مناجات با خدا

ای حق یکتا به تو رو کرده ام
درکف عصیان و گنه برده ام
برمن دلمرده ترحم نما
بردل پژمرده ترحم نما
عمر گرانمایه به غفلت گذشت
غرق تمنا به جهالت گذشت
چشم حقیقت نگرم خواب بود
دل همه شب درتب و درتاب بود
بارگنه قلب مرا تیره کرد
میکشم ازسینه کنون آه سرد
بارگنه راه دعا راببست
عمرگران ميرود ارزان زدست
بارگنه غرق بلایم نمود
غفلت من ازتو جدایم نمود
فاصله انداخت گنه بين ما
ياور من نيست دوبال دعا
حال پشیمان شدم از کرده ام
بردر تو آمده ام بنده ام
لطف فراگیرتو اي آفتاب
ازکرمت نور به قلبم بتاب
درگه تو باز بود هر زمان
ازدرت این غرق گنه رامران
درگه الطاف تو باب امید
عبدسرافكنده نکن ناامید
اسم تو بردردهمه شددوا
ذکر اسامی تو دارد شفا
ماه ضیافت همه مهمان تو
جیره خور سفره احسان تو
بانی مهمانی این مه تویی
بنده شرمنده منم شه تویی
یادتو آرامش قلب من است
بنده به زیر پر تو ایمن است
گرتوبرانی زدرت گم شوم
جیره خور سفله مردم شوم
خواندمت ای دوست اجابت نما
بردل بشکسته عنایت نما
عمری اگر مثل لعیمان شدم
زار و پریشان و پشیمان شدم
بر در تو گریه کنان آمدم
توبه کنان مویه کنان آمدم
اي كه تو توابي و غفار تو
اي كه تو رحماني و قهار تو
اي كه تو بخشنده و جبارتو
اي كه تو علامي و دادارتو
حق شهيد مه عشق صيام
حق شهيد ره دين و مرام
حق علي بن ابيطالبت
مرد شرف آن اسد غالبت
آمده با ديده تر بنده ات
بگذر ازين بنده شرمنده ات
نادم و شرمنده و زار و انين
آمده بر درگه تو (آذرين)

• چهارشنبه
• 24
• دی
• 1399
• ساعت
• 10:12
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

