شهادت حضرت رقیه

یاد بابا
(نيمه هاي شب رقيّه ياد بابا مي كند)
(در دل ويرانه ها فرياد و غوغا مي كند)
دامن خود را ز اشك ديده دريا مي كند
******
نيمه شب در خواب ناز كودك دردانه اي
با تبسّم خنده بر لب چهرة شاهانه اي
آمده بابا درون كلبة ويرانه اي
وه چه مشتاقانه بابا را تماشا مي كند
(نيمه هاي شب رقيّه ياد بابا مي كند)
******
در میان خواب با بابا سخن گويد بسي
گه ز شور و اشتياق گه از غم دلواپسي
نالد از ظلم عدو گريد ز درد بي كسي
عقده هاي سينه را زين گفتگو وا مي كند
(نيمه هاي شب رقيّه ياد بابا مي كند)
******
مي كشد بابا به روي شانه هايش دست مهر
مي زند پر با رقيّه تا بلنداي سپهر
فارغ از غم مي كنند در وادي مستانه سير
لحظه

• شنبه
• 29
• مهر
• 1396
• ساعت
• 09:25
• نوشته شده توسط
• علی کفشگر فرزقی

با این پر شکسته کبوتر نمی شود
بی یاد مرگ هرشب او سر نمی شود

کم سو شده ست چشم ورم کرده اش ولی
با روضه ی کنیز ... برابر نمی شود

دستی کشید زیر گلو گفت با خودش
این جای زخم تیزی خنجر نمی شود

"گفتند دختر است از او کار می کشیم"
بایدکه سرشکست به منبر...نمی شود

بینایی اش چه سود که کور حقیقتست
چشمی که درمصیبت او تر نمی شود

در روضه ی سه ساله به کرات دیده ایم
چیزی شبیه غارت معجر نمی شود

تنها خرابه نه همه ی شام گریه کرد
حالا بگو که یک تنه لشکر نمی شود !؟

شاعر : محمد حسن بیاتلو

• جمعه
• 5
• آبان
• 1396
• ساعت
• 17:56
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

بند اول

هوای خرابه سرده/دختر تو پر از درده
نیمه ی شبی دنبال/سر بریدت میگرده

خسته شده،از این زمونه
یک گوشه ای،گرفته بونه
افتاده روی،خاک غربت
هی زیر لب،داره میخونه

کجایی بابا جون بیا،داره میمیره دخترت
کجایی تا ببینی که،شده شبیه مادرت

کجایی نازنین بابا،کجایی مه جبین بابا
بیا ببین که دخترت،افتاده رو زمین بابا

(بابا حسین بابا حسین)

بند دوم

ترکیده بغض قلبش/هوای چشاش بارونه
معلومه که از این دنیا/سیره و دلش پرخونه

از شامیا دلش گرفته
جایی نبوده که نرفته
از اون محله ی یهودی
حرفا داره هنوز نگفته

کجایی بابا جون بیا،بیا سراغ دخترت
بیا و مرهمی بذار،به روی داغ دخترت

کجایی نازنین بابا،کجایی بی قرین

• جمعه
• 5
• آبان
• 1396
• ساعت
• 19:46
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

بند اول

دست زمونه_دخترو پیر کرد

از کربلا تا_به شام اسیر کرد

کوچه شد اینبار_کوچه های شام

رقیه رو از_زندگی سیر کرد

روز من شب تیره و تاره

میزنی بزن عیبی نداره

ولی طعنه نزن که یتیمم

بابایی هوای منو داره

هر کی یتیم باشه میدونه

یتیمی درد بی درمونه

بالا سرت سایه ی پدر

نباشه دنیا یه ویرونه

(ای وای رقیه رقیه جان)

