر را بر روی رخسار دیدم
از بعد آن زهری که بر جانم اثر کرد
دیگر تمام چیزها را تار دیدم
خانه نشین دوّم آل عبایم
در مدّت عمرم بلا بسیار دیدم
بر روی منبرهای مسجدهای این شهر
بی حرمتی بر حیدر کرّار دیدم
بغضی شکسته در گلویم جا گرفته
از کودکی خود را به روی دار دیدم
یادم نرفته ماجرای بین کوچه
آن صحنه را در خاطرم صدبار دیدم
دیدم چگونه مادرم را بی هوا زد
روی کبودش را کمی خونبار دیدم
شعله زبانه می کشید از تار و پودم
وقتی که آتش بر در گلزار دیدم
بعد از وقوع ماجرای درب و دیوار
یک تکه چادر را روی مسمار دیدم
از ضربه های بی امان تازیانه
او را میان بسترش تبدار دیدم

• یکشنبه
• 17
• دی
• 1391
• ساعت
• 15:39
• نوشته شده توسط
• عفاف

مقیـم وادی غـربت، امـام غــم ها بود
غریب شـهر خودش نه! غریب دنیا بود
رهـا نمود کنیـزی به برگ ریحــانی
فدای جود و سخایش، چقدر آقا بود!
نمی گذاشت کسی نـاامیـد بـرگردد
کریم بود و گره ها به دست او وا بود
چقدر طعنه شنید و چقدر سختی دید
مـیــان مـردم نامـرد بی حیـا، تـا بود
تمام عمر شریفش رفیق غم بود و
انیس ناله و فریاد و گریه، زیرا بود...
هماره یاد نماز نشستــه ی مـادر
و در دعای قنوتش به یاد زهرا بود
شاعر: مجید لشکری

• یکشنبه
• 17
• دی
• 1391
• ساعت
• 16:34
• نوشته شده توسط
• عفاف

یه مدینه یه بقیع یه بقیع و یه امام
یه امام و یه مزار خاکی و بی سایبون
که دلا رو کرده خون
نه حرم نه رواقی
نه یه شمعی و نه یه چراغی
نه یه خادم و نه یه زائر
که روی خاکش بریزه آب
می سوزونه قبرش و آفتاب
یعنی میشه یه روز بیاد که
سنگ قبر براش بذاریم
بنویسیم رو سنگ قبرش
غریبی که مادر نداره
آخر برات یه گنبد طلا می سازیم
حرم مثه حرم امام رضا می سازیم
شهید بی وفایی و کشته ی زهر همسرش
صدای مادری میگه حسن غریب مادره
یه خواهری سینه زنه نوحه های برادرش
صدای مادری میگه حسن غریب مادره
یه مدینه یه کریم یه غریب بن غریب
یه امام غم نصیب
که اگه یه ذره از غصه هاشو رو دوش عالم بذارن
قد دنیا خم میشه تا بشکنه
آقایی که

• یکشنبه
• 30
• مهر
• 1396
• ساعت
• 17:14
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

فدای جسم خسته ات
امام بی حرم
غریب خانه و وطن
حسن یا ذوالکرم
فدای اشک خواهرت
تموم عالمه
می باره تو مصیبتت
دو دیده ی ترم..
(امام بی حرم ،حسن امام بی حرم)
بین تموم اهلبیت ع ،
چی دیده این دلت
یه کوچه و یه چادری
که میشه قاتلت
مدینه و مغیره رو
یادت می مونه و
همیشه سیلی عدو
میاد مقابلت
(امام بی حرم ،حسن امام بی حرم)
می باره خون تو روضه هات
همیشه چشم من
الهی نوکرت برات
بمیره یا حسن
یکی نبود بگه به اون
پلید بی حیا
یه مادرو جلو چشای کودکش نزن
(امام بی حرم،حسن امام بی حرم)

• سه شنبه
• 24
• مهر
• 1397
• ساعت
• 18:52
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

