مناجات با خدا

جز تو کسی نیست پناهم شود
پوشش عصیان و گناهم شود
با خبر از حال منی عفو کن
تا که سفیدی به سیاهم شود
مضطر و بیچاره ی لطف توام
کاش همین تحفه ی ماهم شود
کوه خطا دارم و بی فضل تو
دیده کجا این پَر کاهم شود ؟!
خیر من از کاه کمی کمتر است
خیره به رحم تو نگاهم شود
ضعف من زار ببین و مخواه
هر هوسی سبز به راهم شود
نیست به جز اشک مرا ثروتی
چشم ترم علّت جاهم شود
روضه بخوانید که باران شوم
تا که مَلک شاهد آهم شود
وای حسین وای عطش کربلا
بر سر نیزه سر شاهم شود

شاعر : حسین ایمانی

• سه شنبه
• ۱۱
• تیر
• ۱۳۹۲
• ساعت
• ۰۷:۳۷
• نوشته شده توسط
• یحیی

دنیای پر فریب مرا کور کرده است
این فرع از اصول مرا دور کرده است
شیطان برای اینکه جدا باشم از خدا
دورم بساط عیش و طرب جور کرده است
شیرینیِّ نوای تو را حس نمی کنم
گویا گناه طبع مرا شور کرده است
هر چند مجرم و بدم امّا ببین کریم
مهمان مرا به ماه پر از نور کرده است
قدری برای قدرشناسی نداشتم
ناممکنم به واسطه مقدور کرده است
این بی بها به نام علی پر بها شده
من را غلام فاطمه منظور کرده است
پوشانده پیش خلق عیوب و خطای من
ستـــّــار عار ِکار چه مستور کرده است؟!
آقا کنارم آمد و او را ندیده ام
دنیای پر فریب مرا کور کرده است

شاعر : حسین ایمانی

• سه شنبه
• ۱۱
• تیر
• ۱۳۹۲
• ساعت
• ۰۷:۴۰
• نوشته شده توسط
• یحیی

به حقِّ فاطمه من را ببخش یا الله
مرا به حضرت زهرا ببخش یا الله
به آن نماز شکسته به پهلویی که شکست
به قامتی که شده تا ببخش یا الله
به حقِّ صوت بلال و به کوثر بی حال
به چاه و ناله ی مولا ببخش یا الله
به آه کوچه ی تنگ و به یاس نیلی رنگ
به خاک چادر غمها ببخش یا الله
به روضه ی در و دود و غلاف و دست کبود
به خون بستریِّ ما ببخش یا الله
به غسل نیمه شب و اشک دیده ی زینب
به بی قراریِّ بابا ببخش یا الله
به قبر مخفیِّ مادر به صبر آن دلبر
به روضه خوانیِّ آقا ببخش یا الله
به بی قراریِّ کعبه به هِق هق ِ ندبه
به جمعه های تمنّا ببخش یا الله

شاعر : حسین ایمانی

• سه شنبه
• ۱۱
• تیر
• ۱۳۹۲
• ساعت
• ۰۷:۴۲
• نوشته شده توسط
• یحیی

ما دل نبسته ايم به اوضاع كار خويش
دل خوش نكرده ايم به اين كوله بار خويش
بايد خدا به داد دل بي كسم رسد
شيطان كُند وگرنه دلم را شكار خويش
رخت و لباس پاره نشان گدايي است
ما را كريم رد نكند از جوار خويش
سوگند خورده است كه بخشنده مي شويم
پس آمده است با همه ي اعتبار خويش
او قول داده است كه ما را نمي زند !
خوبان نمي زنند به زير قرار خويش
با ذره پروري به چه جايي رسيده ايم
ما را نشانده اند كريمان كنار خويش
پروانه ايم و دور علي بال مي زنيم
خارج نمي شود دل ما از مدار خويش
فرداي حشر فاطمه دنبال كار ماست
كار تمام خلق مي افتد به يار خويش
تا بشنويم نام حسين گريه مي كنيم
يكباره مي دهيم ز دست اختيار خويش