کنج خرابه_سر زدی بابا

ممنونتم که_هستی پیش ما

ببین که بستم_گل سرم رو

گوشواره هامو_بردن نامردا

بابام از سفر اومده عمه

میبینی با سر اومده عمه

امشب از بابا بوسه میگیرم

دیگه غصه سر اومده عمه

کی پا گذاشته رو صورتش

که خون میریزه از اون چشاش

کی روی لعل و رو دندونش

زده،ترک داره

• جمعه
• 5
• آبان
• 1396
• ساعت
• 20:25
• نوشته شده توسط
• ایدافیض

تو رو خدا جلوی اشکامو نگیرید
به سینه که می زنم دستامو نگیرید
باباجونم اومده چشمامو نگیرید
من دلخونم سر می کنم با تنهایی
بادیده های دریایی
ولی به ولله می میرم
بدون بابایی
موهام سپیده قدم خمیده بابام شهیده
بابا حسین جان3

جدایی و فاصله حق من نبوده
تنهایی ی قافله حق من نبوده
پای پره آبله حق من نبوده
حقم بابا نبوده کنج ویروونه
یه جایی که بی سامونه
یه جایی که هیچ کی درد
منو نمی دونه
من بی قرارم ابر بهارم بابا ندارم
بابا حسین جان3

کینه وستم و زور حق تو نبوده
سنگای دشمن کور حق تو نبوده
زندگی توی تنور حق تو نبوده
حقت بابا نبوده که باشی پرپر
ببینمت تو طشت زر
نبوده حق تو بابا
ببینمت بی سر
کار یهوده پلک

• یکشنبه
• 7
• آبان
• 1396
• ساعت
• 06:15
• نوشته شده توسط
• احسان نیکخواه

زیب آغوش پدر زینت دوش قمرم
من به زهرا جگرم
با وجودی که برای همگان درد سرم
من به زهرا جگرم

• سه شنبه
• 6
• شهریور
• 1397
• ساعت
• 11:50
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

روزی که مرا مقام عصمت دادند
بر حضرت من کلید جنت دادند
در حشر محب من نباشد نگران
زیرا که مرا اذن شفاعت دادند

• سه شنبه
• 6
• شهریور
• 1397
• ساعت
• 12:05
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

چه مهمان عزیزی به ویرانه ام آمد
بده مهلتی ای جان که جانانه ام آمد
پدر جان پدر جام
خوش آمدی به ویران
دگر شکوه ندارم ز رنج غل و زنجیر
نگویید یتیمم که خوابم شده تعبیر
پدر جان......
خوش آمدی......
ز لبهای کبودت پدر بوسه بگیرم
بمان در بر من یا دعا کن که بمیرم
پدر جان....
خوش آمدی....
شکسته پرو بالم به پا آبله دارم
چرا مرا نبردی ؟ من از تو گله دارم
پدر جان.....
خوش آمدی.....

• سه شنبه
• 13
• شهریور
• 1397
• ساعت
• 10:34
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

یا رقیه

عمه بیا آمده بابای من
روشنی ظلمت شبهای من

رفته کناری همه ابر فراغ
آمده مه پاره ی زیبای من

عمه زتن کی سراو شد جدا
کآمده با سر به تماشای من

دیده ام او را به رویای خود
واقعیت یافته رویای من

عمه چه زخمیست به پیشانیش
زخم سرش گشته غم افزای من

عمه کجا مانده تن بی سرش
کرببلا، وای من و وای من

عمه سرش را به بغل دارم و
راس پدر گشته تسلای من

حال که دیدم سراو، از خدا
مرگ خودم هست تقاضای من

پیکر من نزد پدر دفن کن
از تو بود عمه تمنای من

شاعر:اسماعیل تقوایی

• جمعه
• 16
• شهریور
• 1397
• ساعت
• 01:21
• نوشته شده توسط
• اسماعیل تقوائی

اگر بابا بیاید

اگر بابا بیاید ، به روی دوش او سر می گذارم
اگر پیشم نشیند ، برایش زخم دل را می شمارم
اگر او را ببینم ، دلم را دست بابا می سپارم
اگر یک لحظه باشد ، به گرمی دست او را می فشارم
******
اگر آید کنارم ، دوباره مهربان بابای خوبم
شوم مست وصالش ، برایش پنجة شادی بکوبم

بگویم درد دل هایم به بابا
سخن از ماتم امروز و فردا
از آنچه بر سرم آورده دشمن
غم تنها شدن در دشت و صحرا

