شهادت امام جواد(ع)

من چه کارت کرده ام اینگونه از من خسته ایی
روی یک مجروح انصاف است در را بسته ای؟

شوکران دادی و از سمش به جسمم تاب نیست
در میان خانه ات بر تشنگیَم آب نیست

اینکه نه آبی نباشد در میان کاسه ها
آب هست اما محیا بهر آن رقاصه ها

می کشندم روی بام اما به زور نیزه نه
روی من بال کبوترهاست نعل تازه نه

از برای غارت انگشترم انگیزه نیست
دیگر اینجا بهر رأس پیکرم جایزه نیست

تشنگی را چون گرفتم یادگار از نینوا
با لب تشنه بگویم کل عرض کربلا

• سه شنبه
• 21
• مرداد
• 1399
• ساعت
• 18:19
• نوشته شده توسط
• محدثه محمدی

غریب و بی کس و تنها و رفته ازیادم
رسید دست اجل عاقبت به فریادم

میان حجره ی دربسته با لبی عطشان
شبیه جدِّ غریبم به خاک افتادم

صدای هلهله ی قاتلم بلندتر است
به گوش عابرِ کوچه نمی رسد دادم

ازاینکه پشت درِخانه قتلگاهم شد
به یادِ مادرِ خویش و مدینه افتادم

چه بود قصه خدایا که مادرم زهرا(ع)
به ناله گفت که فضّه برس به فریادم

• سه شنبه
• 21
• مرداد
• 1399
• ساعت
• 18:22
• نوشته شده توسط
• محدثه محمدی

جوادی و کرم و جودِ تو چه بسیار است
نگاه کن به گدایت ، اگر سزاوار است
تویی همان که ، نگفته ، به ما عطا کردی
گدا برای تو یک امشبی عزادار است

بدونِ لطفِ تو من تا ابد تهِ چاهم
من از تو مشهد و باب الجواد میخواهم

شبِ شهادتت آقا دلم خراسان است
گدا همیشه سرِ سفره‌ی تو مهمان است
کسی که مشکلِ خود را بیاورد اینجا
گره گشای حرم ، قلب و جانِ سلطان است

تو جانِ حضرتِ سلطانی ای امامِ جواد
امیرِ عالمِ امکانی ای امامِ جواد

تویی همان که وقارش وقارِ حیدری است
مقامِ تو ز خلایق مقام برتری است
مورخانِ تواریخ در کُتُب هاشان
نوشته اند جواد الائمه مادری است

شنید روضه‌ی دیوار و در ز بابایش
به خشم و اشک و غضب ، میزند روی پایش

کسی که در همه عمرش فقیر را نان داد
کسی که زندگی اش را به مستمندان داد
چقدر سخت و غریبانه بین خانه‌ی خود
به دستِ همسرِ خود ، همچو مجتبی ، جان داد

درون حجره لبت خشک و چشمِ تو تر بود
غریبیِ تو و اربابِ ما برابر بود

توهم چو جد خودت بین مُلک بغدادی
تو تشنه گوشه‌ی حجره به خاک‌ افتادی
کنیزکان همه کردند هلهله تا که
به شیعیان نرسد از تو آه و فریادی

خداروشکر سرت را کسی نبرد آقا
تنِ مطهرِ تو ، پشت‌ و رو نشد با پا

ولی حسین تمامش اسیرِ غارت شد
به اهل خیمه‌ی او بعدِ او جسارت شد
برهنه ماند تنِ غرقِ خونِ شاهِ حرم...
و سهم زینب و اهلِ حرم اسارت شد

(از زبان حضرت زینب)
حسین ، بعدِ تو من شهره‌ ، بین هر شهرم
به دخترِ علی افتاد چشمِ نامحرم...
شاعر:محمد حسین چاوشی

• سه شنبه
• 21
• مرداد
• 1399
• ساعت
• 18:36
• نوشته شده توسط
• محدثه محمدی

یابــن الحــسن توئــی ســبــب اتّحــاد ما
نــــام مــقــــدّســت ســنــدِ اعــتــقــاد ما
امـشب شـب عزاسـت بیا یابن العسکری
ســــوزد جــهــان ز داغ امـام جــــواد ما
مســموم شــد عــزیــز دل ثـــامن الحجج
آتــش زده حــدیـث غمــش بــر نــــهاد ما
جــانــها فـــدای آن گـل پــژمردۀ رضـــــا
بــاشــــد امــام نُــهــم ، امـیـد و عِماد ما
مــی داد جان به حُجره و میگفت ای خدا
دانــی کـه اهــل کیــن ز چه دارد عناد ما
ما را به جرم عشق تو در خانه می کُشند
غــافــل از ایــنــکه دارد ادامــه جــهاد ما
گــر مُــعتــــصم خــلیــفهٔ عــباســـیان بود
بـر عــالــم است سلــطــنـت عـــدل داد ما
من وارث رضـــــــــا گل موسی بن جعفرم
ذلــت بــری ز ســـــاحــت قــدس نــژاد ما
آگــاه از فـضــیـــلت مـــن امّ‌فضـل نیست
امـا خـوشـم کـه فـــــاطمه باشد به یاد ما
جـان داد و دفن شد پـدرم در دیار طوس
حــال از فـلــک گــذشته به بــغداد داد ما
پــرونــدۀ حکــومت مـن بســته شــد ولــی
پــایــنــده بــــاد دولــــت هــــــادیّ راد ما