شاعر

• سه شنبه
• ۱۱
• تیر
• ۱۳۹۲
• ساعت
• ۰۷:۴۳
• نوشته شده توسط
• یحیی

توبه اي مي طلبد عفو ِ اله ِ من و تو
كه كند رحم به اين ناله و آه ِ من و تو
لطف حق منتظر ِ بارش ِ چشمان كسي است
تا بشويد گنه از روي سياه ِ من و تو
ابر ِ رحمت چكد از گوشه ي چشمان دعا
قدرتي هست در اين توشه ي آه ِ من و تو
يك قدم مانده به تقدير شب قدر بيا
نيست جز آه سحر گاه ، پناه من و تو
گِرِِهي باز كن از رشته ي غمهاي بزرگ
تا گره وا شود از ابروي ماه من و تو
چشم دل ماند ز ديدار نگارنده ي خويش
اي دل اينجاست خدا چشم به راه من و تو
چشمه ي آب بقا گر چه نخشكد هرگز
پس چه شد يك شبه خشكيد نگاه من و تو؟
بس كن اي مدعي ِ دين ِ نفاق آلوده
شهرمان تيره شد از رنگ گناه من و تو
علت اينكه نيامد پسر فاطمه چيست؟
مانده

• سه شنبه
• ۱۱
• تیر
• ۱۳۹۲
• ساعت
• ۰۷:۴۵
• نوشته شده توسط
• یحیی

با نگاه تو شدم عاشق ارباب کریم
به حسینت قسم این گمشده دریاب کریم
روسیاه آمدم امّا تکیه گاهم شاه است
آمدم با سر خونین سوی محراب کریم
بگذر از جرم و خطایم به غروبی که گذشت
از سر عمّه ی سادات و حرم آب کریم
آب و آتش با هم از دشت غم آمد به حرم
عفو کن عفو به آن دختر بی تاب کریم
این طرف دختر دردانه ی حیران نجف
آن طرف بر سر نی دین تو شد قاب کریم
به همان قاریِّ نیزه به غم مجلس می
توبه ام بشنو و وا کن خودت ابواب کریم
با نگاه تو خدایی می شود عبد حقیر
می شوم یاور تنهاییِّ سرداب کریم

شاعر : حسین ایمانی

• سه شنبه
• ۱۱
• تیر
• ۱۳۹۲
• ساعت
• ۰۷:۴۶
• نوشته شده توسط
• یحیی

از بس كه غافليم ز حساب و كتاب خود
در حيرتم به حشر چه سازم جواب خود
مادر ز مهر سرزنش طفل مي كند
از مگير وقت خطايم ، عتاب خود
هر چند روسياه ولي بنده ي توام
اي مهربان ، جدا مكن از من حساب خود
غفلت ز مرگ ، فرصت جبران ، ز من گرفت
طي شد تمام زندگي ام در سراب خود
من ناله از عذاب جهنم نمي كنم
دريافتم به دوري او تو عذاب خود
مسكين در احترام كريم است ، هر كه هست
خورشيد مي كشد همه را در حجاب خود
ما حَّدِ خود ز گريه مستانه مي خوريم
مست اينچنين كسي نشود از شراب خود
محشر به غير نام علي سر نمي دهم
وقتي ندا رسد كه بخوانم كتاب خود
پرسيدم از تو – توبه ي من هم قبول هست ؟
نام حسين آمد و ديدم جواب خود

شاعر : حسن ع

• سه شنبه
• ۱۱
• تیر
• ۱۳۹۲
• ساعت
• ۰۷:۴۸
• نوشته شده توسط
• یحیی

اگر چه با تو از غیر تو گفتم
خودم را در دل دنیا نهفتم
ولی از بابت اشکی که دارم
خودت کاری کن از چشمت نیفتم
×××
ای دوست مرا میان غم ها مگذار
لطفی کن و بر روی دلم پا مگذار
عمری است تمام خواهش من این است
یک لحظه مرا به حال خود وا مگذار
×××
آیینه ای و برایت آه آوردم
در محضر تو دلی سیاه آوردم
من آینهٔ مجسم شیطانم
از شر خودم به تو پناه آوردم

