يا رب! گناه اهل جهان را به ما ببخش
ما را سپس به رحمت بى منتها ببخش
هرچند ما نه ايم سزاوار رحمتت
ما را بدان چه نيست سزاوار ما ببخش
گفتى كه مستجاب كنم گر دعا كنى
توفيق هم عطا كن و حال دعا ببخش
بگذر از آن گناه كه سدّ ره دعاست
هم بر دعاى ما اثرى برملا ببخش
قصد از دعا، اجابت امر است، ورنه من
خود كيستم كه با تو بگويم خطا ببخش
ما را شبى به باغ پر از نرگس فلك
يعنى: بدين كواكب نرگس نما، ببخش
تا بشكفد به گلشن دل ها گل اميد
ما را به فيض لطف نسيم صبا ببخش
ما را اميد عفو تو مغرور كرد و بس
گر شد خطا، بدين سخن بى ريا ببخش
اين اولين گذشت تو نبود ز جرم ما
بخشيده اى چنان كه به ما بارها ببخش
تا
- پنج شنبه
- 19
- آذر
- 1388
- ساعت
- 12:02
- نوشته شده توسط
- سید محسن احمدزاده صفار
