شهادت امام جواد(ع)

شعر شهادت حضرت جواد الائمه(ع)
از غمش نُه فَلك عزادارست
جن و انس و ملَک گرفتارست
در عزای جوانِ آل الله
دیده ی مصطفی گوهربارست
تا جواد الائمه می نالد
مرتضی گریه می کند زارست
بين حجره به خود که مي پيچد
ذكرِ مادر جمیع الاذکارست
هر نفس از جگر که می آید
آن نفس را رضا خريدارست
وای از آن خانه ای که مأمن نیست
مردِ زخمیِ خانه بی یارست
همسرِ بی وفا و بی مهری
هر زمانی به فکرِ آزارست
بین خانه صدای دف آید
بین حجره غریب و بیمارست
این طرف جام و رقص و خندیدن
آن طرف هم لبی که خونبارست
آتشِ خنده های ام الفضل
رمزِ تلخیِ آخرِ کارست
ای خدا بسته باشد این حجره
چون حریمِ غم است غمخوارست
مادری در کنار فرزندست
فاطمه آمد

• پنج شنبه
• 10
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 11:09
• نوشته شده توسط
• حسن فطرس

سبک ۲ ـ ذکر / واحد سنگین ـ دردانه
من اگر پر مي‌زنم لب تشنه كنجِ لانه‌ام
من جوادم بر علي موسي الرضا درّدانه‌ام
همسرم بیگانه شد
قاتلِ کاشانه شد
با شرارِ زهرِ او
قتلگاهم خانه شد
يا جواد بن الرضا (۴)
من كه چون شمعِ سحر مي‌سوزد از پا تا سرم
بر مشامم مي‌رسد اكنون شميمِ مادرم
همسر با ساز و دف
با كنيزان صف به صف
پای حجره می زنند
پیش مادر دست و کف
يا جواد بن الرضا (۴)
من نگويم كف مزن يا كه به رويم در مبند
مادرم اينجا نشسته پيش چشمانش نخند
مادر و من، زارِ هم
هر دو هستيم يارِ هم
هر دو قامت خم شده
هر دو تا غمخوارِ هم
يا جواد بن الرضا (۴)

• پنج شنبه
• 10
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 18:46
• نوشته شده توسط
• حسن فطرس

چند سالشه ، مگه که این
گل پسر ، امام رضا
پا می کشه ، روی زمین
از اثر ، زهر جفا
به سر اومده ، لحظه ی آخرش
می بینه کنیزا ، رو بالا سرش
دارن می زنن کف ، به دور و برش
جواد الائمه (۲)
منتظره ، اومدن
مادرشه ، از مدینه
آرزوشه ، این لحظه ها
که مادرش ، رو ببینه
روی خاک غم ، دست و پا می زنه
داره مادرش رو ، صدا می زنه
آتیش بر دل ، ماسوا می زنه
جواد الائمه (۲)
جلو چشا ، ی مادرش
تو حجره هی ، می کشه آه
یه بار دیگه دل ما رو
کشید میون قتلگاه
تن پاکش اون روز که می شد کفن
شدم روضه خونِ یه بی پیروهن
همون شاه زخمی و عریان بدن
جواد الائمه (۲)

• جمعه
• 11
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 09:25
• نوشته شده توسط
• charmi

ای پدر از نفس فتادم من
بین حجره ز بس که پیچیدم
بدتر از سوز زهر و تشنگی ام
کف زدنهای یار خود دیدم
با کنیزان همسر من پشت در صف زدند
میزدم من پرپر وآنها همه کف زدند
گر چه ز جفا شده خون جگرم
من یاد در و سینه ی مادرم

با که گویم ز محنت و اندوه
بین خانه غریب و تنهایم
زهرکین زد شرر وجودم را
از درون گشته پاره اعضایم
از عطش مانند جدم دائم روم از حال
خاک این حجره کجا و خاک ته گودال
ای وای من از خولی بی حیا
میزد به بدن نیزه ای بی هوا

• جمعه
• 11
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 18:20
• نوشته شده توسط
• محمود اسدی

در جوانی خزان شده بهارم خدا
همدمی غیر چشم تر ندارم خدا
ناله ها می زدم
دست و پا می زدم
واغریبا
زهر کینه به جان زد شررم ای پدر
یارم آتش زده بر جگرم ای پدر
پشت در صف زدند
همگی کف زدند
واغریبا
همچو جدم حسین کشیدم از سینه آه
خاک حجره کجا و گودی قتلگاه
نیزه باران شده
تنش عریان شده
واغریبا
*******

• شنبه
• 12
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 10:44
• نوشته شده توسط
• محمود اسدی