• سه شنبه
• 21
• مرداد
• 1399
• ساعت
• 18:37
• نوشته شده توسط
• محدثه محمدی

سر ما و ، قدم تو ، امام جواد
توی دستام ، علم تو ، امام جواد
دلا تنگ ، حرم تو ، امام جواد
آقا

میمیرم از ، غمای تو ، امام جواد
تا میگیرم ، نوای تو ، امام جواد
میره دل تا ، سرای تو ، امام جواد
آقا

همه عمر ، بخدا ، شده ام مأنوست
چی میشه ، تا بیام ، حرمت پابوست

وجود تو برامه مراد
با نگات دلامون میشه شاد
مددی یا امام جواد

(مددی یا امام جواد)3

قد و بالات ، به تموم ، عالمه نگین
ولی افتاد ، توی حجره ، به روی زمین
تو رو کشتند ، غریبونه ، با باده ی کین
آقا

خونه کرده ، توی دلها ، مصیبت تو
چی بگم از ، غمای بی نهایت تو
میسوزم از ، ماجرای ، شهادت تو
آقا

فاطمه ، دلش از ، غم تو مضطر شد
قاتل ، تو چرا ، بی وفا همسر شد

آقا جون شدی تشنه چرا
میزدی توی حجره صدا
بی وفا جوابت رو نداد

(مددی یا امام جواد)3

غم عالم خونه کرده میون سینه
دم آخر شده زنده یاد مدینه
داره زهرا غریبی تو رو میبینه
آقا

دم آخر ، اومده تا ، بالای سرت
عزادار ، غمای تو ، شده پسرت
آخه دیده ، پاره پاره ، شده جگرت
آقا

غم کرببلا به یادت افتاده
که حسین روی خاک با عطش جون داده

میسوزه دل تو بخدا
به یاد شه کرببلا
ز حسین داری میکنی یاد

(مددی یا امام جواد)3

• دوشنبه
• 1
• دی
• 1399
• ساعت
• 15:23
• نوشته شده توسط
• Fatemeh Mahdinia

"بنداول"

پادشاهه عالمینم،عمریه به شوروشینم
روسفیدم روزه محشر،چون گدای کاظمینم

مستم من ز جامه تو،رو لبمه نامه تو
همه ایل وتباره من،آقاجون غلامه تو

یاجوادالائمه،آقایی ماله شماست
یاجوادالائمه،نوکریت ازآنه ماست
یاجوادالائمه،آرزوی این گدا
اربعین کرببلاست

یاجوادالائمه آقام آقام آقام

"بنددوم"

عشقت ازسرم زیاده،مسته شماسبووباده
برترازبهشته اعلا،حرم امام جواده

سائلم من به خدا،بر دره ابن الرضا
حاجتم امشب آقا،کاظمین وسامرا

یاجوادالائمه،سایتون روی سرم
یاجوادالائمه،نوره دیده ی ترم
یاجوادالائمه،آبروم میره نرم
اربعین سمته حرم

یاجوادالائمه آقام آقام آقام

"بندسوم"

توی حجره تک وتنها،آقامون میزد دست وپا
جگرش اززهرمیسوزه،جوونترین امامه ما

همه غرغه هلهله،پشت درب قاتله
کنیزا دف میزنند،غلاما گرمه ولوله

بدنه نهم امام ، بردند حرومیا
زیره نور آفتاب،رو بام کردند رها
باز به یادم اومده،شهیده کربلا
حسین سرجدا

یاحسین مظلوم آقام آقام آقام

"بندچهارم"

جوون امام رضا ،شد شهیده زهره جفا
اما دلا بسوزه بر،شاهه دشته کرببلا

غریب گیرآوردنت،تشنه سربریدنت
توی شیبه قتلگاه ، چقدر آزردنت

یاجوادالائمه،سره تو بود رو بدن
یاجوادالائمه،نشدی صد پاره تن
ولی حسین زهرا،مونده بی غسل و کفن ودور از وطن

یاحسین مظلوم آقام آقام آقام

• سه شنبه
• 5
• اسفند
• 1399
• ساعت
• 22:37
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

