جمعه های انتظار
روز و شب باجمعه هاچشم انتظارمهدییم
در همه اوقات عمرم بیقرار مهدییم
ندبه خوان جمعه ها درهرسحرباصد امید
قول دادم من به دل پای قرار مهدییم
این روزها محو شلوغی‌های عیدیم
حالا نیا !؛ سرگرمِ دید و بازدیدیم
بازارمان سکه‌ست، درگیر حراجیم
یوسف نیا که سخت مشغول خریدیم !
ما پاسخ «هَل مِن مُعینت» را ندادیم
خود را به نشنیدن زدیم؛ اما شنیدیم
ما را بهشتی کرد، استغفارهایت
اما دوباره تا جهنم صف کشیدیم
تا سوی ما از راه دلسوزی دویدی ...
دنبال هر راهِ فرار از تو دویدیم
خود را شبیه کفتر جلد تو کردیم
اما به بام دشمنانت هم پریدیم
راه تو را دیدیم و از بیراهه رفتیم
حاجی شدیم؛ اما به کفرستان رسیدیم
بی‌یاری‌ات را جای یاری گریه کردیم
بر شوره‌زار خویش، بیهوده چکیدیم
بی خیرتر از ما نخواهی دید؛ هر چند ...
جز خیر، از دستان تو چیزی ندیدیم
گفتند، از دل می‌رود هر کس که رفته
با اینکه بین مایی از تو دل بریدیم !
من گرفتار شبم در پی ماه آمده ام
ازهمه رانده شدم نزد تو شاه آمده ام
تو مرانم دگر از کوی خود ای مهدی جان
چونکه در کوی تو من بهر پناه آمده ام
#اللﮩـم_عجـل_لولیـڪ_الفـرجــــ
یا صاحب الزمان
آخرین ماه هشت وچار، بیا
بهر انسانیت بهار، بیا
طعنه ها دشمنان به ما بزنند
حجت خوب کردگار، بیا
دور غیبت بسر بر ای جانا
ختم زیبای انتظار، بیا
عالمی شوق دیدنت دارند
پرده از رخ بزن کنار، بیا
ای تو صیاد چیره دست قلوب
زودتر بهر این شکار، بیا
جان ما شیعیان به قربانت
همه هستیم بیقرار، بیا
با ظهورت جهان نما روشن
صاحب عصر و روزگار، بیا
دل مستضعفین پراز دردست
ای شفابخش قلب زار، بیا
قاصم ظالمین وجبارین
بهر مظلومها تو یار، بیا
تو همان وعده ی خداوندی
مهدی ای برهمه نگار بیا
شعر:اسماعیل تقوایی
هر که از تو سرود حسّ می کرد
آینه بود و منعکس می کرد
گریه با چشم ملتمس می کرد
نفس امّاره هم طلسمی کرد
که نفس می کشم تباه شوم
عمر لبریز از اشتباه شوم
من زمستانم و بهارم نیست
جان این که نفس برآرم نیست
حال و روزی به روزگارم نیست
انتظاری از انتظارم نیست
جمعه ها گر چه با تو می جوشم
صبح شنبه شدی فراموشم
اختیاراً به دام جبر افتاد
تا به یاد جهان قبر افتاد
شاعر تو به پای صبر افتاد
خواب دیدم حریر ابر افتاد
چشم ها خیره سوی خورشید است
کعبه هم محو روی خورشید است
قوّت جان نیمه جانم کو؟
خسته ام ، زخمی ام ، توانم کو؟
مَردُم آقای مهربانم کو؟
مهدی صاحب الزمانم کو؟
کوهی از غصه ها شدن سخت است
دوری از تو برای من سخت است
به شب تیره ام سحر برگرد
مرهم چشم های تر برگرد
زخم جا مانده بر جگر برگرد
در سفر مانده از سفر برگرد
التماس دعای هر شب من
العجل های مانده بر لب من
می رسی تا تمام شب برود
صف اهریمنان عقب برود
پرچم فتح تا حلب برود
تا اروپا وجب وجب برود
می رسی با سپاه ایرانی