الهی ستایش سزاوار توست
که عالم ستایشگرکار توست

چه بسیارمنظومه درکائنات
همانا به تسبیح وازکارتوست

هزاران چوخورشیدومه مستنیر
زیک گوشه ازشرق الانوارتوست

واین نظم مکشوفهٔ بس عظیم
فقط جزئی ازصنع آثار توست

عناصرکه خودجوهر هستی اند
نمودی زآثار واسرار توست

جهان با تمام جهانیت اش
چویک نقطه درخط پرگارتوست

از این نقطه کزهیچ هم کهتراست
چه گویم،که ناگفتنم بهتر است

همین بس که گویم دراین هیچگاه
تورابر نتابیده ام هیچ گاه

تومافوق ادراکی و فهم ما
به عکس است ای رب عالم پناه

نگنجد به الفاظ اوصاف تو
نه درلفظ اعظم،نه اکبر ،نه جاه

مگرواژهٔ بی نهایت. شود
پساوند آن واژ گان یا الاه

الهی بمصداق ران ملخ
زموری براشعار من کن نگاه

که ازبحر اوصاف تو قطره ای
چکاندم به دفتر من روسیاه

به امیدآنکه وصولش کنی
چویک تحفه ازمن قبولش کنی

که برهرکه شامل شود این مقام
شوددردو عالم عزیز انام

هرآنکس که گردید. مقبول تو
ملائک دعا می کنندش مدام

بیافزائیش ارج وقربی چنان
به اوغبطه ورزند هر خاص وعام

بجائی رسد رتبهٔ بندگی
که شاهان عالم شوندش غلام

نظرچون کنی برحقیری چومن
شودحرمت وعزت اش مستدام

الهی بحق کلام. خودت
عطا کن مرا اعتبار. کلام

که درهرمکان وبه هر انجمن
نگویم به غیرازحقیقت سخن

توای آنکه هرحکم ات ازحکمت است
به آن حجت حق که درغیبت است

به قرآن منزل که هرآیه اش
دلیل ره عزت و رحمت است

به والشمس و ،والعصر،و،والعادیات
که مارامبرز ترین حجت است

به لولاک وتفسیر ربانی اش
که انگیزه و علت خلقت است

به امن یجیبی که هرذکرآن
کلید بر آوردن حاجت است

الهی بحق دعای فرج
که ورد زبان همه امت است

دل شیعیان راعطا کن قرار
شود دولت مهدی ات برقرار

• سه شنبه
• 12
• اسفند
• 1399
• ساعت
• 12:07
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

آسوده شد و خوب خیالش تخت است
آن بنده که بخشیده شود خوشبخت است
عشق است حلولِ ماه شعبان اما
با ماه رجب؛ وداع خیلی سخت است!

• یکشنبه
• 24
• اسفند
• 1399
• ساعت
• 18:26
• نوشته شده توسط
• taherehsadat

یا رب ز وفا تو غرق احسانم کن
دمساز تو با عترت و قرآنم کن
در آخر ماه رجب ای حیِّ الاه
بخشا گنهم ، وارد شعبانم کن

• یکشنبه
• 24
• اسفند
• 1399
• ساعت
• 22:01
• نوشته شده توسط
• taherehsadat

کوله باری دارم از حسرت بفریادم برس..
مانده ام بدجور در ذلّت بفریادم برس..

ای خدایی که هوادارِ منِ ناقابلی..
این منم افتاده از قیمت بفریادم برس

خوف دارم از غریبی بیکسی دلواپسی
عزّتی ده آخرِ عزّت..بفریادم برس..

بندگی گرچه نکردم در حریمِ عاشقی
ای نگاهِ نافذت رحمت..بفریادم برس

حال و روزم را پریشانی گرفته ای عزیز
بیکس و کارم در این حالت بفریادم برس

من کی ام؟بی آبرو..یک روسیاهِ بی ادب
مانده ام انگار در غربت..بفریادم برس

می خری بارِ کجم را ای تمامِ معرفت..
در میانِ این همه حیرت بفریادم برس

مهرِ زهرا شد فقط حصنِ حصینِ بنده ات
لااقل محضِ همین نعمت بفریادم برس

• دوشنبه
• 23
• فروردین
• 1400
• ساعت
• 19:14
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

با همین بخشیدنِ خود..آب کردی بنده را
رحمتِ بی انتها..بیتاب کردی بنده را..

ای کریم ای مهربان ای مستجابِ هر گدا
با طعامِ بخششت..قلّاب کردی بنده را

در دلِ ظلمت گرفتی دستِ این بی خانمان
نورِ مطلق مثلِ یک مهتاب کردی بنده را

سر فرود آورده هرکس محضرت ترفیع گرفت
عزّتی بخشیدی و ارباب کردی بنده را

چُرتِ عصیان را پراندی از سرم با یک تشر
با کراماتِ خودت..بی خواب کردی بنده را

در میانِ آتشِ عشقت که سوزاندی مرا..
دُرّ ِ غلطانی شدم..نایاب کردی بنده را..

با ولای مرتضی جورِ دگر کردی نگاه..
مثلِ آقایم علی ..چون باب کردی بنده را

ربنّا فاغفرلنا..گفتم شدم مثلِ رفیق..
آخرش هم ثبت با احباب کردی بنده را

• دوشنبه
• 23
• فروردین
• 1400
• ساعت
• 19:16
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

"یا کریم الصفح "امدادی که پُر از ماتمم
دستگیری کن دوباره..هرچه باشد آدمم..

غصّه هایم بی شمارند و ندارم تکیه گاه
التفاتی کن که لبریزِ هیاهویِ غمم..

گر ببخشی..حال و روزم می شود خیلی لطیف
خوب می دانم خدایا بدترینِ عالمم..

آرزو دارم شوم عبدی که مجنونِ شماست
آرزو دارم ببینم در سرایت..مَحرمم..