شاعر : سید محمد جواد شرافت

• سه شنبه
• ۱۱
• تیر
• ۱۳۹۲
• ساعت
• ۰۷:۴۹
• نوشته شده توسط
• یحیی

فقط براي نگاه نگار آمده ام
براي اشك دل بيقرار آمده ام
كويرتر شده چشم از هميشه، از هر وقت
دونيم قطره ي باران ببار، آمده ام
اگر گناه ، مرا سر به زير بار آورد
ولي به عشق شما سر به دار امده ام
بهارقلب زمين آمده ، بساط كجاست؟
دو دست خالي و با قلب زار آمده ام
ببين كه غرق تمنّام ، خواهشي دارم
اجابتم كن و منّت گذار ، آمده ام
تمام كوله ي معصيّتم بگير و ببر
دو كيسه نور برايم بيار، آمده ام
((بس است خلف به وعده، كمي خدايي شو))
به نفس گفتم و با خود كنار آمده ام
اميد لطف تو دست مرا كشيد اينجا
تو خواستي كه به اينجاي كار آمده ام
دعاي اول و آخر ، ظهور حجت توست
براي اوست كه چشم انتظار آمده ام
ببخش، جان همان خوا

• سه شنبه
• ۱۱
• تیر
• ۱۳۹۲
• ساعت
• ۰۷:۵۱
• نوشته شده توسط
• یحیی

یا رب خودت مواظب شاه غریب باش
او را ولی و ناصر و کهف و حبیب باش
ما زخم می زنیم به او با گناهمان
یا رب خودت به زخم دل او طبیب باش
او آخرین امید دل خلق عالم است
یا رب خودت مراقب اَم ُیجیب باش
تا آن زمان که دولت او گردد استوار
یا رب نگاهبان امیر غریب باش
از آه عشق یک مَهِ دُردانه مانده است
یا رب مواظب پسر نور و سیب باش
ما مرد استقامت و یاریش نیستیم
تنهاست شاه ما ، تو برایش مُجیب باش
یا رب مراقب دل پر داغ و خون او
وقتی که خواند روضه خدالتریب باش

شاعر : مجید خضرائی

• سه شنبه
• ۱۱
• تیر
• ۱۳۹۲
• ساعت
• ۰۷:۵۲
• نوشته شده توسط
• یحیی

خداحافظ ای بهار دلم، ای دعای سحر، ای ابو حمزه
خداحافظ ای رفیق دلم، می روی ز برم، با چنین غمزه
خداحافظ افتتاح سحر، ای مجیر سحر، گریۀ شب ها
خداحافظ جوشن تقوی، مونس دلها هدیۀ زهرا
همه هستم رفته از دستم، امید دل را به تو بستم
ای خدا العفو، ای خدا العفو
اگر رفتی ای مه رمضان، همره شهدا، محضر داور
مبر ای ماه آبروی مرا، جان آل عبا، پیش پیغمبر
مکن شکوه از معاصی من، روح عاصی من در بر حیدر
مکن شرم و روسیاهی من آشکارا بر دیدۀ کوثر
نما ای مه آبرو داری، که داری با من سرِ یاری
ای خدا العفو، ای خدا العفو
سحر خیزان کو مه رمضان سایۀ سرمان همنشین ما
چه شد ای هم سفرۀ سحرم سوز آه و دل آتشین ما
ندانستم قدر قدر تو ر

• سه شنبه
• ۱۱
• تیر
• ۱۳۹۲
• ساعت
• ۰۷:۵۷
• نوشته شده توسط
• یحیی

تو پس پرده و ما خون جگر می‌ریزیم
وه که گر پرده برافتد که چه شور انگیزیم!
دیگران را غم جان دارد و ما جامه‌دران
که بفرمایی تا از سر جان برخیزیم
مردم از فتنه گریزند و ندانند که ما
به تمنای تو در حسرت رستاخیزیم
دل دیوانه سپر کرده و جان بر کف دست
ظاهر آنست که از تیر بلا نگریزیم
باغ فردوس میارای که ما رندان را
سر آن نیست که در دامن حور آویزیم
ور به زندان عقوبت بری از دیدهٔ شوق
ای بسا آب که بر آتش دوزخ ریزیم
رنگ زیبایی و زشتی به حقیقت در غیب
چون تو آمیخته‌ای با تو چه رنگ آمیزیم
«سعدیا» قوّت بازوی عمل هست ولیک
تا به جایی نه که با حکم ازل بستیزیم