اگر پیشم نشیند ، برایش زخم دل را می شمارم
اگر بابا بیاید ، به روی دوش او سر می گذارم
******
اگر او را ببینم ، نمایم بوسه باران روی ماهش
به اشک شوق و شادی ، کنم با دیدة خیسم نگاهش

بدوزم بر دو چشمانش دو دیده
که بیند قامت

• یکشنبه
• 18
• شهریور
• 1397
• ساعت
• 11:24
• نوشته شده توسط
• سجاد

بر دیدن رقیه ای شاه سر بریده
حالا رسیده ای که جانم به لب رسیده
در کنج این خرابه ببین در عذابم
یک شب نشد پدر جان که راحت بخوابم
بابای من حسین جان حسین جان حسین جان ۲
این حلق پاره تو این گوش پاره من
هم خاتم تو بردند هم گوشواره من
شانه زنم به مویت پدر جان پدر جان
بوسم رگ گلویت پدر جان پدرجان
بابای من حسین جان حسین جان حسین جان ۲
رحمی کسی در اینجا بر حال من ندارد
یک دختر سه ساله سیلی زدن ندارد
دارم به تن نشانه پدرجان پدرجان
از ضرب تازیانه پدرجان پدرجان
بابای من حسین جان حسین جان حسین جان ۲

• یکشنبه
• 18
• شهریور
• 1397
• ساعت
• 11:29
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

پریده از خواب

پریده از خواب بریده از تاب دختر گریان حسین دگر نمی خوابد
فغان و گریه کند رقیه شب همه شب تا که نشانی از پدر یابد
بهانه جوید شبانه گوید نام پدر بلکه مهِ او به حرم تابد
پریده از خواب بریده از تاب دختر گریان حسین دگر نمی خوابد
******
پریده از خواب و فقط بهانه گیری کند
شکایت از جدایی و درد اسیری کند
خواب پدر دیده دوباره ، گُل ماتم زده
به کودکی ناله چنان دورة پیری کند

روی پدر دیده غریبانه به خوابی جدید
گریه کنان کرده عجب شور و نوایی پدید
تا که ببیند رخ بابای سفر کرده را
لحظه به لحظه کند این شیون و زاری شدید

خرابه غوغا شده از جدایی خیمه به دلها زده بی نوایی
بساط اشک و نالة شبانه دوبا

• یکشنبه
• 18
• شهریور
• 1397
• ساعت
• 12:10
• نوشته شده توسط
• سجاد

سبک 6 ـ ذکر / زمزمه ـ رقیه(س)
جانم رقیه یا رقیه(3)
***
اشك دو چشمت همچو دریاست
ای دخترم حالت شبیه حالِ زهراست
عزیزم ـ حالِ زهراست
بر روی ماهت هاله پیداست
ای دختر زارم مگر قنفذ در اینجاست
عزیزم ـ قنفذ در اینجاست
داغ غریبی ات به قلبم خانه كرده دختر من(2)
گویا عدو با چنگ خود مو شانه كرده دختر من(2)
***
بابا نبودی در بیابان
یك شب من از ناقه زمین خوردم هراسان
ای وای ـ هراسان
آمد عدو سویم شتابان
زد با لگد محكم به پهلویم فراوان
ای وای ـ فراوان
با هر دو دست و تازیانه نیلی ام كرد ای پدر جان(2)
جای نوازش او نصیبم سیلی ام كرد ای پدر جان(2)
***
بنگر به من با چشم خسته
رأسم رقیه روی دامانت نشسته
عزیزم ـ نشس

• یکشنبه
• 18
• شهریور
• 1397
• ساعت
• 20:46
• نوشته شده توسط
• حسن فطرس

‍#زبانحال_امام_حسین_ع_با
#نازدانه اش_حضرت_رقیه_س
#سبک_نوشته_خیزو_ببوسم_من_لبات
#گوشواره_آوردم_برات
‌
جانم، ای طفلکِ زار و صغیر
جانم، ای زخمِ تن از تیغ و تیر
جانم، گشتی گرفتار و اسیر