با سپاهی پر از سلیمانی
بر لب خسته ی همه آهی
با دل ما همیشه همراهی
با خروش بقیة اللهی
می رسی در هوای خونخواهی
وارث ذوالفقار مولا ، تو
غرّش انتقام زهرا ، تو
می شود انتخابتان باشم؟
دعوت مستجابتان باشم؟
خادم انقلابتان باشم
جمعه ای پارکابتان باشم
آه مظلوم مانده و ظالم
مصلح کلّ ؛ قیام کن قائم
ای آشنا غریب دیار غریب ها
ای برده آرزوی تو صبر از شکیب ها
ای آنکه بی حضورتو رنجی همیشگی ست
ابلیس ها و آدم و حوا و ... سیب ها
ای غایبی که حاضر و ناظر تر از تو نیست
وی راز سر گشوده به شرح عجیب ها
زیباترین روایت درد محبت است
از هجر تو، هر آنچه نوشتند ادیب ها
ای لیله الرقایب دنیای عاشقی
با اشک های ذکر سمیع الرقیب ها
آه است داد مرغ سحر ، بی نگاه تو
داد است آه بزم شب عندلیب ها
وقتی غزل به شکل دعا گفته میشود
آید ردیف و قافیه ... امن یجیب ها
دنیا چه کودکانه بشر را فریب داد
ماندست قصه های غمت با حبیب ها
ای مه زپشت پرده ی غیبت ظهور کن
رفتند پشت نام تو ، مردم فریب ها
انجیل اگر. برادر قرآن اعظم است
خنجر چرا کشیده به منبر صلیب ها؟
باید برای غربت تو گریه ها کنم
با وعظ واعظان و خطاب خطیب ها
جنت اگر به وعده نصیب امانی است
رحمت به روح مردم دور ازنصیب ها
ماییم وروزهای غم افزای غیبتت
دردآوراست غربت شبهای غیبتت
ازهجرت ای سفیرعدالت همیشه هست
درسینه غصه ای به درازای غیبتت
آواره ایم هنوز چوگمگشتگان راه
درطول و عرض پهنه ی صحرای غیبتت
مارا چوشیشه میشکند سنگ دردها
سرمی کنیم باهمه...، منهای غیبتت
خودخسته ای زحال بد دوستان خود
ما خوش نشسته ایم ولی پای غیبتت
نقدجوانی ازکفمان رفت ای دریغ
بازنده ایم در ره سودای غیبتت
مثل همیشه بیخبر از گریه های تو
ما سرخوشیم در "شب یلدای"غیبتت
چیست یلدا این همه چشم انتظار
انتظارش میکشد لیل و نهار
فرق امشب با دِگر شبها کجاست؟
یک شبی مانند شبهای خداست
اینهمه آمادگی از بَهر چیست
پاسخ این یک سوالم نیست ،نیست
چشم یک انسان کامل در رَه است
بر زمین و آسمان شاهنشه است
ذرّه ای از اینهمه شوق و شعف
کاش میشد خرج آن کان شرف
چند یلدا آمد و ما بیکسیم
محضر پاکش خدا،کی میرسیم
کاش میشد (بیکَسا)آدم شوی
لحظه ای با صاحبت همدم شوی
افزوده شد بر غیبتت یک سال دیگر هم
بد میشود هر سالِ بی تو ؛ بلکه بدتر هم
شد کاسه‌های صبرمان لبریز از غصه
از شعرهای گریه‌دار هجر ، دفتر هم
خسته شدیم از رنج، از تبعیض، از غارت
کی می‌زنی پس این بساط ظلم را برهم ؟!
سینه زدیم از ماتم ارباب هر شب را
از داغ هجران تو کوبیدیم ، بر سر هم
شرمنده‌ایم آقا که بین این همه نوکر
حتی نداری یار و یک ناچیز لشکر هم
تو در کنار مایی و هستیم نابینا
گفتی اناالمظلوم، نشنیدیم، پس کر هم
هر چند ، گاهی بیخیال روز موعودیم
اما تمام ترس‌مان این است، آخر هم ...
گویند : که در آرزوی دیدن رویت ...