بسم الله الرحمن الرحیم

زاده ی شاه خراسان بی کس و نالان چرا
در برویش بسته اُم الفضل بی ایمان چرا
گوئیا پیوسته زیر لب بگوید آب ، آب
منع آب از شاه دین و حجت یزدان چرا
عاقبت کُشتی مرا ای ظالم دور از خدا
غم نصیب و دل پریش و لعل لب عطشان چرا
مر گناهی مرتکب گشتم ایا شوم لعین
اینچنین ظلم و ستم بر خسرو خوبان چرا
آن کنیزک خواست تا آبی برد بهر امام
آب را پاشید بر خاک آن زن نادان چرا
همچو جدش شاه دین آن خسرو لب تشنه گان
جسم او افتاده بر خاک ، بی کس و بی جان چرا
این ( فرج ) را در عزای پور آن سلطان طوس
خون بریزد جای اشکش از سَرِ مژگان چرا

• یکشنبه
• 29
• تیر
• 1399
• ساعت
• 11:23
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

تشنگی غالب شده..آه از جفای حجره ها
مانده ام تنهای تنها در سرای حجره ها

می شوم پهلو به پهلو..کاش امدادی رسد
ناله هایم گم شده در لابلای حجره ها

عدّه ای کف می زنند و شادمانی می کنند
من پناهنده شوم آخر کجایِ حجره ها

یادِ جدّم می کنم ..یادِ لبانِ تشنه اش
روضه برپا شد دوباره در خفای حجره ها

بسته اند در را به رویم تا که مرگم سر رسد
آه از افطار شوم و بی حیای حجره ها

همسر نامهربانم باقساوت تر شده...
درد من را چاره کرده با دوای حجره ها

ضجّه هایم را کسی نشنید غیر از مادرم
بوی او پیچیده قطعاً در بنای حجره ها

آمده پهلو شکسته فاطمه بر دیدنم..
بوی جنّت می رسد در جای جای حجره ها

• یکشنبه
• 29
• تیر
• 1399
• ساعت
• 22:58
• نوشته شده توسط
• محدثه محمدی

◾نوحه‌ی سینه‌زنی
◾شهادت حضرت جواد‌الائمه(ع)
(باملودی و سبک جدید)

◾بنداول
تنم به روی بام و دلم به پیش زهراست
چو مرغ شیدایی در این دل خسته غوغاست
پرم شکسته در بین خانه
آتش گرفته این آشیانه
ز زهر کین شد لبم کبود و
دارم به پیکر صدها نشانه
غریب و تنها ابن‌الرضایم
یاد شهید کرببلایم(۲)

◾بنددوم
شد پاره پاره قلبم از زهر کین میسوزم
این لحظه‌های آخر دیده بدر میدوزم
چشم انتظارم از در در آید
فرزند دلبندم با سر آید
من بیقرارم در حجره امشب
شاید که با چشمان تر آید
غریب و تنها ابن‌الرضایم
یادشهید کرببلایم(۲)

#مرتضی_محمودپور
@haajmorteza

• دوشنبه
• 30
• تیر
• 1399
• ساعت
• 10:48
• نوشته شده توسط
• حاج مرتضی محمودپور

-لطفا حق روضه ادا شود-

اشک میریزم و رسیده بلا
از غمت حال ِ روضه شد برپا

جعدۂ ثانی آمد و آخر-
فتنه لاجرعه ریخت زهرش را

گُر گرفتی و گوشۂ حجره
دومین مجتبی شدی به خدا

آهِ تو بین هلهله گم شد
اثرِ زهر در تو شد پیدا

رفت و کل می کشید أمّ الفضل(لع)
بر زمین تا که می کشیدی پا

جگرت سوخت و شدی تشنه
بیهوا چنگ میزدی به عبا

نفَسَت سرد و إرباً إربا شد
یا علي اکبرِ امام-رضا(ع)

پیکرت روی بام و پای دلم
رفته تا قتلگاهِ کرب و بلا!

#صلی_الله_علیک_یاأباعبدالله_الحسین
#ألسلام_علیک_یا_جوادالائمه
#عرض_تسلیت

• دوشنبه
• 30
• تیر
• 1399
• ساعت
• 15:08
• نوشته شده توسط
• مرضیه عاطفی

یا جواد الائمه(ع)
بازهم غصه ی مردی ز جفای همسر
باز هم قصه ی جانسوز امامی دیگر

باز هم قصه مردی زوطن دور شده
باز هم غربت و زهری و شرر بر پیکر

بازهم شیعه وفقدان امامی مظلوم
بازهم داغ جوانی چو علیِ اکبر

قتل جانسوز جواد، آن گل گلزار رضا
بازهم دشمن غدار و شهی بی یاور

باز هم کودکی وداغ یتیمی بر دل
حضرت هادی وغسل وکفن جسم پدر

مجلس سوگ جوادست بپا در جنت
بازهم فاطمه و ماتم جانسوز پسر

بازهم آخر ذیقعد شد وپر بزند
مرغ دلها به هوای حرم آن دلبر

کاظمین است مراد دل هر شیعه کنون
که زند در حرمش روز عزایش بر سر

شعر:اسماعیل تقوایی

• دوشنبه
• 30
• تیر
• 1399
• ساعت
• 17:57
• نوشته شده توسط
• اسماعیل تقوائی

#نذرشهادت_امام_جوادعلیه_السلام

یک باغ روضه دارد این لاله در شکفتن
کی می شود خزان را با یک اشاره گفتن
اي جانِ زهر آلود از جامِ زهرِ کینه
باید که شرحِ غم را با گوشِ جان شنفتن