یکبارِ دیگر شد جسارت کنج حجره
مزد محبت شد خیانت کنج حجره

شاگردِ جعده(لع) کار دستِ شیعه داده
فتنه گری کرده سرایت کنج حجره

از زهرِ أمّ الفضلِ ملعون شعله ور شد
قرانِ سرتاسر فضیلت کنج حجره

خیری ندید از همسری که قاتلش بود
انداخت او را بد به زحمت کنج حجره

دور و برش با عشوه ظرفِ آب در دست
کِل می کشید آن بی مروّت کنج حجره

لبهایش از فرط عطش از حرکت افتاد
بیتاب شد در اوج غربت کنج حجره

دلتنگِ بابا بود... دلتنگِ نگاهش
دلتنگِ قدری عشق و رأفت کنج حجره

یخ کرد دستانش، سرش سنگین شد و سخت-
افتاد با پهلو، به صورت کنج حجره

بخشنده بود و تا که محکم بر زمین خورد
ویران شد ارکانِ سخاوت کنج حجره

جان داد در اوج جوانی مثل مادر
میرفت مشتاقِ شهادت کنج حجره

با پای دل میرفت گریان سمت کوچه
با داغ مادر داشت خلوت کنج حجره

شد قاتلش آتش، لگد، غنفذ(لع)،مغیره(لع)
جان داد پایِ این مصیبت کنج حجره!

• شنبه
• 19
• تیر
• 1400
• ساعت
• 16:22
• نوشته شده توسط
• مرضیه عاطفی

اگر تو طالب جودى و مستمند مراد
بيا به ساحت پاكيزه ى امام جواد
امام نهم ما شيعيان آل على
شفيع جمله ى ياران به روز حشر و معاد
خلف صالح موسى الرضا امام غريب
كزوست خانه ى دين در زمان خود آباد
چنان به جود و سخا شهره ى كريمان بود
خدا جواد ورا زين سبب لقب بنهاد
سَمِى ختم رسل نام او محمّد بود
عزيز اهل ولا پاسدار دولت داد
كتاب منتهى الآمال حاج شيخ عبّاس
چنين نوشته در احوال اين امام رشاد
براى شستن جرم و خطاى خود مأمون
و همچنين جهت جلب خاطر افراد
به حيله خواست كند رفع تهمت از سر خود
ز قتل عمد امام رضا، سلامش باد
نكاح دختر خود را به نام، اُمّ الفضل
به نور چشم رضا حضرت جواد بخواند
لذا امام محمّد تقى بدين گونه
به دام مرگ قضا و شهادتش افتاد
نه اينكه زوجه خود از ذات بى بصيرت بود
نگشت واقف اسرار عاشقان جهاد
نديد ظلّ سعادت فكنده سايه بر او
نكرد حسّ محبّت ز كنز مهر و وداد
از آنكه جوهر ايمان نداشت در قلبش
نبود اهل ولايت سليل آل فساد
ز بس سياه دل و كور بود چشم دلش
به سينه كاشت عبث تخم كينه بذر عناد
امام مفترضه الطّاعه بود همسر او
فكنده بود و ليكن به درد و رنج زياد
از اين قضيّه خبر دار شد خليفه ى وقت
لئيم معتصم خائن پليد نژاد
كشيد نقشه ى تحريك روح اُمّ الفضل
كُشد امام خود آن نسل حاكم بيداد
براى نيل به مقصود خائنانه ى خود
تهيّه كاسه ى زهرى نموده بر وى داد
و يا وسيله ى يك خوشه رازقى انگور
به سمّ مهلكى آميخته آن زن شيّاد
به هر طريق ميسّر امام را مسموم
نمود آن زن مكّاره طبق وفق مراد
امام محتضر احوال بود در بستر
شراره در جگر انداخته بود ز هر شداد
به آه و ناله همى گفت تشنه ى آبم
دهيد كاسه ى آبى ز تشنگى فرياد
وجود حجّت معصوم را ز پا انداخت
يتيم گشت على النّقى گل ايجاد
فداى لعل لب تشنه ى حسين عزيز
شهيد دشت بلا حامى و شفيع عباد
هواى داغ لب تشنه سينه ى سوزان
سراسر بدنش خون و زخم بى تعداد
تمام همّ و غمش عفو شيعيانش بود
به روز حشر "صفا" نور ديده ى امجاد

• دوشنبه
• 4
• مرداد
• 1400
• ساعت
• 12:40
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

خواهی که ببینی کرم وجود و سخا را
بنگر رخ تابان جوادبن رضا را

آن باب مرادست که باز است بعالم
مایوس نرانند از آن باب گدا را

ای بس که بزرگان علوم و ادب و فضل
از مکتبش آموخته تفسیر و دعا را

در عمر کم خویش چنان زیست که بگرفت
آوازه جود و کرم او همه جا را

یک عمر کرم کرد و کرم کرد و کرم کرد
پر کرد طنین کرمش ارض و سما را

ای تشنه فیض ازلی از چه نشستی
برخیز و بجو از لب او آب بقا را

بر دامن او چنگ زن و راه وفا گیر
رو دور شو از خود، بطلب قرب خدا را

مانند امام حسن افسوس فروریخت
در جام دلش همسر او زهر جفا را

ای جان جهان ای نهمین مهر ولایت
داغ غم تو سوخت دل اهل ولا را

با نام عزیز تو گره خورده بزرگی
تاریخ بَرد با عظمت نام شما را

هر نامه که از کلک گهر بار تو جوشید
بخشید به دلهای جفا دیده صفا را

حور و پری و آدمی و جن و ملائک
در سوگ تو کردند به تن رخت عزا را

• یکشنبه
• 14
• شهریور
• 1400
• ساعت
• 14:30
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