مُردند از هجران تو یک قومِ دیگر هم
بی روی تو نوروز چو یلدا باشد
با آمدنت بهار زیبا باشد
یک سال دگر گذشت ، ای کاش امسال
سال فرج مهدی زهرا باشد
بر پا شده با تو فصلی از زیبایی
تو صبح امید روشن فردایی
ما منتظران عید نوروز توایم
ای سبز ترین بهار کی می آیی؟
بر پا شده با تو فصلی از زیبایی
تو صبح امید روشن فردایی
ما منتظران عید نوروز توایم
ای سبز ترین بهار کی می آیی؟
چه بهاری بشود گر تو بیایی، آقا
چه بهاری بشود چهره گشایی، آقا
پسرفاطمه این دشت پراز دلتنگیست
باغ وبستان همه رانیست صفایی،آقا
راز دلتنگی ما چیست بجز دوری تو
بخدا غصه تلخی ست جدایی آقا
آب و جارو زده ام با مژه این معبر را
من نشستم سر راهت به گدایی آقا
سالها طی شدو افسوس ندیدیم تو را
کاش امسال قدم رنجه نمایی آقا
تا نمردیم بیا، حیف جوانی طی شد
« نکند منتظر مردن مایی آقا »
دیوانه ایم و طالب حیرانی توایم
سرگشته ای به زلف پریشانی توایم
مجنون شدیم و راهی صحرای حیرتت
آشفتگان بی سر و سامانی توایم
در بارش نگاه کریمانه ات هنوز
ما تشنگانِ لحظه ی بارانی توایم
از پشت ابر تیره ی غیبت برون بیا
ما خفتگان این شب ظلمانی توایم
غرق گناه و غفلت و دلمردگی شدیم
دور از مرام و رسم مسلمانی توایم
دیگر بیا که بی تو همه بی ستاره ایم
ما با امید وصل تو در فکر چاره ایم
مهمان نما مرا به نسیم صفای خود
آرامشی بده ز رخ مه لقای خود
نیمه نگاه تو همه را می دهد شفا
پلکی بزن گشا درِ دارُ الشفای خود
جان های خسته ی همگان را به یک نفس
همچون کبوتری بده پر در هوای خود
تکیه بزن به کلبه تو ای حاضر نهان
ما را به نغمه ای بنواز از نوای خود
لطف و کرامتی بنما رخصتی بده
تا هستیِ مرا کنی آخر فدای خود
جان دادن از برای تو باشد حیات ما
بر حب تو سپردن دل ها نجات ما
کی می شود مسافر زهرا سفر کنی
از کوچه های خسته ی دل ها گذر کنی
آیا میان سیصد و اندی ستاره ات
ما را برای آمدن خود خبر کنی ؟
ای عاشقی که دم ز امامت زنی بدان
باید به عشق یوسف زهرا خطر کنی
حسرت زده به شوق نگاه تو مانده ایم
کی یک نظر اگر چه دمی مختصر کنی
هر روز و شب تمامی عالم ندا کند
کی می شود مسافر زهرا سفر کنی
دل می رود ز دستم و مانده به راه تو
کی می شود نصیب دلم یک نگاه تو
ای آشنای غایب حاضر بیا بیا
ای عالمی به نام تو ذاکر بیا بیا
دیدیم اگر چه بارها تو را ولی
تو ناشناس ماندی و حاضر بیا بیا
هر منظره بدون تو بی روح و مرده است
زیباییِ تمام مناظر بیا بیا
نزدیکی و ز تو همه دوریم وا اَسف
باشد گناه پرده ی خاطر بیا بیا
دائم دعای مادر تو می رسد به گوش
ای آخرین غریبِ مسافر بیا بیا
دیگر بیا به دیدن دل های خسته ات
آقا به جان مادر پهلو شکسته ات
حافظ شیرازی
اگر آن ترک شیرازی بدست آرد دل ما را
به خال هندویش بخشم سمرقند بخارا را
صائب تبریزی
اگر آن ترک شیرازی بدست آرد دل ما را
به خال هندویش بخشم سر و دست و تن و پا را
هر آنکس چیز می بخشد ز مال خویش می بخشد
نه چون حافظ که می بخشد سمرقند و بخارا را
شهریار تبریزی
اگر آن ترک شیرازی بدست آرد دل ما را
به خال هندویش بخشم تمام روح اجزا را
هر آنکس چیز می بخشد بسان مرد می بخشد
نه چون صائب که می بخشد سر و دست و تن و پا را
سر و دست و تن و پا را به خاک گور می بخشند
نه بر آن ترک شیرازی که برده جمله دلها را
فاطمه دریایی
اگر آن ترک شیرازی بدست آرد دل ما را
خوشا بر حال خوشبختش، بدست آورد دنیا را
نه جان و روح می بخشم، نه املاک بخارا را
مگر بنگاه املاکم؟چه معنی دارد این کارا؟
و خال هندویش دیگر ندارد ارزشی اصلأ
که با جراحی صورت عمل کردند خال ها را
نه حافظ داد املاکی، نه صائب دست و پا ها را
فقط می خواستند این ها، بگیرند وقت ما ها را!