بخششی کن پر بگیرم زنده کن اوضاعِ دل
گونه هایم را تماشا کن که پُر از شبنمم

عفوکَ عفوک..نمی افتد ز لبهایم خدا
شکر..مانوسِ همین ذکر و همین فیضِ دمم

هیچ جا راهم ندادند آمدم بر درگهت
"یا کریم الصفح " امدادی که پُر از ماتمم

• دوشنبه
• 23
• فروردین
• 1400
• ساعت
• 19:17
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

مشتِ من را وا نکن در پیشِ مردم ای خدا
رازِ من افشا نکن در پیشِ مردم ای خدا..

آبرویم را نبر ..ای مهربان دادارِ من...
طینتم رسوا نکن در پیشِ مردم ای خدا

محضرِ تو آمدم با چشم های ابری ام..
بیش ازین دریا نکن در پیشِ مردم ای خدا

من جوانی کرده ام اصلاً غلط کردم همین
نطقِ من گویا نکن در پیشِ مردم ای خدا

بی نیازم کن خودت از دیگران..ربّ ِ جلی
بیکس و تنها نکن در پیشِ مردم ای خدا

وصل کن سیمِ دلم را بر مناجاتِ سحر
باز هم حاشا نکن در پیشِ مردم ای خدا

توبه های من دروغین ست می ترسم ز خود
شِکوِه را احیا نکن در پیشِ مردم ای خدا

• دوشنبه
• 23
• فروردین
• 1400
• ساعت
• 19:19
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

خداوندا ز رویت شرمسارم
به غیر از معصیت ،چیزی ندارم
خدایا شب شد و با آه و زاری
به سویت آمدم با بی قراری
خدایا بنده ای گم کرده راهم
که ره نشاخته ، در قعر چاهم
خدایا ای امید نا امیدان
من امشب آمدم ، العفو گویان
توئی بخشنده،بخشش از تو خواهم
که در هر معصیت کردی نگاهم
تو ملجا بر همه درماندگانی
تو رحمان و رحیم و مهربانی
دلم را جز تو دلداری نباشد
غمم را چون تو غمخواری نباشد
نگاهی از کرم بر قلب زارم
بدم اما حسین را دوست دارم
خطاکارم ، خطایم را ببخشا
به حق پیکر گلگون سقا ..
ردم منما ، قبولم کن تو امشب
به حق ساقی بی دست زینب
به آن دستی که از پیکر بریدند
به آن جسمی که در خونش کشیدند
بمیرم تا عدو بُبرید دستش
ز کین بوسید پیکان چشم مستش
یَد عباس چون از تن قلم شد
کباب از غم دلِ اهل حرم شد
به چشمی پر زاشک آن شاخه یاس
حسین گفتا کنار نعش عباس
نمی شد باورم ، زودی بمیری
که بی تو می رود زینب ، اسیری
(فرج) گفت از گنه نادم منم من
به آل مصطفی خادم ، منم من

• پنج شنبه
• 2
• اردیبهشت
• 1400
• ساعت
• 22:09
• نوشته شده توسط
• taherehsadat

مویم سفید گشته و رویم سیاه شد
رویم سیاه... هر چه که شد از گناه شد

سرمایه ی جوانی ام ارزان فروختم
طی شد جوانی من و عمرم تباه شد

تو اختیار دادی و گفتی که بنده باش
صد حیف از این اراده که خرج گناه شد

یک بار هم شده بزنم ... امتحان بکن
شاید گدای شب به شبت سر به راه شد

رویی برای توبه نمانده است ای کریم
اما دوباره ذکر لبم یا اِلٰه شد

لطف تو بود، فاطمه ما را قبول کرد
اشکم همیشه خرج مصیبات شاه شد
**
این جمله را به نیت روضه نوشته ام
آقا که رفت، زینب او بی پناه شد