◾شهادت حضرت جواد الائمه(ع)

زهر با تنت چه کرده که اینسان فسرده ای
درحجره دست وپا زده تاجان سپرده ای

با کام تشنه یاد شهیدان کربلا
سیلی ز دست همسرملعونه خورده ای

جسمت به روی بام سه شب مانده از جفا
ره از کجای تا به کجا با که برده ای؟

در هر نفس به یاد غریب مدینه ای
گویا که غصه و غم عالم شمرده ای

از بام جسم پاک تو افتاده روی خاک
چون لاله‌ی خزان زده اِستاده مرده‌ای

عمر کمت گواه غریبانه‌ی تو شد
چون جده‌ات شادی دوران نبرده‌ای

دستت به کم نرفته و جانانمان شدی
جودت زبانزد است به قرآن بیان شدی

#مرتضی_محمودپور
@haajmorteza

• چهارشنبه
• 8
• تیر
• 1401
• ساعت
• 14:59
• نوشته شده توسط
• حاج مرتضی محمودپور

دوباره ماتمی در قلب خاص و عام افتاده
اگر شال عزا بر شانهٔ اسلام افتاده

زنی در قالب همسر دوباره شر به پا کرده
شبیه جعده(لع) در ذهنش خیالی خام افتاده

نشانده نقشه های شوم را در چشمهای خود
جواد إبن رضا(ع) در چنگ مکری تام افتاده

چه برّنده ست شمشیرِ زبانِ نحسِ أمّ الفضل(لع)
کلامش باز هم در ورطهٔ دشنام افتاده

نفس میسوزد از زهرِ هلاهل...جایِ قدری آب
زمین خورده! جوانی تشنه و ناکام افتاده

گلویش شعله ور در آتش و از کنج لبهایش
عطش می بارد و دریا کنار جام افتاده

به سختی گام برمیدارد و از لرزش بسیار
عبا از شانه اش بیتاب در هر گام افتاده

به سختی در میان هلهله مظلوم جان داده
چه تنها کنج حجره پیکری آرام افتاده
*
تنش در زیر سمّ اسب هایِ سخت-جولان نه...
به زیر تابش ِ خورشید، روی بام افتاده!