سبک:چرا ز دخترت نمی گیری خبر
آقای من ای مقتدای بی حبیب
بودی تو حتی توی خونتم غریب
گرچه به غیر از غصه چیزی ندیدی
تو جواب کنایه ها می خندیدی
من بمیرم برات آقای من کارشونه زخم زبون زدن
تو مدینه راحت نذاشت تو رو کینه ی یه بیوه زن
غریب آقام غریب آقام آقام
آقای من تو مدینه قدت خمید
کی جانماز و از زیر پاهات کشید
دلت اسیر زخم طعنه ها شده
روی مغیره به روی تو وا شده
کنایه هاش شده گزنده و راه تو رو همش می بنده و
هی میاره باز اسم مادرت پیش تو می خنده و
غریب آقام غریب آقام آقام

شاعر : رضا تاجیک

دانلود سبک

• دوشنبه
• 18
• آذر
• 1392
• ساعت
• 12:08
• نوشته شده توسط
• یحیی

افتاده بود روی زمین خواهرش رسید
ام المصائب آمد و بالا سرش رسید
سر را به روی دامن زهرائی اش نهاد
یک کاسه آب دست امام غریب داد
سر خود سرش که چادر مادر نکرده است
کم مادری برای برادر نکرده است
بانوی روضه ها سخنش را شروع کرد
واویلتا حسن حسنش را شروع کرد
بر روی خاک سر نگذاری سرم فدات
بال و پرت شکسته و بال و پرم فدات
پا بر زمین نکش جگرم تیر می کشد
پشت و پناه من کمرم تیر می کشد
دق می کنم که سرفه امانت بریده است
درد جگر به سینه و پهلو رسیده است
زهرش درست بر جگر تو شراره زد
بر روی زخم گم شدن گوشواره زد
خیلی قدیم زخم دلت بی شماره شد
با نامه ی فدک جگرت پاره پاره شد
پایین پات قاسم دلخون نشسته است
بالا سرت

• دوشنبه
• 18
• آذر
• 1392
• ساعت
• 12:10
• نوشته شده توسط
• یحیی

حرف هایی نگفتنی دارد
لحظه لحظه غروب چشمانت
روای زخم های کهنه ی توست
اشک های بدون پایانت
شدت غم چه بی‌کران کرده
آسمان دل وسیعت را
غیر زینب کسی نمی فهمد
راز شب گریه ی بقیعت را
بین این مردمان بی غیرت
سهم آئینه ی دلت آه است
دم به دم روی منبر خورشید
صبّ مولا چقدر جانکاه است
سالیانی است آتش حسرت
در نگاهی کبود شعله ور است
زخم هایت هنوز هم تازه‌ست
دل تنگت هنوز پشت در است
دلت آخر چگونه تاب آورد
طعنه های مغیره را یک عمر
چه به روز دل تو آوردند
در و دیوار و کوچه ها یک عمر
دم نزد از مصیبت کوچه
پلک های صبور آئینه
تند بادی کبود و بی پروا
کوچه بود و عبور آئینه
دست سنگین باد و صورت گل
ساحت آینه دوباره شکست
سیل

• سه شنبه
• 19
• آذر
• 1392
• ساعت
• 12:49
• نوشته شده توسط
• یحیی

با یاد تو که غصه شماری کنم حسن
جاری ز چشم، اشک بهاری کنم حسن
تا که رسم به روضه ی سبز مصیبتت
سوگند بر تو لحظه شماری کنم حسن
باید اجازه از طرف مادرت رسد
تا از جگر به یاد تو زاری کنم حسن
پنجاه شب برای حسین تو سوختم
تا اشک ناب بهر تو جاری کنم حسن
حتی نوادگان تو صاحب حرم شدند
کی می شود برای تو کاری کنم حسن
گنبد نه، ضریح نه، تنها برای تو
باید که فکر سنگ مزاری کنم حسن
تنهاترین امامی و بی کس ترین غریب
گریه بر آنکه یار نداری کنم حسن