اهل زمین و اهل سما ناله می زدند
شمر لعین که واردِ در قتلگاه شد

*وای از دمی که لشکر اعدا نکرد شرم*
بعد از غروب نیت شان خیمه گاه شد

یک سو سنان و یک طرف دشت، حرمله
زینب میان قائله بی تکیه گاه شد

• شنبه
• 4
• اردیبهشت
• 1400
• ساعت
• 19:32
• نوشته شده توسط
• taherehsadat

یارب نظر کن و کرم ِ لم یزل بده
خیر کثیر بر دل من از ازل بده

در را به روی این بدِ بی آبرو نبند
أمن یجیب های گدا را محل بده

سیر و سلوکِ من شده لبریز ادّعا
حرف ِ مرا بگیر و به جایش عمل بده

حال عبادتم همه شب با کسالت است
امشب به حالِ شبزده طعم عسل بده

مجبور کن به جبر! که اینگونه راضی ام
از نفْس، اختیار بگیر و خلل بده

در کوره راهِ بندگی ام گم شدم بیا...
راه نجات را برسان، راه حل بده

یکروز اگر فنا شده قید تو را زدم
قید مرا بزن! به وجودم اجل بده

این چند حاجتِ من اگر که روا نشد
رزق شهادتی به دلم لااقل بده!

#أللهم_غیر_سوءحالنا_بحسن_حالک
#أستغفرالله_ربي_و_أتوب_إلیه

• یکشنبه
• 5
• اردیبهشت
• 1400
• ساعت
• 15:20
• نوشته شده توسط
• مرضیه عاطفی

یارب مرا به سلسله انبیا ببخش
بر شاه اولیا، علی مرتضی ببخش

یارب گناه من بود از كوهها فزون
جرم مرا به فاطمه، خیرالنسا ببخش

هركار كرده‌ام، همه بد بوده و غلط
یارب مرا تو بر حسن مجتبی ببخش

یارب اگر كه جود وسخائی نكرده‌ام
ما را تو بر سخاوت اهل سخا ببخش

یارب مرا به رحمت بی‌منتها ببخش
یعنی به ساحت حرم كبریا ببخش

یارب گناهكار و ذلیل و محقرم
عصیان من به شوكت عزّوجلا ببخش

یاب تو را به جاه و جلالت دهم قسم
جرم گذشته عفوكن و ماجرا ببخش

یارب مرا ببخش به اهل صلات و صوم
یعنی به نور صفوت اهل صفا ببخش

یارب تو را به نور جمالت دهم قسم
كز ظلمتم رهان و به نور هدا ببخش

یارب به نور ظلمت خاصان درگهت
این بنده را به ختم همه انبیا ببخش

یارب از این معاصی بسیار بی‌شمار
مستوجب عقوبتم؛ امّا مرا ببخش

• دوشنبه
• 6
• اردیبهشت
• 1400
• ساعت
• 02:14
• نوشته شده توسط
• taherehsadat

شرمندگی بس است، شب بی دعا بس است
این ناامیدی از درِ لطف خدا بس است

من قفل معصیت زده ام بر دعای خود
این قدر بی حیایی و جرم و خطا بس است

با من غریبه اند همه، آشنا تویی
"با یار آشنا، سخن آشنا" بس است

تنها نگاه لطف تو کافی‌ست یا رئوف
حسِّ توجه تو برای گدا بس است

ظرفیت وجود مرا هم ببین که باز
جان بر لبم رسیده، گناه و بلا بس است

من بعد هر گناه به خود طعنه میزنم
بی چشم و رو! گناه نکن! بی حیا! بس است!