شاعر : سعدی شیرازی

• سه شنبه
• ۱۱
• تیر
• ۱۳۹۲
• ساعت
• ۰۸:۱۳
• نوشته شده توسط
• یحیی

چرا ز من بریده ای بنده ی پر خطای من؟
چرا صدا نمی زنی خدای من خدای من؟
مگر ز من چه دیده ای مگر بدی کشیده ای؟
چرا صفا نمی کنی به ذکر دلربای من؟
خدای مهربان منم کریم و میزبان منم
عاشق میهمان منم بیا بیا گدای من
اگر چه کرده ای خطا تباه کرده ای عطا
بیا بیا دوباره ای بنده ی بی وفای من
بیا بیا به نیمه شب بزن تو زانوی ادب
بخوان شکسته دل مرا تا بچشی صفای من
به معصیت زدی چو دست، دل حبیب ما شکست
بیا بیا گنه مکن به یاد او برای من
ای تو که شکسته ای مریض و زار و خسته ای
مرا بخوان تو در سحر، سحر بود شفای من
تو شیعه ی علی بُدی، چرا سیه چهره شدی؟
مرو به جای دیگری سرت بنه به پای من
شود دل تو صیقلی فقط به ذکر یا

• سه شنبه
• ۱۱
• تیر
• ۱۳۹۲
• ساعت
• ۰۸:۱۵
• نوشته شده توسط
• یحیی

مقصود عاشقان دو عالم لقای توست
مطلوب طالبان به حقیقت رضای توست
هر جا که شهریاری و سلطان و سروری ست
محکوم حکم و حلقه به گوش گدای توست
بودم بر آن که عشق تو پنهان کنم ولیک
شهری تمام غلغله و ماجرای توست
هر جا که پادشاهی و صدری و سروری ست
موقوف آستان درِ کبریای توست
قومی هوای نعمت دنیا همی پزند
قومی هوای عقبی و ما را هوای توست
هر جا سری ست خستهٔ شمشیر عشق تو
هر جا دلی ست بستهٔ مهر و هوای توست
کس را بقای دائم و عهد قدیم نیست
جاوید پادشاهی و دائم بقای توست
گر می‌کشی به لطف گر می‌کشی به قهر
ما راضییم هر چه بود رأی رأی توست
امید هر کسی به نیازی و حاجتی ست
امید ما به رحمت بی‌منتهای توست
هر کس امیدوار به

• سه شنبه
• ۱۱
• تیر
• ۱۳۹۲
• ساعت
• ۰۸:۱۶
• نوشته شده توسط
• یحیی

روندارم که به این خانه بیارند مرا
با مناجات مگرکه بکشانند مرا
یازده ماه فراری شدنم می ارزید
تا در این ماه سرسفره نشانند مرا
چون غباری به سردامنتان بنشستم
کرمی کن که معاصی نتکانند مرا
آمدم توبه کنم بسکه سرم خورده به سنگ
پس بگو پای برهنه ندوانند مرا
من بیچاره که از فیض رجب جاماندم
چه کنم تا که به یاران برسانند مرا
روسیاهم تو که احوال مرا می دانی
وای اگر از در این خانه برانند مرا
راه بخشیده شدن درمه غفران این است
ازغلامان حسین تو بخوانند مرا

شاعر : مهدی نظری

• سه شنبه
• ۱۱
• تیر
• ۱۳۹۲
• ساعت
• ۰۸:۲۲
• نوشته شده توسط
• یحیی

اینجا کریمی هست که بسیار می بخشد

لب وا نکردی تا کنی اِقرار می بخشد

تاثیرِ استغفار اوجِ باورِ عبد است

قبل از گُنه کردن تو را غفّار می بخشد!