آهِ جانسوزِت به گوشِ پِدَر آمد، ای سه ساله دخترِ من (۲)
دخترم اشکِ من از آهَت در آمد، ای تو یاسِ پرپرِ من (۲)

بابا، بر دست و پایِ تو طناب
بابا، زخمِ تو بی حدّ و حساب
بابا، جان داده ای کنجِ خراب

ای وا، إِذَا النُّجُومُ نْکَدَرَتْ
ای وا، إِذَا الْجِبَالُ سُیِّرَتْ
ای وا، بِأَيِّ ذَنبٍ قُتِلَتْ

◾◾◾◾◾◾◾◾◾

خیز و بین بابا به شوقِ دختر آمد، دخترِ غم پرورِ من (۲)
بین پِدَر چون پا ندارد با سر آمد، خفته صحرا پیکرِ من (۲

• چهارشنبه
• 21
• شهریور
• 1397
• ساعت
• 08:27
• نوشته شده توسط
• ۰۹۱۱۳۵۲۶۵۲۹

آن شب که نگاهش به سربی بدن افتاد
ناله زد ویادش زتن بی کفن افتاد

فریاد زدای عمه ببین باب نکویم
یکبار دگرگوشۀ چشمش به من افتاد

ازنالۀ اوشد همه آفاق پرازغم
آتش به سراپردۀ بیت الحزن افتاد

وقتی که نگاهش به سر غرقه بخون بود
چون مرغک بی بال به پرپر زدن افتاد

چون شمع شب افروز شرر داشت دل او
پروانه صفت سوخت وازسوختن افتاد

دیدند که دُردانۀ سالار شهیدان
جان دادزداغ پدر و ازسخن افتاد

با داغ رقیه دل شب امّ مصائب
یک بار دگر درغم ورنج ومحن افتاد

دیگر مگو ازاین غم جان سوز «وفایی»
بس کن که شرر بر دل هر مرد وزن افتاد

#حاج_سید_هاشم_وفایی

• پنج شنبه
• 22
• شهریور
• 1397
• ساعت
• 11:52
• نوشته شده توسط
• سجاد

بابایی جون بابایی
امون از این جدایی
میون سلسه ام من
تو روی نیزه هایی
زمین خوردنامو می بینی
اشک تو چشامو می بینی
حال عمه هامو می بینی می بینی
بسکه زدن پر از ورم شدم بابایی
درد سر اهل حرم شدم بابایی
رفتی و زمین گیرم من
بعد تو دیگه پیرم من
واسه قافله این روزا
خیلی دست و پا گیرم من
با یه لباس پاره
همه زدن اشاره
همه میگن یتیمه
دیگه بابا نداره
قلب غصه دارم می سوزه
گوش پاره پاره ام می سوزه
جای گوشواره ام می سوزه می سوزه
بسکه زدن، شکسته پهلوم مثه زهرا
خسته شدم، دیگه از این سیلی و صحرا
از زمونه دل گیرم من
از نفس زدن سیرم من
واسه قافله این روزا
خیلی دست و پا گیرم من
حال دلم خرابه
جیگر من کباب
شامیا گفتن

• شنبه
• 24
• شهریور
• 1397
• ساعت
• 19:15
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

عماد الدین طبری رحمه الله از کتاب "الحاویه" نقل کرده که زنان خاندان نبوّت شهادت پدران را از کودکان پنهان می داشتند و می گفتند: پدرانتان به سفر رفته اند.
امام حسین(ع)دختری چهار ساله داشت،شبی با حالت پریشانی از خواب بیدار شد و گفت: "پدرم حسین(ع)کجاست؟اکنون او را دیدم!".
زنان و کودکان از شنیدن این سخن گریان شدند و شیون از ایشان برخاست.
یزید از خواب بیدار شد و گفت:چه خبر است؟ جریان را به او خبر دادند.
آن لعین دستور داد سر پدر را برای او ببرند،سر را آوردند و در دامنش گذاشتند.
گفت:"این چیست؟"
گفتند: سر پدر توست.
آن کودک هراسان شد،ترسید و فریاد بر آورد، بعد مریض شد و در همان روزها در دمشق از دنیا رفت