کامران سعادتمند
اگر آن ترک شیرازی بدست آرد دل ما را
نه او را دست و پا بخشم نه شهری چون بخارا را
همان دل بردنش کافی، که من را بیدلم کرده
نمی خواهم چوطوطی من، بگویم آن غزلها را
غزل از حافظ و صائب و یا دریایی بی ذوق
و یا آن شهریار ترک که بخشد روح اجزا را
میان دلبر و دلدار نباشد حرفِ بخشیدن
اگر دلداده می باشید مگویید این حرفا را
امین اسماعیل زاده ماکویی
نوشت اول لسان الغیب سر آغاز معما را
ز بحر ترک شیرازی که برده جمله دل ها را
همه بر ترک شیرازی قلم هارا ببخشیدند
به سلک شاعران من هم نوشتم شور گویا را
اگر آن ترک تبریزی بدست آرد دل مارا
به ناز و عشوه اش بخشم ز عمر خویش روزها را
مکن ایراد ای خواجه نمیبخشم ز مال خود
ندارم من چو شیرازی سمرقند و بخارا را
بجا طبعی گرانمایه سرشتم در بساط عمر
بسان مرد میبخشم ولی این طبع زیبا را
به نام ترک تبریزی نوشتم گر خطا کردم
چرا که ترک تبریزی نداند مزد معنا را
اگر طبعی((امین))دارد به لطف حضرت مهدیست
به غیر از نام تو مهدی، نگیرد شعرم امضا را
ندارم کار با حافظ که معشوقی نهان دارد
کنم قربانی مویت هزاران ترک پیدا را
بیا مهدی به راه تو،قسم بر عهد و بر پیمان
به رسم نوکری بخشم تمام هست و دارا را
تعجیل در فرج آقا امام زمان صلوات
غروب جُمعه‌ای دیگر زِهجرت باز دلتنگم
کجایی یوسف زهرا٬ مَهِ طنّاز دلتنگم
زِ پشت پردهٔ غیبت نمایان کن رُخِ ماهت
بیا و انقلابت را بکن آغاز دلتنگم
تویی‌حلّال‌هرمشکل٬تورا من‌عاشقم از دل
برایت عشق خود را میکنم ابراز دلتنگم
تمام عشق من این است٬ مرا عشق تو آئین است
نه از دیروز و یا امروز٬ من از آغاز دلتنگم
اَیا صاحب زمان مهدی٬ بیا شاه جهان مهدی
تویی بر شیعیان خود پَرِ پرواز دلتنگم
به عشقت من غزلخوانم٬ تورا هر لحظه میخوانم
هزار و یک غزل عشق پُر از آواز دلتنگم
تو را بِنوازَمَت از دل٬ تو را بِنوازَمَت از جان
به اوج شور و احساسِ صدای ساز دلتنگم
تورا من در همایون و سه گاه و شور و در ماهور
بیات ترک و قاجار و کمی شیراز دلتنگم
تورا در مایهٔ دشتی صدایت میکند(فیضی)
مسیحِ حضرت زهرا بکن اعجاز دلتنگم
بند اول
عمره من رفت وندیدم روی زیبایت یامهدی
قسمتم نشد ببینم خاله لبهایت یامهدی
تشنه ی وصله تو هستم آقاجان بگو کجایی
تا که بوسه بزنم خاکه کفه پایت یامهدی
جمعه ها با اشک چشمام میخونم آقابیا
بعده هرنماز میخوام ظهورت و من ازخدا
می‌دونم که نوکره خوبی نبودم براتون
اما آرزوم اینه بیام به دیداره شما
یابن الحسن آقام
بند دو
هجر و دوریه شما آتیش زده کله وجودم
توی آینه میبینم خودم رو با موی سپیدم
نکنه دیدنتون برام بشه همیشه حسرت
یوسف فاطمه والله تویی بود و نبودم
نکنه بمیرمو آخر شمارو نبینم
منم اون عاشقی که ازانتظارت غمینم
توی سینه این دلم همیشه در تاب وتبه
آرزوم اینه یه بار کناره مهدی بشیینم
یابن الحسن آقام
جمعه های انتظار
چشم در راه توام گو که کجایی آقا
جمعه ها منتظرم تا تو بیایی آقا
انتظار فرجت میکشم و میگویم
شود آخر تو نگاهی بنمایی آقا
انشالله ظهور نزدیک است
پائیزیم و بهار من نزدیک است
بیقرارم و قرار من نزدیک است
از کعبه صدای آشنا می آید
چون صبح ظهور یار من نزدیک است
غزل مثنوی مهدوی
«موعود خواهد آمد...»