• چهارشنبه
• 8
• تیر
• 1401
• ساعت
• 16:09
• نوشته شده توسط
• مرضیه عاطفی

نور حی کبریایی یا علی بن جواد
تو ز نسل مصطفایی یا علی بن جواد

روشنی‌بخش تمام عالم هستی تویی
زینت عرش علایی یا علی بن جواد

آسمان دین حق را ای گل زهرا نما
تو مه برج هدایی یا علی بن جواد

ناخدای کشتی بحر ولای مرتضی
لنگر عرش خدایی یا علی بن جواد

دهمین روشنگر دین خداوند ودود
معنی صدق و صفایی یا علی بن جواد

در تمام طول عمر خویش ای خورشید دین
محو ذات کبریایی یا علی بن جواد

تو سراپای وجودت چشمه سار رحمت است
در کرم چون مرتضایی یا علی بن جواد

هم بشیری هم نظیری در کرامت بی نظیر
پیشوا و رهنمایی یا علی بن جواد

بر تمام شیعیان مرتضی تا روز حشر
تو امام و مقتدایی یا علی بن جواد

در کتاب خالق یکتای هستی، معنی
نور و قدر و هل اتایی یا علی بن جواد

در تمام زندگی از لطف خاص کبریا
نوح طوفان بلایی یا علی بن جواد

همچو جدت مصطفی و مرتضی و فاطمه
شافع روز جزایی یا علی بن جواد

من چه گویم در مدیح گلبن زهرا که تو
فوق هر مدح و ثنایی یا علی بن جواد

بس کریمی در کرامت تو قیامت می کنی
منشاء جود و سخایی یا علی بن جواد

هر گره در کار را با اذن خلاق مبین
تو فقط مشکل گشایی یا علی بن جواد

مرقد پاکت بود جنت برای اهل دل
زیب شهر سامرایی یا علی بن جواد

سائلانت را مرانی هرگز از درگاه خود
دستگیر هر گدایی یا علی بن جواد

ای امید عالم هستی پناه شیعیان
چون خدا در قلب مایی یا علی بن جواد

امشب ای نور خدای مهربان از راه مهر
جمع ما را کن دعایی یا علی بن جواد

بر من مسکین زار و خسته و بیمار عشق
داده مهر تو بهایی یا علی بن جواد

پایمردی کرده‌ای چون جد مظلومت علی
پا به سر مهر و وفایی یا علی بن جواد

همچنان جد غریب خود حسین بن علی
با غم و درد آشنایی یا علی بن جواد

در شب جانسوز داغ تو به یاد سامرا
این دلم گشته هوایی یا علی بن جواد

از مدینه آمدی در سامرا اما ز کین
تو گرفتار بلایی یا علی بن جواد

دیده ای از دشمنان بی حیای اهل بیت
صحنه های غم فزایی یا علی بن جواد

آن دمی که وارد بزم شرابت کرده‌اند
یاد شاه سر جدایی یا علی بن جواد

یاد چوب خیزران و یاد رأس پر ز خون
یاد آن تشت طلایی یا علی بن جواد

داشتی در بزم دشمن زآن همه جور و جفا
گریه های بی صدایی یا علی بن جواد

در میان دشمنان دین و آیین خدا
کشته ی زهر جفایی یا علی بن جواد

معتمد از کینه داده بر شما زهر ستم
تو شهید اشقیایی یا علی بن جواد

ذکر لب های تو در آن لحظه ی جانسوز بود
یا حسن بابا کجایی؟ یا علی بن جواد

عسکری دارد کنار پیکر بی جان تو
ناله ی واغربتایی یا علی بن جواد

در ره دین پیمبر ای گل گلزار عشق
جان تو گشته فدایی یا علی بن جواد

در غم داغ جگرسوز شما در سامره
شد به پا بزم عزایی یا علی بن جواد

سوزم و گریم به یاد تو که در روز جزا
تو امید این (رضایی) یا علی بن جواد

• سه شنبه
• 4
• بهمن
• 1401
• ساعت
• 09:49
• نوشته شده توسط
• فاطمه سرسخت

زمزمه امام زمانی امام جواد علیه السلام
غافل شدم از .یاد شما .یوسف زهرا
اما تو زیا.دت نبری .نوکر خود را

با اینکه بدم. روسیهم. غرق گناهم
هستی تو فقط. مثل پدر. پشت و پناهم

تو گریه کنِ ابنُ رضا هستی و داغش
در حجره در بسته نشستی به کنارش

(چون شمع سحر گشتم و پا تا به سرم سوخت
در حجره ی در بسته خدایا جگرم سوخت

یا ضامن آهو به دلم شعله فتاده
صیاد مرا کشت و به من آب نداده
در شعله بسوزد دل پروانه چه سخت است
با قاتل خود ماندن در خانه چه سخت است)

سوزد جگرم اشک غم آید ز دوعینم
یاد عطش و تشنگیِ طفلِ حسینم

(این طفل به کف نیزه و شمشیر ندارد
والله قسم مادر اوشیرندارد
با تیر سه شعبه سرششماهه جداشد
دردانه من باگلوی تشنه فدا شد
افسوس‌که‌خون پسرم‌کرده‌خضابم
خجلت‌زده ازدیده گریان‌ربابم)
ماندم که چگونه بسوی خیمه بیایم
دور از رباب/بردم علی زیر عبایم

بیتهای درون پرانتز از بقیه شعراست.

کسیکه بذری نپاشیده . منتظر باران نیست...
اللهم عجل لولیک الفرج

• یکشنبه
• 28
• خرداد
• 1402
• ساعت
• 00:29
• نوشته شده توسط
• محمد باغدار

یا جوادالائمه

امشب، گشته، مشهد وکاظمین سیه پوش
آید، ز هر سو، ناله ی وا جواد برگوش

بهر رضا نور دوعین است
غرق عزایش عالمین است
وا اسفا و واجوادا۲
___________________________________
همچون، مجتبی،میان خانه بی حبیب است
از، سوی همسر، زهر جفا، براو نصیب است

شد جگر او پاره پاره
نمانده دیگر راه چاره
وا اسفا....
_____________________________________
دور از، مدینه، در غربتش، جان می سپارد
نباشد، هادی اش، که سر بزانویش گذارد

امام ما خیلی جوان است
زسوز زهر، قدش کمان است
وااسفا....
____________________________________
علیِ، اکبرِ، مولا رضا، رود ز دنیا
بگرید،به جنت، برای او حضرت زهرا

تقی شهید راه دین است
شیعه به سوگ او غمین است
وا اسفا....

شعر:اسماعیل تقوایی

• یکشنبه
• 28
• خرداد
• 1402
• ساعت
• 17:20
• نوشته شده توسط
• اسماعیل تقوائی

باران گریه های شبانه که پا گرفت
دست مرا دوباره جوادُ الرِّضا گرفت

یادش بخیر تا که رسیدم به کاظمین
از چشم من دو مرتبه گنبدْ نما گرفت

گفتم سلام حضرت احسان بی کران
در سایه سار مهر تو دیدم دعا گرفت

فرصت برای عرض حوائج نمیدهی
چیزی نگفته حاجت خود را گدا گرفت

آه ای جوان آل علی روضه ی تورا
باید که از مدینه و از کربلا گرفت

مانند مادرت به زمین خورده ای اگر
زهر جفا رسید و توان از شما گرفت

صورت مکش به خاک زمین، نور عالمین
از موی خاکی ات دل عرش خدا گرفت

فریاد العطش که کشیدی تو از جگر
با سوز ناله ات همه عالم عزا گرفت

هی دست و پا زدی وسط هلهله ... فقط
مادر بخاطرت دم واغربتا گرفت

از آه و ناله ات شده این حجره کربلا
گفتی حسین و گریه امان تو را گرفت

[][][][][][][][][]