• پنج شنبه
• 5
• مهر
• 1397
• ساعت
• 18:42
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

پس آن نازدانه لب بر لب پدر نهاد،زمان طویلی از سخن افتاد گریست.
[فَنادیِ الرَّأسُ بِنْتَهُ،إلیَّ إلیَّ،هَلُمّی فَأنا لَک بِالانْتظار.فغُشیَ علیها غشْوهً لمْ تُفقْ بعدها،فحرَّ کوها فَإذا هیَ قدْ فارقتْ روحها الدُّنیا..._آن رأس شریف دختر را صدا کرد که به سوی من بیا،من منتظرت هستم،او غش کرد و دیگر به هوش نیامد،چون او را حرکت دادند متوجّه شدند که روح شریفش از بدن مفارقت کرده و به خدمت پدر شتافته است].
راوی گوید:وقتی که خواستند نعش آن یتیم را از خاک خرابه بردارند علمهای سیاه بر پا کرده بودند و مردان و زنان شامی همه جمع شده گریه و ناله می کردند و سنگ بر سر و سینه می زدند. او را غسل دادند و کفن نمودند

• پنج شنبه
• 5
• مهر
• 1397
• ساعت
• 18:59
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

از هرکه پرسیدم نمیدانست بابا
جان رقیه از علی تو با خبر باش
بابا ببین که بر سرم موی سپید است
عمه نمیداند ولی تو با خبر باش
درد فراق تو مرا بیچاره کرده
میدانم آخر دخترت از پا می افتد
من که ندیدم عمه گفته در قنوتم
دستم شبیه مادرت زهرا می افتد
دیر آمدی خیلی من از عصر همان روز
هر لحظه میگفتم نشان می آید از تو
من که گرسنه خواب رفتم بی تو اما
الحمدلله بوی نان می آید از تو

• سه شنبه
• 17
• مهر
• 1397
• ساعت
• 19:45
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

بند اول
کجا بودی کجا بودی
چرا بابا تو از ماها جدا بودی
خبر داری کجا بودم
میون کوچه و بازار توی نامحرمان بودم
مگه بابا چیکار کردم ، که سیلی بی هوا خوردم
ندیدی که کتک از دست زجر بی حیا خوردم
ببین حالم ، چه پریشونه
دیگه موهام ، نمیخواد شونه
گوشم پاره ، شده بی گوشوار
گل سر هم ، لخته ی خونه
امان ایدل ...
بند دوم
زمین خوردی زمین خوردم
تو از نیزه من از ناقه زمین خوردم
شدم از این غم آزرده
که گریه کردم و عمه کتک خورده
چشام تاره دلم زاره چقد زود پیر شدم بابا
غم بی حد چشیدم من از عمرم سیر شدم بابا
امان ازین ، چشای هرزه
نیاسودیم ، ماها یک لحظه
کشیدن از ، سر ما معجر
مگه معجر ، چقد می ارزه؟
امان ایدل...
بند

• چهارشنبه
• 18
• مهر
• 1397
• ساعت
• 20:21
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

بند1
از ظلم نگو
ازدرد نگو
از دستای
نامرد نگو
از کجا بگم دلت نسوزه برام
اینقده صدات زدم گرفته صدام
همه فهمیدن که من بابامو میخوام
راستی باباجون خیالت تخت
خوندم نمازامو سروقت
سجده میون غل و زنجیر
باپهلوی زخمی میشه سخت
شبیه مادر بزرگ دلم شکسته
میخونم نمازامو منم نشسته
بند2
از بغض نگو
از غم نگو
از سیلی
محکم نگو
ازخودت بگو بابا دیگه چه خبر
حالاکه رسیده قصه ی ما به سر
بیادخترت رو از اینجا ببر
راستی کجا جامونده پاهات
یک دنیا حرفه تو نگاهات
لکنت حریف من نمیشه
باید بگم حرفامو باهات
به خدا قسم اگه شده بمیرم
از اینا انگشترت رو پس میگیرم
بند3
از زخم نگو
از خارنگو
از طعنه و
آزار نگو
بگو اینقدر سرم داد نزنن