وقت گناه او پَرده روی ما می اندازد

مشغولِ عُصیانیم که ستّار می بخشد!

هر قدر هم دوری کنیم او در پیِ ما هست

گاهی به خلوت، گاه در اَنظار می بخشد

این صبر که دارد خدا، شرمندگی دارد...

هر چه گُنه را می کنی تکرار، می بخشد...

ظرفِ تَرَک خورده در اینجا بند خواهد خورد

رفتی و برگشتی اگر صدبار، می بخشد

پیچیدگیِ زندگی تمرینِ رُشدِ ماست

اینها مقاماتی ست که دلدار می بخشد

مؤمن در امواجِ بلاها دَم نخواهد زد

زیرا بلاها نخلِ او را بار می بخشد

در میهمانی، هوشیا

• پنج شنبه
• ۳
• مرداد
• ۱۳۹۲
• ساعت
• ۰۷:۳۴
• نوشته شده توسط
• یحیی

خود را به خواب می زنی ای بنده تا به كی
هی توبه پشتِ توبه، سرافكنده تا به كی
دنیا وفا نكرده، وفا هم نمی كند
با زرق و برقش از غم دل، كم نمی كند
از حوضِ نور، كی به رخت آب می زنی
كی دست رد به سینه ی این خواب می زنی
ای بنده جزء برای خدا بنده گی نكن
کج می روی،لجاجت و یک دنده گی نکن!
بنده در اوجِ فاجعه زانو نمی زند
غیر از خدایِ خود به كسی رو نمی زند
عقلت مگر به شاید و باید نمی رسد
بارِ كجت به منزل و مقصد نمی رسد
تیشه نزن به ریشه ی خود بنده ی خدا
بیراهه می روی، نشو شرمنده ی خدا
جای غمِ بهشت، غمِ پول می خوری
بیچاره ای كه مثل پدر گول می خوری
بیهوده هی برای دلت كیسه دوختی
باغ بهشت را به جوِ ری فروختی
ای

• شنبه
• ۵
• مرداد
• ۱۳۹۲
• ساعت
• ۰۶:۰۹
• نوشته شده توسط
• یحیی

شب شد و در محیط تاریکی
با زبان دعا سخن گفتم
سر به زیر و شکسته و تنها
پیش چشم خدا سخن گفتم
از خجالت دو گونه ام سرخ و
اشک حسرت ز دیده می بارم
من همان بنده ی خودت هستم
روسیاهم، بدم، گهکارم
ولی حالا شنیده ام گفتی
که به دنبال بنده میگردی
تا بدیِ مرا بپوشانی
جامه ی پاک و تازه آوردی
جای دوری نمی رود امشب
با محبت بیا نگاهم کن
من که سر در گم و پریشانم
تو کریمانه سر به راهم کن
تلخی کام روزگار مرا
گاه گاهی عسل کنی خوب است
در میان جدال خوف و رجا
بنده ات را بغل کنی خوب است
از غضب کردنت هراسانم
ای جمیع صفات رحمانی
بزن اما خودت بلندم کن
هر زمان، هر کجا که می دانی
آه از فراق و تنهایی
سینه ام باز شعله ور شده ا

• پنج شنبه
• ۱۰
• مرداد
• ۱۳۹۲
• ساعت
• ۱۱:۴۳
• نوشته شده توسط
• یحیی

دستمو گرفتی ، به گنام نگاه نکردی

خیلی رو سیاهم ، تو منو رسوا نکردی

ای خدای مهربونم ، اشک چشم من روونه

این روزا همش میگردم ، باز به دنبال بهونه

بهونه ی بارون چشمام فقط یه ذکر یا حسینه

دلیل بخشش گناهام فقط یه ذکر یا حسینه

******

مستجابم کردی ، تا صدا زدم حسین جان

تشنه بودم گفتم : ایها الذبیح العطشان

تشنه لب سر تو روی پای مادر جوونت

بعد کشتنت رسیده ، وقت پیرهن کشونت

اونقدر تن تو پاره پاره ست که بوریا اثر نداره

یکی داره جلوی زینب سرت رو رو نیزه میذاره

شاعر : حمید رمی

• جمعه
• ۱۱
• مرداد
• ۱۳۹۲
• ساعت
• ۲۰:۵۹
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