شاعر : جواد حیدری

• سه شنبه
• 19
• آذر
• 1392
• ساعت
• 12:55
• نوشته شده توسط
• یحیی

داروی دردم شده زهر اعدا

راحت شدم می روم نزد زهرا

دیگر نبینم به كوچه به هر جا ، دستی كه زد از جفا مادرم را

آه ، دلم پاره پاره ز غم هاست

آه ، دلم تنگ دیدار زهراست

ای ، حسن جان

******

داد از غم بی وفایی مدینه

كرده اثر بر دلم زهر كینه

شد قاتلم همسرم ای خدایا ، بنشسته داغی دگر روی سینه

آه ، میان غریبان غریبم

آه ، كه در خانه هم بی حبیبم

ای ، حسن جان

دانلود سبک

• چهارشنبه
• 15
• مهر
• 1394
• ساعت
• 06:23
• نوشته شده توسط
• حمید

ای که داری در دلت صدها امید

آدمی زنده است اما با امید

عاشقان را می برد بالا امید

پس مشو هرگز از این در نا امید

" تو مگو ما را به آن شه بار نیست

با کریمان کارها دشوار نیست"

پشت این در گاه گاهی آمدیم

غالباً با روسیاهی آمدیم

بین این دریا چو ماهی آمدیم

گر چه هر دم با گناهی آمدیم

صاحب این خانه بد رفتار نیست

با کریمان کارها دشوار نیست

ای نگاهت مهربانی را دلیل

نوکر حلقه به گوشت جبرئیل

کاش می بستم به قبر تو دخیل

دست ما کوتاه و خرما بر نخیل

در گدایی دستمان بیکار نیست

با کریمان کارها دشوار نیست

با وجود تو کرامت جلوه کرد

در جمل غوغای نامت جلوه کرد

صلح باعث شد مقامت جلوه کرد

بر همه عق

• چهارشنبه
• 18
• آذر
• 1394
• ساعت
• 14:30
• نوشته شده توسط
• حمید

زهر را در طشت برگرداند اما با جگر

خونِ دلها از دهانش ریخت یکجا با جگر

لحظه لحظه ، لخته لخته ، غصه هایش فاش شد

تازه افشا شد چه کرده بغضِ اعدا با جگر

تازه سر وا کرد فریادِ سکوتِ مجتبی

طشت ، معنا کرد غمهای حسن را با جگر

غربت و تنهایی و بی یاریِ او جای خود

این روایت شرحِ ، عمری داغِ زهرا با جگر

داغ احمد ، داغ مولا ، داغ زهرا ، در دلش

روی هم انباشت ، حالا گشت ، معنا با جگر

زخم سیلی ، زخم پهلو ، زخم سینه ، زخم گوش

بود دهها سال زخم بی مداوا با جگر

هیزمِ آتش گرفته ، تیغ ملجم ، میخ در

این اماناتی است که ، می کرد غوغا با جگر

سوز قرآنش هزاران مرثیه همراه داشت

با زبان ، هر آیه ای ، می خواند

• چهارشنبه
• 18
• آذر
• 1394
• ساعت
• 14:42
• نوشته شده توسط
• حمید

یا حسن جان دل ما حزینه

از فراق تو ای بی قرینه

ما بگریم برای عزایت

جان فدایت غریب مدینه

ای ، گل باغ زهرا

ای ، پسر مرتضی

دل ، شده غرق عزا

یا حسنِ مجتبی

******

ای که ذرات هستی برایت

ناله ها سر دهند از عزایت

در چهل سال خود بعد مادر

گریه ها کردی از کوچه و در

من، از غمت می میرم

از ، ماتمت دلگیرم

بی ، تو ز دنیا سیرم

یا حسنِ مجتبی

******

سهم تو جام زهر جفایت

رزق ما جان سپردن به راهت

گشتی از خون دل ها لبالب

در برت ناله ها کرده زینب

از ، کینه ی همسرت

شد ، پاره آن جگرت

آه ، که چه آمد سرت

یا حسنِ مجتبی

شاعر : محمد مبشری

دانلود سبک

• چهارشنبه
• 18
• آذر
• 1394
• ساعت
• 15:15
• نوشته شده توسط
• حمید

دل من بیقراره ، وقتی بارون میبار