• پنج شنبه
• 19
• مهر
• 1397
• ساعت
• 11:22
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

رقیه جان،تو ای شور و غوغام
رقیه جان،تو هستیه آقام
گریه توی روضت بی بی
شد همه دار و ندارم
بردن اسمت رقیه
رافِعِ احوال زارم
یا رقیه دختر سلطانی
یا رقیه مظهر یزدانی
یا رقیه جان سنه گوربانی
(بی بی جانم،مدد یا رقیه)
بنددوم
میدم جونم،رو واسه تو هدیه
همه هستیم،فدای رقیه
بردن اسم تو بی بی
میشه مرحم واسه دردم
من فقط دور تو بی بی
توی این عالم میگردم
یارقیه درمون دردامی
یارقیه ذکررولبهامی
یارقیه هم دین و دنیامی
(بی بی جانم,مددیارقیه)
بند سوم
رقیه جان،تو معنی احساس
نفس های دل عمو عباس
سرمه ی روی چشمامه
خاک صحن و زیر پاهات
میزنم جار توی عالم
عشقتو رقیه سادات
یا رقیه ای تو دین و مذهب
یا رقیه جان تو اصل مکتب

• پنج شنبه
• 19
• مهر
• 1397
• ساعت
• 17:43
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

دارد دوباره جان به پاهایم می‌آید
عمه ببین، گفتم که بابایم می‌آید
گفتند که پیش خدا بودی عزیزم
جانم به لب آمد، کجا بودی عزیزم؟
خیلی برای دوری تو غصه خوردم
من آبروی شام را با گریه بردم
رفتی و از این پیکر ما، جان ما رفت
وقتی تو رفتی، خواب از چشمان ما رفت
با بوسه من را باز هم غرق عسل کن
حالا دوباره دختر خود را بغل کن
قربان چشمانت، چرا باران گرفتی؟
بابا کجا بودی که بوی نان گرفتی؟
تو روی نی، من پای نی، در زجر بودم
منزل به‌منزل همسفر با زجر بودم
دور سرت فعل حرام انجام دادند
خیلی به زهرا مادرت دشنام دادند
در شهر ما را خارجی اعلام کردند
گفتم فقط «بابا»، چنان دعوام کردند
آن‌شب نگاه این اراذل کشت ما را
وق

• جمعه
• 20
• مهر
• 1397
• ساعت
• 12:13
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

ای یوسف رسیده به کنعان من،سلام
بابایی عزیزتر از جان من،سلام
ای دلخوشی این دل پر غم،خوش آمدی
بابا، به این خرابه ی ماتم خوش اومدی
دیدم چِقَدر حالت عمه عجیب شد
تو آمدی!...خرابه پر از بوی سیب شد
منّت سر شکسته ی دختر گذاشتی
وقتی به روی دامن من سر گذاشتی
حالا به موی مختصرت شانه می زنم
با دست کوچکم به سرت شانه می زنم
بابا ندیده ای که چه زجری کشیده ام
من روی خار تیز مغیلان دویده ام
زلفم به دست باد مخالف کشیده شد
این ارث فاطمه است که قدّم خمیده شد
از روی مپرس که نیلی شده پدر
یاست کبود ضربه ی سیلی شده پدر
این معجرم که پاره و خاکی و نخ نماست
سوغات غارت حرم بی پناه ماست
این نیزه دارها چه گلی که نکاشتند
بر

• جمعه
• 20
• مهر
• 1397
• ساعت
• 13:12
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

⚜ بند اول:
میگیره هی زبونش با هق هق و با گریه
میگه با .. با .. با .. بابا با نفساش رقیه

خرابه شد خرابِ ناله های ضعیفش
سکینه و ربابم نمی شدند حریفش

زینب میگفت رقیه جان
آروم بگیر جون عمه
هر چند میدونم که دلت
مثل دلم خونه عمه

باباتو میخوای میدونم
من از تو چشات میخونم
یه چیزایی رو فهمیدی 2
سراغ میگیری از عمو
میگی داداش اکبرم کو
یه چیزایی رو فهمیدی 2

آه و واویلا ....