یا رئوفاً بالعباد
دل که در عصیان فتاد، رو به بیراهه نهاد
حاصلم رفته به باد، نعمتت بردم ز یاد
یا رئوفاً بِالعِباد
این منم بشکسته پر، از همه دلخسته تر
آمدم وقت سحر، یا کریم و یا جواد
یا رئوفاً بالعباد
بس ز تو غافل شدم، خود حجاب دل شدم
بنده ای کاهل شدم، رفت از یادم معاد
یا رئوفاً بالعباد
دیده را نوری بده، سینه را شوری بده
از گنه دوری بده، حاجتم باشد زیاد
یا رئوفاً بالعباد
ای انیس چشم تر، از دلم داری خبر
یا بخر یا که ببر، کار من بالا نهاد
یا رئوفاً بالعباد
بس که بر هر زدم، خود خبر دارم بدم
تو مکن دیگر ردم، جز تو کس راهم نداد
یا رئوفاً بالعباد
خسته اما با امید، چون گدا اینجا رسید
شه نوایش را خرید،

• یکشنبه
• ۶
• مرداد
• ۱۳۹۲
• ساعت
• ۰۵:۳۵
• نوشته شده توسط
• یحیی

جز آه حرفی در خور گفتن ندارم
جز آه حرفی هست اما من ندارم
چون طفل بازیگوش، عصیانگر، گرسنه
راهی به خانه غیر برگشتن ندارم
پوسیده یا پاره شده یا آب رفته
مهمانی است و حیف...پیراهن ندارم
این چه بلایی بوده آوار است بر من
اسم تو را می خوانم و جوشن ندارم
آه ای ملائک رو بپوشانید از من
غرق معاصی هستم و دیدن ندارم
می جویمت ای انتهای آرزوها
می جویم اما پاسخی جز لَن ندارم
***
در آسمان تیره ی بخت غریبم
جز کربلا من نقطه ای روشن ندارم
من که به غیر کربلا موطن ندارم
من که به غیر کربلا مدفن ندارم

شاعر : سید علی رکن الدین

• دوشنبه
• ۷
• مرداد
• ۱۳۹۲
• ساعت
• ۰۷:۱۰
• نوشته شده توسط
• یحیی

دیگر از سوز و نوایم خبری نیست که نیست
دیگر از صدق و صفایم اثری نیست که نیست
در مناجات سحر ادعیه بال و پر ماست
بهر رفتن به سما بال و پری نیست که نیست
سابق از دیدۀ من اشک روان جاری بود
ولی امروز دگر چشم تری نیست که نیست
همه درها به رویم بسته شده جز این در
به جز این باب دگر هیچ دری نیست که نیست
وقت آن است که دیگر تو به دادم برسی
غیر تو در دو جهان دادگری نیست که نیست
روزۀ من تهی است و سپر نفسم نیست
بهر این نفس خرابم سپری نیست که نیست
ظلمت محظ شده قلب من از فعل حرام
ولی افسوس که نور قمری نیست که نیست
به خداوند قسم غیر حسین ابن علی
در جهان اسم سزاوارتری نیست که نیست
تا که در دایره ی رحمت این آقاییم

• شنبه
• ۱۲
• مرداد
• ۱۳۹۲
• ساعت
• ۰۵:۲۳
• نوشته شده توسط
• یحیی

دلی آئینه ای و دیدۀ تر می خواهی
بنده ای مخلص و مشتاقِ سحر می خواهی
سهمِ دل های شكسته است اقامتگاهت
قدری هم صحبتی و سوزِ جگر می خواهی
دستگیری نظرِ لطف بها بخشیدن
حسّم این بود مرا هم به نظر می خواهی
پرده پوشیدی و هر بار نفهمیدم كه
غافر الذنب مرا هم چقدر می خواهی
كوسِ بی آبرویی ام به صدا می آید
همه را در هم و نا دیده بخر، می خواهی؟
چه شلوغ است سرِ سفره ی مهمانیتان
سرِ این سفره مگر چند نفر می خواهی؟
نامه ی زندگیم پیشِ شما معلوم است
بابِ مِیلت عملی نیست اگر می خواهی
من فقط گریه ی بر خون خدا را بلدم
جگرم سوخت در این كسبِ هنر می خواهی؟