چون خاطراتِ عمرت در طولِ زندگانی
آن هم خلاصه گشته در موسمِ جوانی
از دردِ غربتِ تو آخر کسی نپرسید
دل مردگان کجا و این روحِ آسمانی

بر شانه های کوچک سنگینیِ امامت
دردا یکی نبوده از تو کند حمایت
مظلومی‌ِ تو این بس حتی میانِ خانه
همسر نموده بر تو با زهرِ کین خیانت

دردِ تو دردِ کوچه از رنج های مادر
آن ماجرای تلخ و ظلم و جفای مادر
ديوار و در عذابي ست هر لحظه پيشِ چشمت
یک عمر داری بر لب روضه برای مادر

با هلهله نشستند آری به این بهانه
پای شهادتت ای شاهنشهِ یگانه
غربت حکایتی شد در کاظمینِ چشمم
بردند جسمِ گل را تا روی بامِ خانه

افتاده در دلم تا شورِ غم و عزایت
دارم ز دستِ گردون هر لحظه من شکایت
یادِ شهیدِ دشتِ کرببلا کنم تا
در روضه‌ سیلِ اشکم جاری شود برایت

دیدی که شمر آمد در قتلگاهِ جدت
رفته به عرش اعلی ای وای آهِ....جدت
زینب ز خیمه آمد بر مقتلِ حسینش
شیب‌الخضیب دیده چون روی ماهِ جدت

#شهادت_جوانترين_شمع_هدايت
#و_نهمين_بحر_کرامت_تسليت_باد
#دوشنبه_۳۰_تیر_۹۹
#هستی_محرابی

• سه شنبه
• 31
• تیر
• 1399
• ساعت
• 11:46
• نوشته شده توسط
• ۰۹۱۱۳۵۲۶۵۲۹

از دیده ام گرفت نگاه تو خواب را
انداخت دوری ات به دلم اضطراب را

خون مرا به عالم و آدم حلال کرد
عشقت حرام کرد اگر خورد و خواب را

جز سر به آستان تو دادن، بزرگی ات
از ما گرفت فرصت هر انتخاب را

ما را محبت تو به اینجا کشانده است
کاری نداشتیم گناه و ثواب را

از راه دور در طلب لطف آمدیم
در می‌زنیم خانه عالیجناب را

آورده هر که قطره اشکی به محضرت
برده ست با خود ادعیه مستجاب را

حتی به پادشاهی عالم نمی‌دهیم
یک تار موی طایفه بوتراب را …

وقتی که حب آل علی نیست، هر نفس
بت خانه ای بساز و بسوزان کتاب را

ای مهربان محض! بیا با تبسمی
بردار از تمام جهنم عذاب را

لب تشنه بین حجره هر آیینه دیده ای
آن صورت شکسته در خون خضاب را ..

بودند دیو و دد همه سیراب و بشکند
دستی که ریخت روبروی تشنه آب را

بس کن رباب، گریه عباس را ببین
بس کن رقیه قصه بزم شراب را

در کوفه رسم بود که در پیش باغبان
از گل درآورند به چکمه گلاب را

• جمعه
• 3
• مرداد
• 1399
• ساعت
• 16:03
• نوشته شده توسط
• محدثه محمدی

دلم در هوای جواد الائمه
گرفته نوای جواد الائمه

بهشت صفا هر که خواهد ، ببیند
به صحن و سرای جواد الائمه

بلند است بر بام قصر سخاوت
هماره لوای جواد الائمه

بزرگی ببوسد زمین ادب را
که افتد به پای جواد الائمه

رها شد " اباصلت" از کنج زندان
ز فیض دعای جواد الائمه

به " یحیی ابن اکثم" عصا کرد اقرار
که دارم ولای جواد الائمه

به پایش وجودم متاعی حقیر است
دو عالم فدای جواد الایمه

اگر درد داری به اخلاص رو کن
به دارالشفای جواد الایمه

خوشا حال آن کس که با اشک آید
به بزم عزای جواد الایمه

جزای کسی که دلش با جواد است
فقط با خدای جواد الایمه

دل سنگ شد آب حتی
ز غمناله های جواد الائمه

گل باغ طاها ، جوانمرگ زهرا
بمیرم برای جواد الائمه

نوای " کمیل" است گاه توسل :
گدایم گدای جواد الائمه

• سه شنبه
• 7
• مرداد
• 1399
• ساعت
• 16:03
• نوشته شده توسط
• محدثه محمدی

بی حیا همسر بی مهر و وفا
خیره بر حالتم آنجا می شد

خنده می کرد به غلتیدن من
خوب سرگرم تماشا می شد

تا در حجره به رویم می بست
غربت فاطمه معنا می شد

ما ز در خاطره ی بد داریم
دیده از اشک دریا می شد

پشت در مادر ما آمده بود
با لگد درب حرم وا می شد

میخ با سینه ندارد نسبت
قامتم از غم او تا می شد

یاد آن روز که در خانه ی وحی
مادرم حامی مولا می شد
*******
شائق
اللّهم عجّل لولیک الفرج