ذکرش خدا خدا ... که همان دم سنان رسید
با نیزه راه صحبت او را چرا گرفت؟

والشِّمرُ جالسٌ... سر او را ز پیکرش
با ضربه های خنجر کند از قفا گرفت

• سه شنبه
• 18
• مهر
• 1402
• ساعت
• 12:37
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

افتاده بين حجره و آبش نمي دهند
ميگويد آب آب و جوابش نمي دهند
اين قوم جاهلي که به دست امام خويش
آب از براي کسب ثوابش نمي دهند
حاجت به آبِ روي زمين ريختن نبود
يک رو به قبله را که عذابش نمي دهند
***
از بسکه کف زدند و شده هلهله به پا
ماندم درون خانه عروسي است يا عزا
در کودکي اي آنکه زدي مشت بر زمين
حالا به جاش آمده زهرا بيا ببين
تو از شنيده هاي غمش قد خميده اي
اکنون ببين هرآنچه که قبلا شنيده اي
در پشت درب بسته ي حجره نشسته است
يك مادري كه خسته و پهلو شكسته است
***
مادر تلاش كرد ولي درب بسته را
دست شكسته اش نتوانست وا كند
اين پشت در نشسته يا افتاده از نفس
دستش بلند شد پسرش را دعا كند
ميگفت اي خدا ن

• دوشنبه
• 17
• مهر
• 1391
• ساعت
• 11:47
• نوشته شده توسط
• مرتضی پارسائیان

اي انس و جان گداي تو يا حضرت جواد
شرمنده ي عطاي تو يا حضرت جواد
دائم ز کار خلق گره باز مي‌کند
دست گره ‌گشاي تو يا حضرت جواد
زيباترين دعاي سماواتيان بود
مدح تو و ثناي تو يا حضرت جواد
پيش از شب ولادتم اي آشناي دل
دل بود آشناي تو يا حضرت جواد
چون آيه‌هاي نور، پدر بوسه مي‌زند
بر روي دلرباي تو يا حضرت جواد
زوار پا نهند به بال ملايکه
در صحن باصفاي تو يا حضرت جواد
پر مي‌ زند کبوتر دل‌ ها ز هر طرف
پيوسته در هواي تو يا حضرت جواد
جود از تو جود گشت و کرامت نهاده است
رخ بر در سراي تو يا حضرت جواد
تو کيستي؟ هميشه جواد الائمه‌اي
من کيستم؟ گداي تو يا حضرت جواد
بايد هزار زاده ي اکثم به وقت بحث
صورت نهد به پاي

• یکشنبه
• 16
• مهر
• 1391
• ساعت
• 05:36
• نوشته شده توسط
• مرتضی پارسائیان

آي کبوترايي که بالاتونو بهم داديد
رو تن پاک جواد من يه سايبون زديد
سايه اي شديد براي نعش گل به روي بام
تا نسوزونه تن عزيزشو از صبح تا شام
کربلا کجا بوديد تا که بيايد بال بزنيد
که با هم پر بزنيد يه سر به گودال بزنيد
تا که سايه اي بشيد براي پاره ي تنم
زير آفتاب نمونه يوسف بي پيرهنم
رو تن جواد من پر کبوتراست
اما نعل تازه سينه ي حسينمو شکست
آسمون گريه کن پيکر هر دو لاله بود
کار حوري و ملک کنار هر دو ناله بود
من کنار هر دو گل زدم به سينه و سرم
اومدم ناله زدم گفتم غريب مادرم

• یکشنبه
• 16
• مهر
• 1391
• ساعت
• 17:04
• نوشته شده توسط
• مرتضی پارسائیان

آنکه عمری داغ زهرا شعله زد بر پیکرش
ریخت از روز ازل باران ماتم بر سرش
نخل امید رضا بود و به باغ احمدی
دست ظلمی زد شراره بر همه برگ و برش
از غریبی بی کس و تنها به خود پیچید و باز
شد غبار حجره در بسته او بسترش
او چو شمعی آب می گردید از کینه ولی
هلهله می کرد از شادی در آنجا همسرش
همسر او گر برون حجره می خندد ولی
در درون حجره می گرید به حال مادرش
بشکند دست تو گلچین این گل زهرا بود
با چه جرأت دست افکندی و کردی پرپرش
این جگر از داغ یک سیلی تمام عمر سوخت
آخر ای زهر جفا کردی چرا سوزان ترش
در دو عالم سربلند است و سر افرازی کند
هر که می گردد (وفائی) از وفا خاک درش
***هاشم وفائی***

• شنبه
• 8
• مهر
• 1391
• ساعت
• 07:30
• نوشته شده توسط
• مرتضی پارسائیان

حجله ببندید که آقام جوونه زهرا کنارش مصیبت میخونه
جسمش کشیدن روی بام خونه بال کبوتر براش سایه بونه
وای دل آسمون بی قراره
وای چشام مثل ابر بهاره
وای بمیرم که مَحرم نداره
وای غریبِ جوادالائمه
********
تا روضه مادر و می شنیدش آهی جگر سوز ز دل می کشیدش
می زد به روی زمین مشت محکم می گفت که مادر بمیرم از این غم
وای از این غم چشاش غرق خون بود
وای صدا گریه هاش بی امون بود
وای اونم مثل مادر جوون بود
وای غریبِ جوادالائمه
********
حاجت بگیرید که باب المراده نسل کریم و عطا هاش زیاده
کرببلا مون تو دست جواده ایشالله میریم با پای پیاده
وای میشیم مست بوی گل یاس
وای میریم کربلا غرق احساس
وای چه حالی میده کف ال

• پنج شنبه
• 26
• اردیبهشت
• 1392
• ساعت
• 02:33
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

كاظمين امشب سراپا غرق ماتم گشته است
گوئيا بار دگر بوي محرم گشته است
خاك اين شهر بوي مرگ وبوي باران ميدهد
يك خبر از حجره اي بر جمع ياران ميدهد
كنج آن حجره غريبي از تبار فاطمه ست
با نواي خسته اش آهسته او در زمزمه ست
ناله غمبار او آذر به خرمن ميزند
پيش قاتل سوزد واو حرف رفتن ميزند
اين كه مي پيچد به خود نام علي بر لب بود
اين گل خير النساء وعمه اش زينب بود
گاهي از سوز جگر بر سينه اش آذر زند
هم چو مرغي بسملي پر پر به پشت در زند
گاهي بر ديوار وگاهي دست به پهلو ميزند
روي خاك افتاده وحرفي ز بازو ميزند
گاهي ياد كودكان ومشك پاره ميكند
گاهي ياد گريه هايه نور ديده ميكند
گاهي ياد خون رگهايه بريده ميكند
آندم

• چهارشنبه
• 27
• شهریور
• 1392
• ساعت
• 08:41
• نوشته شده توسط
• یحیی

آری جوان ترین قمر آل هاشمم
مثل حسن غریب میان محارمم
مثل حسین برده عطش طاقت مرا
مهمان نو رسیدهٔ موسای کاظمم
امشب گرفته بود
دست خدا مرا
زهرا از آسمان
می‌زد صدا مرا

خشکید آن لبی که بر آن نام حق نشست
بغض ملائک از خبر درد من شکست
حتی کنار پیکر من خواهری نبود
تا برکشد به روی تنم عاشقانه دست
در را به روی من
تا ظالمانه بست
فریاد و ناله‌ام
در سینه‌ام شکست
وقتش رسیده مرغ مهاجر سفر کند
یک بی‌قرار هادی من را خبر کند
بر دامنش مگر بگذارد سر مرا
گریان لب مرا به نمی ‌آب تر کند
جان می‌دهد غریب
فرزند مصطفی
پر می‌کشد جواد
تا مشهد الرضا

شاعر : قاسم صرافان

• چهارشنبه
• 27
• شهریور
• 1392
• ساعت
• 16:18
• نوشته شده توسط
• یحیی

زمینه شهادت جوادالائمه ع

بنداول
سخاوت تو ـ بی کرونه
فرش زیر پاهات ـ آسمونه
پر میکنی . کاسهامونو ـ بی بهونه

کرامتت . علی الدوام
یا حضرت . خیرالانام
دست منو . دامن تو ـ آقام آقام
آقام آقام آقام آقام

بند دوم
میریزه اشکاش - روی گونه
داره میباره باز ـ دونه دونه
انگاری که . گرفته قلبش ـ از زمونه

سینه شده . دارالحزن
غریبیشم . مث حسن
توی خونه . بی همدمه . ای وای من
آقام آقام آقام آقام

بند سوم
میون حجره ـ روی خاکا
ناله میزنه با ـ سوز و نوا
دم آخر . افتاده یاد ـ کرببلا

لحظه لحظه . میره ز حال
با یاد رو.ضه ی گودال
به یاد اون . پیکری که . شده پامال
آقام آقام آقام آقام

• جمعه
• 19
• مرداد
• 1397
• ساعت
• 16:00
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

عیان است امشب ای دل در عوالم عالم دیگر
به نام خالق منّان شدم اکنون گزارشگر
.
قیامت گشته بر پا گوئیا زد صور اسرافیل
سیه پوش است از هجران او این چرخ نیلوفر
.
الهی بی پسر شد ضامن آهو یقین دارم
که ریزد اشک حسرت برج حق را هشتمین اختر
.
بدان مهدی عزادار است بر جدّ جوان مرگش
ز سَمِّ اُمّ فَضل آخر ز پا افتاد آن سرور
.
نباشد زین مصیبت در جهان بالاتر انسان را
که باشد دشمن سرسخت او در خانه اش، همسر
.
الهی سرنگون می گشت ای کاش عالم فانی
نمی آمد برون از نسل کافر جعده دیگر
.
حسن را کشت جعده فاطمه محزون و نالان شد
تأسی کرد از جعده تقی را کشت این کافر
.
شکست آیینه ای کانجا جمال الله نمایان بود
به امیّد شاید م

• سه شنبه
• 1
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 11:37
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

امشب شده ام مهمانت
شد شامل من احسانت
برسرکویت تقی جان سائلم مولا
در همه عمرلطف وجودت شاملم مولا
مولا جواد(۲)

مولا تویی نجل حیدر
در خلقت و خوپیغمبر
از تبار فاطمه ابن الرضایی تو
نهمین نور ولا و مقتدایی تو
مولا جواد

من سائل کویت هستم
دل بر توو مهرت بستم
یا تقی اهل ولا را نور عینی تو
روح ایمان ،زیب شهر کاظمینی تو
مولا جواد

در گلشن تو چون خارم
از مهر شما سرشارم
حق نهاده در وجود من ولای تو
آرزویم دیدن صحن و سرای تو
مولا جواد

چون شام سیه شد روزم
امشب ز غمت میسوزم
ریزم امشب از دو چشمم اشک پیوسته
از چه دشمن حجره را بر روی تو بسته
مولا جواد

در گوشه ی حجره نالان
افتاده ای کام عطشان
زدشرر زهر ستم بر

• چهارشنبه
• 2
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 10:39
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

ای گل باغ ایمان یا جواد الائمه
کشته ی دین و قرآن یا جواد الائمه
یا علی بن موسی الرضا
تسلیت مولا مولا مولا

تقی ابن الرضایی همه امید مایی
همچو باب گرامت آقا مشکل گشایی
یا علی بن موسی الرضا
تسلیت مولا مولا مولا

ای صفابخش عالم شده ام برتومهمان
سوزم و گشته ام من. ازغمت دیده گریان
یا علی بن موسی الرضا
تسلیت مولا مولا مولا

از غم و سوز داغت روز شیعه شده شب
ای شهید ولایت گریم و نالم امشب
یا علی بن موسی الرضا
تسلیت مولا مولا مولا

جان پاکت زکینه در ره دین فدا شد
از غم این مصیبت کاظمین کربلا شد
یا علی بن موسی الرضا
تسلیت مولا مولا مولا

دشمن آل عصمت کرده ظلم بینهایت
از ستم کرده مسموم همسر بی وفایت
یا

• چهارشنبه
• 2
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 10:39
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

تو گل گلشن ولایی
مولا جواد ابن الرضایی
نور دل پیغمبری تو
محمدبن حیدری تو
در خصلت وخو مادری تو
مولا جواد ابن الرضایی (۳)

ای منشأ جودوکرامت
در لطف وجود هستی قیامت
مظهر ذات کبریایی
آیینه ی زهرا نمایی
برشیعیان مشکل گشایی
مولا جواد ابن الرضایی

شکر خدا هستم گدایت
من زنده هستم با ولایت
حق داده بر من این سعادت
دارم ز لحظه ولادت
بر تووآل تو ارادت
مولا جواد ابن الرضایی

از لطف تو مهمانت هستم
شرمنده ی احسانت هستم
آمده‌ام قلب شکسته
در محفل سوگت نشسته
بر تو دخیل گریه بسته
واویلتا آه و واویلا

مولای من در شور و شینم
با یاد تو در کاظمینم
در کاظمین غوغا به پا شد
از داغ تو بزم عزا شد
از سوز داغت کربلا شد
واو

• چهارشنبه
• 2
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 10:43
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

از سوز زهر بال و پرم تیر می کشد.
از درد پای تا به سرم تیر می کشد.

خشک است کامم از اثر زهر آتشین.
از فرط تشنگی جگرم تیر می کشد.

افتاده گود پای دو چشمم از این عطش.
تا پلک می زنم نظرم تیر می کشد.

بالا نیاید از قفس سینه ام نفس.
سینه از آه محتضرم تیر می کشد.

کم بود عمر فاطمه وارم اگر، دلم.
یاد یتیمی پسرم تیر می کشد.

در بزم خنده های کنیزان به دور خود.
لبریز اشک چشم ترم تیر می کشد.

هر لحظه یاد سیلی و رخسار مادرم.
باز این زبان نوحه گرم تیر می کشد.

شد حجره کربلا و منم اکبر رضا.
از داغ من دل پدرم تیر می کشد.

تا درب حجره را پسرم وا کند به من.
بر در نگاه منتظرم تیر می کشد.

• چهارشنبه
• 9
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 17:49
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

دوبیتی شهادت حضرت جواد الائمه(ع)
ای آن که به خاکِ حجره ات تن داری
گل های جگر به روی دامن داری
از هلهله و دف زدنش فهمیدند
در خانه ی خود هزار دشمن داری

• چهارشنبه
• 9
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 17:52
• نوشته شده توسط
• حسن فطرس

حیدری و فاطمی بودن همین است آخرش

تشنه لب جان میدهی و عدهای کف میزنند

• جمعه
• 11
• مرداد
• 1398
• ساعت
• 02:32
• نوشته شده توسط
• اصغر چرمی