ای عاشقان، بشارت، موعود خواهد آمد
از پشت کوه غیبت، موعود خواهد آمد
«شاعر: قبله آرباطان»
ای شعر خوب عاشق، ای چشمه سار نعمت
تا بوسه بر قدومت راهیست بی نهایت
« شاعر: حسین احمدی- تهران»
در این دیار غربت، حامی کسی جز او نیست.
مظلوم را پناهی، در این جهان، جز او کیست؟
«شاعر: محمد اکبری آرباطان»
جاءالحق سحر را از ابتدا شنیدم
درویش وشیخ گفتند من از خدا شنیدم
« شاعر: سیدابراهیم حسینی سیدبندری- بندر عباس»
نور خداست بر دل، آن وامدارِ آخر
یکروز خواهد آمد، آن دلربا مسافر
«شاعر:سیف الدین صدری- هریس»
از پرده گر گشاید آن چهره ی ولایی
مارا به دل نماند یه ذره آه و وایی
«شاعر: محمد حیدری- امند»
با سیصد مصاحب، موعود خواهد آمد
بر این جهان صاحب ، موعود خواهد امد
« شاعر: امید شیخی- اهر»
می تابد از دو چشمش خورشید با اشاره
او تکیه گاه نور است;خورشید ,استعاره
« شاعر:سمیرا یکه تاز- زرندیه . استان مرکزی»
*
ای عاشقان، بشارت، موعود خواهد آمد
از پشت کوه غیبت، موعود خواهد آمد
«شاعر: قبله آرباطان»
یافاطمه مددکن از غم خلاص یابم
تنها به یک اشارت موعود خواهدآمد
«شاعر: علی بدری آرباطان»
ازسمت کعبه ی حق، باذوالفقار حیدر
آن مظهر عدالت،موعود خواهد آمد
«شاعر: جابر بشیری- تبریز»
با رأیت عدالت, آن شهسوارِ عادل
چون کوه با صلابت, موعود خواهد آمد
«کمال پیری آذر"کمال"-کرج»
ای دل نخور به عالم درد وغم فراقش
با لطف بی نهایت موعود خواهد آمد
«شاعر: محمد حیدری- امند»
هر چند آفتابت در پشت ابر مانده
ای پیرو امامت ! موعود خواهد آمد
«شاعر: ناهید احمدی- تبریز»
بر نُدبه خوان نالان، با چشمهای گریان
از من شود بشارت،موعود خواهد آمد
« مصطفی طالبی آرباطان»
آن وامدار غیرت، آن شاهکار خلقت
سردار با بصیرت، موعود خواهد آمد
« شاعر: رضا احمدزاده- اصفهان»
بی هیچ شکّ و شبهه، تنگِ غروب جمعه
در اوجِ شان و شوکت، موعود خواهد آمد
« شاعر: زین العالدین سفیدگری»
سلطان ملک عزت, فرمانده عدالت
حقا که کوه هیبت,موعود خواهد آمد
«شاعر:مهدی محمدزاده مجید- تبریز»
بند اول
تنهآوبی پناهم ،جایی تو قلبت می خوام
آرزومه بزاری ، پاتو رو فرش چشمام
تو نوبهاری و من ، پاییزی و خزونم
بی تو یه لحظه اقا نمی تونم بمونم
میآیی تو یه روزی،از سمت مشرق آخر
با پرچمِ حسین و ، با ذوالفقاره حیدر
ای که تو هستی مولا،تسکینه هر غم و درد
تو رو قسم به رویِ ، کبوده زهرا برگرد
الله،عجل لولیک الفرج
بند دوم
جز این ندارم آقا ، وَ اللهِ آرزویی
تنها فقط یه لحظه ، ببینم از تو رویی
حاجتِ من همینه ، که پایِ تو بمیرم
لحظه ی جون دادن من دست تورو بگیرم
بسه فراق و دوری،شیعه غریبه آقا
أین بقیة الله ، أین مذل الاعدا
کی از سفر می آیی،سحرخیزه مدینه
منتقمِ حسین و ، شفای زخم سینه
الله،عجل لولیک الفرج
:به قلم مشترک:
کربلایی_رضانصابی_یارقیه
الیاس_محمدشاهی_احسان