⚜ بند دوم :
موی سرم سپید و قدم اگر خمیده ست
عمرم اگر خزان و رنگم اگر پریده ست

گوشواره ای ندارم چشمام اگر پر ابره
رخسار من کبوده اینا نشون زجره

بابا تمام صورتم
درد میکنه تاره نگام
با پاهای پر آبله
چه جوری دنبالت ببام

دور نیستی ا

• جمعه
• 20
• مهر
• 1397
• ساعت
• 20:22
• نوشته شده توسط
• علی صمدی

از غصه ی این فاصله بگذار نگویم
از غربت این قافله بگذار نگویم
از شمر نگو تو، به تلافیش پدر جان
از چشم بد حرمله بگذار نگویم
از قصه ی این صورت زخمی که نگفتی
از قصه ی این آبله بگذار نگویم
من پیر شدم جان تو آن دم که به پا شد
دور سر تو هلهله... بگذار نگویم
افتاد به بازارِ غلامان و کنیزان
روزی گذر قافله... بگذار نگویم
از بابت این درد سرِ معجر پاره
دارم ز عمویم گله... بگذار نگویم
بابا صدقه هیچ ولی خاری و دشنام
دادند به این عائله... بگذار نگویم
هر گاه سرت خورد زمین عمه زمین خورد
دق کرد از این قائله... بگذار نگویم

• یکشنبه
• 22
• مهر
• 1397
• ساعت
• 12:14
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

نوحه شهادت حضرت رقیه سلام الله علیها

پنجِ صفر
بهارِ اشک و گریه و‌، شهادت رقیّه و
دل محبان، همه پریشان،در این زمان
ویرانه خُلدِ رضوان شده
عرشِ خدای منّان شده
از بهرِ دیدنِ دخترش
بابا خرابه مهمان شد
بابا حسین بابا حسین
مظلومِ دشت نینوا...

پنجِ صفر
بسوزد این دل حزین
ز داغ دختر حسین
گواهِ این غم، بُوَد دو چشمِ تَرِ حسین
ناله زده که بابا ببین،رنج و غمم هویدا شده
از ضربِ سیلی و کعب نی،رویم شبیهِ زهرا شده
بابا حسین بابا حسین
مظلومِ دشت نینوا...

• دوشنبه
• 23
• مهر
• 1397
• ساعت
• 11:20
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

کودک بودم، ولی زمینگیر شدم
بعد از پدر از زندگی ام سیر شدم
در آیِنه امروز خودم را دیدم
عمّه! عمّه! شبیهِ تو پیر شدم

• سه شنبه
• 24
• مهر
• 1397
• ساعت
• 21:41
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

از اونجایی که تو نبودی
منو زد یه بی وُجودی
از دست مردم یهودی
گرفته تنمو کبودی
منو صد بار زدن بابا.....ای بابا
بین بازارونامردا..... ای بابا
زدن و جار زدن هر جا....ای بابا
ای بابا.....چی بگم حال دلم خرابه
بابایی.....خوابیدم رو سنگهای خرابه
جای ما....تو بگو تو مجلس شرابه؟؟
ای بابا ای بابا
من الذی ایتمنی ابتا یاحسین
دلم بابا اسیر درده
خرابه م که سرده سرده
میگم به دخترای شامی
باباییم زودی بر میگرده
باورم نبود اسیر میشم....ای بابا
که زود از زندگی سیر میشم....ای بابا
تو سه سالگیی؛پیر میشم....ای بابا
ای بابا...مثل مادرت قدم خمیده
بابایی...ندیدی که دخترت چی دیده
نامردی....معجر رو سرمو کشیده
واویلا واو

• پنج شنبه
• 26
• مهر
• 1397
• ساعت
• 20:48
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور

از عمو یاد گرفتم ، پَرِشان میریزم
دخترِ شاه منم
کاخِشان را بخدا بر سَرِشان می ریزم
دخترِ شاه منم

• پنج شنبه
• 10
• آبان
• 1397
• ساعت
• 13:12
• نوشته شده توسط
• ابوالفضل عابدی پور