فکر قبر توام که ، سایبونم نداره

برای مدینه ، مرغ روحم میزنه پرپر

برای مدینه ، بیقراری میکنه نوکر

برای مدینه، میخونم روضه بادلی مضطر

بخدا ازین غصه شیعه خوندل میشه

وقتی بارون می‌باره قبر تو گل میشه

ای غریب آقام یابن الزهرا حسن جانم

******

غم تو بی ‌شماره ، جگرت پاره پاره

جون دادی وقتی دیدی ، روی خاک گوشواره

عمریه می‌سوزی ، برای روضه های مادر

عمریه می‌سوزی ، یاد زخم بال کبوتر

عمریه می‌سوزی ، می‌خونی روضه با دلی مضطر

مادرم بین کوچه روی خاکا افتاد

سیلی و مشت و لگد خورد و ازپا افتاد

ای غریب آقام یابن الزهرا حسن جانم

******

لحظه ی احتضاره ، داره چشما

• شنبه
• 6
• آذر
• 1395
• ساعت
• 15:57
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

شهید کوچه ها گردیده مسموم
شده نیلی رخ این ماه معصوم
کنار بسترش زینب بگرید
بگرید آنطرف مولای مظلوم
به حسینش رو کرد آقا، به سختی وا کرده لب را
بگوید لا یوم ک یو،مک یا اباعبدالله
در آن صحرا،شوی تنها،حسین جانم
سرت بر نیزه ی اعدا حسین جانم
آه ،واویلا واویلا واویلا..
پر از تیر جفا شد پیکر او
شبیه روضه های مادر او
در آنجا میخ در بود و گل یاس
در اینجا ناله های خواهر او
سفر کردی اما امشب،دمی بنگر حال زینب
که ذکر"حسین را دارم"،شده ذکر زینب بر لب
تو رفتی خواهرت ماند و غریبی ها
تو رفتی و حسینت مانده غم ها
آه،واویلا واویلا واویلا

• سه شنبه
• 24
• مهر
• 1397
• ساعت
• 18:56
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

غزل شهادت حضرت امام حسن مجتبی ع
من گلي از گلشن و گلخانه‌ي پيغمبر
من امامِ‌ مجتبايم نورِ چشمِ حيدرم
شرحِ حالم را حکایت می کند نه آسمان
من حديثِ غربتِ آن ارغواني كوثرم
بوسه زد پيغمبرِ خاتم به لب‌هايم ولي
لاله گون شد جای آن با عقده های حنجرم
مي‌روم از اين سراي بي‌وفاي زندگي
اي خدا راحت شدم از قاتلانِ مادرم
اين دلم داند كه دشمن وقتِ تشييع تنم
مي‌زند تيرِ جفا از هر طرف بر پيكرم
مي‌شود تابوت من جولانگه تيرِ عدو
چشم عالم مي‌شود هر لحظه هر جا مضطرم
زينبم از بسكه ديده پاره‌هاي این جگر
خون دل ها خورده من شرمنده‌ي آن خواهرم
مادرم اكنون بيايد از براي التيام
با قد خم گشته‌ام افتاده به پاي اين درم

• سه شنبه
• 24
• مهر
• 1397
• ساعت
• 19:10
• نوشته شده توسط
• حسن فطرس

مادر رسیده جان من برلب
ببین که هستم من به تاب و تب
شد لحظه های آخرم امشب
ای مادر من
دانی چه آمد بر سرم مادر
شد پاره پاره جگرم مادر
ازظلم و جور همسرم مادر
ای مادر من
مادر ببین گل تو پژمرده
مانند تو حسن زمین خورده

کسی نداند که چها دیدم
تنها نهواز بیگانه نالیدم
از آشناهم طعنه بشنیدم
ای داد بیداد
بدتر به مسجد بر روی منبر
دیدم نشسته قاتل مادر
می کرد اهانت بر من و حیدر
ای داد بیداد
عدو زده از بغض بابایم
عصای زهرآلوده بر پایم

از کودکی پاره جگر باشم
ز داغ کوچه شعله ور باشم
نشد برای تو سپر باشم
ای مادر من
عدو دو ست خود به بالا برد
یادم نمی رود تو را آزرد
صورت تو محکم به دیوار خورد
ای مادر من
سیلی به