وقتی که از زمین و زمان دل گرفته ام
ایوان طلا و صحن امام رضا بس است

امشب برات کرب و بلای مرا بده
داغ فراق و دوری کرب و بلا بس است

با روضه ی حسین دلم پاک میشود
آیا برای توبه همین اشک ها بس است؟

وقتی که کهنه پیرهنت هم نمانده است
جای کفن برای تو یک بوریا بس است

• دوشنبه
• 6
• اردیبهشت
• 1400
• ساعت
• 02:29
• نوشته شده توسط
• taherehsadat

آمدم..،در می زنم..،یا رب!گدایت را ببین
باز هم این بنده ی بی دست و پایت را ببین

ظرف خالیِ طعام سائل‌ات را پُر نکن
نان من گریه است..،نان بنده را آجر نکن

بار من روی زمین مانده است..،بارم را بخر
خوب و بد هرچیز دارم را بیا یکجا بخر

ای پناه بی پناهی ها..،پناهم داده ای
از تو ممنونم به مهمانیت راهم داده ای

شکر می گویم هزاران‌بار..،ستاری خدا
وای اگر از باطن من پرده برداری خدا

هیچکس گردن نمی گیرد منِ شرمنده را
مثل فرزندِ پدرمُرده بغل کن بنده را

در زمان ارتکاب جرم،بی باکم نکن
تا مرا پاکم نکردی از بدی،خاکم نکن

قلب تاریک مرا از روشنی آکنده کن
عزم ترک معصیت را در وجودم زنده کن

بارها وقتی که می بینم دچارم بر گناه
هر دمی که بیخ پیدا کرد کارم در گناه

رو به زهرا می کنم..،زهراست پشتیبانِ من
جای دیگر را ندارم جز درِ این خانه من

هرچه باشم..،او بخواهد..،می شوم آخر درست
از منِ آلوده‌دامن می کند نوکر درست

تا دم افطارها یادی ز عطشانش کنم
چشم روزه‌دار خود را سیر،گریانش کنم
▪️
▪️
خون سرخی بر عبای رنگ یشمش ریختند
تشنه بود و آب را در پیش چشمش ریختند

دست شمر افتاده بود آن زلف‌درهم ریخته
خشکی لبهاش را با چکمه برهم ریخته

نیزه جای جرعه آبی،در گلویش می کنند
پیش چشم مادر او پشت و رویش می کنند

• دوشنبه
• 6
• اردیبهشت
• 1400
• ساعت
• 02:33
• نوشته شده توسط
• taherehsadat

ای که مدیون توهستی تا به آخر از قِدَم
رهروی گم کرده راهم ،یک ندایی ای صَنَم

ای که با ذکرت دل آرامش بگیرد هر دمی
بار اللها کن عنایت مرهمی نِه بر دلم

ربّنا مملو گردان از محبت سینه ام
تا توانم صادقانه سجده ات را سر نهم

حُبّ دنیا کرده ریشه در وجودم ای عزیز
کن تُهی یا رب تو حُبَّش زین وجود ناقصم

در قلوب مُنکَسِر گفتی تو سُکنا میکنی
بار اللها اوفِ عَهدِک بین شکسته این دلم

هر دو کَفّینُ دو زانو و دو شصتم بر زمین
سر به سجده این نوا باشدسرودم دمبدم

یا غنیُّ یا غفورُ یا قویُّ یا مُجیر
رحمتی جانا تو را بر عزِّ والایت قسم

گشته مَقطوعُ الرَّجا عبدت الهی سیدی
یا اَمانَ الخائفین بر قهر و خشمت واقفم

دل به خوف و تن به لرز و فَم به عجزم معترف
عاصیم دل را به امّید سخایت بسته ام

ای که از رحم و عطایت هر دو عالم غرق سور
«ثاقبم» من دردمندم کن رهایم زین اِلَم

• پنج شنبه
• 9
• اردیبهشت
• 1400
• ساعت
• 16:33
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