• پنج شنبه
• 16
• مرداد
• 1399
• ساعت
• 18:13
• نوشته شده توسط
• محمود اسدی

من چه کارت کرده ام اینگونه از من خسته ایی
روی یک مجروح انصاف است در را بسته ای؟

شوکران دادی و از سمش به جسمم تاب نیست
در میان خانه ات بر تشنگیَم آب نیست

اینکه نه آبی نباشد در میان کاسه ها
آب هست اما محیا بهر آن رقاصه ها

می کشندم روی بام اما به زور نیزه نه
روی من بال کبوترهاست نعل تازه نه

از برای غارت انگشترم انگیزه نیست
دیگر اینجا بهر رأس پیکرم جایزه نیست

تشنگی را چون گرفتم یادگار از نینوا
با لب تشنه بگویم کل عرض کربلا

• سه شنبه
• 21
• مرداد
• 1399
• ساعت
• 18:19
• نوشته شده توسط
• محدثه محمدی

غریب و بی کس و تنها و رفته ازیادم
رسید دست اجل عاقبت به فریادم

میان حجره ی دربسته با لبی عطشان
شبیه جدِّ غریبم به خاک افتادم

صدای هلهله ی قاتلم بلندتر است
به گوش عابرِ کوچه نمی رسد دادم

ازاینکه پشت درِخانه قتلگاهم شد
به یادِ مادرِ خویش و مدینه افتادم

چه بود قصه خدایا که مادرم زهرا(ع)
به ناله گفت که فضّه برس به فریادم

• سه شنبه
• 21
• مرداد
• 1399
• ساعت
• 18:22
• نوشته شده توسط
• محدثه محمدی

جوادی و کرم و جودِ تو چه بسیار است
نگاه کن به گدایت ، اگر سزاوار است
تویی همان که ، نگفته ، به ما عطا کردی
گدا برای تو یک امشبی عزادار است

بدونِ لطفِ تو من تا ابد تهِ چاهم
من از تو مشهد و باب الجواد میخواهم

شبِ شهادتت آقا دلم خراسان است
گدا همیشه سرِ سفره‌ی تو مهمان است
کسی که مشکلِ خود را بیاورد اینجا
گره گشای حرم ، قلب و جانِ سلطان است

تو جانِ حضرتِ سلطانی ای امامِ جواد
امیرِ عالمِ امکانی ای امامِ جواد

تویی همان که وقارش وقارِ حیدری است
مقامِ تو ز خلایق مقام برتری است
مورخانِ تواریخ در کُتُب هاشان
نوشته اند جواد الائمه مادری است

شنید روضه‌ی دیوار و در ز بابایش
به خشم و اشک و غضب ، میزند روی پایش

کسی که در همه عمرش فقیر را نان داد
کسی که زندگی اش را به مستمندان داد
چقدر سخت و غریبانه بین خانه‌ی خود
به دستِ همسرِ خود ، همچو مجتبی ، جان داد

درون حجره لبت خشک و چشمِ تو تر بود
غریبیِ تو و اربابِ ما برابر بود

توهم چو جد خودت بین مُلک بغدادی
تو تشنه گوشه‌ی حجره به خاک‌ افتادی
کنیزکان همه کردند هلهله تا که
به شیعیان نرسد از تو آه و فریادی

خداروشکر سرت را کسی نبرد آقا
تنِ مطهرِ تو ، پشت‌ و رو نشد با پا

ولی حسین تمامش اسیرِ غارت شد
به اهل خیمه‌ی او بعدِ او جسارت شد
برهنه ماند تنِ غرقِ خونِ شاهِ حرم...
و سهم زینب و اهلِ حرم اسارت شد

(از زبان حضرت زینب)
حسین ، بعدِ تو من شهره‌ ، بین هر شهرم
به دخترِ علی افتاد چشمِ نامحرم...
شاعر:محمد حسین چاوشی

• سه شنبه
• 21
• مرداد
• 1399
• ساعت
• 18:36
• نوشته شده توسط
• محدثه محمدی

سر ما و ، قدم تو ، امام جواد
توی دستام ، علم تو ، امام جواد
دلا تنگ ، حرم تو ، امام جواد
آقا

میمیرم از ، غمای تو ، امام جواد
تا میگیرم ، نوای تو ، امام جواد
میره دل تا ، سرای تو ، امام جواد
آقا

همه عمر ، بخدا ، شده ام مأنوست
چی میشه ، تا بیام ، حرمت پابوست

وجود تو برامه مراد
با نگات دلامون میشه شاد
مددی یا امام جواد

(مددی یا امام جواد)3

قد و بالات ، به تموم ، عالمه نگین
ولی افتاد ، توی حجره ، به روی زمین
تو رو کشتند ، غریبونه ، با باده ی کین
آقا