• چهارشنبه
• 25
• مهر
• 1397
• ساعت
• 13:54
• نوشته شده توسط
• محمود اسدی

پاره جگر شدم ولی باشد
قاتل من مصیبتی دیگر
امان زِ داغ روی نیلی و
چادر خاکی شدهٔ مادر
صورت حوریه کجا سیلی
پهلوی صدّیقه کجا مسمار
آتش و دود و مادرِ ما و
شدّت ضربه ی در و دیوار
شد برای ما از درد و بلا
پشت در شروعِ کرببلا
دست بابا از کینه بسته شد
پهلوی مادرم شکسته شد
از عمر و زندگی سیر شدم
در همان کودکی پیر شدم
واویلا من غریبم غریب...

• چهارشنبه
• 25
• مهر
• 1397
• ساعت
• 20:36
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

سبک ۱۷ ـ ذکر / شور ـ بی یار
آقام حسن بی یاره ـ حال غریبی داره
میون طشتی پر خون ـ پاره جگر می باره(۲)
حسن غریب مادر(۴)
***
یه حال مضطر داره
دو چشمای تر داره
میون خون های لب
نوای مادر داره
طشتی برابر داره
نگا به خواهر داره
حسین کنارش اومد
رو دامنش سر داره
***
می گه اگر بیمارم
غریبم و بی یارم
حسین کنارم هستی
منم برادر دارم
ولی تو تنها می شی
اسیر غم ها می شی
بین یه لشگر دشمن
کشته ی اعدا می شی
***
خیلی بلا می بینی
به کربلا می بینی
یه طشتی اینجا در شام
طشت طلا می بینی
زینب پریشان می شه
خسته و نالان می شه
چوب می زنن رو لبهات
اسیر و گریان می شه

• سه شنبه
• 8
• آبان
• 1397
• ساعت
• 00:52
• نوشته شده توسط
• حسن فطرس

در این دم آخر باچشم ازخون تر
باهرنفس میگم کجایی ای مادر
خسته شدم از بس طعنه شنیدم من
خدامیدونه روز خوش ندیدم من
جانم رسیده برلب ولیکن باشد اجل طبیبم
بیا ببین که درخانه ی خود بی یاور وغریبم

یادم نرفته که توکوچه چی دیدم
هر لحظه از وحشت به خود میلرزیدم
دیدم که اون نامرد دستشو بالا برد
سیلی زدو مادر با سر به دیوار خورد
صدای سیلی یه عمره خوابو گرفته از چشمانم
خدا میدونه به یاد کوچه شب تا سحر گریانم
*******
شائق

• پنج شنبه
• 17
• آبان
• 1397
• ساعت
• 00:27
• نوشته شده توسط
• محمود اسدی

کیست او؟ آن که بین خانه ی خود مکر دشمن مجاورش بوده ست
او که انگار در تمام قرون هرچه غربت معاصرش بوده ست
او که از روزهای کودکی اش شعله در خانه دلش افتاد
دم به دم داغ ظهر عاشورا در نفس های آخرش بوده ست
نه فقط شد مدینه مدیونش، کربلا میوه داد از خونش
"آن شهیدی که سیدالشهدا هر شب جمعه زائرش بوده ست" 1
صلح او تیغ در نیام علی است، کربلا جلوه ی قیام علی است
باطن تیغ مرتضی است یکی، فرق قصه به ظاهرش بوده ست
آن زمان که مسافری خسته لب گشوده به طعنه و توهین
میزبان در عوض فقط فکر آب و نان مسافرش بوده ست
"دوستان را کجا کند محروم او که با دشمنان نظر دارد" 2
دشمنش میهمان سفره ی اوست چه رسد آن که شاعرش بوده ست

• سه شنبه
• 15
• آبان
• 1397
• ساعت
• 19:43
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