شاعر : علیرضا شریف

• شنبه
• ۱۲
• مرداد
• ۱۳۹۲
• ساعت
• ۰۵:۲۵
• نوشته شده توسط
• یحیی

گوشه چشمی اگر از جانب دلبر برسد
دست من نیز به آن چشمه‌ی کوثر برسد
اگر از شانه‌ی من بار گنه بردارید
پای این بنده هم از عرش فراتر برسد
باز هم توبه شکستم! بگذارید فقط
باز هم فرصت یک توبه‌ی دیگر برسد
همه ی ترس من این است که هنگام گناه
عُمر این بنده ی آلوده به آخر برسد
بس که آلوده ام «أبکی لِخروج نفسی»
وای از آن لحظه ی سختی که اجل سر برسد
خیلی از تنگی و ضیق لحدم می ترسم
وحشت بیشتر آن است که مُنکر برسد
همه ی خواهشم این است که در موقع مرگ
سر این بنده روی دامن حیدر برسد
مطمئنّم که در آن لحظه ی سخت و حسّاس
حضرت فاطمه با آل پیمبر برسد
چادر مادر ما کار خودش را بکند
بگذارید فقط لحظه ی محشر برسد
مثل هر دفع

• شنبه
• ۱۲
• مرداد
• ۱۳۹۲
• ساعت
• ۰۵:۳۰
• نوشته شده توسط
• یحیی

با اشکایی که شد دوباره جاری
میخوام بازم بهم محل بذاری
تا که نشم شرمنده بیشتر از این
یه وقت گناهام و به روم نیاری
خیلی خوبه که تارف و ، کنار بذارم رُک بشم
وقتشه خیلی حرفارو ، بهت بگم سبک بشم
توی مناجاتم دیگه ، سوزش آهی ندارم
خودت که بهتر می دونی ، جز تو پناهی ندارم
الهی من لی غیرک
******
ذکر لب همه ، الهی العفو
با اشک و زمزمه ، الهی العفو
إغفر ذنوبنا ، بحقّ حیدر
بحقّ فاطمه ، الهی العفو
وقتی که دل می شه پُر از ، حال و هوای خوب تو
سجاده مو پهن می کنم ، مثل همیشه رو به تو
واسه گناهای خودم ، ببین عزادارم هنوز
دل کَندم از همه ولی ، به تو امید دارم هنوز
الهی من لی غیرک
******
دلی که رفته زیر دین ، می

• دوشنبه
• ۱۴
• مرداد
• ۱۳۹۲
• ساعت
• ۲۲:۰۳
• نوشته شده توسط
• سید محسن احمدزاده صفار

خداحافظ ای بهار دلم، ای دعای سحر، ای ابو حمزه
خداحافظ ای رفیق دلم، می روی ز برم، با چنین غمزه
خداحافظ افتتاح سحر، ای مجیر سحر، گریۀ شب ها
خداحافظ جوشن تقوی، مونس دل ها هدیۀ زهرا
همه هستم رفته از دستم، امید دل را به تو بستم
ای خدا العفو، ای خدا العفو
اگر رفتی ای مه رمضان، همره شهدا، محضر داور
مبر ای ماه آبروی مرا، جان آل عبا، پیش پیغمبر
مکن شکوه از معاصی من، روح عاصی من در بر حیدر
مکن شرم و روسیاهی من آشکارا بر دیدۀ کوثر
نما ای مه آبرو داری، که داری با من سرِ یاری
ای خدا العفو، ای خدا العفو
سحر خیزان کو مه رمضان سایۀ سرمان همنشین ما
چه شد ای هم سفرۀ سحرم سوز آه و دل آتشین ما
ندانستم قدر قدر تو