خونه کرده ، توی دلها ، مصیبت تو
چی بگم از ، غمای بی نهایت تو
میسوزم از ، ماجرای ، شهادت تو
آقا

فاطمه ، دلش از ، غم تو مضطر شد
قاتل ، تو چرا ، بی وفا همسر شد

آقا جون شدی تشنه چرا
میزدی توی حجره صدا
بی وفا جوابت رو نداد

(مددی یا امام جواد)3

غم عالم خونه کرده میون سینه
دم آخر شده زنده یاد مدینه
داره زهرا غریبی تو رو میبینه
آقا

دم آخر ، اومده تا ، بالای سرت
عزادار ، غمای تو ، شده پسرت
آخه دیده ، پاره پاره ، شده جگرت
آقا

غم کرببلا به یادت افتاده
که حسین روی خاک با عطش جون داده

میسوزه دل تو بخدا
به یاد شه کرببلا
ز حسین داری میکنی یاد

(مددی یا امام جواد)3

• دوشنبه
• 1
• دی
• 1399
• ساعت
• 15:23
• نوشته شده توسط
• Fatemeh Mahdinia

"بنداول"

پادشاهه عالمینم،عمریه به شوروشینم
روسفیدم روزه محشر،چون گدای کاظمینم

مستم من ز جامه تو،رو لبمه نامه تو
همه ایل وتباره من،آقاجون غلامه تو

یاجوادالائمه،آقایی ماله شماست
یاجوادالائمه،نوکریت ازآنه ماست
یاجوادالائمه،آرزوی این گدا
اربعین کرببلاست

یاجوادالائمه آقام آقام آقام

"بنددوم"

عشقت ازسرم زیاده،مسته شماسبووباده
برترازبهشته اعلا،حرم امام جواده

سائلم من به خدا،بر دره ابن الرضا
حاجتم امشب آقا،کاظمین وسامرا

یاجوادالائمه،سایتون روی سرم
یاجوادالائمه،نوره دیده ی ترم
یاجوادالائمه،آبروم میره نرم
اربعین سمته حرم

یاجوادالائمه آقام آقام آقام

"بندسوم"

توی حجره تک وتنها،آقامون میزد دست وپا
جگرش اززهرمیسوزه،جوونترین امامه ما

همه غرغه هلهله،پشت درب قاتله
کنیزا دف میزنند،غلاما گرمه ولوله

بدنه نهم امام ، بردند حرومیا
زیره نور آفتاب،رو بام کردند رها
باز به یادم اومده،شهیده کربلا
حسین سرجدا

یاحسین مظلوم آقام آقام آقام

"بندچهارم"

جوون امام رضا ،شد شهیده زهره جفا
اما دلا بسوزه بر،شاهه دشته کرببلا

غریب گیرآوردنت،تشنه سربریدنت
توی شیبه قتلگاه ، چقدر آزردنت

یاجوادالائمه،سره تو بود رو بدن
یاجوادالائمه،نشدی صد پاره تن
ولی حسین زهرا،مونده بی غسل و کفن ودور از وطن

یاحسین مظلوم آقام آقام آقام

• سه شنبه
• 5
• اسفند
• 1399
• ساعت
• 22:37
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

یکبارِ دیگر شد جسارت کنج حجره
مزد محبت شد خیانت کنج حجره

شاگردِ جعده(لع) کار دستِ شیعه داده
فتنه گری کرده سرایت کنج حجره

از زهرِ أمّ الفضلِ ملعون شعله ور شد
قرانِ سرتاسر فضیلت کنج حجره

خیری ندید از همسری که قاتلش بود
انداخت او را بد به زحمت کنج حجره

دور و برش با عشوه ظرفِ آب در دست
کِل می کشید آن بی مروّت کنج حجره

لبهایش از فرط عطش از حرکت افتاد
بیتاب شد در اوج غربت کنج حجره

دلتنگِ بابا بود... دلتنگِ نگاهش
دلتنگِ قدری عشق و رأفت کنج حجره

یخ کرد دستانش، سرش سنگین شد و سخت-
افتاد با پهلو، به صورت کنج حجره

بخشنده بود و تا که محکم بر زمین خورد
ویران شد ارکانِ سخاوت کنج حجره

جان داد در اوج جوانی مثل مادر
میرفت مشتاقِ شهادت کنج حجره

با پای دل میرفت گریان سمت کوچه
با داغ مادر داشت خلوت کنج حجره

شد قاتلش آتش، لگد، غنفذ(لع)،مغیره(لع)
جان داد پایِ این مصیبت کنج حجره!