یا حسن مجتبی(ع)
تنها ترین مولا ،تنها ترین سردار
اول گل زهرا(س)، روییده در گلزار

یاران نالایق صلحت نفهمیدند
طعنه شنیدی تو از ناکسان بسیار

جانها بسوزد بر مظلومی ات مولا
در خانه و بیرون،بودی تو در آزار

حتی سلامت را پاسخ نمی دادند
وقتی که می رفتی در کوچه وبازار

همچون پدر کردند پشت تورا خالی
فرمانده مظلوم،ای صالح ناچار

بر خیمه ات حمله از سوی یاران شد
پای تو زخمی شد در صحنه ی پیکار

ای اولین مسموم از آل پیغمبر
ای کهنه زخمی از آن کوچه ودیوار

ماری که پروردی در آستین خود
زد عاقبت نیشت با زهر استکبار

ای وای از تشت وپاره جگر هایت
دیدار آن صحنه بر زینبت دشوار

آه از دم آخر،نالان حسین تو
بالین تو آم

• یکشنبه
• 14
• مهر
• 1398
• ساعت
• 20:46
• نوشته شده توسط
• اسماعیل تقوائی

زهریکهنشستهاستبر پیکرتو

شمشیرکشیدهبررویحنجرتو

لایومکیومک،ازلبتومیریخت

بالختهیخوندرنفسآخرتو

• دوشنبه
• 15
• مهر
• 1398
• ساعت
• 09:37
• نوشته شده توسط
• charmi

زهریکهنشستهاستبر پیکرتو

شمشیرکشیدهبررویحنجرتو

لایومکیومک،ازلبتومیریخت

بالختهیخوندرنفسآخرتو

• دوشنبه
• 15
• مهر
• 1398
• ساعت
• 18:04
• نوشته شده توسط
• امیر روشن ضمیر

بند اول

گریه برات،میکنه،ماهی دریا
غصه ی تو،قصه ی،کوچه شد آقا
تو بودی و،مادر و،یه عده وحشی
تموم عمر،شد غمت،این غم عظما

حسین و توی کربلا کشتن ای وای
زینب و تو شام بلا کشتن ای وای
تورو میون کوچه ها کشتن ای وای۲

قاتل تو،همسر نبود
نقشه ی قتلت کوچه بود

واویلتا واویلتا

?بند دوم

تا که نشی،توی مسجد النبی دفن
به بدنت،جسارت،کرد یه ضعیفه
نشستن و،نقشه ی تیر و کشیدن
به تابوتت،تیر زدن،اهل سقیفه

با تیر به تابوت تن تو دوختن ای وای
آتیش فتنه ای برافروختن ای وای
برادرا و خواهرات سوختن ای وای

بعد تو شد،وقت قیام
رو نیزه رفت راس امام

واویلتا واویلتا

• سه شنبه
• 16
• مهر
• 1398
• ساعت
• 11:09
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

دست سیاه ثانی روی کبود مادر
الهی هیچ کس نشه تو کوچه ها بی یاور
هیچ کی اسیر نباشه تو دستای نانجیب
به حرمت دعای شریف امن یجیب

تا عمر دارم نمیخوام از کوچه تنگه رد شی
تو کوچه اون روز دیدم یه نانجیب وحشی
روزی که با قباله خواستی از اونجا رد شی

زبان حال امام حسن(ص) در فراق مادر

امان از این زمونه مادر چه مهربونه
وقتی دلم میگیره برام یه هم زبونه

تنگه دلم برای نگاه گرم مادر
مهر و وفاش همیشه تو قلب من میمونه

یه شب جلو چشام با بال و پر شکسته
روح بلند مادر پر زد از آشیونه

گوشواره و چادرش با جانماز و تسبیح
برای یادگاری مونده از اون نشونه

با پیرهنی که بافته به گوش اهل معنا
روضه کربلای حسینشو میخونه

ت

• سه شنبه
• 16
• مهر
• 1398
• ساعت
• 14:22
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