شد بندگی تو بهترین اعمالم
با توست روا تمامی آمالم

آگاه تویی به آنچه در سینه ی ماست
ذکر تو شده محوّل الاحوالم

• جمعه
• 10
• اردیبهشت
• 1400
• ساعت
• 20:41
• نوشته شده توسط
• taherehsadat

من با تو بال و پر گرفتم یا الهی
کِی دامن دیگر گرفتم یا الهی

ده مرتبه نام تو را با اشک بردم
قرآن به روی سر گرفتم یا الهی

آغوش تو باز است از بس مهربانی
امشب تو را در بر گرفتم یا الهی

کرده گناهم از تو دور ، امشب دو دستی
دامانِ چشم تر گرفتم یا الهی

شرمنده ام از بس ز عصیان توبه کردم
اما گناه از سر گرفتم یا الهی

با ذکر یا حیدر ، سحر این حال خوش را
از روضه و منبر گرفتم یا الهی

امشب قبولم کن که من این اشکها را
از روضۀ حیدر گرفتم یا الهی

هر چه نباشد خاک پای اهل بیتم
سرمایه از این در گرفتم یا الهی

یک کربلا می خواستم آن هم که امسال
از مادرش آخر گرفتم یا الهی

• شنبه
• 11
• اردیبهشت
• 1400
• ساعت
• 03:06
• نوشته شده توسط
• taherehsadat

از بس که ‌ر‌ئو‌ف و ‌مهر‌بانی یا ‌ر‌ب
تو ملجأ هر پیر و جوانی یا رب

هرگز نشنیده ‌ا‌م گنه ‌کاری را
از خانه‌ی ر‌حمتت برانی یار‌ب

.....

نومید نمی‌شویم یک آن از ‌تو
دیدیم ‌مگر ‌به ‌غیرِ ‌ا‌حسان از تو؟

جر‌م و ‌گنه و ‌خطا و ‌عصیان از ما
جود و کر‌م و عطا و ‌غفران از تو

• یکشنبه
• 12
• اردیبهشت
• 1400
• ساعت
• 04:03
• نوشته شده توسط
• taherehsadat

هرچند که غافل از تو بودم هردم
هرچند که خانۀ تو را گم کردم

هر سو رفتم نشانه‌ای بود از تو
آغوش گشوده‌ای مگر برگردم

• یکشنبه
• 19
• اردیبهشت
• 1400
• ساعت
• 01:59
• نوشته شده توسط
• taherehsadat

مولای من وقت سحر رسیده
وقت جدایی از تو سر رسیده
عبد فراری پشت در رسیده
بنگر گدا با چشم تر رسیده

دست من و احسان تو ای کریم
يَا مَنْ يُسَمَّى بِالْغَفُورِ الرَّحِيمِ

دلخسته ام از این همه تباهی
کی می شوم من عبد سر به راهی ؟
گفتی بیا من آمدم الهی
حالا بده بر بنده ات پناهی

یا من هو بِمَن عَصاهُ حَلیم
يَا مَنْ يُسَمَّى بِالْغَفُورِ الرَّحِيمِ

تنها گنهکارت مگر من هستم ؟
در باز کن که پشت در من هستم
آن سائل وقت سحر من هستم
آنکه ز تو خواهد نظر من هستم

یا مَن هو بِمَن رَجاهُ کَریم
يَا مَنْ يُسَمَّى بِالْغَفُورِ الرَّحِيمِ

یا ذالکرم یا ذالمعالیِ من
یا ربی یا مولی الموالیِ من
بنما نظر بر خسته حالیِ من
لطف تو و دستان خالیِ من

یا مَن هو اِحسانُه مِن قَدیم
يَا مَنْ يُسَمَّى بِالْغَفُورِ الرَّحِيمِ

آیا شود به من عطایی کنی؟
نظر به حال بینوایی کنی
از کار ما گره گشایی کنی
ما را دوباره کربلایی کنی

تا سر به روی قبر آقا نهیم
يَا مَنْ يُسَمَّى بِالْغَفُورِ الرَّحِيمِ

من نوکر و ارباب من حسین است
در قبر خود مهتاب من حسین است
سوز دل بیتاب من حسین است
العفو مستجاب من حسین است

اوست فَدیناهُ بِذبحٍ عَظیم
يَا مَنْ يُسَمَّى بِالْغَفُورِ الرَّحِيمِ

* يَا مَنْ يُسَمَّى بِالْغَفُورِ الرَّحِيمِ : فراری از دعای بعد از زیارت امام رضا علیه السلام

• یکشنبه
• 19
• اردیبهشت
• 1400
• ساعت
• 02:05
• نوشته شده توسط
• taherehsadat

تو پادشاهی و من مستمند دربارم
مگر تو رحم کنی بر دو چشم خون‌بارم
‌
مرا اگر به جهنم بیفکنی ای دوست
هنوز نعره برآرم که دوستت دارم...
‌
ردای عفو، برازندۀ بزرگی توست
وگرنه من به عذاب تو هم سزاوارم
‌
امید من به خطاپوشی تو آنقدر است
که در شمار نیاید گناه بسیارم
‌
تو را به فضل تو می‌خوانم و امیدم هست
اگر به قدر تمام جهان خطاکارم ...