بند اول
نیمه ی ماهه شعبان رسیده
آخرین وجهِ یزدان رسیده
پشت و پناه و اُمیده دلها
حضرت مهدی ناجی دنیا
اومده صاحبه تیغه حیدر
وارثه انبیا و پیغمبر
منتقمه زهرای اطهر
خوش آمدی مولا اباصالح
بند دوم
گل میپاشن به زیره قدمهاش
یوسف شده ماته هردوچشماش
معتکفش خضر و نوح و الیاس
قنداقش داره بوی گل یاس
آئینه ی ایزد نمايی
ازنسل و ذریه ی طاهایی
به همه ی عالم مولایی
خوش آمدی مولا اباصالح
☀️☀️❣️☀️☀️
بند سوم
رفته عمرم پای انتظارت
جمعه ها میشم چه بیقرارت
توی سختی‌هام هستی کنارم
میگذرونم با تو روزگارم
ذکره فرج به روی لبهامه
نشونشم اشکای چشمامه
آرزویم ظهوره آقامه
عجل علی مولا یامهدی
ببر ای صبا! سلامی به بر بقیه الله
نبود شبی برای سحر بقیه الله
مس جان ز لطف جانان به طلا شود مبدّل
بنموده سنگ را دُر نظر بقیه الله
همه حال، شیعیان را نکند دمی فراموش
سر و جان ما تصدّق به سر بقیه الله
به جز از ظهور مهدی دگر آرزو ندارم
چه کنم به سر نیاید سفر بقیه الله
به رهش گشوده ام من دل و چشم خویشتن را
به امید این که افتد گذر بقیه الله
به مثَل چو آفتاب است، پسِ ابر گشته پنهان
ز ستاره ها فزون تر ثمر بقیه الله
برو مدّعی سه شنبه نظری به جمکران کن
که تو هم بیابی آنجا اثر بقیه الله
کنم آرزو که روزی ز کنار خانه ی حق
برسد به گوش عالم خبر بقیه الله
ز شهی پُر ارج باشد به «بشیر» این گدایی
که شهان کند گدایی به در بقیه الله
بنداول
ذکره لب هام اباصالحه
خواب شبهام اباصالحه
نوکرم و تنها اقام ابا صالحه
یامهدی تویی طپشه هر /ضربانه/ دله بی تابم
یامهدی به من یه نگاهی /کن امیرم / من و دریابم
یامهدی توزنگ صدامی /و اقای / منی اربابم
بسه این دوری و
بسه این انتظار
بیا ای تک سوار
با تیغ ذولفقار
مولا صاحب الزمان (عج)
بنددوم
ای جان ای جان صاحب الزمان (عج)
جانه جانان صاحب الزمان(ع)
میگم ترکی که سنه قربان صاحب الزمان(عج)
دلگیرم بی تو من ازین روزو شبا که میاد ومیره
می ترسم یه روز بیایی و ببینی نوکرت زمینگیره
اقا جون بیا که دیگه ظلم و ستم بد جوری فراگیره
قطره من هستم و
تو دریای منی
ذره من هستم و
تو دنیای منی
مولامولا صاحب الزمان (عج)
اومده ماه دل ارا
اومده یوسف زهرا
اومده منجیه دنیا
با دا مبارک
اسمون ریسه بندونه
لبه همه چه خندونه
نیمه ی ماه شعبونه
بادا مبارک
مهر خدایی به دلها وزیده
نور ولایت به دلها تابیده
رایحه ی بوی عطر گل یاس
هر جا پیچیده
بادا مبارک
بند دوم
غرق نور اسمون شده
لبه همه خندون شده
میلاد اقامون شده
بادا مبارک
شبه اجابت دعاس
صدای پای اشناس
این زمزمه روی لباس
بادا مبارک
مثل حسین هستی تو با صلابت
مثل حسن هستی دریای رحمت
وقتی که راه می ری مثل ابالفضل
هستی پر هیبت
بادا مبارک مبارک
بند سوم
درمونه دردامون اومد
منجیه دنیامون اومد
مژده که اقامون اومد
بادا مبارک
درهای رحمت واشده
دنیاچقد زیبا شده