• شنبه
• 19
• تیر
• 1400
• ساعت
• 16:22
• نوشته شده توسط
• مرضیه عاطفی

◾شهادت امام جواد (ع)
◾را به محبین حضرتش تسلیت
میگویم

در بزم عزا حال بکاء میخواهم
حاجات همه من از رضا میخواهم
در شام شهادت جواد ابن رضا
از حضرتشان کرببلا میخواهم

• شنبه
• 19
• تیر
• 1400
• ساعت
• 21:42
• نوشته شده توسط
• حاج مرتضی محمودپور

اگر تو طالب جودى و مستمند مراد
بيا به ساحت پاكيزه ى امام جواد
امام نهم ما شيعيان آل على
شفيع جمله ى ياران به روز حشر و معاد
خلف صالح موسى الرضا امام غريب
كزوست خانه ى دين در زمان خود آباد
چنان به جود و سخا شهره ى كريمان بود
خدا جواد ورا زين سبب لقب بنهاد
سَمِى ختم رسل نام او محمّد بود
عزيز اهل ولا پاسدار دولت داد
كتاب منتهى الآمال حاج شيخ عبّاس
چنين نوشته در احوال اين امام رشاد
براى شستن جرم و خطاى خود مأمون
و همچنين جهت جلب خاطر افراد
به حيله خواست كند رفع تهمت از سر خود
ز قتل عمد امام رضا، سلامش باد
نكاح دختر خود را به نام، اُمّ الفضل
به نور چشم رضا حضرت جواد بخواند
لذا امام محمّد تقى بدين گونه
به دام مرگ قضا و شهادتش افتاد
نه اينكه زوجه خود از ذات بى بصيرت بود
نگشت واقف اسرار عاشقان جهاد
نديد ظلّ سعادت فكنده سايه بر او
نكرد حسّ محبّت ز كنز مهر و وداد
از آنكه جوهر ايمان نداشت در قلبش
نبود اهل ولايت سليل آل فساد
ز بس سياه دل و كور بود چشم دلش
به سينه كاشت عبث تخم كينه بذر عناد
امام مفترضه الطّاعه بود همسر او
فكنده بود و ليكن به درد و رنج زياد
از اين قضيّه خبر دار شد خليفه ى وقت
لئيم معتصم خائن پليد نژاد
كشيد نقشه ى تحريك روح اُمّ الفضل
كُشد امام خود آن نسل حاكم بيداد
براى نيل به مقصود خائنانه ى خود
تهيّه كاسه ى زهرى نموده بر وى داد
و يا وسيله ى يك خوشه رازقى انگور
به سمّ مهلكى آميخته آن زن شيّاد
به هر طريق ميسّر امام را مسموم
نمود آن زن مكّاره طبق وفق مراد
امام محتضر احوال بود در بستر
شراره در جگر انداخته بود ز هر شداد
به آه و ناله همى گفت تشنه ى آبم
دهيد كاسه ى آبى ز تشنگى فرياد
وجود حجّت معصوم را ز پا انداخت
يتيم گشت على النّقى گل ايجاد
فداى لعل لب تشنه ى حسين عزيز
شهيد دشت بلا حامى و شفيع عباد
هواى داغ لب تشنه سينه ى سوزان
سراسر بدنش خون و زخم بى تعداد
تمام همّ و غمش عفو شيعيانش بود
به روز حشر "صفا" نور ديده ى امجاد

• دوشنبه
• 4
• مرداد
• 1400
• ساعت
• 12:40
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

خواهی که ببینی کرم وجود و سخا را
بنگر رخ تابان جوادبن رضا را

آن باب مرادست که باز است بعالم
مایوس نرانند از آن باب گدا را

ای بس که بزرگان علوم و ادب و فضل
از مکتبش آموخته تفسیر و دعا را

در عمر کم خویش چنان زیست که بگرفت
آوازه جود و کرم او همه جا را

یک عمر کرم کرد و کرم کرد و کرم کرد
پر کرد طنین کرمش ارض و سما را

ای تشنه فیض ازلی از چه نشستی
برخیز و بجو از لب او آب بقا را

بر دامن او چنگ زن و راه وفا گیر
رو دور شو از خود، بطلب قرب خدا را

مانند امام حسن افسوس فروریخت
در جام دلش همسر او زهر جفا را

ای جان جهان ای نهمین مهر ولایت
داغ غم تو سوخت دل اهل ولا را

با نام عزیز تو گره خورده بزرگی
تاریخ بَرد با عظمت نام شما را

هر نامه که از کلک گهر بار تو جوشید
بخشید به دلهای جفا دیده صفا را

حور و پری و آدمی و جن و ملائک
در سوگ تو کردند به تن رخت عزا را

• یکشنبه
• 14
• شهریور
• 1400
• ساعت
• 14:30
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

◾شهادت حضرت جواد الائمه(ع)