کوچه و چادر خاکی،شده زخم جگرت
بعد آن شب همه دیدند شکسته کمرت

آتش انداخته بر خرمن جانت سیلی
بین کوچه به خدا چیده شده بال و پرت

وای از ضربه ی سنگین و گلی نازک روی
پر پر افتاد گلی پیش دو چشمان ترت

هر دو عالم به غریبی تو ناله زده چون
همسرت شعله زده بر جگر و برگ و برت

باز هم شکر خدا بی کس و تنها نشدی
بود در لحظه ی رفتن به کنارت پسرت

بر روی سینه ی تو هیچ کسی پا نگذاشت
خواهرت نیز ندیده به روی نیزه سرت

کربلا بود که غم را به دل عالم داد
کربلا بود که غم داد به قلب پدرت

#وحید_زحمت_کش_شهری

• پنج شنبه
• 2
• آبان
• 1398
• ساعت
• 12:31
• نوشته شده توسط
• وحید زحمت کش شهری

كشتهى زخم مدينه بفداى دل تو

قبلهى اهل ولايى و كرم مايل تو

به گمان قاتل تو زهر جفا نيست حسن

حتم دارم كه بُوَد ، زخم زبان قاتل تو

• شنبه
• 4
• آبان
• 1398
• ساعت
• 17:32
• نوشته شده توسط
• charmi

#السلام_علیک_یا_امام_حسن_مجتبی ع

جانم فدای سالهای غربتِ تو
بغضِ سکوتِ زخم های تربتِ تو

الحق که تو داری چه دنیای غریبی
عمقِ جگر را می خراشد محنتِ تو

خانه نشینی و غریبی مثلِ بابا
شد سالهای سال سهم و قسمتِ تو

صبرِ تو برنده تر از تیغِ عدو است
بر ظلم و جور بی حد و بی غایتِ تو

صد لعن بر دنیای پستِ آن زمانه
از قصد بشکستند عهد و بیعتِ تو

روحِ امامت غوطه ور در زهرِ کینه
فرجامِ غم شد سهمِ جانِ راحتِ تو

کفرِ زمانه چاره ای جز این ندارد
از کینه برچیند وجودِ نعمتِ تو

با کشتنت هم عاقبت راضی نگردد
باز او اهانتها کند بر ساحتِ تو

تشییعِ تو تکرارِ داغِ کوچه و در
تیر از پیِ تیر آمده بر قامتِ تو

افسوس ای

• یکشنبه
• 5
• آبان
• 1398
• ساعت
• 15:47
• نوشته شده توسط
• ۰۹۱۱۳۵۲۶۵۲۹

شروع واقعه " اِنَّ الرَّجُل لَیَهجُر " بود
دهان طعنه پر از ظلمت و تنفر بود

نداشت در سر خود چشم دیدن حق را
که لاعلاج ترین درد او تکبر بود

نبود غیر حسد در دل خدانشناس
و شرک و جاهلیت میوه اش تمسخر بود

نبود مستحق ناسزا شنیدن ها
کسی که گفته ی او مثل وحی در خور بود

شکسته بود دلی از عناصرالابرار
سقیفه ای که در انصاف سست عنصر بود

به پاس مزد رسالت زدند فاطمه را
به زعم لات و هبل بهترین تشکر بود

نداشت فرق زیادی اگر که با شمشیر.‌‌‌.‌.
غلاف قنفذ وحشی بی حیا پر بود

حسن شمرد پس از رفت و آمد دشمن
یکی دو تا نه چهل رد پا به چادر بود

دو ضربه خورد پس از بی هوا کتک خوردن
به روی صورت مادر نشان آجر بود

نبود

• چهارشنبه
• 7
• اسفند
• 1398
• ساعت
• 18:25
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

دیده اش سرخ شد و سبز تمام بدنش
تکه های جگرش گریه کن و سینه زنش

چقدر حال و هوای بدنش گودالی است
شده پاشیده از آن زهر درون بدنش

پرکشیده است از آن خانه که نه، قربانگاه
کاش می بود به جای دگری جز وطنش

گر چه از غیرتِ خود لب به سخن باز نکرد
در همین موی سفید است تمامِ سخنش

در جوانی همه گفتند شکسته شده است
پیرِ آن ثانیه که انسیه را می زدنش

کوچه وا کرده ملائک که بر او نوحه کنند
روضه خوان، حضرت زهراست برای حسنش

• پنج شنبه
• 24
• مهر
• 1399
• ساعت
• 22:35
• نوشته شده توسط
• Fatemeh Mahdinia