غرق نور سامرا شده
با دا مبارک
در اسمون تو پروازی می خوام
از تو فقط محرم رازی می خوام
دیگه بریدم فقط از تو اقا
اعجازی می خوام
بنداول
ذکره لب هام اباصالحه
خواب شبهام اباصالحه
نوکرم و تنها اقام ابا صالحه
یامهدی تویی طپشه هر /ضربانه/ دله بی تابم
یامهدی به من یه نگاهی /کن امیرم / من و دریابم
یامهدی توزنگ صدامی /و اقای / منی اربابم
بسه این دوری و
بسه این انتظار
بیا ای تک سوار
با تیغ ذولفقار
مولا صاحب الزمان (عج)
بنددوم
ای جان ای جان صاحب الزمان (عج)
جانه جانان صاحب الزمان(ع)
میگم ترکی که سنه قربان صاحب الزمان(عج)
دلگیرم بی تو من ازین روزو شبا که میاد ومیره
می ترسم یه روز بیایی و ببینی نوکرت زمینگیره
اقا جون بیا که دیگه ظلم و ستم بد جوری فراگیره
قطره من هستم و
تو دریای منی
ذره من هستم و
تو دنیای منی
مولامولا صاحب الزمان (عج)
کیست مهدیِ موعود؟ آخِرین امامِ ما
باد بر حضور او دم به دم سلام ما
کیست مهدیِ موعود؟ آخرین، خورشید است
در دیار سامرّا بر جهان درخشیده ست
کیست مهدی موعود؟ آفتاب پشت ابر
میکشند مشتاقان انتظار او بی صبر
کیست مهدیِ موعود؟ محور خط وحدت
آن عزیز، پنهان است پشت پرده ی غیبت
کیست مهدیِ موعود؟ قلب شیعه را مونس
در چمن شده گلها عاشق گل نرگس
کیست مهدیِ موعود؟ او بهارِ عشقِ ماست
نام مادرش نرجس نام یک گل زیباست
کیست مهدیِ موعود؟ آرزوی مشتاقان
عشقِ پاکِ او باشد آبروی مشتاقان
کیست مهدی موعود؟ قبله ی دلِ شیعه
حل شود ز لطف او جمله مشکل شیعه
کیست مهدیِ موعود؟ آفتاب بُرج عشق
گفته های او باشد دُرّهای دُرج عشق
کیست مهدیِ موعود؟ او اُمید قرآن است
میرسد یقین از راه این نوید قرآن است
کیست مهدیِ موعود؟ یاورِ مسلمانان
اوست مظهرِ عشق و باور مسلمانان
کیست مهدیِ موعود؟ یار ماست می آید
مثل آفتاب، آخِر هر کجاست میآید
کیست مهدیِ موعود؟ ماهِ آسمانِ عشق
راه جمکران باشد راه آسمان عشق
کیست مهدیِ موعود؟ باغبانِ باغِ دین
اشک چشم مشتاقان هست چلچراغِ دین
کیست مهدیِ موعود؟ میرسد ز رَه روزی
روزگار، می یابد لحظه های نوروزی
کیست مهدیِ موعود؟ کشتیِ نجاتِ ما
آرزوی دیدارش مایه ی حیاتِ ما
کیست مهدیِ موعود؟ یار و یاورِ مظلوم
در میان معصومین چاردهّمین معصوم
کیست مهدیِ موعود؟ تار و پودِ بودِ ما
شعر انتظار او بهترین سرودِ ما
کیست مهدیِ موعود؟ حجّتِ حقِ معبود
شادم این که فهمیدم کیست مهدی موعود
عمریست به هربهانه خواندیم تو را
با شعر، غزل، ترانه خواندیم تو را
ای کاش که امسال شود سال ظهور
حالا که مُقلِبانه خواندیم تو را
تا زمین هست و زمان هست، بیا مهدی جان
سرِ عشاق بکش دست، بیا مهدی جان
چشم تقویم به ره مانده در این صد ساله
اولین جمعه‌ی سال است، بیا مهدی جان
هرچند جهانِ نا بِسامان داریم
تنهایی و ظلمتِ فراوان داریم
شد بارقه ی اُمید روشن زیرا
امسال دو تا نیمه‌ی شعبان داریم