زهر با تنت چه کرده که اینسان فسرده ای
درحجره دست وپا زده تاجان سپرده ای

با کام تشنه یاد شهیدان کربلا
سیلی ز دست همسرملعونه خورده ای

جسمت به روی بام سه شب مانده از جفا
ره از کجای تا به کجا با که برده ای؟

در هر نفس به یاد غریب مدینه ای
گویا که غصه و غم عالم شمرده ای

از بام جسم پاک تو افتاده روی خاک
چون لاله‌ی خزان زده اِستاده مرده‌ای

عمر کمت گواه غریبانه‌ی تو شد
چون جده‌ات شادی دوران نبرده‌ای

دستت به کم نرفته و جانانمان شدی
جودت زبانزد است به قرآن بیان شدی

#مرتضی_محمودپور
@haajmorteza

• چهارشنبه
• 8
• تیر
• 1401
• ساعت
• 14:59
• نوشته شده توسط
• حاج مرتضی محمودپور

دوباره ماتمی در قلب خاص و عام افتاده
اگر شال عزا بر شانهٔ اسلام افتاده

زنی در قالب همسر دوباره شر به پا کرده
شبیه جعده(لع) در ذهنش خیالی خام افتاده

نشانده نقشه های شوم را در چشمهای خود
جواد إبن رضا(ع) در چنگ مکری تام افتاده

چه برّنده ست شمشیرِ زبانِ نحسِ أمّ الفضل(لع)
کلامش باز هم در ورطهٔ دشنام افتاده

نفس میسوزد از زهرِ هلاهل...جایِ قدری آب
زمین خورده! جوانی تشنه و ناکام افتاده

گلویش شعله ور در آتش و از کنج لبهایش
عطش می بارد و دریا کنار جام افتاده

به سختی گام برمیدارد و از لرزش بسیار
عبا از شانه اش بیتاب در هر گام افتاده

به سختی در میان هلهله مظلوم جان داده
چه تنها کنج حجره پیکری آرام افتاده
*
تنش در زیر سمّ اسب هایِ سخت-جولان نه...
به زیر تابش ِ خورشید، روی بام افتاده!

• چهارشنبه
• 8
• تیر
• 1401
• ساعت
• 16:09
• نوشته شده توسط
• مرضیه عاطفی

نور حی کبریایی یا علی بن جواد
تو ز نسل مصطفایی یا علی بن جواد

روشنی‌بخش تمام عالم هستی تویی
زینت عرش علایی یا علی بن جواد

آسمان دین حق را ای گل زهرا نما
تو مه برج هدایی یا علی بن جواد

ناخدای کشتی بحر ولای مرتضی
لنگر عرش خدایی یا علی بن جواد

دهمین روشنگر دین خداوند ودود
معنی صدق و صفایی یا علی بن جواد

در تمام طول عمر خویش ای خورشید دین
محو ذات کبریایی یا علی بن جواد

تو سراپای وجودت چشمه سار رحمت است
در کرم چون مرتضایی یا علی بن جواد

هم بشیری هم نظیری در کرامت بی نظیر
پیشوا و رهنمایی یا علی بن جواد

بر تمام شیعیان مرتضی تا روز حشر
تو امام و مقتدایی یا علی بن جواد

در کتاب خالق یکتای هستی، معنی
نور و قدر و هل اتایی یا علی بن جواد

در تمام زندگی از لطف خاص کبریا
نوح طوفان بلایی یا علی بن جواد

همچو جدت مصطفی و مرتضی و فاطمه
شافع روز جزایی یا علی بن جواد

من چه گویم در مدیح گلبن زهرا که تو
فوق هر مدح و ثنایی یا علی بن جواد

بس کریمی در کرامت تو قیامت می کنی
منشاء جود و سخایی یا علی بن جواد

هر گره در کار را با اذن خلاق مبین
تو فقط مشکل گشایی یا علی بن جواد

مرقد پاکت بود جنت برای اهل دل
زیب شهر سامرایی یا علی بن جواد

سائلانت را مرانی هرگز از درگاه خود
دستگیر هر گدایی یا علی بن جواد

ای امید عالم هستی پناه شیعیان
چون خدا در قلب مایی یا علی بن جواد

امشب ای نور خدای مهربان از راه مهر
جمع ما را کن دعایی یا علی بن جواد

بر من مسکین زار و خسته و بیمار عشق
داده مهر تو بهایی یا علی بن جواد

پایمردی کرده‌ای چون جد مظلومت علی
پا به سر مهر و وفایی یا علی بن جواد

همچنان جد غریب خود حسین بن علی
با غم و درد آشنایی یا علی بن جواد

در شب جانسوز داغ تو به یاد سامرا
این دلم گشته هوایی یا علی بن جواد

از مدینه آمدی در سامرا اما ز کین
تو گرفتار بلایی یا علی بن جواد

دیده ای از دشمنان بی حیای اهل بیت
صحنه های غم فزایی یا علی بن جواد

آن دمی که وارد بزم شرابت کرده‌اند
یاد شاه سر جدایی یا علی بن جواد

یاد چوب خیزران و یاد رأس پر ز خون
یاد آن تشت طلایی یا علی بن جواد

داشتی در بزم دشمن زآن همه جور و جفا
گریه های بی صدایی یا علی بن جواد

در میان دشمنان دین و آیین خدا
کشته ی زهر جفایی یا علی بن جواد

معتمد از کینه داده بر شما زهر ستم
تو شهید اشقیایی یا علی بن جواد

ذکر لب های تو در آن لحظه ی جانسوز بود
یا حسن بابا کجایی؟ یا علی بن جواد

عسکری دارد کنار پیکر بی جان تو
ناله ی واغربتایی یا علی بن جواد

در ره دین پیمبر ای گل گلزار عشق
جان تو گشته فدایی یا علی بن جواد

در غم داغ جگرسوز شما در سامره
شد به پا بزم عزایی یا علی بن جواد

سوزم و گریم به یاد تو که در روز جزا
تو امید این (رضایی) یا علی بن جواد

• سه شنبه
• 4
• بهمن
• 1401
• ساعت
• 09:49
• نوشته شده توسط
• فاطمه سرسخت

زمزمه امام زمانی امام جواد علیه السلام
غافل شدم از .یاد شما .یوسف زهرا
اما تو زیا.دت نبری .نوکر خود را