• چهارشنبه
• ۱۶
• مرداد
• ۱۳۹۲
• ساعت
• ۰۶:۲۸
• نوشته شده توسط
• یحیی

آخــر مــاه شــد و مــاه نیــامد آخر
سی سحر نـاله زدیم آه نیــامد آخر
بـا کلافی سر بـازار نشستیـم ولی
حیف شد یوسفم از چاه نیــامد آخر
جان ما از غم دوریش به لب آمده است
صـاحب غیبـت جـانکــاه نیــامد آخر
شام هجران رخش از سر ما رخت نبست
فجــر امیـد سحـرگــاه نیــامد آخر
ترسم این است دوباره به تباهی بروم
مشعـل و روشـنی راه نیــامد آخر
**
روضه قتلگه جد غریبش سخت است
ای خــدا حضرت خونخـواه نیــامد آخر!
مرکبش خونی و بی صاحب و گریان برگشت
ذوالجنــاحا، ز چه رو شـاه نیــامد آخر؟
***

شاعر : مصطفی هاشمی نسب

• پنج شنبه
• ۱۷
• مرداد
• ۱۳۹۲
• ساعت
• ۰۵:۳۹
• نوشته شده توسط
• یحیی

ایمان ما دو نیمه شد ونان ما دو نیم
دست من و نگاه تو یا سیّدالکریم
روحم تمام زخمی و جانم تمام درد
یک امشبم ببخش به آرامش نسیم
از شعله های روز قیامت رها شدیم
افتاده ایم باز در این ورطه ی جحیم
چیزی بگو شبیه سخن گفتن شبان
حکمی بده به سادگی حکمت حکیم
ما راهیان کوی چپ و راست نیستیم
ما راست آمدیم سر راه مستقیم
ما عاشقان شهید تو هستیم تا ابد
ما سالکان مرید تو بودیم از قدیم
برقی بگو وزان شود از سمت یا لطیف
اشکی بگو فرو چکد از ابر یا کریم
ما را ببر به رویت لبخند عید فطر
ما را بخوان به خلوت یا رب و یا عظیم

شاعر : علیرضا قزوه

• پنج شنبه
• ۱۷
• مرداد
• ۱۳۹۲
• ساعت
• ۰۵:۴۱
• نوشته شده توسط
• یحیی

دیدی رمضان رفته و پر باز نکردم
تا خیمه گهِ سبز تو پرواز نکردم
ماه تو گذشت عاشقی آغاز نکردم
من پُست غلامیِ تو احراز نکردم
ساقی بده جامی که تو را درک نکردم
شاید که دگر میکده را درک نکردم
من لایق مهمانی ات ای یار نبودم
من قابل الطاف تو ای یار نبودم
بودم به حضور تو و انگار نبودم
در محضر تو بودم و انگار نبودم
من بار دگر خسته و تنها شدم ای وای
شرمنده ی تو یوسف زهرا شدم ای وای
شب های مناجات و دعا رفت ز دستم
فیض سحر ذکر خدا رفت ز دستم
یک ماه نه یک عمر صفا رفت ز دستم
همسفرگیِ با شهدا رفت ز دستم
جامانده ترین رهروِ این جاده منم من
از پا و نفس بین ره افتاده منم من
افسوس که رفته ز کفم حاصلم ای دوست
آلوده ن

• یکشنبه
• ۲۰
• مرداد
• ۱۳۹۲
• ساعت
• ۰۶:۲۲
• نوشته شده توسط
• یحیی

کن عنایت باراِلها سائل این خانه را
این منم در میزنم بگشا در کاشانه را
خدای من
آمدم پیش تو با فرط گناهم ربّنا
لیلة القدر است و من نامه سیاهم ربّنا
خدای من
آمدم تا بگذری از جرم بی پایان من
حیّ من معبود من یکتای من یزدان من
خدای من
نامه ی اعمال من با تباهی ها قرین
کن گذر از بنده ات حقّ امیرالمومنین
خدای من

شاعر : حاج امیر عباسی

دانلود سبک

• چهارشنبه
• ۶
• شهریور
• ۱۳۹۲
• ساعت
• ۱۲:۴۴
• نوشته شده توسط
• یحیی