• دوشنبه
• 20
• اردیبهشت
• 1400
• ساعت
• 15:06
• نوشته شده توسط
• taherehsadat

نام من جلوه ء آیات خداوندی هست
توی چشمان تو آنگاه که می بندی هست

تکیه کن بر من و از سختی این راه مترس
بین دستان من و عاطفه پیوندی هست

داغ من سینه نواز است و نگاهم آتش
لب من روی لبت، خوب که می خندی هست

تلخ می داری و شیرین ترم از هرچه عسل
چای را تلخ بنوشید اگر قندی هست

من همان عشقم و از طایفهء بارانم
که میان من و تو نسبت خویشاوندی هست

آخرین حرف من این است که عاشق بشوید
آخرین حرف من اینست – خداوندی هست

• دوشنبه
• 20
• اردیبهشت
• 1400
• ساعت
• 19:57
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

اول هر کار او- آنگاه عشق
دوره گرد پیر را همراه عشق

امر امر توست فرمان می بریم
حکم حکم توست – بسم الله عشق

با زلیخا تهمتِ همراه عشق
با علی خلوت نشین چاه عشق

هر کسی یک نوع معنا می کند
عده ای بیراه و برخی راه عشق

در ازل عاشق به دنیا آمدیم
آه عشق و آه عشق و آه عشق

• دوشنبه
• 20
• اردیبهشت
• 1400
• ساعت
• 20:04
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

دست‏هایت، چتر سبز مهربانی! ربّنا
ای شما تفسیر پاک زندگانی! ربّنا

ای تو در من با من و ای مونس دلدادگی
در نگاهت جاری الطاف نهانی، ربّنا

این منم، تن‏پاره‏ام، تن‏پوشی از لبخند تو
همدم افتادگی، یار جوانی، ربّنا

ای همیشه در دلم، احساس پاک بودنم
ای تمام شعر، ای عشق نهانی! ربّنا

سبزِ سبزِ سبز، اگر سبزم برای خاطرت
اولینی، آخرینی، جاودانی، ربّنا!

• دوشنبه
• 20
• اردیبهشت
• 1400
• ساعت
• 20:13
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

همیشه پاره ای از حرف های من با توست
همیشه دست نیازم ، خدای من با توست

من از دریچهء شب های قدر لبریزم
ولی گشودن زنجیر پای من با توست

شکوفه های قیام است و شاخه هاس قعود
نماز، زمزمهء ربنای من با توست

مرا ببر به تماشای باغ های بزرگ
به قصر های رفیعی که جای من با توست

نه من توام ، نه تو من – هم تو در منی ، هم من
که ابتدای من و انتهای من با توست

همینکه با تو بخوانم برای من کافیست
همینکه پاره ای از حرف های من با توست

• دوشنبه
• 20
• اردیبهشت
• 1400
• ساعت
• 20:16
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

مهربانا تویی پناه همه، نبض دنیا به خاطرت جنبان
رنگ دریا برای تو آبی، عطر گلپونه ها اگر افشان...

روی بال پرندگان قشنگ روی دست رُز و اقاقی ها ...
از سرانگشت توست می بارد، درّ ناب و زلال اگر باران

این صدای من است پیچیده، در هوایی که جز تو و من نیست
ای تو در من، من از شما پیدا! ای تو پیداترین اگر پنهان

این منم یک زمین پر از ماندن، آسمان را چقدر دلتنگم
می رسم عاقبت به اصل خودم، از دو دست دعا سحرگاهان

خسته ام از همیشه من بودن، سوخته بال های پروازم
جرعه ای آسمان به من بدهید، سخت دل تنگم از زمین و زمان