با اینکه بدم. روسیهم. غرق گناهم
هستی تو فقط. مثل پدر. پشت و پناهم

تو گریه کنِ ابنُ رضا هستی و داغش
در حجره در بسته نشستی به کنارش

(چون شمع سحر گشتم و پا تا به سرم سوخت
در حجره ی در بسته خدایا جگرم سوخت

یا ضامن آهو به دلم شعله فتاده
صیاد مرا کشت و به من آب نداده
در شعله بسوزد دل پروانه چه سخت است
با قاتل خود ماندن در خانه چه سخت است)

سوزد جگرم اشک غم آید ز دوعینم
یاد عطش و تشنگیِ طفلِ حسینم

(این طفل به کف نیزه و شمشیر ندارد
والله قسم مادر اوشیرندارد
با تیر سه شعبه سرششماهه جداشد
دردانه من باگلوی تشنه فدا شد
افسوس‌که‌خون پسرم‌کرده‌خضابم
خجلت‌زده ازدیده گریان‌ربابم)
ماندم که چگونه بسوی خیمه بیایم
دور از رباب/بردم علی زیر عبایم

بیتهای درون پرانتز از بقیه شعراست.

کسیکه بذری نپاشیده . منتظر باران نیست...
اللهم عجل لولیک الفرج

• یکشنبه
• 28
• خرداد
• 1402
• ساعت
• 00:29
• نوشته شده توسط
• محمد باغدار

یا جوادالائمه ادرکنی

ناله ها می زند و داغ به حنجر دارد

پشتِ در هلهله بر پاست، که باور دارد..؟!

مخزن جود و سخا بود، کریم بن کریم

گرچه از زهرِ جفا سینه ی پرپر دارد

خانه اش مقتل و اهل حرمش نامحرم

سینه ای سوخته از کینه ی همسر دارد

چون حسن همدم آن زهرِ جگر سوز شده

خواهری نیست که خون از لب او بردارد

تشنگی برده امان از جگر سوخته اش

گریه بر غربت آن تشنه ی بی سر دارد

کاش یک جرعه از آن آب به او می دادند

آه از آب، که اندوهِ مکرر دارد

چه غریبانه در آن حجره ی غم جان داده

نه علی اکبر و نه ساقی لشکر دارد

پیکرش گرچه فتاده است غریبانه به خاک

خوب شد سایه ای از بال کبوتر دارد...

نعیمه امامی .28 خرداد 1402

• دوشنبه
• 29
• خرداد
• 1402
• ساعت
• 12:47
• نوشته شده توسط
• نعیمه امامی اشلق

امشب دل هرعاشقی پرمی کشه تا کاظمین
چشم همه ارض وسماگریونه ودرشوروشین

بمیرم برای غمت یا جواد
همسر تو شد قاتلت یا جواد

علی اکبر رضایی
گل پرپر رضایی (۴)

پیش آقا نه خواهری نه همدم و برادری
خونه ی توشد قتلگاه نه یاری و نه یاوری

تویی باب المراد دل همه
تو جوونی رفتی مثل فاطمه

علی اکبر رضایی
گل پرپر رضایی

لب تشنه ای مثل حسین ای میوه قلب رضا
باز می وزه تو روضه ات یاد حسین و کربلا

به روی خاک حجره غریبونه
برا جدش حسین روضه میخونه

علی اکبر رضایی
گل پرپر رضایی

• سه شنبه
• 17
• مرداد
• 1402
• ساعت
• 22:44
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

بند ۱

تو شهری که وفا نداشت
حتی کسی کاری نکرد
تنها بودم یک نفرم
یک قدمم یاری نکرد

میسوزه کل بدنم
آتیش گرفته جگرم
خدا برس به داد من
شعله کشید بال و پرم

رسید صدای آه من
به انتهای آسمون
عالم برای غربتم
ناله بزن روضه بخون

(آقام آقام غریب آقام)

_______________________________
بند ۲

راحت نمیشه دنیا
از این غمت آقای من
از بس که ناله کردم
گرفته باز صدای من

دلم تواین روزا آقا
مدام تو کاظمینه
حالو هوای حرمت
مثل امام حسینه

تاریک و سرده دنیا
سوز غریبی میزنه
پیروهن مشکی آقا
چند روزی میشه تنمه

(غریب آقام غریب آقام)

• چهارشنبه
• 15
• شهریور
• 1402
• ساعت
• 22:25
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری