زمزمه ونوحه حضرت مسلم
من مسلمم وکوفه دگر کرده رهایم
غربت بود آن یار که مانده ست برایم
مجنون حسینم، مدیون حسینم، مدیون حسینیم 2
ای وای حسینم...
_____________________________
هر خانه که در می زنمش بسته برویم
شبگرد غریبی به هر برزن و کویم
رفته ست شکیبم،غم هست نصیبم،غم هست نصیبم2
ای وای حسینم.....
______________________________
با اشک روان،کوفه میا گشته نوایم
مولایم حسینم ببخش جرم وخطایم
من نامه نوشتم، تا کوفه بیایی، تا کوفه بیایی
در کوفه وفا نیست،ای کاش نیایی،ای کاش نیایی
ای وای حسینم....
____________________________
بر کشتن تو دشمن ما هست مهیا
آن اهل وعیالت میاور به اینجا
اینجاست فراوان، خصم
- چهارشنبه
- 6
- شهریور
- 1398
- ساعت
- 16:32
- نوشته شده توسط
- اسماعیل تقوائی