• دوشنبه
• 20
• اردیبهشت
• 1400
• ساعت
• 20:26
• نوشته شده توسط
• یوسف اکبری

ای خداوند دو عالم حضرت پروردگار
آمده در محضر تو بنده ای دلخون و زار

پر گناه و دل تباه و بی پناه و رو سیاه
گم شده از راه و افتاده به چاه و شرمسار

یک شبم با یاد تو نامد به صبح و غافلم
یا الها چاره ای تا دل بگردد هوشیار

عمر در راه خیال و وهم رفته از کفم
جز گناه و تیرگی دل را نباشد هیچ بار

گشته دل بت خانه و جایی دگر بهر تو نیست
ای خدا بهر خلیلت می کشد دل انتظار

در جهان مقداد دل بر مرتضی داری و بس
تا علی باشد شفیعت از چه داری اضطرار

• سه شنبه
• 21
• اردیبهشت
• 1400
• ساعت
• 02:06
• نوشته شده توسط
• taherehsadat

در طبع گرفتار به جز عجز و دعا نیست
درمانده هر آن دیده که لبریز بکا نیست

از نفس خطاکار که فرمان به بدی کرد
از رب خطاپوش که جز جود و سخا نیست

پیوسته بیا بر در این خانه طلب کن
در محضر او لفظ برو حرف نیا نیست

عمری سر این سفره نمک خورده ام حالا
مسکین برود جای دگر شرط وفا نیست

افتاده به کارم گره از دست گناهان
در دام هوس مانده ام و راه رها نیست

آنجا که فقط قلب مرا می کند آرام
جایی به جز از پنجره فولاد رضا نیست

حالا که شفیعم شده آقای خراسان
مرهم بگذارید به دردی که دوا نیست

"اشک" آمده سلطان بدهد رزق محرم
نوکر نشود کرببلایی که روا نیست

درمان گرفتار فقط ذکر حسین است
جز گوشه بین الحرمین خانه ما نیست

حسین جمالی(اشک)

• سه شنبه
• 21
• اردیبهشت
• 1400
• ساعت
• 02:40
• نوشته شده توسط
• taherehsadat

دیدی از غصه و غم، خسته و مالامالم
آمدی باز خودت زود به استقبالم

از وفایت چه بگویم که شبیه مادر
هر کجا رفته‎ام و آمده‎ای دنبالم

مرگ همسایه و اقوام مرا زنده نکرد
بسکه با حرص و طمع در طلب آمالم

از سیه‎رویی و احوال بدم هیچ مپرس
شرمسارم چه بگویم به همان منوالم

چه گرفتاری و بیماری سختی دارم
شب به شب وقت مناجات و دعا بی حالم

نظری کن که فقط جَلد نجف باشم و بس
نکند گم بشوم مُهر بزن بر بالم

بی علی هر دم و هر بازدمی معصیت است
با علی حکم عبادات، گرفت اعمالم

سفر کرب و بلا تذکره‎اش با زهراست
آه مادر چه شده تذکره‎ی هر سالم

من همان سینه‎ زن داغ حسینت هستم
که پریشان شده از تشنگی‎اش احوالم

کاش بودم به کنارش که تنش پا نخورد
سال‎ها گریه‎کن آن بدن پامالم

کاش بودم که به او این همه نیزه نخورد
یاد آن جسم مقطع شده در گودالم

کاش بودم که شوم غارت و غارت نشود
داغدار تن غارت شده در جنجالم

• جمعه
• 7
• خرداد
• 1400
• ساعت
• 20:32
• نوشته شده توسط
• taherehsadat

مناجات
ای خالق اعلا تو را من می پرستم
قالو بلی گوی تو از روز الستم

گفتی که شکرت نعمتم افزون نماید
اما نمک خوردم نمکدان را شکستم

دلگرمیم لا تقنطو من رحمت ا..
آویزه ی گوشم بود تا زنده هستم

حائز نبودم من شروط بندگی را
اما به لطف بیکرانت دل ببستم

ای از رگ گردن به من نزدیکتر تو
من بنده ی بیچاره ای در دوردستم

بر من نه با عدلت، با رحمت نظر کن
گر روز محشر آیدم خالیست دستم

شعر:اسماعیل تقوایی

• یکشنبه
• 16
• آبان
• 1400
• ساعت
• 18:54
• نوشته شده توسط
• اسماعیل تقوائی